- 12 Nisan 2016
- 1.541
- 5.541
- 23
Kızlaaar selaaammmmm
Hem BDV'de hem de real yaşantım da birçok kez duyduğum şeylerden biri aldatılan veyahut evliliği kötü olan insanların çocuk bahanesine sığınması.
İlk okuldan arkadaşım erken yaşta hamile kaldı her sürecinde destek oldum kocasının aldattığını öğrendi boşandılar ama bakıyorum hala onun peşinde ve bana da anlatıyor adamcağız gününü gün ediyor bizimki sosyal medyadan aşk acısı içerikli paylaşımlar yapıyor çook saçma. Birkaç kez benden çocuğu için borç para istedi oldukça attım geri de istemedim istemem de helali hoş olsun ama babası varken bir başka insandan para istemek ne kadar mantıklı? Dün konuştuk yine adamın başka kızlarla görüşmesinden dert yanıyordu sinirlendim ''adamla tek bağlantın sadece çocuk olmalı, çocuk için sana para vermek zorunda kendini enayi yerine koyuyorsun, sürekli peşinden koşuyor ve açık kapı bırakıyorsun neden kopamıyorsun bu adamdan'' dedim ve bana verdiği cevap ''çocuğumuz var'' e tamam var da, neden seni aldatan, psikolik şiddete maruz bırakan bir insana gitme derdindesin? İkisinin de yaşı 22 boşandılar ama başkalarıyla görüşseler de yine konuşuyorlar. Bu olaylarına zaten karışmıyorum anlattıkça dinliyorum fikrimi belirtiyorum o kadar ama artık fikirde belirtmeyeceğim çünkü anlamıyor sadece çocuğa üzülüyorum.
BDV'de de birçok konuya bakıyorum aynı hikayeler. Arkadaşlar bir tek bana mı saçma geliyor? Çocuk bir bahane değil mi?
Mutsuz ve kötü bir babayla büyümesindense o çocuk babasız kalsın düşüncesindeyim çünkü o çocuklar küçüklükte yaşadığı şeyleri büyüdüğünde de travma olarak hatırlıyor, bu haksızlık değil midir?
Benim babam biz çok kücükken kumar oynardı beklerdik ki eve gelsin de yemek yiyelim diye, kücücük yaşta okula tek başımıza giderdik babam annemi hep kısıtlardı dışarı salmazdı psikoloik şiddet uygulardı. Bir çocuğun böyle ortamda büyümesi daha mı iyi allah askına?
(AİLESİ ARKASINDA OLMAYAN, MADDİ GELİRİ OLMAYAN HANIMLARIMIZ İÇİN DEMİYORUM)
Hem BDV'de hem de real yaşantım da birçok kez duyduğum şeylerden biri aldatılan veyahut evliliği kötü olan insanların çocuk bahanesine sığınması.
İlk okuldan arkadaşım erken yaşta hamile kaldı her sürecinde destek oldum kocasının aldattığını öğrendi boşandılar ama bakıyorum hala onun peşinde ve bana da anlatıyor adamcağız gününü gün ediyor bizimki sosyal medyadan aşk acısı içerikli paylaşımlar yapıyor çook saçma. Birkaç kez benden çocuğu için borç para istedi oldukça attım geri de istemedim istemem de helali hoş olsun ama babası varken bir başka insandan para istemek ne kadar mantıklı? Dün konuştuk yine adamın başka kızlarla görüşmesinden dert yanıyordu sinirlendim ''adamla tek bağlantın sadece çocuk olmalı, çocuk için sana para vermek zorunda kendini enayi yerine koyuyorsun, sürekli peşinden koşuyor ve açık kapı bırakıyorsun neden kopamıyorsun bu adamdan'' dedim ve bana verdiği cevap ''çocuğumuz var'' e tamam var da, neden seni aldatan, psikolik şiddete maruz bırakan bir insana gitme derdindesin? İkisinin de yaşı 22 boşandılar ama başkalarıyla görüşseler de yine konuşuyorlar. Bu olaylarına zaten karışmıyorum anlattıkça dinliyorum fikrimi belirtiyorum o kadar ama artık fikirde belirtmeyeceğim çünkü anlamıyor sadece çocuğa üzülüyorum.
BDV'de de birçok konuya bakıyorum aynı hikayeler. Arkadaşlar bir tek bana mı saçma geliyor? Çocuk bir bahane değil mi?
Mutsuz ve kötü bir babayla büyümesindense o çocuk babasız kalsın düşüncesindeyim çünkü o çocuklar küçüklükte yaşadığı şeyleri büyüdüğünde de travma olarak hatırlıyor, bu haksızlık değil midir?
Benim babam biz çok kücükken kumar oynardı beklerdik ki eve gelsin de yemek yiyelim diye, kücücük yaşta okula tek başımıza giderdik babam annemi hep kısıtlardı dışarı salmazdı psikoloik şiddet uygulardı. Bir çocuğun böyle ortamda büyümesi daha mı iyi allah askına?
(AİLESİ ARKASINDA OLMAYAN, MADDİ GELİRİ OLMAYAN HANIMLARIMIZ İÇİN DEMİYORUM)