Kedi iyidir En çok beni sevıyor cunku ona kızmıyorum.
Öyleymiş sanırım. Öyle evire çevire dayak atmak, canını acıtmak değil ama biraz sert olmasını istiyorlar galiba şu alfa ihtiyaçlarından kaynaklı herhalde. Bende hayvana karşı asla otorite kuramam. Allahtan köpek almamışız eve o zaman. Başedemezdik demek ki. Her köpekte uslu olmuyor.
Ondan belki otorite şart bilemiyorum belki de iyi yapıyor sert davranmakla. Bir köpek eğitmeni olsa da sorsam
şöyle diyeyim, eşim hiç bir zaman cocuk istemedi. bir ara ben cok istemiştim sorunumuz oldugu için tüp bebek denedik. tutmadı.Ben de şuraya bir konu kondurayım
Çocuk konusunu aklımın ucuyla bile düşüneceğime ihtimal vermezdim ama geçen haftalarda aldığım ve çok içimin yandığı bir haber beni bunu düşünmeye itti. Bu kötü haber beni o kadar etkiledi ki beni geceleri uyuyamıyorum, inanılmaz içim sıkılıyor artık bitik düştüm. Bugün doktora gidip hazır sinüzitken durumu, yorgunluğumu, uyuyamadığımı anlattım ve 2 gün rapor alıp inzivaya çekildim.
3 sene bitti evliliğimizde, yaş oldu 31. Evet çocuk hiç istemedim hala da istemiyorum. Eşim de en az benim kadar istemez. Bu kafayla gidersek ömrümüzün sonuna kadar istememeye devam ederiz. Hiç çocuk ihtiyacı veya özlemi yaşamıyoruz, ailem sağ oldukça yaşamayacağımı da düşünüyorum çünkü hali hazırda olan bağlarım bana yeterli geliyor. Ama bir yandan da içim acıyarak yıllarca bir arada olamayacağımızı düşünüyorum. 45- 50 yaşıma geldiğimde, kardeşlerimin hepsi bir yere dağıldığında ve belki annem babam hayatta olmadığında ne yaparım?
Yalnız kalma korkusu ile çocuk yapmak çok bencilce bir düşünce ama yine de düşünmeden edemiyorum. Kötü zamanlarda kenetlenen aileleri gördükçe ileride hiç böyle olamayacağız, yalnız başımıza ne yaparız diyorum. Eşimle bu konuyu pek de ciddi konuşmadım, şu an için ne düşündüğümü tam olarak bilemiyorum zaten. Bir ara 50-60 yaşlarında (tabi o yaşları görürsek) ne kadar yalnız olacağımızdan bahsettim. Birimizden biri vefat ederse manevi olarak çok eksik kalırız dedim. O da ciddiye almadı tabi, git evlen dedi bana
Benim gibi hiç çocuk istemeyenlerin olduğunu biliyorum. Acaba onlar zor zamanlar geçirdiler mi, böyle zamanlarda neler yaptılar? Bu konuda inanılmaz katıyken az da olsa acaba mı demem beni şoklara uğratıyor. Bu konuda başkasının lafıyla hareket edilmez ama birilerinin de çıkıp "kaynım istemedi ve çocuk yapmadı, şu yaşında ama çok da mutlu" örneklerini vermesine ihtiyacım var.
NOT=Eşim ve ailesi konusunda yaşadığım sıkıntılar ciddi anlamda düzeldi.
şimdii köpekler vurarak sadece korkarlar. korktukları için sinerler. bu da hoş degil.Selam canım, bir süredir köpek bakıyoruz biliyorsun. Başta çok zorlandım ama şu an her şey rutine bindi, alıştım.
Yalnız eşimin köpeğe tavrına baktıkça ne kadar katı olduğunu düşünüyorum, daha önce de böyle düşünüp çok üzüldüm ve sahiplendirdim, 1 gün sonra geri geldi evdeki köpekle anlaşamadığından. Tekrar da sahiplendirmek istemedim ama eşimin o katı hareketlerini görünce arada kalıyorum ve çocuk da bakamayacağını düşünüyorum. Eğitim konusunda sürekli tartışma yaşıyoruz, ben ödülle eğitmeye çalışıyorum, eşim bağırıp kızarak hatta vurarak. Hal böyle olunca beni dinlememeye başlıyor.
Annem de hayatımın çok boş olduğunu düşünüyor, bir tanecik çocuk olsun mantığında
çocukları bebekleri çok sevmiyorum yani çocuğum olmuyor diye çok üzülen biri değilken hamile kalıp dış gebelik yaşayıp geçirdiğim ameliyatlar çok acı vericiydi. Yani beni üzen ya da kendime kızdığım konu o kadar çok istememe rağmen hamile kalıp bu acıları yaşamaktı.bebek inatla büyüyordu kalp atışı oluşuyordu.amrliyat olmamı engellemek için 1 aya yakın hastanede yattım kanser ilacı verildi kurutmak için serumlardan her yerim delik deşik oldu en sonunda olmadı yine ameliyat olmak zorunda kaldım. İlaç tedavisi uygulandı bu ilaç kemoterapide kullanılan bir ilaç olduğu için 6 ay beklememiz gerekiyor. Daha sonra tüp bebek deneyebilirim psikolojim buna hazır olursa inşallah.
Ben 51 yaşındayım ve çocuk istemedim. Gerçi vajinismus problemimde var dı. Ama isteseydim aşılama yöntemi ile çocuk sahibi olabilirdim. Şu anda pişmanlık ve eksiklik hissetmiyorum. Böyle gayet iyiyim. Kedim var. Hobilerim var. Yalnızlığı seviyorum.Ben de şuraya bir konu kondurayım
Çocuk konusunu aklımın ucuyla bile düşüneceğime ihtimal vermezdim ama geçen haftalarda aldığım ve çok içimin yandığı bir haber beni bunu düşünmeye itti. Bu kötü haber beni o kadar etkiledi ki beni geceleri uyuyamıyorum, inanılmaz içim sıkılıyor artık bitik düştüm. Bugün doktora gidip hazır sinüzitken durumu, yorgunluğumu, uyuyamadığımı anlattım ve 2 gün rapor alıp inzivaya çekildim.
3 sene bitti evliliğimizde, yaş oldu 31. Evet çocuk hiç istemedim hala da istemiyorum. Eşim de en az benim kadar istemez. Bu kafayla gidersek ömrümüzün sonuna kadar istememeye devam ederiz. Hiç çocuk ihtiyacı veya özlemi yaşamıyoruz, ailem sağ oldukça yaşamayacağımı da düşünüyorum çünkü hali hazırda olan bağlarım bana yeterli geliyor. Ama bir yandan da içim acıyarak yıllarca bir arada olamayacağımızı düşünüyorum. 45- 50 yaşıma geldiğimde, kardeşlerimin hepsi bir yere dağıldığında ve belki annem babam hayatta olmadığında ne yaparım?
Yalnız kalma korkusu ile çocuk yapmak çok bencilce bir düşünce ama yine de düşünmeden edemiyorum. Kötü zamanlarda kenetlenen aileleri gördükçe ileride hiç böyle olamayacağız, yalnız başımıza ne yaparız diyorum. Eşimle bu konuyu pek de ciddi konuşmadım, şu an için ne düşündüğümü tam olarak bilemiyorum zaten. Bir ara 50-60 yaşlarında (tabi o yaşları görürsek) ne kadar yalnız olacağımızdan bahsettim. Birimizden biri vefat ederse manevi olarak çok eksik kalırız dedim. O da ciddiye almadı tabi, git evlen dedi bana
Benim gibi hiç çocuk istemeyenlerin olduğunu biliyorum. Acaba onlar zor zamanlar geçirdiler mi, böyle zamanlarda neler yaptılar? Bu konuda inanılmaz katıyken az da olsa acaba mı demem beni şoklara uğratıyor. Bu konuda başkasının lafıyla hareket edilmez ama birilerinin de çıkıp "kaynım istemedi ve çocuk yapmadı, şu yaşında ama çok da mutlu" örneklerini vermesine ihtiyacım var.
NOT=Eşim ve ailesi konusunda yaşadığım sıkıntılar ciddi anlamda düzeldi.
o gebelik nasıl oldu. düşük mü yaptın canımcım.
Hayır canım kürtaj
Sağlıksız gebelik miydiHayır canım kürtaj
