- 7 Aralık 2018
- 7.003
- 18.142
- 248
- 28
- Konu Sahibi Cileklivanilinn
-
- #1
Merhabalar,
Başlıktan da anlaşılacağı üzere benim evlilik öncesi cinselliğe karşı bir ön yargım var (kendi adıma) bunun sebebi dini ya da kültürel olmaktan çok bağlanma korkusu diyebilirim. Romantik bir yapım var ve ilişkilerde cinsellik bana ulaşılabilecek en üst mertebe gibi geliyor. Biriyle cinsel birleşme yaşamam için o kişinin bana olan hislerinden emin olmalıymışım gibi.
Ama günümüzde ve belki önceki dönemlerde de böyledir; belli bir süre sonra konu illaki oraya geliyor. Öpüşme, koklaşma belki ön sevişme gibi durumlar belli bir aşamadan sonra okey. Ama tam birleşme ya da oral vs bunlar konusunda katıyım. Genelde arkadaşlarım ve çeşitli kaynaklar cinselliğin ilişkide çok önemli olduğunu hatta sağlıklı bir ilişki için olmazsa olmaz olduğunu söylüyor.
Benim çoğu ilişkim yürümüyor ve bir hatam olmamasına rağmen anlamsızca son buluyor. Öz eleştiri yapıp farklı şekillerde davrandığım da oldu ama ı-ıh. Hep hüsranla sonuçlandı ve nedenine ben de dahil olmak üzere yakın çevrelerim de anlam veremedi. Şakasına sende büyü var galiba diyenler bile oldu o derece diyeyim.
Acaba yanlış düşüncelerde miyim yani işin özü cinsellik olabilir mi acaba? Bu gereken seviyede olmayınca karşı taraf için cazibemi mi kaybediyorum? Normalde her konuda esnek fikre sahibimdir ama bu noktada tıkanıyorum. Sizin de fikrinizi almak istedim. Şimdiden teşekkürler <3
Dipnot: Bu arada sanırım Türk erkeklerine de pek güvenemiyorum. Mesela gayet iyi okullardan mezun olmuş rahat bir yaşam tarzına sahip arkadaşımdan "patlak" diye bir tabir duymuştum. Yani dışarıdan baksanız bir şey sanacağınız çoğu erkek böyle abuk sabuk fikirlere temelde sahip olabiliyor. Bu yüzden cinselliği "yenilgi" olarak kodlamış olabilirim ve bu çok sağlıksız geliyor.
Başlıktan da anlaşılacağı üzere benim evlilik öncesi cinselliğe karşı bir ön yargım var (kendi adıma) bunun sebebi dini ya da kültürel olmaktan çok bağlanma korkusu diyebilirim. Romantik bir yapım var ve ilişkilerde cinsellik bana ulaşılabilecek en üst mertebe gibi geliyor. Biriyle cinsel birleşme yaşamam için o kişinin bana olan hislerinden emin olmalıymışım gibi.
Ama günümüzde ve belki önceki dönemlerde de böyledir; belli bir süre sonra konu illaki oraya geliyor. Öpüşme, koklaşma belki ön sevişme gibi durumlar belli bir aşamadan sonra okey. Ama tam birleşme ya da oral vs bunlar konusunda katıyım. Genelde arkadaşlarım ve çeşitli kaynaklar cinselliğin ilişkide çok önemli olduğunu hatta sağlıklı bir ilişki için olmazsa olmaz olduğunu söylüyor.
Benim çoğu ilişkim yürümüyor ve bir hatam olmamasına rağmen anlamsızca son buluyor. Öz eleştiri yapıp farklı şekillerde davrandığım da oldu ama ı-ıh. Hep hüsranla sonuçlandı ve nedenine ben de dahil olmak üzere yakın çevrelerim de anlam veremedi. Şakasına sende büyü var galiba diyenler bile oldu o derece diyeyim.
Acaba yanlış düşüncelerde miyim yani işin özü cinsellik olabilir mi acaba? Bu gereken seviyede olmayınca karşı taraf için cazibemi mi kaybediyorum? Normalde her konuda esnek fikre sahibimdir ama bu noktada tıkanıyorum. Sizin de fikrinizi almak istedim. Şimdiden teşekkürler <3
Dipnot: Bu arada sanırım Türk erkeklerine de pek güvenemiyorum. Mesela gayet iyi okullardan mezun olmuş rahat bir yaşam tarzına sahip arkadaşımdan "patlak" diye bir tabir duymuştum. Yani dışarıdan baksanız bir şey sanacağınız çoğu erkek böyle abuk sabuk fikirlere temelde sahip olabiliyor. Bu yüzden cinselliği "yenilgi" olarak kodlamış olabilirim ve bu çok sağlıksız geliyor.