Olur mu öyle şey? Ne mükemmel anne vardır, ne de mükemmel çocuk. Takılmayın bu sözlere.Oğlum bu sene parkta çokça vakit geçirmeye başladı ve ne yazık ki diğer çocuklar sürekli küfür ettiği için öğrenmiş, arada ağzından çıkıyor. Ben konuşup anlatıyorum. Kötü bilinçsiz anne değilim. Eğer oğlum küfür ettiğinde hahaha deyip gülseydim o zaman gerçekten cahil, bilinçsiz bir anne olurdum.Eşsiz mükemmel çocuk yok sadece içindeki canavar ortaya çıkmamış çocuk vardır
Çocuğunuz bir şeyler atan taraf olduğu için konu sahibiyle empati kuruyorsunuz haliyle.. Peki çocuğunuz sakin taraf olsa ve sürekli onun hesabına eğlense başka çocuklar? Kimin hatırı için katlanırdınız çocuğunuzun pasifize edilmesine? Şamar oğlanı mı bu çocuk? Neden oyun oynamaya çalışırken kafasına bir şeyler yesin ki habire? O ne hisseder düşündünüz mü? Anne olarak benim çok canım yanıyor böyle durumlardaÇok sert olmamış mı ama benim çocuğum da var 14.5 aylık o da atıyor her şeyi bu huyu devam ederse yarın öbür gün bir arkadaşım benle bu şekilde konuşsa çok üzülürdüm
Mesajım ondan bağımsızdı aslında. Onu kırıyorum acikca soyluyorum yine anlamıyor cunku
Yok, daha gelmiyor çok çok nadir
Okul cidden çok zor. İnsanın içi sızlıyor. Birde bırakıp gidiyorsun ve azman gibi çocukların arasında kalıyor. Koruyamıyorsun işte her zaman. Kendini savunmasını öğrenmeli ama nasıl? Cidden bilmiyorum. Bu sene ikinci sınıfa başlayacak umarım daha iyi geçer
Valla ne düşünürlerse düşünsünler. Evimizde şiddet yok çok şükür bizden öğrenmedi. Çocuk bi yerde kendini savunmak için öğreniyor yaşıtlarından, daha küçük yaşlarda daha dürtüsel oluyor ya da . 5 yaşında şuan bu işin değişik versiyonlarını yaşadım. Vuran taraf da oldu, ensesine vur lokmasını al zamanı da oldu. Yeni yeni dengeledi durumu. Şimdi kendinden küçükleri tolere ediyor, ufak tefek şeylere tepki vermiyor ama kendini de koruyor. Değişiyor çocuklar. Mesaj atan arkadaşın kendi çocuğu vurduğunda anlayacak. Ya da okula gönderip sürekli ezildiğinde.
alınganlık yapmayın :)
Evet alakasız yerde girdim kusura bakmayın, yorumunuzu okuyunca aklıma geldi komşu konusu.. Kırmadan baş etmeye çalışıyordunuz en son gördüğümde..Mesajım ondan bağımsızdı aslında. Onu kırıyorum acikca soyluyorum yine anlamıyor cunku
Yok yok uzaklastirma cocugunu saldirsin milletin cocuguna sen kiyma sakin yavruna. Valla manyagin birine denk gelirsiniz ulke kayniyo bunlarla baslarim sana da cocuguna da fanusuna da sevgi yumagina da der.dogru demisler sizin cocuk devamli dayak yese ama ogrenmeli mi diyecektin? Bir de dramatize etmeyin lutfen ya
Tabi ki herkesin yavrusu kendine benim ki daha çok küçük bu tutumunu devam ettirir mi bilmiyorum ama şimdi bile gözümden ayırmıyorum etrafta yaşıtı da yol hep büyükleri var 3-8 yaş civarı ondan da kestiremiyorum ne yapabileceğini
Danismadim çünkü bu sürekli olan bir davranışı değildi, ilk defa böyle bir durum oldu.
Saldıri falan çok komiksiniz, oğlum kimseye saldırmadi ama siz şuanda bana baya saldırıyorsunuz..
Arkadasinizin cocugu krese baslayinca fikirleri cok degisecek. Vuran,kiran,atan,bagiran,isiran cocuklar var. Ben az mi aradim bunlarin az oldugu sinifi. Eylulde bakalim ne olacak. Yeni donem,yeni sinif. Kalbim 3.5 atiyor. Sansimiza idareci ve ogretmen kadro islerini yapiyor. Arkadasinizi kendi haline birakin. Cocugunuz tam hiz 3 yas sendromuna gidiyor. Daha neler olacak.Arkadaşlar bugün bir arkadaşımla buluştuk, benim oğlum 38 aylık, onunki de 3 ay küçük.
Oyun alanı olan bir cafeye gittik, bizde hemen diplerindeki masada oturuyoruz, bir yandan sohbet ediyor, bir yandan da çocuklarımızı gözlemliyoruz..
Benim hayta oğlum evden çıkmadan bütün tembihlerime rağmen, oynarken arkadaşının ayaklarına oyuncak araba sürüyor, kafasına peluş oyuncak atıyor.
Elbette uyarıyorum, özür dilemesi gerektiğini yanlış davrandığını söylüyorum.
Ama en nihayetinde daha 3 yaş cocugu.
Eve dönünce arkadaşımın bana mesaji;
Yanlış anlama da, agresif çocukla oynamasa da olur..
Nasıl şaşırdım anlatamam.
Sonuçta mudahele ediyorum, yapmam gereken herşeyi yapıyorum.
Ama çocuğum evde bağırış cagiris, asla sözlü yada fiziksel şiddet olmadığı, bol oyun oynanan, sevilen sayilan bir evde büyüdüğü halde yapabiliyor..
Çok mu anormal...
Anladım ki..
Agresif çocuk, susan çocuk, konuşan çocuk diye etiketlemek için çok küçük değil mi daha bunlar..
Çok yol almayacaklar mi daha.
Bizim yapmamız gereken, doğruyu göstermek, örnek olmak değil mi.
Böyle bir tavırla karşılaşmayı gerektirecek kadar büyük bir durum mu.
Söz konusu kendi çocuğum olduğu için ben mi göremiyorum, yorumlarinizi bekliyorum ☺
Bu arada arkadaşıma kırıcı hiçbir şey demedim, sadece etiketlemek için daha küçük ler dedim, ben değil oğlum etiketledi dedi
Bende tamam canim dedim ama sanırım biraz, bozuldum..
Mune
