Çocuğum için işimi bırakmalı mıyım?

7.aylık hamileyken ayrıldım işimden
şuan kızım 1,5 yaşında halen evdeyim
tahmini bir 1 sene daha devam eder böyle
kızıma kendim bakabildiğim için mutluyum
ara ara çalışmayı özlesemde, evde bunalsamda yinede kızım ile beraber olmaktan çok mutluyum
1 yaşına kadar hiç kimseye emanet edemedim
kendi anneme bile
şimdi ise ara ara annanesine ara da babanesine bırakabiliyorum gün içinde oda haftada 1-2
ama ozaman bile çok zor geliyor
çok özlüyorum onu
her dk ariyasım geliyor
onada çok zor geliyor farkındayım
gittiği zaman babası ile benim resmimi öpüp duruyormuş her telefon çalmasında annneee diye haykırıyormuş
almaya gittiğim zaman kucağıma bi atlayışı var dünyalara değişmem
ama durum farklıda olabilirdi
çalışmak zorundada olabilirdim bende
kim istemezki yavrsuna kendi bakmayı
ama şartlar başka türlüsünü imkan tanimiyorsa yapacak bişey yok
çok üzme kendini arkadaşım alışacak nasılsa
şanslıymışkı annanesi bakıyor ona
en güzel şekilde bakıldığından eminsin için rahat olsun
ağlaması tabiki üzüyor seni ama alışacak emin ol
 
bencede bir çocucuğun en çok anne sevgisine ihtiyacı vardır.eğer maddi yönden çalışmak zorundaysa anne ona bir sey diyemem ama tam tersi bir durum varsa çalışmamalı.benimde kızım 5 yaşında hep benimleydi,busene kreşe başladı inanın ilk günler anne diye yapıştı ama şimdi çok mutlu.eger ağlamaya devam etseydi asla göndermezdim.bence çocuklar her yaşta anneye muhtaç.umarım iyi düşünür doğru karar verirsin canım.
 

Öyleyse uzmanlar neden 2 yaşına kadar anne sütü diye bas bas bağırıyor.

Bir kaç sayfa geride yine vardı bu tarz bir söylem belirtme ihtiyacı hissettim. 2 yaşına kadar emzirmek gerekiyor sağlık açısından bu gerekli. Hele 1 yaşından sonra faydalı olmadığını nasıl söylersiniz
 
bence bi süre sonra çocuk duruma adapte olur üzülmeyin işten arta kalan zamanlarınızda kaliteli zaman geçirin en önemlisi bu...
 

biz türk toplumu çok duygusal davranıyoruz....çocuk biraz ağladı mı kıyamıyoruz ...yanında olup sürekli koruyup kollama ihtiyacı duyuyoruz sonra çocuklar büyüyünce anneye babaya bağımlı yaşıyorlar ...çalışan annelerin çocukları daha sorumluluk sahibi daha özgüvenli yetişiyor..siz en güzelini yapıyorsunuz.ben ev hanımıyım oğlumu yinede kreşe gönderiorum daha üç yaşında ilk günler anne yanımda kal diordu ama şimdi alıştı oğlumda olumlu değişimleri görmeye başladım...
 
bence çocuk işten daha önemli hastalandıgında vicdan yapacagınıza devamlı çocugunuzun yanında olun
 
maddi açıdan probleminiz yoksa işi bırakmanızı tavsiye ederim.
annem ve babam emekli bankacı. çocukluğum hep bakıcılarda geçti. şuan evimiz, dükkanımız, vs. hepsi var. ama neye yaradı. çok sıkıntılı geçti çocukluk dönemim.
 
ben olsam çocuğum için bile olsa işi bırakmazdım..
çalışmak sadece para kazanmak değildir..
sosyal ortamdır, kendine güvendir..
kendine vakit ayırabileceğin zaman yaratır bence..
 
Bu konuda en çok ikilem yaşayanlardan biri de benim sanırım.

Hamileyken 5.ayda çalışmayı bıraktım ve Elif 7 aylık olana kadar çalışmadım.7.ayda tekrar başladım çalışmaya ve 12.ayda tekrar bıraktım. Elif 15.aylık olduğunda ise tekrar geri döndüm. Şimdi haftanın 3 günü tam zamanlı çalışıyorum.Diğer günler işim yoksa uğramıyorum ofise. ELif çok uyumlu bi bebek.Ananesiyle kalıyor ve hiç sorun çıkartmıyor. EL sallayarak uğurluyor beni kapıdan. Bugüne kadar allaha şükür hiç ağlamadı arkamdan.

Sorun tamamen bendeydi yani.Bi türlü yavrumu bırakıp çalışmayı içime sindirmezken bir yandan da onca yıl,onca emek, topuklu ayakkabılar,makyaj malzemeleri,sosyal çevrem beni çağırdı durdu.En önemlisi de anne ve babamdaki hayal kırıklığı peşimi bırakmadı. Onlar içinde kolay değildi.Onca emekle okutukları ve kimbilir ne hayaller kurdukları kızları hooop tersine dönmüştü.

Yapamadım yani.Sırf Elifin annesi olarak doğmamıştım ki. Ondan önce bi hayatım bi kimliğim vardı. Anneydim ama bir de Özgeydim. Eski özge yani. İdealleri,severek yaptığı bi işi, sosyal bi çevresi olan bi kadın. Elif'in doktoruda çok yardımcı oldu karar vermemde. Bana dedi ki bigün 'Özgecim, bebeğinizi hayatınıza dahil edin eğer onun için kendine yeni bir hayat yaratmaya çalışırsan sen bocalarsın ve o da etkilenir. Kendi yaşadığın hayatına Elif'İ de dahil edeceksin ki taşlar yerine otursun.' bana çok mantıklı geldi ve Elif hanımı hayatımıza dahil ettik.

Eskiden onu bırakıp ve hatta hasta olacak korkusyla onunla da hiçbiyere gitmezken şimdi eski düzenimie geri döndük tek bir farkla artık 3 kişiyiz. Herşeyi beraber yapıyoruz 3.üyemizin gelemeyeceği yerlere ise onu güvenli ellere bırakarak iki sevgili gidiyoruz.Ara sıra sadece anne-baba değil sevgili olmaya da ihtiyacımız oluyor çünkü.
Tıpkı sadece anne değil özge olmaya ihtiyacım olduğu gibi.

Ben de böyle.
 
demekki bırakabilecek bir işiniz var. benim böyle bi durumum olamaz. devlet memuruyum öğretmenim. bırakmak demek tamamen hayatımı sıfırlamak demek. insan kolay gelmiyor bu noktaya. siz şanslısınız anneniz bakıyor. ben anneme 20 saat uzağım. hamile kalırsam napıcam diye çok korkuyorum. bence bırakmayın. ha şimdi bırakırım sonra 2-3 yıl sonra tekrar çalışırım diyebiliyorsanız düşünülebilir
 
slm ben çocuk olunca işi bırakmaya karar verdim tamamen kendi kararım.ama bu kararı vermem çok zor olmadı çünkü çaklıştığım mesleğe bi emeğim olmadı 3 senedir çalışıyorum babamın işi olduğu için allah muhtaç etmesin ihtiyacımızda yok benim çalışmama ama senin 10 yıllık bi emeğin var bence boşa gitmesin iyi bi bakıcı bul yapabilirsen işte 15 gün izin al bakıcıyla vakit geçir tanımak adına.ben anneannelerin torunlarına bakmalarını doğru bulmuyorum hem kaç yaşına gemiş tam rahatladım derken bu yaştan sonra çocukla nieye uğraşsın biyere gitmek istese gidemiyo çocuğa göre ayarlamak zorunda çocuk bu bazen iyi oluyo bazen kötü bi yaştan sonra zor oluyo yani kadıncağız eve kapanıp torununa bakmak zorunda deilki onlar hiçbizaman şikayetçi olmaz bişi demez ama biyerde empati kurup onları anlamamız lasım.benim k.validem annem sen doğur işini bırakma ben bakarım diyorla ama kıyamıyorum eşim dio bakmak zorunda deillerki biz fedakarlık yapalım hakveriyorum sonuçta o çocuk en çok kimilnle vakit geçiriyosa onun karakterini terbiyesini etkileyecek diye düşünüyorum ama senin emeğin var bi kalemde silemezsin imkanın varsa bakıcı tut.annende arada gelir görür kontrol eder o bahaneyle hem kadın bıkmaz sıkılmaz arada ekstralar olur eşinle biyere gidersin bakcın izinli olur rahat rahat bırakırsın annende sıkılmadan bakar.
 
seher canım eger ekonomik durumunuz senin calışmanı gerektirmiyrsa.yani calışmadıgın takdirde gecinebilecekseniz,işini bırak derim.benimde 9aylık bir oglum var ona bakmak icin bende işimi bıraktım.cünkü en azından 3yaşına kadar kendim bakmak istiyorum.ne olursa olsun annenin bakması egitmesi bişeyler ögretmesi cok farklı ve kalıcı oluyr.yinede kara senin.mesela benim abimin 1yaşından beri annem bakıyor ama cocuk cok şımarık oldu lafsöz dinlemiyr.şimdi 5yaşında ama annemi hic dinlemiyr hatta kendi annebabasını bile.buda bana örnek oldugu icin tercihimi oglumdan yana kullandım işimi bıraktım.ne olursa olsun herkeze tavsiyem imkanı varsa herkez cocuguna kendi baksın.en az 3yaşına kadar.öptm canım.iyi düşün kararını ver.
 
canım bende kızımı 1,5 yaşına kadar baktım sonra maddi olanaksızlıklar nedeniyle işe girdim ilk başlarda sorun çııkmadı ağlamadı beni sormadı sonra birden hastalıklar ağlamalar sabahları uyanmalar arkamdan ağlamalar bende daha sık vakit geçirdim ve karşımdaki yetişkin insanmış gibi çalışmam gerektiğini herşeyi onun çin yaptığımı falan anlattım ona aldığım herşeyi bak anneciğim çalıştım poaram oldu sana güzel mamalar ve ciciler aldım dedim zamanla oturdu alıştı herşey yolunda şimdi :)))
üzülme sabret biliyorum kolay değil ama geçecek inan bana :))))
 
Teşekkür ederim yorum yapan herkese.İyice düşündüm ve işime devam etme kararı aldım bayanlar.10 yııllık emeğim var bir anda silip atamam emekli olmak istiyorum bu benim hakkım ilerde ne olacağını kimse bilemez Allah kimseye muhtaç etmesin ama ekonomik özgürlüğümü kazanmak istiyorum kendim oğlum için.Oğlum eskisi gibi huysuzluk yapmıyor daha iyi durumda şu an.Sabahları biraz her çocuk gibi mızıldanıyor o kadar.Akşamları ise çok mutlu haftasonlarıda beraber güzel zaman geçiriyoruz geziyoruz sevdiği şeyleri yapıyoruz.
Konunun artık kapatılmasını rica ediyorum yetkililerden...
 
güzelim öncel,ikle sen onun içn çalışıyorsun vicdan azabı çekme derim ben...aaynı aylarda beniim de bir oğlum var ve sanırım emzirmeyi bırakma dönemin gelmiş tabi ki bir psiikologla da görüş derim ama aklı ermeye başldı mı çok zor oluyor memeden koparmak sanırım anneciğinin sütüne hasret tek derdi o
 
biraz sert olacak ama annem baksın diye çocuk yapan mantığı anlamıyorum ya çocuk yapmayacaksın yada bakacaksın Hülya avşar bile hala annem çalışıyordu bizim evde yemek pişmezdi ben başka evlerden gelen kek kokusunu içime çekerdim diyor bu başka birşey yani aylık bin tl etmez bence bu hasret ondan sonrada çocuk seni evde istemez çünki alışır dediğiniz şey sizsizlik bizim okul babaanne veya anneannesine ailesinden çok seven çocuklarla doluydu ben annemi anlatırdım onlarda gözleri parlayarak dinlerdi yada bazısı öf benimki evde durmaz iyikide yok hiç çekemem diye bu hasreini nefretle ölterdi evet benden iyi giyiniyorlardı benden iyi para alıyorlardı ama aile sevgisinden yoksunlardı açıkcası evlerinde 2 tane babaları :) çocuğunuz sizi evde istiyorsa buna sevinin bence sonra annenize anne derse zorunuza gitmesin çünki o rolü ona bakan oynuyor belki biraz sert oldu ama çevremdeki çalışan annelerin neler çektiğini biliyorum bir çoğu çocuğu için ya pedagogda yada psikologda gerçekler böyle...
 
1 yıl zaten çocuğuna bakmışsın, çoğu kadın 2,5 ay gibi bir süre sonra işine dönmek zorunda kalıyor . işi bırakma bence. burada asıl zorluğu annen çekiyor. annenin yanına bir yardımcı tut işe de devam et. bir süre sonra zaten alışır çocuğun.
 
İşe devam etmeye karar verdim daha öncede yazmıştım şu an herşey daha iyi gidiyor yazada haftada 2-3 gün kreşe vermeyi düşünüyorum böylece annemde kendine vakit ayırabilecek ayrıca oğlumda sürekli annemle canı sıkılıyor arkadaş arıyor kreş ortamını seveceğini düşünüyorum.
 

bence de doğru karar vermişsin,
ayrılacaksan bile onu büyütmek için ayrılma, çünkü sana yarardan çok zarar dokunur
hem para da çok önemli
 
ben de aynı ikilemdeyim..Çok okudum, okutuldum, işim iyi, bana da bu güne kadar izin verdiler. Oğlum bugün itibariyle 10 aylık..Ama gelen bakıcılar gitsin diye gözümün içine bakıyor sanki....Biz böyle mutluyuz..Ama çalışırsam çok iyi olanaklarımız olacak..Emzirme konusu sorun benim oğlum emmeden duramıyor 3 saat ancak..Oyala oyala..Ağlatacaklar oğlumu diye korkuyorum ama işimi de kaybedersem bu devirde iş bulmak zor hayırlısı..Tanıdık bakıcı arıyorum iyi..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Y
  • Kilitli
Eşim ve abisiyle ortak işi
Yorumlar
15
Görüntüleme
1K
Dreamies
S
Kv ilk çocuklarınıza bakarım demişti.
5 6 7
Yorumlar
138
Görüntüleme
5K
anderunmastisi
A
S
Eşimin bencilliği
2 3 4
Yorumlar
63
Görüntüleme
4K
Cherry92
C
C
Bir derdim var
Yorumlar
13
Görüntüleme
1K
kedimiyav
K
Meme Dikleştirme+Protez Ameliyat Sürecim (Fotoğraflı) - İZMİR
9 10 11
Yorumlar
218
Görüntüleme
38K
amberveyasemen
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…