Çocuğuma söz geçiremiyorum

Eşiniz sizi ciddiye alırsa çocukta ciddiye alır ?
 
Yok baba şiddet uygulamıyor ama çocuga bazen yavaş da olsa vuruyor. Bana bağırır genelde kızdıgında.
Yavaş vuruyor diye yumuşatmaya çalışmayın yahu. Şiddet demeniz için ağzını, yüzünü mü kırması lazım ne lazım?
Çocuğuna vuruyor, bağırıyor, size de ayni şekilde. Siz bu ortamda sağlıklı yetişen bir çocuk mu istiyorsunuz? Sağlıklı değil pardon söz dinleyen çocuk.
 
Çocıgu korudum bugün, ona vuramazsın karşına al konuş dedim. Çocuk beni dnlemiyor yetiştiremiyorum çocugumu diye anneliğime kızıyorsun ama senin vurman daha büyük yara açar dedim. Napaym çare bırakmıyor ileride serseri mi olsun dedi.çok büyük bir kavga ettik. Hatalı oldugunı kabul etmiyor.
 
Bence ne olursa olsun vurmak kabul edilemez. Ama beni suçluyor aslnda ben eşimle baş edemediğim için açtım bu başlığı. Benim anneliğimi eleştiriyor bana kalsa tembel olacakmış bu çocuk
 
Çocuk otorite figürü olarak evde babayı gördüğü için. Biraz dengelemek için eşin senin evet veya hayır dediklerine karışmaması, çocuğun senin de sözünün geçtiğini görmesi gerekir.
 
Beni dinlese zaten her şeyi öğreteceğim ona yardımcı olacağım geliştirebileceğim. O ise inatlaşıyor ve kavgaya yol açıyor. Eşimde de oğlumuz tembel olacak ileride pişman olacağız diye korku var
 
Tek bildigim eskiden anne babamizi
Memnun etmeye calisirdik, simdi ise cocuklarimizi
Gerçekten y kuşağı için bu doğru. X kuşağı çocukları memnun etmeye çalışmıyordu, z kuşağı anne babaları memnun etmeye çalışmıyor. Biz ortada kalan garibanlar herkesi memnun etmeye çalışıyoruz.
 
Kaynanalarin zalim oldugunda gelin oldum, gelinlerin zalim oldugunda kaynana oldum o hesap
 
Vallaha benim ödevimi annemler bilmezdi bile. Ben odamda hatta salonda sehpada yapardım Ailemin bana ödev yaptırmak arkadaş edindirmek gibi görevleri yoktı
 
Sorun çocuğunuzda değil kocanızda işte.
Çocuk dışarıdan yemek istiyorsa ne olmuş mesela? Her gün değilse bu istek arada gönlü olsun diye alınır. Bundan babanin da haberi olmasi şart değil.
Ödevlerini de hiç mi yapmıyor? Siz hatırlatın, yanında durun ödev yaparken, teşvik edecek başka şeyler yapın. Bu yaşına kadar ödev, okul konusunda çok baskı gördüyse o da ters tepmiş olabilir.
Sorun çocukta değil eşiniz kaynaklı gördüğü muamelede.
 
Eşime nasışl bazı şeyleri anlatabilirim?Eve kural kpyuyorum kendisi uymuyor. Çamaşırlarını sepete at diyorum mesela çok mu zor
 
Eşim, çocugum saygı duymuyor diye bana saygı duymuyor. Ama bilmiyorum bu hissi çocuguma ben mi verdim. Her zaman eşim sert oldu, bana fazla sert geldi. Bazen ufak tefek vuruyor da.

Öncelikle uzun olacak kusura bakmayın ama eski konunuz ve eşinizin evdeki yemeğe dahi karar verme mercii olduğu bir evde siz iyice bastırılmışsınız.
2 oğlum var biri ne desem dinler ve babasına ayrı bana ayrı sorar. Diğer oğlum umursamaz bile onun da huyuna göre anlatıyorum. Bir şekilde aşılıyorum.
Sizin en büyük sorununuz eşiniz.Özür dilerim ama korkuyla ataerkil sistemin yetiştirdiği bir düzen istiyor kocanız ve siz de bu durumu kanıksamışsınız ufak tefek vurma diye birşey yoktur.
Korkudan değil sevgi ve saygıdan dolayı yetişecek çocuklar sağlıklı olandır.
Kimse bizde iki tokat yedik nolacak demesin,babam bu tarz bir adamdı büyüdükçe zamanında korktuğum adama öyle sayıp döktüm hayatımdan çıkardım ki selam veremez.Bende kalkıp su vermem.Çocukluğumun acısını görmezden gelemem.
Annemse hep arkadaşım oldu,ara ara kızdı tabi dinlemediğim zamanlar oldu muhakkak ama şuan kırmızı çizgimdir annem.Ne dese başımın üstündedir.
Ayrıca benim eşimde ilk zamanlar büyük oğlumu korkutup kızar bağırırdı,üç beş kere konuştum ama oğlumun babamdan korkuyorum çünkü cümlesini duyduğum an sesimi çıkarıp bağıra bağıra dinlettim kendimi yoksa çık git bu evden dedim kovdum.Surat astı biz böyle yetiştik serseri mi olduk dedi suratına bile bakmadım.El kaldırdığını ya da korkuttuğunu görürsem gideceksin bu evden,kadının ezilip çocuğun dövüldüğü dönemde değiliz bunu normal görenler de normal değil dedim. Bir şekilde aştık. Çocuğa bıkmadan usanmadan sevgini vererek belki yüz kere söyleyerek öğretiyoruz.Anneliğini beğenmeyen,sana saygı duymayan insanı eş olarak yanında taşımak fazla bir yük.Sizde bu durumu kanıksamayın ama şu yüzden bana saygı duymuyor vs diye normalleştirmeyin. Sizin eşiniz sizi sevdiğini,saydığını belli etmiyorsa evdeki yetişecek çocuktan da bişey beklemeyin.Sorun kocada!
 

Tersi pislik bu değil bence. Eşinin sözünün eri. Çocuğunuz size istediğini yaptırtmayın yolunu bulmuş ama eşinize yaptıramıyor. Nasıl zorla götürtüyor ki ayrıca? Söylesin bıktırana kadar söylesin bıkmayın siz de. Bir gün direnin ikinci gün direnin sonunda o bıkar. Çocuk dediğin söz dinlenmeli. Siz sussun diye istediklerini yapıyorsunuz. Kendi hatanızı kendiniz bulmuşsunuz aslında ama çocuğunuz küçük değil 11 yaşında. Bu yaştan sonra bu düzeni değiştirebilir misiniz bilemedim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…