Çocuğunuza annesi veya yakını bakanlar ?

kızlar mesela bugün şöyle bir olay oldu , tabi işe dönüş vakti de yaklaştığı için bu konuda ben de çok duygusallaştım

annem bize geldi biranda evin dağınıkığından dem vururken ( tabi çocukla dağılması çok normal) ben kızımı tertemiz düzenli yetiştireceğim dedi. ( benim kızımdan bahsediyor)

ben de bu konuya kafayı takmış olduğumdan anında tepki verdim, ben ne dersem öyle yapıcaksın öyle kafana göre davranmak yok dedim. O da yok ya ben bakıcı mıyım dedi. Ben de o senin kızın değil tabi ki benim dediğim şekilde olacak dedim. O da o zaman git kendine baktıracak birini bul o zaman dedi.

Şimdi bu konuda annem mi abartmış ben mi abartmışım ? Annemin çocuğuma yaklaşımı sizce normal mi ? Sizin bakan anneleriniz de böyle mi ?

Geçen gün de bebeğim anakucağında dururken ağlamaya başladı, ben de yanına kadar geldim oyuncağını verdim döndüm yerime..annem geldi ay bu annen seni almıyo mu gel ben seni alayım sen boşver bu kadını dedi. ( bu arada bebeğim 3,5 aylık şu an anlamıyor olabilir ama bilinçaltına kayıt atılıyor biliyorsunuz bu aylarda bile )

Benim de gücüme gitti ve anne bu çocuğa ben yokken de böyle konuşmayacaksın değil mi dedim. O da saçmalama neden öyle konuşayım dedi güldü. Ben de bilmiyorum şu an konuşuyorsun çünkü dedim.

Ne diyorsunuz kızlar sizce ben mi abartıyorum yoksa annem sınırlarını aşıyor mu ?
 
Son düzenleme:
Geçen hafta da bebeğimle yine konuşurken ya bu annen bakamıyo mu sana gibi saçma bir laf etti ki kendisi sürekli kızım çocuğuna çok iyi bakıyor diye etrafa söyleyip duruyor. Yani sürekli ben ona daha iyi bakarım, o benim elime bir gelsin de bak gör modunda annem. Bu da annemi ne kadar çok sevsem de bana dokunuyor.

Sizce yanlış mı?
 
kızlar mesela bugün şöyle bir olay oldu , tabi işe dönüş vakti de yaklaştığı için bu konuda ben de çok duygusallaştım

annem bize geldi biranda evin dağınıkığından dem vururken ( tabi çocukla dağılması çok normal) ben kızımı tertemiz düzenli yetiştireceğim dedi. ( benim kızımdan bahsediyor)

ben de bu konuya kafayı takmış olduğumdan anında tepki verdim, ben ne dersem öyle yapıcaksın öyle kafana göre davranmak yok dedim. O da yok ya ben bakıcı mıyım dedi. Ben de o senin kızın değil tabi ki benim dediğim şekilde olacak dedim. O da o zaman git kendine baktıracak birini bul o zaman dedi.

Şimdi bu konuda annem mi abartmış ben mi abartmışım ? Annemin çocuğuma yaklaşımı sizce normal mi ? Sizin bakan anneleriniz de böyle mi ?

Geçen gün de bebeğim anakucağında dururken ağlamaya başladı, ben de yanına kadar geldim oyuncağını verdim döndüm yerime..annem geldi ay bu annen seni almıyo mu gel ben seni alayım sen boşver bu kadını dedi. ( bu arada bebeğim 3,5 aylık şu an anlamıyor olabilir ama bilinçaltına kayıt atılıyor biliyorsunuz bu aylarda bile )

Benim de gücüme gitti ve anne bu çocuğa ben yokken de böyle konuşmayacaksın değil mi dedim. O da saçmalama neden öyle konuşayım dedi güldü. Ben de bilmiyorum şu an konuşuyorsun çünkü dedim.

Ne diyorsunuz kızlar sizce ben mi abartıyorum yoksa annem sınırlarını aşıyor mu ?




canım bu yazdıkların benim yazdıklarımı
doğrular nitelikte
anneniz biraz fazla benimsemiş bu işi
anladığım kadarıyla sahiplenme duygusu aşırı güçlü annnenizin
çocuğa bu tip şeyler söylemesi
şimdi anlaamaz ama ilerde size karşı tepkili olmasına neden olabilir..
çocukta iki anne arasında kalacak duygusal gelgitler yaşayacak...
 
canım bunu bana söylediğin çok iyi oldu. emzirmeye o zaman full time devam , çünkü ben 6 ayı tamamlayınca yavaş yavaş heralde biter diye düşünüyordum..peki sütün azalamaması için sen günde kaç kez süt sağabiliyorsun şirketinde ? hangi saatlerde ve de ..eve gelince kaç kez emiyor ? bu konuda bilgi verirsen çok sevinirim canım.

Canım ben işe başladığımda oğlum 4,5 aylıktı. İlk başladığım dönemde iş yerimde 3 defa sağıyordum. sabah 6 da emzirip çıkıyordum evden. Sabah 9 da, öğlen 12:30 da ve akşam üzeri 4 te olmak üzere 3 kez sağıyordum akşam eve 6 buçuk 7 gibi dönüyordum gider gitmez hemen emziriyordum. akşamda saat 10-11 gibi, gece 3 te birde işte tekrar saat 6 da emziriyorudum. bu şekilde 9. aya kadar devam ettik.tabi 6 aydan sonra ek gıdaya da başladık.Ek gıdaya geçince psikolojik olarak rahatlıyorsun da. 9. ayan sonra iş yerinde günde 2 kez sağmaya başladım bir sabah 10 gibi sağı yordum birde öğleden sonra 3 gibi. akşamda evde canı nezaman isterse o zaman emziriyordum ama gece yine mutlaka emmek istiyordu.Şimdi 1 yaşında ve iş yerinde artık sadece günde 1 kere sağıyorum akşamda istediğ zaman emziriyorum. artık iş yerinde sağmayı yavaş yavaş bırakacağım çünkü zaten o kadar süt çıkmıyor.Böyle işte şekerim başka sorun olursa cevap larım seve seve..

Ayrıca yukarıda yazdıklarının aynısını ben yaşadım ve hala yaşıyorum. Benim annemde çovuk benim değil sanki onunmuş gibi davranıyor. Bazen öyle kavgalar ediyoruz ki anlatamam. Bu sebeple psikologa bile gidiyorum. Ama tabi asla hakkını yemekte istemiyorum çünkü ondan daha iyi bakacak birini bulamam..
Ama yukarıda yazdığın cümlerin hepsini annemden duydum hatta daha fazlasını ve benim annemede en ufak bir şey söylediğimde beğenmiyorsan başkasına baktır yada otur kendin bak diyor yada bırakıp gitmekle tehdit ediyor. Yada çocuğa ben bişeyi yasaklarsan yapma yaptırma dersem sanki inadına gibi yapıyor.. Daha neler neler.. Aslında bu konuda istersen özelden de yazışabiliriz..
 
Son düzenleme:
Bütün çalışan annelerinin kafasındaki sorular ve
yaşadığı sıkıntılar maalesef...
ama yavrunuz için çalışıyorsunuz,ona iyi bir gelecek sağlamak için.
çok ama çok şanslısınız ki,anneniz yakın ve gözünüz arkada kalmayacak..
şuan zaten çok küçük,sadece bakıma ihtiyacı var,
öğrenme yaşı geldiğinde de siz yanında olursunuz inşallah..
çocuğunuz sizi unutmaz kesinlikle,sabah,aşkam beraber olacaksınız...
sakın işten ayrılmayı düşünmeyin,
yavrularımız olduktan sonra herşey onlar için...

Ablamın yazısına sadece imza atıyorum..:7:
 
Canım ben işe başladığımda oğlum 4,5 aylıktı. İlk başladığım dönemde iş yerimde 3 defa sağıyordum. sabah 6 da emzirip çıkıyordum evden. Sabah 9 da, öğlen 12:30 da ve akşam üzeri 4 te olmak üzere 3 kez sağıyordum akşam eve 6 buçuk 7 gibi dönüyordum gider gitmez hemen emziriyordum. akşamda saat 10-11 gibi, gece 3 te birde işte tekrar saat 6 da emziriyorudum. bu şekilde 9. aya kadar devam ettik.tabi 6 aydan sonra ek gıdaya da başladık.Ek gıdaya geçince psikolojik olarak rahatlıyorsun da. 9. ayan sonra iş yerinde günde 2 kez sağmaya başladım bir sabah 10 gibi sağı yordum birde öğleden sonra 3 gibi. akşamda evde canı nezaman isterse o zaman emziriyordum ama gece yine mutlaka emmek istiyordu.Şimdi 1 yaşında ve iş yerinde artık sadece günde 1 kere sağıyorum akşamda istediğ zaman emziriyorum. artık iş yerinde sağmayı yavaş yavaş bırakacağım çünkü zaten o kadar süt çıkmıyor.Böyle işte şekerim başka sorun olursa cevap larım seve seve..

Ayrıca yukarıda yazdıklarının aynısını ben yaşadım ve hala yaşıyorum. Benim annemde çovuk benim değil sanki onunmuş gibi davranıyor. Bazen öyle kavgalar ediyoruz ki anlatamam. Bu sebeple psikologa bile gidiyorum. Ama tabi asla hakkını yemekte istemiyorum çünkü ondan daha iyi bakacak birini bulamam..
Ama yukarıda yazdığın cümlerin hepsini annemden duydum hatta daha fazlasını ve benim annemede en ufak bir şey söylediğimde beğenmiyorsan başkasına baktır yada otur kendin bak diyor yada bırakıp gitmekle tehdit ediyor. Yada çocuğa ben bişeyi yasaklarsan yapma yaptırma dersem sanki inadına gibi yapıyor.. Daha neler neler.. Aslında bu konuda istersen özelden de yazışabiliriz..


canım süt sağımı bilgileri için teşekkürler. muhtemelen ben de o şekilde ayarlarım. 7 gibi evden çıkıyorum, 6.30 da emziririm, 9.30 gibi sağarım, öglen 12.30 gibi sağarım ve akşamüstü sağarım...bu arada 1 yaşından sonra emzirdiğin zaman aslında çıkan sütle zaten doymaz değil mi ? peki o zaman neden emziriyorlar sadece çocuk istediği için mi ? bunu merak ediyorum bir de..koca çocuk zaten doymaz heralde o kadar sütle ?
 
canım çalışan anne olarak annemle aramda mesafe var mı diye sormuşsun hiç yok hatta her zaman en yakınım annem sonra kızkardeşimdir

hatta bu iyi birşey mi bilmem ama biz de annemi görerek iş hayatı ve kariyerin çok önemli olduğuna inanarak, her zaman ayaklarımızın yere basması gerektiği fikriyle büyüdük belki bu kadar sağlam ve olgun olamayacaktım eğer annem sürekli ev hanımı olsaydı

gerçi benim annem süper bir kadındır ben 32 yaşındayım bu yaz ameliyat oldum ki çok basit tiroid ameliyatıydı annem ameliyattan bir ay önce geldi bir ay sonra gitti ve alışverişimden temizliğime yemeğime kadar yaptı bana bir bardağı bir yere koydurmadı hastasın diye meyve soydu dilimledi getirdi falan bu kadarı çok fazla ama sen de çok iyi ilgilenirsen bebişinle aranda mesafe olmayacaktı diye düşünüyorum
 
canım süt sağımı bilgileri için teşekkürler. muhtemelen ben de o şekilde ayarlarım. 7 gibi evden çıkıyorum, 6.30 da emziririm, 9.30 gibi sağarım, öglen 12.30 gibi sağarım ve akşamüstü sağarım...bu arada 1 yaşından sonra emzirdiğin zaman aslında çıkan sütle zaten doymaz değil mi ? peki o zaman neden emziriyorlar sadece çocuk istediği için mi ? bunu merak ediyorum bir de..koca çocuk zaten doymaz heralde o kadar sütle ?
Evet canım o da doymak için emmiyor zaten özlediği için emiyor. Bazen hatta oyun oynuyor memeyle çok ta seviyor. Zaten yemekten sonra çay- kahve niyetine emiyormuş annem öyle diyor..:68:
Ama sonuçta o istediği sürece ben vermeye devam edeceğim sonuçta bağışıklık sistemi 3 yaşına kadar gelişmeye devam ediyorsa anne sütüde bu sistemin temel taşıysa.. Gittiği yere kadar dayanabildiğim sürece emzireceğim..2 yaşında bıraktırırım diye düşünüyorum..
 
benim kızımda 1 buçuk yaşında kayınvaldem bakıyor çok da ilgili ama anne yerine koyma gibi birşey olmadı.ben gelince çok seviniyor ve hemen sarılıyor eve gidiyoruz.çocuklar annesini bilir ve farkı anlar merak etme.benim annem de çalışan bir anneydi.bana bebekken anneannem bakmış.biraz büyüyüncede o baktı hatırlıyorum.sonra bakıcı baktı.annemle aram iyi oldukça.bir sorun yok herşey yolunda yani.bunda abartılacak bir durum yok bence ya.her an çocuğunla birlikte olamayabilirsin.onunla uzun zaman geçirmek değil,geçirdiğin zamanın nasıl olduğu önemli.kendimden hatırlıyorum,bakıcıda olmak insanı etkiliyor da bazen anneannem geldiğinde onla olurduk, çok mutlu olurdum.çocuğun yabancıda olmuycak.bence rahat ol.onu annesi falanda bilmez merak etme
 
Merhabalar,

Bu aralar beni bunaltan bir karar aşamasındayım yardımlarınızı istiyorum kızlar.

3,5 aylık bir bebeğim var. 14 senelik bir iş hayatım vardı bebeğimden önce. Malesef 2 ay sonra işe dönmek durumundayım, süt izinlerini de kullanınca izinler bitiyor. :((

Bebeğime annem bakacak. Bize çok yakın oturuyor, kışın sabah alıcaz eve getiricez annemi, akşam da evine bırakıcaz. Ben 18.30 gibi evde oluyorum. Haftasonları çalışmıyorum.

Ancak süre azalınca kara kara düşünmeye başladım, annelik duyguları çok ağır basıyor. Bebeğimi bırakıp işe gitmek zulüm gibi geliyor. İçimden bir ses onu bırakıp da işe gidemeyeceğimi söylüyor. Kafamda bir sürü soru dolanıp duruyor. En iyisi buradaki tecrübeli annelere danışmak diye düşündüm.

Maddi açıdan durum şudur ki 3-4 sene daha çalışmam lazım çünkü emekliliğim okeyleniyor, yaşımı beklemem lazım sonrasında. Ama şu anda da ben 1 sene çalışmasam geçinebiliriz Allaha şükür bir sıkıntımız yok.

Şimdi düşünüyorum da kuzumu anneme nasıl bırakıp gideceğim..O kadar alıştık ki birbirimize..2 saat bıraksam koşa koşa eve geliyorum acayip özlüyorum..Annen varken çalış dediğinizi duyar gibiyim, evet bakıcıdan çok çok daha iyi , anneme güvenim bu konuda sonsuz..Hem sevgi gösterir hem de çok iyi bakar..

Ama ne olursa olsun onun annesi benim ve anne ile çocuk bir bütündür. Hem annem şimdi onu kendi düşüncelerine göre yetiştirecek. Ayrıca düşünüyorum da hafta içi akşamları sadece 2-3 saat görmüş olacağım sonrasında uyuyacak çünkü. Bu bana da ona da yetmez ki :((

Acaba diyorum 6 ay daha izin istesem ( ki bu durumda işimden olabilirim) sonrasında mı anneme devretsem ?

Ama bazıları da diyorlar ki çocuk 1 yaşına geldiğinde bırakmak çok daha zor oluyormuş hem anne hem de bebek açısından. Bebek anneye iyice alışıyormuş , çok zor oluyormuş. Acaba böyle midir gerçekten ?

Bir de eğer aranızda annesine baktıran varsa şunu da merak ediyorum; ne gibi konularda sorunlar çıktı ?

Ayrıca aranızda çalışan anne çocukları varsa; onlar ne düşünüyor ? Annenizle aranız nasıldı ? Şimdi nasıl ? Eksik kaldınız mı ?

Mesela şunu da düşünüyorum; ki buna çok çok üzülürüm;

Bebeğim ben işe başladığımda benden uzaklaşır mı ? Beni yabancılamaya başlar mı ? Anneme benden daha mı yakın olur ? Annemi annesi yerine koyar mı ?

Annem de çok sahiplenici birisidir. Bu hem iyi , ama bebeğimin bu dünyada annesine en yakın olmasını istiyorum. Kuzenimin başına geldi, oğlu ananesine anne muamelesi yapıyordu. Çok üzücü bir durum.

Sizler bu dengeyi nasıl kurdunuz ? Lütfen ama lütfen yazın bana, o kadar çok düşünüyorum ki bu konuları, çok üzgünüm. Çok kafam karışık, Allah hepimizin yardımcısı olsun..

işebaşladınmı bilmiyorum ama bende çalışan bir anneyim ve yazmadan geçemedim
kızıma annem bakıyor bana çok yakın kızım 8 aylıkken işe başladım
öncelikle şunu söyliyim gözüm arkada kalmadan gidiyorum işime
anneme güvenim sonsuz ama ben genelde annemle düşünlerimiz zıt olduğu için fazlaca tartışırım
çocuk konusundada biraz sorunlar yaşıyoruz ister istemez ama idare ediyoruz bi şekilde
benim çalışmam şart maddi açıdan rahat olsaydım çalışmamayı tercih ederdim
bebeğin seni unutucak diye korkma sakın sen onun annesisin senin yerin ayrı bende çok korkmuştum
halada vijdan azabı çekiyorum ama akşam eve geldiğinde koşarak gelip bana sarılması yetiyor
onun için çalışıyorum malesef istemesemde bırakıyorum onu en çok arkamdan ağlaması beni üzüyor
ama içim rahat ne mutluki bize annelerimiz var
 
Back
X