Merhaba. Diyelimki çocuğunuzla (18 yaşından büyük) yıllardır aynı evde yaşıyorsunuz. Ve çocuğunuz bir gün size ve eşinize diyorki "Ben artık ömrümün geri kalanını sizinle geçirmek istemiyorum, evi terkediyorum, bundan sonraki hayatımı tek başıma sürdüreceğim, lütfen beni bir daha aramayın sormayın"
ne cesur çocukmuş
yıllardır aileme demek istediğim şey ehe
ama biraz cesaret eksikliği biraz da param gitmesin yarın bir gün evlencem hesabına gitmedim valla
(ama ben yıllarca psikolojik şiddet, 17 gibi büyük yaşlarımda dahi fiziksel şiddet gördüm sebep de o zaten)
hee yazan çocukmuymuş, şimdi daha mantıklı geldi hakkaten
adamakıllı birikimin ve çalıştığın işin yoksa iki gün sonra geri dönmeye mahkumsun
ve o geri dönüşten sonra da kimse bir daha seni kale almayacak
çıktığın hiçbir kapıyı çarpmamak gerekir
hee yazan çocukmuymuş, şimdi daha mantıklı geldi hakkaten
adamakıllı birikimin ve çalıştığın işin yoksa iki gün sonra geri dönmeye mahkumsun
ve o geri dönüşten sonra da kimse bir daha seni kale almayacak
çıktığın hiçbir kapıyı çarpmamak gerekir
Evden kaçan başı bos sahiosiz genç bir kiz.. Kötü yola dusmelik tamda... Otur oturduğun yere koca bekle yada az daha büyü çalış kariyer yap kendine bi ev tut ayrı eve çık.. Ne aileyi silip gitmesi tastanda olsa elin adamına vardığında seni sahipsiz görmesin en azından ezilip büzülme kaynana kapılarında.. Ole birikimim var filan deme hic hazıra dağ dayanmaz..
He soruna cevabim çocuğum evi terkediyorum dese kiriveririm o bacaklarını kimi terkediyormus zilli yok ole bi dünya ben dogurcam buyutcem o uasa getirecem cikcak ergenus bana gidiyorum diyecek bak bak bak...
harbiden ya video, otur oturduğun yerde
beni babam evden kovmaya kalktıydı iftiracı anasına gitmiyorum diye
ben onda bile gitmedim
şimdiki aklım olsa sen git çok istiyosan derdim
bi derdin varsa anlat belki bi çare bilen olur, ne dersin?