- 19 Ocak 2017
- 7.310
- 21.430
- 348
- 38
- Konu Sahibi prensesilya
- #21
İse gidiyorum ben dediği için bi de bizim yanımızda uyuyamadigi için ayrı yatmaya başladık ben de lohusa iken kal yanımda demedim tmm dedim şimdi de devam ediyor söyledim söyledim artık söylemekten de bıktım bıraktım söylemeyi. Ama evlilik böyle bisi değil ki. Beraber olmak birlik olmak birlikte olmak. İşte cocuk buna engel diye beynimde şimşekler çakıyor. Böyle düşünmek istemiyorum ama bunu yaşıyorum. Uzaklaşıyoruz. İlk evliliğimdeki tarih sanki tekerrür ediyor ve ben buna engel olamiyorum.
Bu bir bahane kusura bakmayın benim eşimin işi vardiyalı gecede çalışıyor gündüzde ona rağmen ben uykusuzum uyumam lazım, gideyim içerde yatayım yaklaşımı hiç olmadı. Benimle çocuk(lar) büyütüyordu çünkü.Bende uykusuz kalıyordum sonuçta ve ikiz yani o yaptığınız herşeyi 2 kez yaptığınızı düşünün. .
En kısa zamanda oturun alın karşınıza eşinizi ve konuşun . O çocuk sadece size ait değil. Ayrıca engel olan çocuk değil sizsiniz,ikiniz.