Hadi kıskançlığınızı bahane etmeyin3 yıldir evliyim 1 yıldır ayrı yaşıyoruz.O,bu,şu nedenlerle bir türlü dava açamadım.Zaten kendisi beraberken kıymet bilmiyor,ayriyken kıymetli oluyorum çocuğa bunu yapmaya hakkımız yok,ciddi bir sorunumuz yok diyor hep 2-3 kez tekrar denedik olmadı,şimdi de araya korona girdi dava açma işi askıda kaldı,neyse.
Oğlumuz 1.5 yaşında.Cocugu görmesine hiç karismadim, babasını bilsin,ona da ihtiyacı var diye.. Kendisi kronik hasta olduğu için idari izinli,çıkma yasağı olmadığı sürece her gün bisikletiyle geliyor çocukla oynuyor akşam üzeri gidiyor.Oglum da ona benden daha düşkün gibi.Bazen bir yeri acısa baba diye agliyor,ara ara baba baba diyor,babası gelemediğinde kamera açıyor ,babası ona "öp babayı "dediğinde telefondan defalarca öpüyor,evdeyken "hadi beni de op "dediğimde beni değil gidip babayı öpüyor.Acaba görüşmelerine sinir mi koysam ? Bunlara normalde sevinmem mi gerekir bilmiyorum, kıskanıyorum gibi
Geçenlerde aşıya götürdüm hemşiremiz ayrı olduğumuzu biliyor.Siddet aldatma olayları yoksa dönün derim dedi,çünkü iki yaşından sonra bu çocuk için artık siz bir hiç olacaksınız babayi ister,oyun arkadaşı , beraber bisiklete binebilecegi , arkadaşlarına göstereceği bir bava ister dedi durmaz dedi.Daha çok canım sıkıldı.
Öyle mi oluyor ? Çocuklar babaya mi yöneliyorlar bir zaman sonra ve benim bu kıskançlığım geçici mi ,nasıl yenerim bunu
Konuyu saptirmayin ne alaka şans verecek olsm kimseye sormamHadi kıskançlığınızı bahane etmeyin
İstiyorsanız bir şans daha verin
Normalde mahkeme iki hafta sınırı koyuyor ben sinir koymadım ya ondan dedim öylesi daha mı uygun olurdu acaba diyeHemşirenin önerisi ne saçma bir öneri
Şiddet aldatma yoktur ama psikolojik şiddet vardır ki bu bazen diğerlerinden bile kötü olabiliyor
Diğer konuda da birşey diyemiyorum çocuk gelişimi konusunda bilgim yok yanlış yönlendirmek istemem
Fakat babasını seviyorsa uzaklastirmaniz daha çok ters teper ki buna da hakkınız olduğunu düşünmüyorum.
Sırf babasını seviyor diye ayırmak bir anneye yakışmaz bencillik olur
Yo hiç samimi filan değilim niye konuya girdi anlamadım da zaten.Eski evde kalırken oradaki hemşire de aile konularına girmişti bu onların sorumluluğu mu anlamadım da pekBence sevinmelisiniz nice bosanan ailelerde babalar çocuklarını unutup bekar hayatı yaşıyor sizin eski eşiniz düşkünmüş çocuga bu güzel bir şey. Ayrıca hemşireye o şekilde konuşma cesareti neden verdiniz samimi misiniz?
Ayrıldığımız da 4 aylıktı.Aslinda normalde görüşmeye sinir koymayisimin esas sebebi yakınlaşmalari o iken bu duygu çok gereksiz psikolojik sorunum mu var bilemedimŞuan çocuğun hem anneye hem babaya muhtaç olduğu dönemdesiniz ve eğer ki ayrılmadan önce eşiniz çocuğunuza karşı ilgili bir babaysa çocuk özlüyordur siz yanındasınız o yüzden yanında olmayan kişiye özlem duyuyordur. Eminim onda olsa bu sefer sizi özler. Kıskanmayın onu da anlamaya çalışın çok küçük ve çok masum neyin ne olduğunu bilmiyor.
Bence fırsat vermeyin hem moraliniz bozulmuş hem de gerek yok herkes işini yapsın derim ben olsam. Siz sormamışsınız bile. Herhalde bu Türk insanında var bi üstüne vazife olmayan şeylere burnunu sokmak. Sanki siz düşünmediniz boşanırken bunları. Sanki o çocugunuzu sizden çok düşünüyor. Aklıma geldi benim eltim de ikinci çocugu yap dedi bana. Kendisinin de bir çocugu var hem de benimkinden büyük. Kendin yapsana bana akıl vereceğine hem çalışmıyorsun evdesin dedim cevap veremedi bazen terslemek gerek.Yo hiç samimi filan değilim niye konuya girdi anlamadım da zaten.Eski evde kalırken oradaki hemşire de aile konularına girmişti bu onların sorumluluğu mu anlamadım da pek
E sizinle sürekli beraber babayı ne kadar çok görürse görsün aynı evde değil diye özlem olur düşkün olur haliyle siz bunları bırakın da çevrenizdeki insanlara sizinle böyle konuşabilme cesareti vermeyin bu kadar laçka olmayın ne alaka arkadaşım olmayan biri bana bu tavsiyeyi verecek ? Eşek değilim herhalde çocukla boşandığıma göre olmuştur bir şey hemşireye hak vermiyorum babası olmayanlar ne yapıyor ? Ölenler ne yapıyor ? Allah yardım etsin sizinki yine babasını biliyor seviyor mutlu oluyor bir daha da size tavsiyem böyle haddini bilmeyenlere rahat battı ondan boşandım de geç aldatma şiddet mi sadece boşanma sebebiymiş kafaya bak okumuş ama boş nasıl sinirlendim hemşireye ya3 yıldir evliyim 1 yıldır ayrı yaşıyoruz.O,bu,şu nedenlerle bir türlü dava açamadım.Zaten kendisi beraberken kıymet bilmiyor,ayriyken kıymetli oluyorum çocuğa bunu yapmaya hakkımız yok,ciddi bir sorunumuz yok diyor hep 2-3 kez tekrar denedik olmadı,şimdi de araya korona girdi dava açma işi askıda kaldı,neyse.
Oğlumuz 1.5 yaşında.Cocugu görmesine hiç karismadim, babasını bilsin,ona da ihtiyacı var diye.. Kendisi kronik hasta olduğu için idari izinli,çıkma yasağı olmadığı sürece her gün bisikletiyle geliyor çocukla oynuyor akşam üzeri gidiyor.Oglum da ona benden daha düşkün gibi.Bazen bir yeri acısa baba diye agliyor,ara ara baba baba diyor,babası gelemediğinde kamera açıyor ,babası ona "öp babayı "dediğinde telefondan defalarca öpüyor,evdeyken "hadi beni de op "dediğimde beni değil gidip babayı öpüyor.Acaba görüşmelerine sinir mi koysam ? Bunlara normalde sevinmem mi gerekir bilmiyorum, kıskanıyorum gibi
Geçenlerde aşıya götürdüm hemşiremiz ayrı olduğumuzu biliyor.Siddet aldatma olayları yoksa dönün derim dedi,çünkü iki yaşından sonra bu çocuk için artık siz bir hiç olacaksınız babayi ister,oyun arkadaşı , beraber bisiklete binebilecegi , arkadaşlarına göstereceği bir bava ister dedi durmaz dedi.Daha çok canım sıkıldı.
Öyle mi oluyor ? Çocuklar babaya mi yöneliyorlar bir zaman sonra ve benim bu kıskançlığım geçici mi ,nasıl yenerim bunu
Ayrıldığımız da 4 aylıktı.Aslinda normalde görüşmeye sinir koymayisimin esas sebebi yakınlaşmalari o iken bu duygu çok gereksiz psikolojik sorunum mu var bilemedim
Hamilelikte başlayan ve sonra da devam eden sıkıntılar vardı bireysel yaşıyordu cinsellik bitmişti hakaretler aşağılamalar evden kovmalar ayrı yemekler ayrı yatmalar görmezden gelmeleri ve hamilelik sırasında aldatılmış olma şüphesi..8 ay sonrasında annem ve kebdidinin ısrarı üzerine barismistik ama sivri dili hayattan bezdirmeye devam ediyor.Artik iyice baba bilmesi sebebiyle bir araya gelmek aşırı tehlikeli olur evden çıkmak istediğinde gekmek istemezse çok canım yanarBenim oğlum babaya aşırı düşkün. Ta hamileyken babası odaya girince tepinmeye başlardı, öyle böyle değil hem de. İlk tekmesini 17 haftalıkken, babası göbeğime koymuştu elini, atmıştı. Şu anda 3 yaşında. Ama bana daha düşkün. Beraber oynuyoruz, beraber kuduruyoruz. Her şeyi beraber yapıyoruz. Yatarken beni istiyor resmen anne diye yalvarıyor. :)
evliliğinizin dinamiğini en iyi siz bilirsiniz. Ayrılma sebebiniz neydi? Onu iyice düşünüp halletmeye çalışabilirsiniz. Eğer halledemeyecekseniz ve mutsuz olacaksanız zaten barışmanın anlamı yok.
bir de siz şu anda oğlunuzun yanında olduğunuz için babası daha kıymetli. Çünkü sizi hep görüyor ama onu göremiyor.Gördüğü kısıtlı zamanda da oyun oynuyorlar. Öyle davranması gayet normal.
Bu kadar baglanmasi çocuğa zararlı olmaz mı ? Gittiğinde banyoya varıncaya kadar onu arıyor ,arada görse belki çok bağlanıp üzülmez bilemedim çocuğumun iyiliğini isterim tabiki olumsuz duygum için de yardım alırım gerekirseHemşire orda akıl vermeye durmuyor. Siz de gidip ondan çok kıymetli fikirlerini sormayın/ dinlemeyin.
Dönecekseniz dönün. Hemşireye açıklama yapmanız veya destek beklemeniz çok çok saçma...
Babayi kıskanıp da görüşmelere sınır koymayi düşünmeniz sizce çocuğunuzun yararı için atılabilecek bir adim mi?
Elinizi vicdanınızın üstüne koyup öyle cevap verin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?