- 29 Nisan 2020
- 2.169
- 4.155
- 133
- Konu Sahibi biraslankadini
-
- #41
Bana da eşim böyle baskı uyguluyordu, ben de sizin eşiniz gibi şiddetle karşı çıkıyordum. Çünkü hazır değildim ve düşüncesi bile beni geriyordu. Fikirler değişir, hiç endişelenmeyin:)Teşekkür ederim haklısınız sanırım. Son zamanlarda çok bebek haberi ve bu konuyla ilgili soru duyduğumdan etkilenmiş olabilirim.
Haklısınız aslında. Zamana bırakmalıyım sanırım. Şartların iyileşmesini beklemek daha iyi olabilir.Yani böyle bir ihtimal var ve o da önünü göremiyor.Esiniz bu yönde kaygilanmakta haklı olabilir ...ve evet ıssız de kalabilir . Boyle bir durumda hayatınızı surdurebileceginiz düzenli bir geliriniz yoksa bence de erteleyin
Teşekkür ederim. Tecrübeli kişilerden böyle yorumlar almak içime su serpiyor. İnşallah bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alırsınızBana da eşim böyle baskı uyguluyordu, ben de sizin eşiniz gibi şiddetle karşı çıkıyordum. Çünkü hazır değildim ve düşüncesi bile beni geriyordu. Fikirler değişir, hiç endişelenmeyin:)
AminTeşekkür ederim. Tecrübeli kişilerden böyle yorumlar almak içime su serpiyor. İnşallah bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alırsınız
Evlilik ıcın olgunlasmanı neden beklememis, olgun olmadıgını dusundugu kadınla evlenmıs? Sevısırken donlarını yıkatırken analarına hizmet ederken olgunsun, cocuga gelınce olgun degıl mısın?Birkaç şey söylüyor.
Malum pandemiyi öne sürüyor bunu anlayabiliyorum.
Maddi olarak daha iyi durumda olmamız gerektigini düşünüyor. Bunu da anlıyorum.
Bir de benim genç olduğumu düşünüyor. Olgunlaşmam gerekiyormuş
Ama yine de bunlar ucu acik kalan şeyler gibi geliyor bana. Maddi anlamda yeterli olmanın bir sonu yok ki.
İnsan hayatı sonuçta. Her zaman zorluklar olacak diye düşünüyorum.
Yanlış mı düşünüyorum bilmiyorum.
Evlilik ıcın olgunlasmanı neden beklememis, olgun olmadıgını dusundugu kadınla evlenmıs? Sevısırken donlarını yıkatırken analarına hizmet ederken olgunsun, cocuga gelınce olgun degıl mısın?
Ne sacma bahane bu. Ben hazır degılım de demiyor, sucu sana atıyor.
Olgun degılsen buna hazır degılım demesı gereken sensin, o degıl. Bu sacma bir bahane oldugu ıcın bunları soyluyorum cunku sacma bir bahane.
Senın de dedıgın gıbı maddi anlamda super olmanın sonu da yok.
Cocuk istemiyorum aslında, benimle evlenmezsın diye yalan soylemek zorunda kaldım desın canımı yesin. Boyle sucu sana atmasın olgunlasmanı lazım diyerek.
Sen ne dusunuyorsun, fikri Degısmezse falan?
Aslında meslek sahibiyim. İş arıyorum ama bulamıyorum. Tekrar üniversite okumayı düşünüyorum.Bu dönemde koronadan ötürü maddi sıkıntı yaşayan , iş yerini kapatan, ciddi borçlanan çok oldu, eşiniz pek etkilenmediyse bile yakınlarından etkilenen olmuştur mutlaka. Bu da onu tedirgin yapmıştır haliyle ki kredi çektiğine göre o da az biraz etkilenmiş. Siz çalışıyor musunuz bilmiyorum ama bence mutlaka bir iş meslek sahibi olun, gerekirse o üniversiteyi okuyun yaşınız çok genç,Geç kalmış değilsiniz, evliliğinizi geleceğinizi bi görün biraz birikim yapın bebeği sonra düşünün derim
Teşekkur ederim1.5 yillik evlilik icin cocuk hemen dusunmeyin bence. Hazir borclar da bitmisken su evliligi once doya doya yasayin. Evlilik bir otursun iyice. Cicuk olunca hayatiniz tamamen degisecek cunku. Daha yeni evlisiniz. Su yeni hayatinizi iyice bir sindirin once. Zamanla ikiniz de istersiniz. Milletin cocuk ne zaman demesi sizi gaza getirmesin. Onkar hep drr. Cocuk olsa bu kez de ikinci cocugu yapin derler. Baskasi icin yasamayin. Bu sizin hayatiniz.
Benim eşim istemiyordu bende olmuyo zaten diye korumadım oldu şimdi işine gelmeyen yerde bilerek yaptın oluyo benim kızdığım yerlerde çocuğumu taşımak sana batiyo oluyo ama dengemi bozdu yani benim esim 32 ben 24um yok atan yok bilmem ne diyodu şimdi de dengesiz biri oldu cıktı anlaşmadan olmuyomuş acı bi tecrübeyle ogrendimMerhaba arkadaşlar,
Bu forumu uzun süredir üye olmadan takip ettim. İlk defa yazmak istedim o yüzden üyelik açtım.
Bu başlığa hepimiz aşinayız. Lafı daha fazla uzatmadan konuya gireyim.
Ben 25 yaşındayım, eşim 34. Bir buçuk senedir evliyiz. Evlenmeden önce eşim çocuk istiyordu. O zamanlar hiç böyle bir düşüncem yoktu.
Evliliğimizin ilk zamanlarında çok maddi zorluk yaşadık. Şimdi maddi kısmı toparladik diyebilirim. Ancak eşime ne zaman çocuk lafı açsam tartışır olduk. Duymak bile istemiyor.
Çevremiz ve ailelerimiz bana sürekli çocuk yok mu, düşünmüyor musunuz diye soruyor. Bu durumlara çok üzülüyorum.
İlk zamanlar batmayan 9 yaş farkı artık batıyor. Çünkü mevzu çocuk olunca 15 sene sonra 50 yaşına girecek bir adam düşünmek zorunda kalıyorum. Eşimin bir çeşit eklem rahatsızlığı var. Şimdi bile çok atak değilken hem çocuğun hareketli zamanlarında yalnız kalmaktan, hem de eşimin kendini uzun vadede kötü hissetmesinden korkuyorum açıkçası.
Çok mu evham yapıyorum? Zamana mı bırakmalıyım?
Gelecek tüm cevaplar için şimdiden teşekkür ederim. Çok uzun yazdiysam kusura bakmayın lütfen.
Benim dedıgımde tam olarak bu, netlik iyidir. Cevabı duymak ıstemedigim bıseyse de soylensın isterim. Bıleyım. Oyalanmayım kandırılmayım.Bu konuda kararsızım aslında. Hayatımda çocuk olmazsa olmaz diyemiyorum ama ileride çocuk sahibi olmamak beni pişman eder mi onu da bilemiyorum. Eşimi seviyorum. Çocuk için ondan ayrılır mıyım bilmiyorum.
Ucu açık bir şekilde ileriye atılan bir çocuk planindansa net bir şekilde hayır istemiyorum demesini tercih ederim çünkü hayat akıp gidiyor. Gerçekleştirmek istediğim hayallerim var. Ama anne olacaksam hayatımı buna göre planlamak ve mümkünse çok da ileriye atmadan bunu yaşamak isterim.
Benim dedıgımde tam olarak bu, netlik iyidir. Cevabı duymak ıstemedigim bıseyse de soylensın isterim. Bıleyım. Oyalanmayım kandırılmayım.
Benım olmadı cocugum, hani isteriz ama bazen olmaz da. Boyle Bı durumda var. Allah isteyen herkese versın orası ayrı.
Olgun degılsın demesin, durust olsun kafi.
iki taraftan biri istemeyince çocuk yapılmaz bence. anne kırılmasın baba kırılmasın çevre kırılmasın ile olmaz. çünkü çocuk büyük sorumluluk. babası vefat eden veya terkedip gidenleri hariç tutarark söylüyorum ortada bir baba varken annenin herşeye yetmeye çalışması da olmaz. herşeyden öte o çocuğun duygusal bağlamda da baba figürüne ihtiyacı var. bence bekleyin. biraz daha sakin bir zamanda eşinizi dışarı çıkarıp açık ve net sorun. evde konuşmayın. çünkü evde hep ya yan odaya kaçılır yada iş bağırışa döner. bi restaurantta ona fikrini ve kendi kaygılarınızı söyleyin. belki maddi korkulardan 1 yıl ertelemek istiyor olabilir. vereceği süre size de uyuyorsa bekleyin. ama hiç istemiyorum gibi bir duruma dönüşmüşse olay onun da gerekçelerini dinleyip kendi kararınızı verin. ona göre de bir yol haritası çizin.Merhaba arkadaşlar,
Bu forumu uzun süredir üye olmadan takip ettim. İlk defa yazmak istedim o yüzden üyelik açtım.
Bu başlığa hepimiz aşinayız. Lafı daha fazla uzatmadan konuya gireyim.
Ben 25 yaşındayım, eşim 34. Bir buçuk senedir evliyiz. Evlenmeden önce eşim çocuk istiyordu. O zamanlar hiç böyle bir düşüncem yoktu.
Evliliğimizin ilk zamanlarında çok maddi zorluk yaşadık. Şimdi maddi kısmı toparladik diyebilirim. Ancak eşime ne zaman çocuk lafı açsam tartışır olduk. Duymak bile istemiyor.
Çevremiz ve ailelerimiz bana sürekli çocuk yok mu, düşünmüyor musunuz diye soruyor. Bu durumlara çok üzülüyorum.
İlk zamanlar batmayan 9 yaş farkı artık batıyor. Çünkü mevzu çocuk olunca 15 sene sonra 50 yaşına girecek bir adam düşünmek zorunda kalıyorum. Eşimin bir çeşit eklem rahatsızlığı var. Şimdi bile çok atak değilken hem çocuğun hareketli zamanlarında yalnız kalmaktan, hem de eşimin kendini uzun vadede kötü hissetmesinden korkuyorum açıkçası.
Çok mu evham yapıyorum? Zamana mı bırakmalıyım?
Gelecek tüm cevaplar için şimdiden teşekkür ederim. Çok uzun yazdiysam kusura bakmayın lütfen.
Tabikiii bu da kadın için doğal bir durum. Beni kandırdın ve bitti diyebilir ama istemeyen bir adamdan çocuk yapmak onu ikna etmek çok yanlış bence çünkü ileride ya sen istedin işte oldu diyebilir ilgilenmeyebilir yani. Benim için çocuk aile ilişkisi aşırı hassas bir konu bu yüzden boşanmak istemeyen birisinden çocuk yapmaktan daha güzel. Eşim ilgili bir babadır her şeyleri ile ilgilenir ama buara ailevi sorunları var ilgilenmiyor ciddi sorun oluyor terapi alacağız her yolu deniyorum ilgilenen bir babayken bile çocuk konusunda zorlandığım oldu yani birçok açıdan bakmak lazımKendinin hic baba olmama hakki var ise evlendiği kadınında anne olma hakki var istedgi için. O zaman bu is bosanmaya gider. Ama suçlu kadin olmaz asla çünkü cocuk isini düşünürüz bile dememis yapariz demis. Sonradan düşüncesi degistigine göre bu iliskinin temelini sarsanda o olur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?