• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuğu olan biri...Lütfen yorumlarınızı esirgemeyin...

İki çocuklu biriyle evlenip mutlu olan bir ben varım galiba. Sorumluluğu var inkar edemem tek konu çocuğu abla olarak benimsemeniz altını çiziyorum abla olarak. Annesi olan bir çocuğa annelik yapmaya kalkmazsanız işler yolunda gider. Burada yazılanlarda eski eşle görüşmenin sorun olduğunu okuyorum hep ama eski adı üstünde, bunu duygusal olarak sorun etmedim hiç. Çok kolay değil ama eşi sevince ve dengeler doğru kurulunca mutlu olmak mümkün, hayırlısı olsun hakkınızda🙏
Allah daim etsin.

sizin bildiğim kadarıyla kendi çocuğunuz yok
evlenmeden önce çocuk istemediğiniz konusunda net miydiniz mesela?

sizde durum neydi bilemiyorum ama
burada konu sahibi kendisi çocuk yapmak isterse çarşı ayrıca karışabilir mesela.

burada da sık sık konu görüyorum
"hamileyim ve eşimin çocuğu" türevi başlıkları olan...
 
Geniş açıklaman için çok teşekkür ederim. Eşimden yana sorunum yok çok şükür. Fakat karşı tarafın bitmek tükenmek bilmeyen istekleri bazen beni geriyor. Çocuğun tüm haklarını gozetiyorum. Hiç bir şeyden eksik kalmasını istemiyorum. Öyle durumlar oluyor ki inan nasıl davranmam gerektiğini bilemiyorum.
Başlarda bizde yaşadık bu durumları net tavır koymak lazım, istikrarlı bir şekilde davranmaya devam edince bir süre sonra o da sakinleşecek. Eşimin eski eşi hayatımda gördüğüm en hırçın kadın, uzun zaman hiç muhatap olmadım, yıllar sonra kendisi tanışmak istedi, oturup konuştuk, yaptıklarından utandı sonunda. Yine mesafeliyim bu duruşu hiç değiştirmedim yüzünede açıkça söyledim, seninle dost arkadaş falan olmam. 10 yıl oldu bizde çocuklar büyüdü artık kız 23 oğlanda 18 yaşına girmek üzere. O isteklerin hepsi hırstan, bizim hakkımızı elin kadınlarıyla yiyor düşüncesinden. Zamanla geçecek inanın, kritik durumlarda geri durun, eşiniz çözsün problemi üstlenmeyin.
 
Özel değilse eğer, çocuklarıyla birlikte mi yaşıyordunuz ? Onlar kaç yaşındalardı ? Yani herkesin bir geçmişi vardır diye düşünüyorum ama bana batar mı bilemiyorum, arada çocuk varken görüşmeleri şart. Tabi annesi varken bana düşmez, sınırlarımı bilirim o anlamda. Ben sadece üstüme düşen bir şey olursa yaparım ve çocuğun psikolojisini dikkate alırım.
Çocuklar anneleriyle yaşıyor hafta sonu bize geliyorlardı, bayram tatillerininde yarısında bizde yarısında annelerinde. Yaz tatillerine istedikleri zaman katıldılar bir şart takip edilmedi. Bu arada hafta içi sürekli görüştüler, yakın oturduk ilk yıllar, eşim okula bırakıyordu her sabah. Biz çocukların gönlüne göre davrandık bazen hafta içi de gelip kalırlardı ne zaman özledik derlerse gidip alırdı eşim. Şimdi kocaman oldu sıpalar artık bizimle o kadar vakit geçirmiyorlar, istedikleri zaman gelirler
 
Özel değilse eğer, çocuklarıyla birlikte mi yaşıyordunuz ? Onlar kaç yaşındalardı ? Yani herkesin bir geçmişi vardır diye düşünüyorum ama bana batar mı bilemiyorum, arada çocuk varken görüşmeleri şart. Tabi annesi varken bana düşmez, sınırlarımı bilirim o anlamda. Ben sadece üstüme düşen bir şey olursa yaparım ve çocuğun psikolojisini dikkate alırım.

Her daim fedakar olamazsınnn bu üye istisna,ayrıca kendi söyledi hastalığı varmış cocuğu olmayacağını evlenmeden biliyormuş, cocuğun olmayacağını biliyorsan cocuklu adamla evlenmek mantıklı, sonuçta kendi evladın gibi görürsün ya da cocuğu hiç olmayan bir erkekle evlenip onun babalık hakkını almak istemeyebilirsin,

ama genelde cocuklu adamla evlenenler cocuğu olmayan kadınlar bir cocuk istiyorlar adam da hayır benim evladım var zaten diyor başta evlenirken tabi dese de, sürekli kavga dövüş oluyor, cocuk yapınca da adam çocuğuna bakmayıp ilgilenmiyor diğer çocuğuna koşuyor,

yeni kadın çocuğuyla evde yalnız kalıyor, diğer çocuğa bir şey alınınca benim de çocuğumun hakkı vs diyorlar, boşansa o çocuğun nafakası fazla benim ki az diyorlar fln filan.

sen eşimin cocuğu, kocamın eski eşi diye bir arat bakalım neler çıkıyor karşına.
 
Başlarda bizde yaşadık bu durumları net tavır koymak lazım, istikrarlı bir şekilde davranmaya devam edince bir süre sonra o da sakinleşecek. Eşimin eski eşi hayatımda gördüğüm en hırçın kadın, uzun zaman hiç muhatap olmadım, yıllar sonra kendisi tanışmak istedi, oturup konuştuk, yaptıklarından utandı sonunda. Yine mesafeliyim bu duruşu hiç değiştirmedim yüzünede açıkça söyledim, seninle dost arkadaş falan olmam. 10 yıl oldu bizde çocuklar büyüdü artık kız 23 oğlanda 18 yaşına girmek üzere. O isteklerin hepsi hırstan, bizim hakkımızı elin kadınlarıyla yiyor düşüncesinden. Zamanla geçecek inanın, kritik durumlarda geri durun, eşiniz çözsün problemi
 
Herkese merhabalar. Yaklaşık beş ay önce biriyle tanıştım ve zamanla ondan çok hoşlanmaya başladım. Bu amaçla tanışmadık, iş dolayısıyla tesadüfen bir ortama girdim. Bulunduğumuz ortamdaki herkesin saygı duyduğu, sevdiği ve övdüğü birisi. Beni; bir arkadaşımın sıkıntısı olduğunda ona gösterdiği tavır ve verdiği destek de etkilemişti. Arkadaş olarak çok iyi anlaşacağım ve paylaşımda bulunabileceğim birisi. Kafa yapımız çok uyuyor. Ben 28, o 29 yaşında. Şimdiye kadar kimseyle ciddi bir yola girmedim ama o bir evlilik yapmış ve 5 yaşında bir kız çocuğu var. Kızı annesinde kalıyor ama kızını her gün okula götürüp getiren, her şeyiyle ilgilenen bir baba. Çalıştığı ortama da kızını getiriyor. Hafta sonları kızı onda kalıyor. Eski eşiyle çok zıtlarmış, anlaşamadıkları için boşanmışlar. Onunla da görüşüyorlar doğal olarak. Gel gelelim birbirimizden ciddi anlamda hoşlandık ve görüşmeye başladık. Fakat çocuğunun olması düşündürüyor. Anneme bahsettim hiç istemiyor. Yorumlarınızı bekliyorum..
Daha iyi düşünmeni tavsiye ederim, 🥹🍀
 
Herkese merhabalar. Yaklaşık beş ay önce biriyle tanıştım ve zamanla ondan çok hoşlanmaya başladım. Bu amaçla tanışmadık, iş dolayısıyla tesadüfen bir ortama girdim. Bulunduğumuz ortamdaki herkesin saygı duyduğu, sevdiği ve övdüğü birisi. Beni; bir arkadaşımın sıkıntısı olduğunda ona gösterdiği tavır ve verdiği destek de etkilemişti. Arkadaş olarak çok iyi anlaşacağım ve paylaşımda bulunabileceğim birisi. Kafa yapımız çok uyuyor. Ben 28, o 29 yaşında. Şimdiye kadar kimseyle ciddi bir yola girmedim ama o bir evlilik yapmış ve 5 yaşında bir kız çocuğu var. Kızı annesinde kalıyor ama kızını her gün okula götürüp getiren, her şeyiyle ilgilenen bir baba. Çalıştığı ortama da kızını getiriyor. Hafta sonları kızı onda kalıyor. Eski eşiyle çok zıtlarmış, anlaşamadıkları için boşanmışlar. Onunla da görüşüyorlar doğal olarak. Gel gelelim birbirimizden ciddi anlamda hoşlandık ve görüşmeye başladık. Fakat çocuğunun olması düşündürüyor. Anneme bahsettim hiç istemiyor. Yorumlarınızı bekliyorum..
Bilmiyorum sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yermiş derler ya... Tek diyeceğim inşallah her şey istediğin gibi olur ama yaşayacağın şeylerin birazını görmek bilmek istersen girip konularıma bir göz atmanı isterim... 🥀
 
Başlarda bizde yaşadık bu durumları net tavır koymak lazım, istikrarlı bir şekilde davranmaya devam edince bir süre sonra o da sakinleşecek. Eşimin eski eşi hayatımda gördüğüm en hırçın kadın, uzun zaman hiç muhatap olmadım, yıllar sonra kendisi tanışmak istedi, oturup konuştuk, yaptıklarından utandı sonunda. Yine mesafeliyim bu duruşu hiç değiştirmedim yüzünede açıkça söyledim, seninle dost arkadaş falan olmam. 10 yıl oldu bizde çocuklar büyüdü artık kız 23 oğlanda 18 yaşına girmek üzere. O isteklerin hepsi hırstan, bizim hakkımızı elin kadınlarıyla yiyor düşüncesinden. Zamanla geçecek inanın, kritik durumlarda geri durun, eşiniz çözsün problemi üstlenmeyin.
Uzun zamandır üyeyim, yorumlarınıza denk geldikçe yaşadıklarınizdan, orneklerinizden faydalanmaya çalıştım. Söyledikleriniz benim için çok değerli. Çok teşekkür ederim size..
 
Allah daim etsin.

sizin bildiğim kadarıyla kendi çocuğunuz yok
evlenmeden önce çocuk istemediğiniz konusunda net miydiniz mesela?

sizde durum neydi bilemiyorum ama
burada konu sahibi kendisi çocuk yapmak isterse çarşı ayrıca karışabilir mesela.

burada da sık sık konu görüyorum
"hamileyim ve eşimin çocuğu" türevi başlıkları olan...
Çocuğum yok evet, istememek konusunda hep nettim, bir sürü rahatsızlık geçirdim, tüp bebekle olabilirdi, eşimde istedi bir dönem ama ben anne olmayı hiç bir zaman istemedim, kendimle ilgili bir karardı ve evlenirken eşimede söyledim.
Çocuklu insanla evlilik zordur her zaman söylerim, herkesin harcı değildir ama bu kadar tü kaka bir durumda değildir. Konu sahibi elbet çocuk isteyebilir ama çocuk sahibi olmadan adamı iyice tartması lazım, hep diyorum doğru dengeler kurulursa çocukta sorun olmaz, tamamen adamın yapısına bağlı. Kadına düşen tek bir şey var bu konuda ilk evlilikten olan çocuğu kendi çocuğuna rakip görmemek. Nice mutlu evlilikler çevremde hayat bdv den ibaret değil, her evliliğin dinamiği farklı aslında anlatmaya çalıştığım bu
 
Uzun zamandır üyeyim, yorumlarınıza denk geldikçe yaşadıklarınizdan, orneklerinizden faydalanmaya çalıştım. Söyledikleriniz benim için çok değerli. Çok teşekkür ederim size..
Naçizane fikir alış verişi yapıyoruz, faydalı olduysam ne mutlu, çok teşekkür ederim🙏
 
Bence sorun.ileride kizini babasindan kiskanacaksiniz onjnla ilgilenmesinden evde kavgalar cikicak.nerden biliyorum abimin ikinci esi kabul ettigi halde ilk aylarda problemler gun yuzune cikip tum aile de duyulmaya basladi.uvey anne demek istemm ama nedense bu kelime cogu kadinda vuku buluyor o korpe canlari sahiplenip bagrina basamiyor.eger ben farkliyim o cok az istisna grupda iyi bir insanim diyorsaniz olur ama konu actiginiza gire olmaz heleki cocuk sorumluluguna hic deginmiyorum bile
 
Naçizane fikir alış verişi yapıyoruz, faydalı olduysam ne mutlu, çok teşekkür ederim🙏
Bir de şunu merak ediyorum. 7 yılda bir çocuk alismaz mi bir insana.? Geldiğinde sevdiği yemekleri yapıyorum, tamamıyla vaktimizi ona ayırıyoruz, babasıyla biraz başbakan kalsın diye bir bahaneyle 1-2 saatliğine kendime iş üretip yalnız bırakıyorum. Yine de karnı açıklığıyla babasına söylüyor, uykusu geldiğinde babasına söylüyor. Ben laf atmazsam kolay kolay konuşmuyor benimle. Ben artık kendimde hata aramaya başladım.
 
Bu şekilde evlenip mutlu olan istisnalar olsa da yol yakınken dönmeniz daha makul bana göre.
Ben yapamazdım mesela. Sanırım o kadar yüce gönüllü değilim, belki tahammül edemezdim bilemiyorum. Eski eşle muhatap olmasını da kıskanabilirdim falan.

Ayrıca şu genellemeyi de yıkmak lazım. "Adam iyi olsaydı karısı boşamazdı. Hiçbir kadın iyi adamı boşamaz" falan... Bunları hiç doğru bulmuyorum. Adam o kadınla geçinemedi diye bu onu kötü biri yapmaz. Veyahut kadın da kötü değildir. Bu cinsiyet değil karakter meselesi.
Burada bile okuyoruz : 'kocam şöyle iyi böyle iyi ama ben sevemiyorum istemiyorum' diyenleri.
İlle adamları yaftalamamalı.

Umarım doğru kararı verirsiniz.
 
Bir de şunu merak ediyorum. 7 yılda bir çocuk alismaz mi bir insana.? Geldiğinde sevdiği yemekleri yapıyorum, tamamıyla vaktimizi ona ayırıyoruz, babasıyla biraz başbakan kalsın diye bir bahaneyle 1-2 saatliğine kendime iş üretip yalnız bırakıyorum. Yine de karnı açıklığıyla babasına söylüyor, uykusu geldiğinde babasına söylüyor. Ben laf atmazsam kolay kolay konuşmuyor benimle. Ben artık kendimde hata aramaya başladım.
Sizin çocuğunuz oldu mu peki , eşinizin çocuğu var ama siz de istediniz mi çocuk bende çocuğu olan biriyle beraberim ve çocuk istiyorum anne olmak istiyorum
 
Ben de 2 yil once 11 yasinda bir kiz cocugu olan birisiyle kisa sureli gorustum. Adamin eski esi yeniden evlenmisti. Kizi adamin yaninda haftasonlari kaliyordu ama ara ara haftaici de kaliyordu. Annesinin kiziyla ilgilenemedigini, derslerinde gerilediginden daha sık yaninda olmasini istiyordu. Tam ergenlik yaslari oldugu icin bas etmekte zorlandigini soyluyordu. Kizi da cok anneci idi ama babasini da seviyordu. Ben bunlari duyduktan sonra bu isin beni asacagini dusundum ve gorusmeyi sonlandirdim. Cocuklu bir erkekle evlenmek cok sabir gerekteriyor bence. Ben strese karsi dayanikli degilim o yuzden daha fazla ilerletmedim. Evet cocuklarla iyiyim, ablamin cocuklari elimde buyudu ama bu durum baska tabi. Baskasinin cocuguna sesini yukseltemezsin, kizamazsin. Gider annesine sikayet eder, babasina sitem eder. Ilerde benimde bir cocugum olursa iki cocuga adaletli davranamayacagimi dusundum.

Ama siz yapabileceginizi dusunuyorsaniz deneyebilirsiniz . Ama arti ve eksilerini mutlaka gozden gecirin.
 
Sizin çocuğunuz oldu mu peki , eşinizin çocuğu var ama siz de istediniz mi çocuk bende çocuğu olan biriyle beraberim ve çocuk istiyorum anne olmak istiyorum
Benim de 2. Evliligim.ilk eşimden çocuğum yok. Bir evlat sahibi olmayı çok istedim, eşim de bir evladı olmasına rağmen çok istedi. 4 kez tüp bebek denedik, fakat Rabbım nasip etmedi. Bir denemede dış gebelik oldu, ölümden döndüm. Artık tedavi düşünmüyorum, Rabbım verirse başımın tacı.
 
Adam çok düzgün biri olsa küçücük kızı olan bir kadın onu hayatta bosamazdi. Bin tane kusuru olan adamlara bile çocuğunun hatrına tahammül ediyor insanlar. Bence siz boşanma işinin aslını araştırın.
 
Benim de 2. Evliligim.ilk eşimden çocuğum yok. Bir evlat sahibi olmayı çok istedim, eşim de bir evladı olmasına rağmen çok istedi. 4 kez tüp bebek denedik, fakat Rabbım nasip etmedi. Bir denemede dış gebelik oldu, ölümden döndüm. Artık tedavi düşünmüyorum, Rabbım verirse başımın tacı.
Allahım bu mucizeyi bir anda en kısa sürede yaşatsın size en içten duamı ediyorum sizin icin 🙏🏻💫 bir bebek kaybettim bende bilirim nasıl hissedildiğini 🙏🏻
 
Bir de şunu merak ediyorum. 7 yılda bir çocuk alismaz mi bir insana.? Geldiğinde sevdiği yemekleri yapıyorum, tamamıyla vaktimizi ona ayırıyoruz, babasıyla biraz başbakan kalsın diye bir bahaneyle 1-2 saatliğine kendime iş üretip yalnız bırakıyorum. Yine de karnı açıklığıyla babasına söylüyor, uykusu geldiğinde babasına söylüyor. Ben laf atmazsam kolay kolay konuşmuyor benimle. Ben artık kendimde hata aramaya başladım.
İçinde neler yaşıyor kimbilir, anne tarafında ona neler söyleniyor, kafasında oluşturduğu neler var bilemezsiniz. Eşimin kızı mesela küçükken babamın seni sevmesini çok kıskanırdım der hep şimdi gülüyor bu duygusuna çünkü ben onun kıskançlığına çanak tutmadım. Belki kabullenemiyordur kendi içinde boşanmayı, bakın benim annemle babam boşanalı 35 yıl oldu, ikiside ölüp gittiler ama ben hala birlikte görüyorum onları rüyamda içimde bir yer birlikte kahvaltı ettiğimiz o sofrada takılıp kaldı o yüzden bunu dert etmeyin, sizinle ilgili değildir bu durum belki. Yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla çok samimisiniz duygularınızda akışına bırakın, kendinizi üzmeyin🙏
 
Back
X