- 1 Mayıs 2015
- 617
- 335
- 103
- 39
- Konu Sahibi prensesilya
-
- #1
Aile olduysanız gerçekten çocuk bu bozmaz. Evet tahammül azalıyor evet sorunlar çıkıyor ama bunu beraber çözüyorsunuz. Anın tadını yaşamaktansa sürekli sorun çıkarmak sorun aramak evliliği bitiren. Çocuk buna bahane edilmemeliMerhaba arkadaşlar az önce şu yazıyı okudum. Aşağı da kendi fikirlerimi yazıyorum artık bunları sesli dile getirmeye başladım günaha mı giriyorum haklı miyim haksiz miyim bu düşünceler bana şeytanın oyunu mu doğru mu ?
"Çocuklar; sevgisi ihtiyacını karşılama dışında evli çifti aile yapan, anne-babaya sorumluluk hissi veren, birbirini daha da yakın hâle getiren ve evde hayatı sıradanlıktan çıkaran varlıklardır."
...
Çocuklar çifti aile yapan, diyor...benim ilk evliliğim çocuktan sonra tamamen değişti ayrı yataklar sonra ayrı odalar uzaklaşma cocukla ilgilenmekten birbirimizle ilgilenememe gibi durumlar oldu ve tamamen koptuk. Cocuk büyüdükçe muhabbetimiz bitti sanırım bu duruma alıştık ve sonra en ufak şeyler buyur hale geldi ve ayrıldık. Cocuk çifti aile yapıyor mu gerçekten? Cocuk olduktan sonra aile olan var mı?
Evde hayat sıradanlıktan çıkıyor doğru ama cocuk olduktan sonra eşle yakın hale gelen var mı? Çocukla ilgilenmekten ve artan sorumluluk ile özellikle kadin kosturmaktan 1 saat uykuya hasret yaşarken eşi ile nasıl yakınlaşır?
Çoğu kadın cocuk olunca ayrı yatmıyor mu? Şimdi benim bebeğim bi buçuk aylık ikinci evliligim ve bi buçuk aydır çoğunlukla ayrı takılıyoruz evde. Kötü düşünceler mı bunlar doğru mu, psikolojikman çöktüm mu yoksa farkındalık mı? Bunları sorgulamak günah mı? Düşünmek istemiyorum ama elimde değil
Dengeyi nasıl kuruyorsunuz peki? Evlilik bir denge işi ve takım tabiri çok yerinde olmuş. Ve sabırlı olduğunuzu hissettim ben mi sabırsızım uykusuzluktan sinirlerim bozulduğu için mi yakın hissedemiyorum bilmiyorum. Ayrı yatmak beni çok etkiliyor şimdi çocuğa ben bakayım sen salonda yat diyor ama bu da beni tatmin etmiyor. Gunduz yarım saat yarım saat uyuyor bebegim. Hicbirsey yapamıyorum. Sanırım hissizleştim ve günaha giriyorum gibi geliyor bu düşünceler yüzündenBen aile olduğumuzu hissediyorum. Çocuktan önce de hissediyordum ama çocuktan sonra daha da güçlü. Bence bu evliliğin dinamiğine bağlı. Biz de ayrı yatıyoruz eşimle çünkü ben oğlumla uyuyorum. Ama bu durum bile aramızı açtı diyemem açıkçası. Takım olduğumuzu hissediyorum.
İse gidiyorum ben dediği için bi de bizim yanımızda uyuyamadigi için ayrı yatmaya başladık ben de lohusa iken kal yanımda demedim tmm dedim şimdi de devam ediyor söyledim söyledim artık söylemekten de bıktım bıraktım söylemeyi. Ama evlilik böyle bisi değil ki. Beraber olmak birlik olmak birlikte olmak. İşte cocuk buna engel diye beynimde şimşekler çakıyor. Böyle düşünmek istemiyorum ama bunu yaşıyorum. Uzaklaşıyoruz. İlk evliliğimdeki tarih sanki tekerrür ediyor ve ben buna engel olamiyorum.Ayrı yatmak zorunda değilsiniz ilk olarak bunu söylemek isterim. Yani benim ikizlerim var ilk 40 gün annem yanımda olduğu için ayrı yattık eşimle onun haricinde hiç bir gün ayrı yatmışlığımız olmadı. Bu bir zorunluluk değil tercih sanki.
Ha evet evlilik çocuktan sonra çok çok zorlaşıyor. Ama zaten birbirini seven ve anlayan insansanız yani doğru kişiyle yan yanaysanız kızıp bağırsanızda sorun yaşasanızda gün sonunda sarılıp yatıyorsunuz. Yani bende öyle oldu ,oluyor. Herkesin evlilik dinamiği hayatındaki kişi ve karakteri farklı bunlarla bir bütün olarak ele almak gerekir sizin konunuzu. Oda derya deniz yani
Bu bizim elimizde olan bişey çocuk sağlıklı ilişkiyi olumlu etkiliyor ama sağlıksız bi durum varsa daha kötü bir hal alıyor iki evladım var onlar olduktan sonra yatak ayırmadık ilk çocuk ağlayınca eşim uyuyamıyorum diye salona gitmeyi denedi izin vermedim kimse yatağı terk etmeyecek dedim çünkü o gidince ben lohusa psikolojisi ile kendimi yalnız kalmış eksik hissettim oturup ağladığımı hatırlıyorum hemen o gece yataga çagırdım gerekirse ben çocugu salonda yatırıp geri yatağa gelirim dedim öyle de yaptım uyutunca yatağa geldim kocama sarılıp uyudum sonra sese alıştı ve odada bile olsak uykusu etkilenmedi . Çocugum ile beraber yattım ama bizim yatağa alarak ben ortadan kocam arkadan bana sarılıyor evladım da beşik tarafında bana sarılıp uyuyor şekilde yattık yine bağı koparmadım yani ve uyku eğitimi verdim ben 2-3 ayda başladım akşam 8-9 gibi uyurlar ve baş başa kalırız film falan izleriz sarılıp sevişiceksek sevişiriz yorgun olsam da reddetmedim hiç çünkü duygusal olarak yakınlık kurmak için sex en iyi yol bana yorgun bile olsam iyi geldi eşim tarafından isteniyor olmak benim odamda koltuğun biri açık durur yatak gibi kocamla her fırsatta yan yana yatabilmek için sabahları bile gider yanına girerim çocuklar yemeğini yedikten sonra canım kocam diye oğlum öyle yapma kıskanıyorum anne diye gelene kadar sarılırız bi iş yaparken her an gelip bi öpcük alırım en ufak anda yanına kıvrılırım benim için ilişkide temas önemli Evet çocugumu çok seviyorum onun için herşeyi yaparım ama ilişkimiz de çok önemli ben çocuguma iui bir anne baba ilişkisi de vermeliyim biz mutlu değilken onu mutlu edemeyiz yani bu bizim elimizde tabi sağlıklı ilişkilerde bu durum sağlıksızsa zaten ne yapılırsa yapılsın bozulur çocuk aileyi kötü etkilemiyo ilişkilerde dengeyi bulamamak etkiliyor çocuk olunca sadece çocuga odaklanınca kendimizi mükemmel anne sanıyoruz ama bu kadar bağlılık da sağlıklı değilMerhaba arkadaşlar az önce şu yazıyı okudum. Aşağı da kendi fikirlerimi yazıyorum artık bunları sesli dile getirmeye başladım günaha mı giriyorum haklı miyim haksiz miyim bu düşünceler bana şeytanın oyunu mu doğru mu ?
"Çocuklar; sevgisi ihtiyacını karşılama dışında evli çifti aile yapan, anne-babaya sorumluluk hissi veren, birbirini daha da yakın hâle getiren ve evde hayatı sıradanlıktan çıkaran varlıklardır."
...
Çocuklar çifti aile yapan, diyor...benim ilk evliliğim çocuktan sonra tamamen değişti ayrı yataklar sonra ayrı odalar uzaklaşma cocukla ilgilenmekten birbirimizle ilgilenememe gibi durumlar oldu ve tamamen koptuk. Cocuk büyüdükçe muhabbetimiz bitti sanırım bu duruma alıştık ve sonra en ufak şeyler buyur hale geldi ve ayrıldık. Cocuk çifti aile yapıyor mu gerçekten? Cocuk olduktan sonra aile olan var mı?
Evde hayat sıradanlıktan çıkıyor doğru ama cocuk olduktan sonra eşle yakın hale gelen var mı? Çocukla ilgilenmekten ve artan sorumluluk ile özellikle kadin kosturmaktan 1 saat uykuya hasret yaşarken eşi ile nasıl yakınlaşır?
Çoğu kadın cocuk olunca ayrı yatmıyor mu? Şimdi benim bebeğim bi buçuk aylık ikinci evliligim ve bi buçuk aydır çoğunlukla ayrı takılıyoruz evde. Kötü düşünceler mı bunlar doğru mu, psikolojikman çöktüm mu yoksa farkındalık mı? Bunları sorgulamak günah mı? Düşünmek istemiyorum ama elimde değil
Çocuklar ilk geldiklerinde benim evimi de aile yapmadı sanki, hatta toplamda 7 yılımızı yediler diyebilirim. Çok zor bir şey anne olmak, babanın baba olduğunu, birincinin artık kendisi olmadığını anlaması. Biz asla ayrı yatmadık ama çok kavga ettik, çok zorlandık. Cinsellik dibe vurdu, cinsellik olmayınca şefkate hasret kaldım. Mahvolduk biz, çok zor toparlandık. Çocuklar kendine yetmeden aile olamıyorsun bence. Yıllar gidiyor. Ama şimdiki halleri çok güzel, onlar olmasa ev çok sıkıcı olurdu, sofrada saçma sapan geyik muhabbetleri yapıyoruz, kızım gelip cilve yapıyorMerhaba arkadaşlar az önce şu yazıyı okudum. Aşağı da kendi fikirlerimi yazıyorum artık bunları sesli dile getirmeye başladım günaha mı giriyorum haklı miyim haksiz miyim bu düşünceler bana şeytanın oyunu mu doğru mu ?
"Çocuklar; sevgisi ihtiyacını karşılama dışında evli çifti aile yapan, anne-babaya sorumluluk hissi veren, birbirini daha da yakın hâle getiren ve evde hayatı sıradanlıktan çıkaran varlıklardır."
...
Çocuklar çifti aile yapan, diyor...benim ilk evliliğim çocuktan sonra tamamen değişti ayrı yataklar sonra ayrı odalar uzaklaşma cocukla ilgilenmekten birbirimizle ilgilenememe gibi durumlar oldu ve tamamen koptuk. Cocuk büyüdükçe muhabbetimiz bitti sanırım bu duruma alıştık ve sonra en ufak şeyler buyur hale geldi ve ayrıldık. Cocuk çifti aile yapıyor mu gerçekten? Cocuk olduktan sonra aile olan var mı?
Evde hayat sıradanlıktan çıkıyor doğru ama cocuk olduktan sonra eşle yakın hale gelen var mı? Çocukla ilgilenmekten ve artan sorumluluk ile özellikle kadin kosturmaktan 1 saat uykuya hasret yaşarken eşi ile nasıl yakınlaşır?
Çoğu kadın cocuk olunca ayrı yatmıyor mu? Şimdi benim bebeğim bi buçuk aylık ikinci evliligim ve bi buçuk aydır çoğunlukla ayrı takılıyoruz evde. Kötü düşünceler mı bunlar doğru mu, psikolojikman çöktüm mu yoksa farkındalık mı? Bunları sorgulamak günah mı? Düşünmek istemiyorum ama elimde değil
Çocugum var eski evlilik hayatimizdan bir farkı yok.Yine aynıyız sadece ailemiz biraz daha büyüdü sorumluluklarımiz çoğaldi.Iyiki var evliligimiz çocukla dahada güzelleşti tam bir aile olduk.Ve hayır asla ayrı yatmadık çocugumuzun bizimle uyudugu oldu korktugunda uyuyamadigi zamanlarda.Merhaba arkadaşlar az önce şu yazıyı okudum. Aşağı da kendi fikirlerimi yazıyorum artık bunları sesli dile getirmeye başladım günaha mı giriyorum haklı miyim haksiz miyim bu düşünceler bana şeytanın oyunu mu doğru mu ?
"Çocuklar; sevgisi ihtiyacını karşılama dışında evli çifti aile yapan, anne-babaya sorumluluk hissi veren, birbirini daha da yakın hâle getiren ve evde hayatı sıradanlıktan çıkaran varlıklardır."
...
Çocuklar çifti aile yapan, diyor...benim ilk evliliğim çocuktan sonra tamamen değişti ayrı yataklar sonra ayrı odalar uzaklaşma cocukla ilgilenmekten birbirimizle ilgilenememe gibi durumlar oldu ve tamamen koptuk. Cocuk büyüdükçe muhabbetimiz bitti sanırım bu duruma alıştık ve sonra en ufak şeyler buyur hale geldi ve ayrıldık. Cocuk çifti aile yapıyor mu gerçekten? Cocuk olduktan sonra aile olan var mı?
Evde hayat sıradanlıktan çıkıyor doğru ama cocuk olduktan sonra eşle yakın hale gelen var mı? Çocukla ilgilenmekten ve artan sorumluluk ile özellikle kadin kosturmaktan 1 saat uykuya hasret yaşarken eşi ile nasıl yakınlaşır?
Çoğu kadın cocuk olunca ayrı yatmıyor mu? Şimdi benim bebeğim bi buçuk aylık ikinci evliligim ve bi buçuk aydır çoğunlukla ayrı takılıyoruz evde. Kötü düşünceler mı bunlar doğru mu, psikolojikman çöktüm mu yoksa farkındalık mı? Bunları sorgulamak günah mı? Düşünmek istemiyorum ama elimde değil
Ah be canım.. biz 2023 te evlendik 2023 aralıkta bebeğimiz doğdu hemen hamile kalmışım bi de erken doğum yaptım 34 haftalik. Daha evlendik fln derken cocuk oldu. Henüz evlilik oturmamisti belki ondan mı böyle oldu bilmiyorum ki...sanırım ben denge konusunda başarısızım üstelik deneyimli bi başarısızım. Yine aynı şeyleri yaşıyorum üstelik bu sefer karşımdaki kişi daha baskın bir karakter. Eziliyorum. Üzülüyorum. İsyan da etmek istemiyorum ama kötü şeyler çıkıyor ağzımdan çok pişman oluyorum tövbe etmek istesem namaz kılmaya bile vaktim yok gunduz uyumayan bir bebek sürekli mık mık mık...benim stresim bebege geçiyormuş öyle diyor eşim. O kadar hissizleştim ki nasil anlatsam bilmiyorum kalbimi masaya koysam mutsuzluk. Çok mutlu olmam lazım belki de şu zamanlar, lohusaliktan yeni çıktım fln ama olamiyorum. Bazen yorgunluktan ağlıyorum. Bu zamanların geçmesi 5 yıl fln sürecek diyorum ve korkuyorum. Teşekkür ederim cevaplarınız için...Amin canım inşallahÇocuk oturmuş evlilikleri taçlandırır.
Gerçekten aile olduysanız , evliliğinizi renklendirir.
Eşler dengeyi kurabilmeli önemli olan budur .
Ayrı yattığınız günler de olacaktır elbet.
Sizin bebeğiniz çok küçük daha kırkı yeni çıktı muhtemelen .
Sağlıkla büyütün bebeğinizi.
Muhtemelen ilk evliliğinizde yaşadığınız sorunlardan dolayı böyle düşünüyorsunuz fakat her evliliğin dinamiği farklıdır.
Öncelikle Allah bağışlasın. Bebeğiniz çok minik ve henüz vücudunuz, hormonlarınız yerine oturmuş değil. Doğum yaptığımda ilk 3 ay kendimi fazlasıyla değersiz hissediyordum. Bebeğim büyüdükçe uykum düzene girdikçe, onun beslenme saati uyku saati uzadıkça hepsi yavaş yavaş geçti. Sizde önceden bu durumu yaşamış olduğunuzdan tekrar yaşar mıyım korkusu içindesiniz bence. Henüz Lohusasiniz ve inanın düşünceleriniz hisleriniz çok normal. Yarım saat uyuyor diye kendinizi hirpalarken bir bakmissiniz 1 saattir uyuyor artık uyansada sevsem moduna geçeceksiniz. Size önerim bebeğinizle birlikte hareket edin. O uyudukca sizde uyuyun. Gerekirse yemek yapmayın, ev temizlemeyin, bir süre idare edin. Hayat musterek, eşiniz yardım edecektir. Sadece birazcık sabır...Merhaba arkadaşlar az önce şu yazıyı okudum. Aşağı da kendi fikirlerimi yazıyorum artık bunları sesli dile getirmeye başladım günaha mı giriyorum haklı miyim haksiz miyim bu düşünceler bana şeytanın oyunu mu doğru mu ?
"Çocuklar; sevgisi ihtiyacını karşılama dışında evli çifti aile yapan, anne-babaya sorumluluk hissi veren, birbirini daha da yakın hâle getiren ve evde hayatı sıradanlıktan çıkaran varlıklardır."
...
Çocuklar çifti aile yapan, diyor...benim ilk evliliğim çocuktan sonra tamamen değişti ayrı yataklar sonra ayrı odalar uzaklaşma cocukla ilgilenmekten birbirimizle ilgilenememe gibi durumlar oldu ve tamamen koptuk. Cocuk büyüdükçe muhabbetimiz bitti sanırım bu duruma alıştık ve sonra en ufak şeyler buyur hale geldi ve ayrıldık. Cocuk çifti aile yapıyor mu gerçekten? Cocuk olduktan sonra aile olan var mı?
Evde hayat sıradanlıktan çıkıyor doğru ama cocuk olduktan sonra eşle yakın hale gelen var mı? Çocukla ilgilenmekten ve artan sorumluluk ile özellikle kadin kosturmaktan 1 saat uykuya hasret yaşarken eşi ile nasıl yakınlaşır?
Çoğu kadın cocuk olunca ayrı yatmıyor mu? Şimdi benim bebeğim bi buçuk aylık ikinci evliligim ve bi buçuk aydır çoğunlukla ayrı takılıyoruz evde. Kötü düşünceler mı bunlar doğru mu, psikolojikman çöktüm mu yoksa farkındalık mı? Bunları sorgulamak günah mı? Düşünmek istemiyorum ama elimde değil
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?