Konuyu dünden beri takipteyim ve yorumlardan ebeveyn tutumları adına ciddi veri elde ettim.
Bu platformda ismi-cismi belli olmadığı için herkes ne düşünüyorsa yazıp, fikrini daha rahat ifade ediyor.
D
Deeprise
öncelikle kızınız henüz 4 yaşında olduğu için sizin durumunuzda akran zorbalığından söz etmemiz mümkün değil.
Çünkü yedi yaşına kadar, çocuklarda empati duygusu ve vicdan gelişimi tamamlanmaz.
Okul öncesi dönem çocuğu,ben merkezcidir, isteklerin hemen olmasını ister, davranışlarının sonuçlarını ve ahlaki açıdan uygunluğunu değerlendiremez.
Dolayısıyla çocuğunuza vuran arkadaşı da bunun sonuçlarını öngörmeden, yaptığının doğru veya yanlış olduğunu düşünmeden yapıyor, kızınıza belirgin bir kastı yok kısacası.
Akran zorbalığından söz edebilmek için,
çocuğun en az ilkokula başlamış olması gerekir hatta zorbalık tanımına giren yaş grubu 10-17 yaş arasıdır.
konumuz akran zorbalığı olmadığı için konunun ayrıntılarına girmeyeceğim, merak edip talep eden olursa ayrıca açıklama yaparım.
Sizin bu durumda ilk yapmanız gereken çocuğunuzun öğretmeni ile konuşup durumu ona aktarmanız.
Yaşadığınız sıkıntı anaokullarında sık rastladığımız sorunlardan biridir,
veli-öğretmen işbirliği ile çoğu zaman, çok uzamadan çözülür, endişe etmeyin.
Bununla birlikte bir sorunu çözmek için her zaman önce sebeplerine odaklanmak lazım.
kızınız yaşıtları ve arkadaşlarıyla bir arada iken sizin tabirinizle; neden ezilip üzülüyor? bunu İyi düşünmek lazım.
genelde fazla sorumluluk verilmeyen, annelerinin etrafında pervane olup her işini yaptığı, her sorununu çözdüğü, talep edilmeden isteklerini yerine getirdiği,fazla korunup kollanan çocuklar daha özgüvensiz oluyorlar.
Şunu da eklemek isterim çocuğun merhametli olması başka bir şey, özgüven eksikliği yaşaması başka bir şey,kısacası merhamet özgüvenin zıttı değildir, ikisini ayırmak lazım.
Çocuğunuzla doğru iletişim ve onun özgüvenini arttırmak için neler yapabileceğiniz konusunda okuyup araştırmanızda fayda var.
Talebiniz olursa size kitap tavsiyesinde bulunurum.
Sevgiyle kalın.