Hatta belki de sırf rahata ermesinler diye boşanmamak daha iyi kendini koruyacak ezdirmeyecek şekilde evde dursun baksın çocuklarınaO bağı koparmak gerçekten yürek istiyor.
Ondan sonra iş istiyor, aile istiyor, para istiyor ve sağlam bir psikoloji.
2 çocuğum var biri bebekti boşandığımda. Öyle toz pembe laflar etmeyeceğim. Depremde iki çocuğum ve ben çaresizce kaldık mesela. Herkes anlatırken eşim bir çocuğuma koştu ben diğerine diye.
Sonra hasta oluyorlar ki şimdi ikisinde hasta hangisine yetişeceğimi şaşırıyorum.
Erkekler boşandıktan sonra çocukları da unutuyor. Arada bir 2-3 saat dışarı çıkarıp, bir de birkaç günde bir arayıp 1 dakika konuşunca mükemmel bir baba sanıyorlar kendilerini.
Bunu böyle yapmayan baba sayısı %5 falandır. Halbuki aynı evdeyken nefeslerini kontrol ederdi,sabah kadar hasta olduklarında beklerdi. Hasta olsalar birine ben bakarken o diğerini hastaneye götürürdü. Evde boğuşup oynardı.
Boşandığıma asla pişman değilim ama herşey çok zor. Mesela ev temizlemek için yıllık izin aldım 2 gün şimdi ikisi de hasta kusmuk temizledim birinin kolu da kırık. Baba da cehennemin dibinde.
Uzaktan konuşmak kolay gerçekten. Boşanmak herkesin çat diye yapabileceği birşey değil.
Birde çocuklar zalim oluyor. Şahit olduğum bı olay var. Bı ablam ben o zaman 17 yaşındayım. 10 aylık olmuş bebeğin, dengesiz babası kimliğini bile çıkarmamış. Fiziksel psikolojik şiddet cabası. Ablam boşandı.Hatta belki de sırf rahata ermesinler diye boşanmamak daha iyi kendini koruyacak ezdirmeyecek şekilde evde dursun baksın çocuklarına
Kimseyi kınayıp yargılamayın bence. Özellikle çocuk varken boşanmak çok zordur. Kadının maddi özgürlüğü olsa dahi çocuğa tek başına bakmak çok zor bir şey. Boşandıktan sonra kadın çocuklarını alıp gidiyor ama erkek tek başına gidiyor eski bekar günlerine dönüyor adeta. Kadınsa çok büyük bir sorumlulukla baş başa kalıyor. Başka eve çıksa tek başına hem çocuklara hem eve bakmak insanı çok yıpratır çok yorar. Baba evi de bir kez çıktıktan sonra bir daha eskisi gibi olmuyor ben evli değilim üni için başka bir şehre taşındım ama o günden sonra bile baba evi benim için arada gidip ailemi gördüğüm “başkasının evi” oldu benim evim hissi yok artık. Kolay değil hayat düzenini bozup bu tür zorluklara göğüs germek o yüzden bu tarz şeyler yaşamasına rağmen boşanmayan kadınları anlıyor ve onları yargılamıyorum.
Bendeki çok tehlikeliydi. Evli kadınlarla takılıp basılıyormuş ya bana da musallat olsalardı. Sonra borç batağına batmış tüm malımız mülkümüz gitti eve hacizler geliyordu. Çocuklar biraz büyürse şahlanacağım inşHatta belki de sırf rahata ermesinler diye boşanmamak daha iyi kendini koruyacak ezdirmeyecek şekilde evde dursun baksın çocuklarına
O arkadaşınızda ki olay sevgi yada çocuk değil bağlılık ikisi de birbirine bağlı tedavi olmalılarKızlaaar selaaammmmm
Hem BDV'de hem de real yaşantım da birçok kez duyduğum şeylerden biri aldatılan veyahut evliliği kötü olan insanların çocuk bahanesine sığınması.
İlk okuldan arkadaşım erken yaşta hamile kaldı her sürecinde destek oldum kocasının aldattığını öğrendi boşandılar ama bakıyorum hala onun peşinde ve bana da anlatıyor adamcağız gününü gün ediyor bizimki sosyal medyadan aşk acısı içerikli paylaşımlar yapıyor çook saçma. Birkaç kez benden çocuğu için borç para istedi oldukça attım geri de istemedim istemem de helali hoş olsun ama babası varken bir başka insandan para istemek ne kadar mantıklı? Dün konuştuk yine adamın başka kızlarla görüşmesinden dert yanıyordu sinirlendim ''adamla tek bağlantın sadece çocuk olmalı, çocuk için sana para vermek zorunda kendini enayi yerine koyuyorsun, sürekli peşinden koşuyor ve açık kapı bırakıyorsun neden kopamıyorsun bu adamdan'' dedim ve bana verdiği cevap ''çocuğumuz var'' e tamam var da, neden seni aldatan, psikolik şiddete maruz bırakan bir insana gitme derdindesin? İkisinin de yaşı 22 boşandılar ama başkalarıyla görüşseler de yine konuşuyorlar. Bu olaylarına zaten karışmıyorum anlattıkça dinliyorum fikrimi belirtiyorum o kadar ama artık fikirde belirtmeyeceğim çünkü anlamıyor sadece çocuğa üzülüyorum.
BDV'de de birçok konuya bakıyorum aynı hikayeler. Arkadaşlar bir tek bana mı saçma geliyor? Çocuk bir bahane değil mi?
Mutsuz ve kötü bir babayla büyümesindense o çocuk babasız kalsın düşüncesindeyim çünkü o çocuklar küçüklükte yaşadığı şeyleri büyüdüğünde de travma olarak hatırlıyor, bu haksızlık değil midir?
Benim babam biz çok kücükken kumar oynardı beklerdik ki eve gelsin de yemek yiyelim diye, kücücük yaşta okula tek başımıza giderdik babam annemi hep kısıtlardı dışarı salmazdı psikoloik şiddet uygulardı. Bir çocuğun böyle ortamda büyümesi daha mı iyi allah askına?
(AİLESİ ARKASINDA OLMAYAN, MADDİ GELİRİ OLMAYAN HANIMLARIMIZ İÇİN DEMİYORUM)
Evli olmak kesinlikle bir sosyal statü bizim kültürümüzde ve insanlar bunu kaybetmek istemiyor.Ben de bu kadınları ayrı tutarak yazıyorum, bazı kadınlar eğer çocukluysa çocuğu bahane ediyor ama aldatıldığı, şiddet gördüğü, boşanması hayrına olacak çocuksuz kadınlar da kendilerine göre türlü türlü bahanelerin arkasına sığınıyor.
Mesela birisini tanıyorum çocuğu yoktu, kendi evi ekonomik gücü vardı, aile baskısı diye de bir şey yoktu çünkü maalesef anne babası vefat etmiş.
Eşi her gün döverdi, hakaret ederdi, aldatırdı üstüne yetmez gibi hem kendisi hem de ailesi kadının parasını yerdi ama boşanmalısın dediğimizde çok büyük tepkiler alıyorduk, eşinin yakışıklıolduğunu, tüm kadınların eşinde gözü olduğunu mutluluğunu kıskananlara inat boşanmayacağını söylerdi.
Eşi daha paralı bir kadın bulup terk etti de öyle kurtuldu kötü evlilikten.
Bazı kadınlar evliliği statü gibi görüyor galiba, herkesin eşinde evliliğinde gözü olduğunu zannediyorlar, korku mu bağımlılık mı bilmiyorum
Çocuklu da olsalar çocuksuz da olsalar kötü giden bir evliliği sonlandırmamakta diretiyorlar, aldatıldıklarında bile eşi değil önce kendilerini sorgulayıp suçlu çıkarıyorlar.
Çok acımasız bir yorum olmuş. Hayatın ne getireceğini bilemezsiniz bu kadar keskin olmaya gerek yok.Maddi geliri olmayan hanımlar bir zahmet çoluk çocuk yapmasın.evlenmesin bile.bu devirde yok artık.yaparlarsa da acıma beklemesinler.koskoca insanların arkasında aile olmasına gerek yok.
evet sizinki sıkıntılıymış kurtulduğunuz iyi olmuş,İnşallah ya yolunuz bahtınız açık olsunBendeki çok tehlikeliydi. Evli kadınlarla takılıp basılıyormuş ya bana da musallat olsalardı. Sonra borç batağına batmış tüm malımız mülkümüz gitti eve hacizler geliyordu. Çocuklar biraz büyürse şahlanacağım inş
Cok fazla bu bahaneye sığınan var ama ülkenin cılki çıkmış durumda bekarlar evlenemiyor evliler aldatalıyor nasil bir zamana düştükKızlaaar selaaammmmm
Hem BDV'de hem de real yaşantım da birçok kez duyduğum şeylerden biri aldatılan veyahut evliliği kötü olan insanların çocuk bahanesine sığınması.
İlk okuldan arkadaşım erken yaşta hamile kaldı her sürecinde destek oldum kocasının aldattığını öğrendi boşandılar ama bakıyorum hala onun peşinde ve bana da anlatıyor adamcağız gününü gün ediyor bizimki sosyal medyadan aşk acısı içerikli paylaşımlar yapıyor çook saçma. Birkaç kez benden çocuğu için borç para istedi oldukça attım geri de istemedim istemem de helali hoş olsun ama babası varken bir başka insandan para istemek ne kadar mantıklı? Dün konuştuk yine adamın başka kızlarla görüşmesinden dert yanıyordu sinirlendim ''adamla tek bağlantın sadece çocuk olmalı, çocuk için sana para vermek zorunda kendini enayi yerine koyuyorsun, sürekli peşinden koşuyor ve açık kapı bırakıyorsun neden kopamıyorsun bu adamdan'' dedim ve bana verdiği cevap ''çocuğumuz var'' e tamam var da, neden seni aldatan, psikolik şiddete maruz bırakan bir insana gitme derdindesin? İkisinin de yaşı 22 boşandılar ama başkalarıyla görüşseler de yine konuşuyorlar. Bu olaylarına zaten karışmıyorum anlattıkça dinliyorum fikrimi belirtiyorum o kadar ama artık fikirde belirtmeyeceğim çünkü anlamıyor sadece çocuğa üzülüyorum.
BDV'de de birçok konuya bakıyorum aynı hikayeler. Arkadaşlar bir tek bana mı saçma geliyor? Çocuk bir bahane değil mi?
Mutsuz ve kötü bir babayla büyümesindense o çocuk babasız kalsın düşüncesindeyim çünkü o çocuklar küçüklükte yaşadığı şeyleri büyüdüğünde de travma olarak hatırlıyor, bu haksızlık değil midir?
Benim babam biz çok kücükken kumar oynardı beklerdik ki eve gelsin de yemek yiyelim diye, kücücük yaşta okula tek başımıza giderdik babam annemi hep kısıtlardı dışarı salmazdı psikoloik şiddet uygulardı. Bir çocuğun böyle ortamda büyümesi daha mı iyi allah askına?
(AİLESİ ARKASINDA OLMAYAN, MADDİ GELİRİ OLMAYAN HANIMLARIMIZ İÇİN DEMİYORUM)
Kızlaaar selaaammmmm
Hem BDV'de hem de real yaşantım da birçok kez duyduğum şeylerden biri aldatılan veyahut evliliği kötü olan insanların çocuk bahanesine sığınması.
İlk okuldan arkadaşım erken yaşta hamile kaldı her sürecinde destek oldum kocasının aldattığını öğrendi boşandılar ama bakıyorum hala onun peşinde ve bana da anlatıyor adamcağız gününü gün ediyor bizimki sosyal medyadan aşk acısı içerikli paylaşımlar yapıyor çook saçma. Birkaç kez benden çocuğu için borç para istedi oldukça attım geri de istemedim istemem de helali hoş olsun ama babası varken bir başka insandan para istemek ne kadar mantıklı? Dün konuştuk yine adamın başka kızlarla görüşmesinden dert yanıyordu sinirlendim ''adamla tek bağlantın sadece çocuk olmalı, çocuk için sana para vermek zorunda kendini enayi yerine koyuyorsun, sürekli peşinden koşuyor ve açık kapı bırakıyorsun neden kopamıyorsun bu adamdan'' dedim ve bana verdiği cevap ''çocuğumuz var'' e tamam var da, neden seni aldatan, psikolik şiddete maruz bırakan bir insana gitme derdindesin? İkisinin de yaşı 22 boşandılar ama başkalarıyla görüşseler de yine konuşuyorlar. Bu olaylarına zaten karışmıyorum anlattıkça dinliyorum fikrimi belirtiyorum o kadar ama artık fikirde belirtmeyeceğim çünkü anlamıyor sadece çocuğa üzülüyorum.
BDV'de de birçok konuya bakıyorum aynı hikayeler. Arkadaşlar bir tek bana mı saçma geliyor? Çocuk bir bahane değil mi?
Mutsuz ve kötü bir babayla büyümesindense o çocuk babasız kalsın düşüncesindeyim çünkü o çocuklar küçüklükte yaşadığı şeyleri büyüdüğünde de travma olarak hatırlıyor, bu haksızlık değil midir?
Benim babam biz çok kücükken kumar oynardı beklerdik ki eve gelsin de yemek yiyelim diye, kücücük yaşta okula tek başımıza giderdik babam annemi hep kısıtlardı dışarı salmazdı psikoloik şiddet uygulardı. Bir çocuğun böyle ortamda büyümesi daha mı iyi allah askına?
(AİLESİ ARKASINDA OLMAYAN, MADDİ GELİRİ OLMAYAN HANIMLARIMIZ İÇİN DEMİYORUM)
Kadınların yükü malesef o kadar agırki. Size bahane gibi gelen şeyler boşanmaya cesaret etmeyen bir kadın için gerçekten gerekçe olabiliyor. Çocuklu kadınlardan bahsediyorum burda tabi. Şiddet ve aldatma gibi durumlarda tabiki en doğrusu boşanmak (böyle bir ortamda çocuk imkanı yok sağlıklı buyuyemez) ama diğer türlü durumlarda bir annenin boşanma konusunda çekincelerinin olması çok normal. Bunu kimsenin kinamaya hakkı yok. Erkek boşandıktan sonra gününü gün ederken kadın çocuğuyla/çocuklarıyla hayat mücadelesi vereceğim diye akla karayı seçiyor. Maddi manevi her türlü zorluğa tek başına göğüs germek zorunda kalıyor. Lütfen rahat bırakın artık şu kadinlari ya yok çocuğunu bahane ediyor yok niye çocuk doğurdun o zaman diyerek zaten yeteri kadar zor olan hayatlarını birde siz haddiniz olmadan eleştirip durmayın. Destek olacaksınız olun eleştirmeden yargılamadan bir çözüm sunabilecekseniz sunun ama hesaba çekip durmayın kimseyi.
Kesinlikle katılıyorum. Kadınların çalışması yaygınlaşana kadar erkek çalışıyor yoruluyor eve gelince dinlenecek, ayaklarını uzatacak, yemeği çayı önüne gelecek hafta sonu uykusunu alacak tabi dendi durdu yillarca. Kadın akşama kadar evde yaylana yaylana yatıyor ya! Çamaşır bulaşık yemek bebek bakımı çocuk bakımı misafir hizmeti herşey kendiliginden oluyor ya! Sonra kadınlar çalışmaya başladı ne oldu? Ev ve çocuk sorumlulugu yetmiyormus gibi birde disarinin sorumluluğu geçim sorumluluğu yüklendi kadının sirtina. Erkek iki bulaşık makineye diziyor diye dünyanın iyiliğini yapmıs oluyor ama kadının hem ev hem çocuk hem ev ekonimisinin sorumulugunu yuklenecegim diye kendini paralamasi kimse tarafından görülmüyor! Gidip namussuzluk yapıp aldatan erkek ama yuvam dağılıyor diye kendini paralayan taraf yine kadın oluyor! Boşandıktan sonra gününü gün etme yolunda tam gaz devam eden erkek ama çocuklarını babasız büyütüyor diye kendini üzen vicdan azabı çeken cocuklarin maddi manevi yükünü yüklenen yine kadın oluyor! Toplum olarak çok ciddi zihniyet problemlerimiz var gerçekten. Adalet anlayisimiz sıfır. Bana herkes kızım ve oğlum için kıza niye abi dedirtmiyorsun diyor tepki gösteriyor. Abi demesini istemiyorum diyorum iki kardeş arasında hiyerarşi olsun istemiyorum adıyla hitap edecek diyorum. Amaçları oğluma abilik psikolojisini dayatip abilik adı altında kardeşine büyüklük taslaması. Buna karşı çıktığım zaman uzayliymisim gibi bakıyorlar. Bu zihniyete karşı mücadele etmek benim yıllarımı aldı. Birşey anlatamıyorum insanlara.Ne yazık ki aynısını yazacaktım, Türk erkekleri ultra sorumsuz, bencil ve şımarık. Bunu böylece yazınca burda bana erkek düşmanı yazdıklar kaç kez ama ısrarla yazıyorum çünkü gözlemim bu. Bizim toplumun erkekleri çok şımarık, zora gelemiyor , canları çektiğinde sorumluluklarını kadına atıp kaçıveriyorlar arkalarına bakmadan. Ne sorumluluk vari ne ahlaki yükümlülük, ne de vicdan ... erkeklerimiz berbat şekilde yetişiyor(yetiştiriliyor?), oğlum da oğlum diye pohpohlonan insan evaatları tabi ki hayatboyu ayrıcalıklı muamele bekliyorlar, evlenince kadının sırtına biniyorlar, boşanırken de tüm yüklari kadının sırtına atıp kaçıyorlar. Ben ultra sorumluluk sahibi biriyim mesela, şahsen sorumluk sahibi ve ahlaklı insanlardan hoşalnıyorum sanırım bir türlü evlenememe sebebim bu
Benim çevremde şöyle düşünce var.Kizin nisan atarsa iyi.Fakat cocugu varsa sabredecek.Birine bosansin demedim kadının iyi ısı var.Haftasonu evde.Kahrini neden çekiyor dedim.Cocuklar varmış.Ondanmis.Kızlaaar selaaammmmm
Hem BDV'de hem de real yaşantım da birçok kez duyduğum şeylerden biri aldatılan veyahut evliliği kötü olan insanların çocuk bahanesine sığınması.
İlk okuldan arkadaşım erken yaşta hamile kaldı her sürecinde destek oldum kocasının aldattığını öğrendi boşandılar ama bakıyorum hala onun peşinde ve bana da anlatıyor adamcağız gününü gün ediyor bizimki sosyal medyadan aşk acısı içerikli paylaşımlar yapıyor çook saçma. Birkaç kez benden çocuğu için borç para istedi oldukça attım geri de istemedim istemem de helali hoş olsun ama babası varken bir başka insandan para istemek ne kadar mantıklı? Dün konuştuk yine adamın başka kızlarla görüşmesinden dert yanıyordu sinirlendim ''adamla tek bağlantın sadece çocuk olmalı, çocuk için sana para vermek zorunda kendini enayi yerine koyuyorsun, sürekli peşinden koşuyor ve açık kapı bırakıyorsun neden kopamıyorsun bu adamdan'' dedim ve bana verdiği cevap ''çocuğumuz var'' e tamam var da, neden seni aldatan, psikolik şiddete maruz bırakan bir insana gitme derdindesin? İkisinin de yaşı 22 boşandılar ama başkalarıyla görüşseler de yine konuşuyorlar. Bu olaylarına zaten karışmıyorum anlattıkça dinliyorum fikrimi belirtiyorum o kadar ama artık fikirde belirtmeyeceğim çünkü anlamıyor sadece çocuğa üzülüyorum.
BDV'de de birçok konuya bakıyorum aynı hikayeler. Arkadaşlar bir tek bana mı saçma geliyor? Çocuk bir bahane değil mi?
Mutsuz ve kötü bir babayla büyümesindense o çocuk babasız kalsın düşüncesindeyim çünkü o çocuklar küçüklükte yaşadığı şeyleri büyüdüğünde de travma olarak hatırlıyor, bu haksızlık değil midir?
Benim babam biz çok kücükken kumar oynardı beklerdik ki eve gelsin de yemek yiyelim diye, kücücük yaşta okula tek başımıza giderdik babam annemi hep kısıtlardı dışarı salmazdı psikoloik şiddet uygulardı. Bir çocuğun böyle ortamda büyümesi daha mı iyi allah askına?
(AİLESİ ARKASINDA OLMAYAN, MADDİ GELİRİ OLMAYAN HANIMLARIMIZ İÇİN DEMİYORUM)
15 bin lira naptınız.ikizlerin kresi ve masraflari minimum 15 bin .kira mutfak derken aylik 30 bin gerekiyor .adamin vercegi nafaka 5 bin olunca hadi canim bosan diyemiyorum artik kari koca zor hakkindan geliyoruz masraflarin
ya cok iyi gelir ya aile destegi lazim .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?