- 19 Ocak 2017
- 7.310
- 21.429
- 348
- 38
- Konu Sahibi prensesilya
-
- #21
İse gidiyorum ben dediği için bi de bizim yanımızda uyuyamadigi için ayrı yatmaya başladık ben de lohusa iken kal yanımda demedim tmm dedim şimdi de devam ediyor söyledim söyledim artık söylemekten de bıktım bıraktım söylemeyi. Ama evlilik böyle bisi değil ki. Beraber olmak birlik olmak birlikte olmak. İşte cocuk buna engel diye beynimde şimşekler çakıyor. Böyle düşünmek istemiyorum ama bunu yaşıyorum. Uzaklaşıyoruz. İlk evliliğimdeki tarih sanki tekerrür ediyor ve ben buna engel olamiyorum.
Çok haklısınız. Uykusuzluk gerçekten yıpratıcı. Ama benimle kendinizi kıyaslamanız doğru olmaz. Çünkü benim eşim işten çıktı çocuk için. Annem de bizle yaşıyor. Bebeğe hep beraber bakıyoruz ben yoğun çalıştığım için. O yüzden sizin durumunuzun zorluğuyla benimki kıyaslanamaz.Dengeyi nasıl kuruyorsunuz peki? Evlilik bir denge işi ve takım tabiri çok yerinde olmuş. Ve sabırlı olduğunuzu hissettim ben mi sabırsızım uykusuzluktan sinirlerim bozulduğu için mi yakın hissedemiyorum bilmiyorum. Ayrı yatmak beni çok etkiliyor şimdi çocuğa ben bakayım sen salonda yat diyor ama bu da beni tatmin etmiyor. Gunduz yarım saat yarım saat uyuyor bebegim. Hicbirsey yapamıyorum. Sanırım hissizleştim ve günaha giriyorum gibi geliyor bu düşünceler yüzünden
Simdi bu akşam 2 günün uykusuzluğu ile kısır olmak istiyorum dediğim için eşim de 6 gece ben bakicam çocuğa dedi. Tabi bakamaz o kadar 1 gece baksa pert oluyor. Sonra ben lohusa iken tek baktım diyince de , nolmus yani ne var baktıysan diyor. Biz çocuktan sonra aşırı tartışır hale geldik biz o okuduğum yazıdaki gibi neşeli günlere değil kavgalı günlere geçtik. Çok üzülüyorum, bugün dedim ki çok pişmanım. Günaha giriyorsun dedi. Evet giriyorum. Kadin bulcam derken hem yardım etmeyip hem de kovarım kadını diyordu. Daha bi haftalik lohusa iken bebege kendi kalkmayıp sırtımdan ittirip beni kaldiriyordu. Ağrım vardı çünkü. Icerde iş yaparken gel çocuğun altını al diyip mutfaktan beni çağırıyordu. Akşamları dışarı çıkmalarını gece 2de eve geldiğinde ettiğimiz kavgaları saymıyorum artık. Şimdi de diyor ki, sen cok sinirlisin asabisin. Diyor . Evet delirdim sonunda çünkü.Çocukla alakası yok, eş seçimleriniz yanlış. Çocuk uyandırıyor rahatsız oluyorum diye yatak ayıran adamdan olmaz en başta. 1 saat uykuya hasret kalıyorsanız hiç yardım almıyorsunuz sanırım.
Malesef evliliği oturtmadan çocuk sahibi olmuşsunuz. Daha evliliğe aşışmadan çocuğa nasıl alışacaksınız ki. Çocuk çok güzel bir şey ama doğru zamandaAh be canım.. biz 2023 te evlendik 2023 aralıkta bebeğimiz doğdu hemen hamile kalmışım bi de erken doğum yaptım 34 haftalik. Daha evlendik fln derken cocuk oldu. Henüz evlilik oturmamisti belki ondan mı böyle oldu bilmiyorum ki...sanırım ben denge konusunda başarısızım üstelik deneyimli bi başarısızım. Yine aynı şeyleri yaşıyorum üstelik bu sefer karşımdaki kişi daha baskın bir karakter. Eziliyorum. Üzülüyorum. İsyan da etmek istemiyorum ama kötü şeyler çıkıyor ağzımdan çok pişman oluyorum tövbe etmek istesem namaz kılmaya bile vaktim yok gunduz uyumayan bir bebek sürekli mık mık mık...benim stresim bebege geçiyormuş öyle diyor eşim. O kadar hissizleştim ki nasil anlatsam bilmiyorum kalbimi masaya koysam mutsuzluk. Çok mutlu olmam lazım belki de şu zamanlar, lohusaliktan yeni çıktım fln ama olamiyorum. Bazen yorgunluktan ağlıyorum. Bu zamanların geçmesi 5 yıl fln sürecek diyorum ve korkuyorum. Teşekkür ederim cevaplarınız için...Amin canım inşallah
Bu anlattıklarınızda çocuğun suçu ne? Eşiniz tam bir hödük, sorunlarınızın kaynağı da bu. Size yardım etmiyor bir de yardımcı gelmesine mani oluyor, keşke tanımadan çocuk yapmasaydınız. Eşinize sorumluluk verin diyeceğim de böyle bi adam değişir mi orası muamma.Simdi bu akşam 2 günün uykusuzluğu ile kısır olmak istiyorum dediğim için eşim de 6 gece ben bakicam çocuğa dedi. Tabi bakamaz o kadar 1 gece baksa pert oluyor. Sonra ben lihusa iken tek baktım diyince de , nolmus yani ne var baktıysan diyor. Biz çocuktan sonra aşırı tartışır hale geldik biz o okuduğum yazıdaki gibi neşeli günlere değil kavgalı günlere geçtik. Çok üzülüyorum, bugün dedim ki çok pişmanım. Günaha giriyorsun dedi. Evet giriyorum. Kadin bulcam derken hem yardım etmeyip hem de kovarım kadını diyordu. Daha bi haftalik lohusa iken bebege kendi kalkmayın sırtımdan ittirip beni kaldiriyordu. Ağrım vardı çünkü. Icerde iş yaparken gel çocuğun altını al diyip mutfaktan beni çağırıyordu. Akşamları dışarı çıkmalarını gece 2de eve geldiğinde ettiğimiz kavgaları saymıyorum artık. Şimdi de diyor ki, sen cok sinirlisin asabisin. Diyor . Evet delirdim sonunda çünkü.
Sizi düzgün konuşmaya davet ediyorum. O kullandığınız hayvan ismini ben kızdığım hickimseye bile kullanmadım bu yaşıma kadar. Çocuklarımın babası ikisi de. Ve o son cümlenizin iticiliği nedir ne kadar ayıp gerçekten utanmıyor musunuz bunu söylerken? Size ne anlattım ne anladınız da yargıya başladınız siz kimsiniz çıkın konumdan. Yazık.İki evliliğinizde de öküzlerle evlenmişsiniz
Bari ilkinde akıllanıp 2. sinde daha babaç bir adamı seçseydiniz ya.
Baba tamamen sorumluluğu anneye atıp gider odada dötünü devirip yatıyorsa evet çocuk evliliği öldürür.
Baba da anneye yardımcı oluyorsa hayır bilakis evliliği çocuk sağlamlaştırır.
Kurban bayramına buluşalım iyi öküz seçersiniz sizprensesilya
Benim esim bir kere salonda yatayim sabah ise gidecegim dedi ve ben kabul etmedim sorun cikarttim.İse gidiyorum ben dediği için bi de bizim yanımızda uyuyamadigi için ayrı yatmaya başladık ben de lohusa iken kal yanımda demedim tmm dedim şimdi de devam ediyor söyledim söyledim artık söylemekten de bıktım bıraktım söylemeyi. Ama evlilik böyle bisi değil ki. Beraber olmak birlik olmak birlikte olmak. İşte cocuk buna engel diye beynimde şimşekler çakıyor. Böyle düşünmek istemiyorum ama bunu yaşıyorum. Uzaklaşıyoruz. İlk evliliğimdeki tarih sanki tekerrür ediyor ve ben buna engel olamiyorum.
Anaa bana onu sınıfta bı cocuk yazmıstı aşıkmış demek ki bak hıc aklıma gelmemisti tühAhahaha aklıma şey geldi, eskiden hatıra defterlerine yazılan özlü sözler vardı; “ayrılık rüzgar gibidir, küçük ateşleri söndürür büyük olanları daha da alevlendirir” diye
Aynı şey çocuk ve evlilik için de geçerli bence; evlilik zaten sağlamsa çocukla birlikte şöyle bir sallansa da kuvvetleniyor ama sağlam değilse çocuk her türlü ayrılığa bahane oluyor
Aynen bunu uygulamam lazım evet benim sorunum ben herseyi hep kendim halletmeye alışmışım. Uyu diyor yok diyorum ben bakarım. Ben kalkayım deyip yanımızda yattığı gecelerde bile ona kıyamayıp yine kendim kalmıştım gece. Artik sorumluluk vermenin zamanı geldi belki de. Birinden bisi istememeye o kadar alıştım ki hayatım boyunca, istemek ayıp gibi geliyor hep. Ama yapicam bu sefer. Teşekkür ederimBenim esim bir kere salonda yatayim sabah ise gidecegim dedi ve ben kabul etmedim sorun cikarttim.
Esime bebegimiz dogdugu andan itibaren sorumluluk yukledim. Emzirirken bile gece benimle kalkiyordu. Agrim var diye alip kucagima veriyordu..
Oglum 4 ay emdi. 9-10. Aydan itibaren ben gece neredeyse hic kalkmamaya basladim. Gece babasi ilgilendi. evden calisacagi gunler saat 9 a kadar kaldirmaz beni. Hafta sonlari bazen 11 e kadar uyudugum olur. Suan 27 aylik oglum.
Altini degistiremem midem bulaniyor demisti. Ogure ogure degistirmeye alisti. Bana bir iki kere gece hep ben kalkiyorum sana cok yardimci oluyorum falan dedi.
Bu cocugu ben tek basima yapmadim eger kalkip bakiyorsan ilgileniyorsan bu senin babalik gorevin bana yardimdan ziyade ogluna babalik yapiyorsun. Gunduz zaten cogunlukla ben ilgileniyorum geceyi de bana yukleyemezsin dedim. Eger ilk dogdugu andan itibaren her bakimini ben ustlenseydim hayatim cok sıkıntıya girerdi. Oglumun babasiyla iliskisi mukemmel. Bunda bakimina katkida bulunmasinin, ilgilenmesinin de cok buyuk katkisi olduguna inaniyorum.
Lutfen her seyi ustlenmeyin gereken sorumlulugu esinize yuklemekten cekinmeyin. Baba oldugunun farkina varsin.
6 gun ben bakacagim demis birakin baksin. Bakamaz falan demeyin birakin baksin.
Yani Allah ondan bir dk ayırmasin o ayrı ama zor cocukların evlilikleri bitirdigini dusunuyorum surekli ilgi bekleyen bir dk yalnz kalamayan bagimli uyumayan cocuklar dinamit gibi annelik kutsal diye empoze ede ede gercekleri konusamaz olduk.Erkekler de sorumsuz yaratıklar oldugu icin annenin yükünü almiyor.Cocugu görmemek icin evden kacıyor hatta anne iyice çıldırıp babaya sarıyor baba daha cok kaciyor.Yeni nesil evlilikler boyle cunku daha bireyselizMerhaba arkadaşlar az önce şu yazıyı okudum. Aşağı da kendi fikirlerimi yazıyorum artık bunları sesli dile getirmeye başladım günaha mı giriyorum haklı miyim haksiz miyim bu düşünceler bana şeytanın oyunu mu doğru mu ?
"Çocuklar; sevgisi ihtiyacını karşılama dışında evli çifti aile yapan, anne-babaya sorumluluk hissi veren, birbirini daha da yakın hâle getiren ve evde hayatı sıradanlıktan çıkaran varlıklardır."
...
Çocuklar çifti aile yapan, diyor...benim ilk evliliğim çocuktan sonra tamamen değişti ayrı yataklar sonra ayrı odalar uzaklaşma cocukla ilgilenmekten birbirimizle ilgilenememe gibi durumlar oldu ve tamamen koptuk. Cocuk büyüdükçe muhabbetimiz bitti sanırım bu duruma alıştık ve sonra en ufak şeyler buyur hale geldi ve ayrıldık. Cocuk çifti aile yapıyor mu gerçekten? Cocuk olduktan sonra aile olan var mı?
Evde hayat sıradanlıktan çıkıyor doğru ama cocuk olduktan sonra eşle yakın hale gelen var mı? Çocukla ilgilenmekten ve artan sorumluluk ile özellikle kadin kosturmaktan 1 saat uykuya hasret yaşarken eşi ile nasıl yakınlaşır?
Çoğu kadın cocuk olunca ayrı yatmıyor mu? Şimdi benim bebeğim bi buçuk aylık ikinci evliligim ve bi buçuk aydır çoğunlukla ayrı takılıyoruz evde. Kötü düşünceler mı bunlar doğru mu, psikolojikman çöktüm mu yoksa farkındalık mı? Bunları sorgulamak günah mı? Düşünmek istemiyorum ama elimde değil
Evde yeni doğmuş bebek varken gece dışarıya çıkan adamda değil de bebekte mi sorun buluyorsunuz? Bu kadar bencilliğe sinirlenmeniz ve kavga etmeniz doğal zaten.Simdi bu akşam 2 günün uykusuzluğu ile kısır olmak istiyorum dediğim için eşim de 6 gece ben bakicam çocuğa dedi. Tabi bakamaz o kadar 1 gece baksa pert oluyor. Sonra ben lohusa iken tek baktım diyince de , nolmus yani ne var baktıysan diyor. Biz çocuktan sonra aşırı tartışır hale geldik biz o okuduğum yazıdaki gibi neşeli günlere değil kavgalı günlere geçtik. Çok üzülüyorum, bugün dedim ki çok pişmanım. Günaha giriyorsun dedi. Evet giriyorum. Kadin bulcam derken hem yardım etmeyip hem de kovarım kadını diyordu. Daha bi haftalik lohusa iken bebege kendi kalkmayıp sırtımdan ittirip beni kaldiriyordu. Ağrım vardı çünkü. Icerde iş yaparken gel çocuğun altını al diyip mutfaktan beni çağırıyordu. Akşamları dışarı çıkmalarını gece 2de eve geldiğinde ettiğimiz kavgaları saymıyorum artık. Şimdi de diyor ki, sen cok sinirlisin asabisin. Diyor . Evet delirdim sonunda çünkü.
Yemin ederim annemden daha iyi anladınız beni. İşte bundan bahsediyorum. 3 tane üniversite diplomam var şu konuyu şöyle yazıp anlatacak cümleleri kuramadım. Aynen bundan bahsediyorum işte. Ben söylemeden evet bu deyisinize hayran kaldım çünkü tam da bunu yaşıyorum. Teşekkür ederim...bagimli uyumayan cocuklar dinamit gibi annelik kutsal diye empoze ede ede gercekleri konusamaz olduk.Erkekler de sorumsuz yaratıklar oldugu icin annenin yükünü almiyor.Cocugu görmemek icin evden kacıyor hatta anne iyice çıldırıp babaya sarıyor baba daha cok kaciyor.Yeni nesil evlilikler boyle cunku daha bireyseliz
Cunku aynı seyleri yasadimYemin ederim annemden daha iyi anladınız beni. İşte bundan bahsediyorum. 3 tane üniversite diplomam var şu konuyu şöyle yazıp anlatacak cümleleri kuramadım. Aynen bundan bahsediyorum işte. Ben söylemeden evet bu deyisinize hayran kaldım çünkü tam da bunu yaşıyorum. Teşekkür ederim...
Evliliğiniz oturmadan hemen hamile kalmışsınız , keşke biraz daha dikkatli olsaydınız bu konuda.Ah be canım.. biz 2023 te evlendik 2023 aralıkta bebeğimiz doğdu hemen hamile kalmışım bi de erken doğum yaptım 34 haftalik. Daha evlendik fln derken cocuk oldu. Henüz evlilik oturmamisti belki ondan mı böyle oldu bilmiyorum ki...sanırım ben denge konusunda başarısızım üstelik deneyimli bi başarısızım. Yine aynı şeyleri yaşıyorum üstelik bu sefer karşımdaki kişi daha baskın bir karakter. Eziliyorum. Üzülüyorum. İsyan da etmek istemiyorum ama kötü şeyler çıkıyor ağzımdan çok pişman oluyorum tövbe etmek istesem namaz kılmaya bile vaktim yok gunduz uyumayan bir bebek sürekli mık mık mık...benim stresim bebege geçiyormuş öyle diyor eşim. O kadar hissizleştim ki nasil anlatsam bilmiyorum kalbimi masaya koysam mutsuzluk. Çok mutlu olmam lazım belki de şu zamanlar, lohusaliktan yeni çıktım fln ama olamiyorum. Bazen yorgunluktan ağlıyorum. Bu zamanların geçmesi 5 yıl fln sürecek diyorum ve korkuyorum. Teşekkür ederim cevaplarınız için...Amin canım inşallah
yapamayacagini mi dusunuyorsunuz yoksa bu oneri mi size yetersiz geliyor, daha fazlasini mi yapsin istiyorusunuz?çocuğa ben bakayım sen salonda yat diyor ama bu da beni tatmin etmiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?