- 27 Aralık 2011
- 5.593
- 4.468
- 373
- Konu Sahibi biraslankadini
-
- #61
Evlenince fikrini değiştirmemiş başından beri yalan söylemiş. Çocuk istediğimi biliyordu o istemese onunla evlenmeyeceğimi de biliyordu. O yüzden istiyorum dedi. Köprüyü geçince de eski haline döndü. Kısacası kandırdı...Evlenince neden fikrini değiştirmiş ?
İyi bir tazminat isteyin de aklı başına gelsin.Evlenince fikrini değiştirmemiş başından beri yalan söylemiş. Çocuk istediğimi biliyordu o istemese onunla evlenmeyeceğimi de biliyordu. O yüzden istiyorum dedi. Köprüyü geçince de eski haline döndü. Kısacası kandırdı...
Konuştuk. Kendisi hemen istediğini söyledi. Hatta kendisinin de babasıyla arasında 40 yaş oldugu için iletisimlerinin çok iyi olmadigini, aynı şeyi çocuğuyla yaşamak istemedigini de söyledi.evlenmeden çocuk meselesini konuşmadınız mı hiç
Bunların hepsini ben de düşünüyorum. Söylediklerinizde haklısınız. Çocuk sahibi olmak gibi bir beklentim yoktu zaten evlenirken. Tek sıkıntı ilk başlarda müthiş gönüllü, istekli olan adamla artık bu konuyu hiçbir şekilde konuşup, netlestiremiyor olmamız. Beni değil çocukla ilgili konuşan eş dostu bile tersliyor bazen. Benim de bir hayatım var evliliğimden ibaret değilim ama bir çocuk olacaksa en azından ilk zamanlarında yanında olmak isterim. Ona göre bir yol haritası çıkarmaya çalışıyorum.Maddi kısmı ne kadar toparladınız mesela?
Zengin mi oldunuz artık?
Muhtemelen maddi olarak yetememekten korkuyor ki çok da haklı.
Eşin dostun çocuk sormasıyla, yaşım gidiyor yapayımla çocuk yapılmaz.
Yetebilecek misiniz, bakabilecek misiniz..
Hele de ülkemiz şartlarında.
İstediğiniz gibi bir eğitim aldırmak, Allah korusun bir sağlık sıkıntısı olduğunda tedavi ettirmek, süt emmediğinde 1 mama almak, donanımlı bir şekilde yetiştirmek için tonla para dökeceksiniz. Hele etraftaki kötülükleri, başıboş gezen tacizci, tecavüzcü, katilleri saymıyorum bile.
Bunları belki evlenmeden önce düşünmemiştir ama şimdi düşünüyor olabilir.
Siz de çocuğu niye istediğinizi ve olursa nasıl büyüteceğinizi bir düşünün o arada.
Bu zamanda çocuk yapmak pek akıl işi değil diyorum linçlemeyi göze alarak.
Merhaba arkadaşlar,
Bu forumu uzun süredir üye olmadan takip ettim. İlk defa yazmak istedim o yüzden üyelik açtım.
Bu başlığa hepimiz aşinayız. Lafı daha fazla uzatmadan konuya gireyim.
Ben 25 yaşındayım, eşim 34. Bir buçuk senedir evliyiz. Evlenmeden önce eşim çocuk istiyordu. O zamanlar hiç böyle bir düşüncem yoktu.
Evliliğimizin ilk zamanlarında çok maddi zorluk yaşadık. Şimdi maddi kısmı toparladik diyebilirim. Ancak eşime ne zaman çocuk lafı açsam tartışır olduk. Duymak bile istemiyor.
Çevremiz ve ailelerimiz bana sürekli çocuk yok mu, düşünmüyor musunuz diye soruyor. Bu durumlara çok üzülüyorum.
İlk zamanlar batmayan 9 yaş farkı artık batıyor. Çünkü mevzu çocuk olunca 15 sene sonra 50 yaşına girecek bir adam düşünmek zorunda kalıyorum. Eşimin bir çeşit eklem rahatsızlığı var. Şimdi bile çok atak değilken hem çocuğun hareketli zamanlarında yalnız kalmaktan, hem de eşimin kendini uzun vadede kötü hissetmesinden korkuyorum açıkçası.
Çok mu evham yapıyorum? Zamana mı bırakmalıyım?
Gelecek tüm cevaplar için şimdiden teşekkür ederim. Çok uzun yazdiysam kusura bakmayın lütfen.
Bende istemeyen birinin çocuğu zorla olmasina karşıyım. Ayni fikirdeymisiz aslında.Tabikiii bu da kadın için doğal bir durum. Beni kandırdın ve bitti diyebilir ama istemeyen bir adamdan çocuk yapmak onu ikna etmek çok yanlış bence çünkü ileride ya sen istedin işte oldu diyebilir ilgilenmeyebilir yani. Benim için çocuk aile ilişkisi aşırı hassas bir konu bu yüzden boşanmak istemeyen birisinden çocuk yapmaktan daha güzel. Eşim ilgili bir babadır her şeyleri ile ilgilenir ama buara ailevi sorunları var ilgilenmiyor ciddi sorun oluyor terapi alacağız her yolu deniyorum ilgilenen bir babayken bile çocuk konusunda zorlandığım oldu yani birçok açıdan bakmak lazım
Kiradayiz ve bu pandemi dönemi verilen ertelemeli krediden çekti bana fikrimi sormadan. Yani şimdi odemesek de birkaç ay sonra odeyecegimiz bir borcumuz oldu.
Evet şuan çalışmıyorum. Bu süreçte işten çıkarılma, maaş alamama ihtimaline karşı çektigini söyledi krediyi. Okulla onu tehdit etmiyorum. Sadece ikisini birden aynı anda yürütemeyebilirim. Eğer hiçbir şekilde çocuk sahibi olmak istemiyorsa bunu bilmek istiyorum.Ne için kredi çekmis? Ve anladigim kadari ile çalismiyorsun. Bir bebegin maddi külfetinden haberin varmi? Mama bile 100 lira, bezlerde çok pahali. Ve bu pandemi süreci daha ne getirecegi bilinmiyor. Fiyatlar dahada pahalanacak. Ihtiyaç olmasaydi, kredi çekilmezdi.
O bebek rizki ile gelir hiç dogru degil. Olsa, sokakta mendil satan çocuklar olmazdi. Hele Türkiyede hersey pahali, bir iki kitap, ilerde kres, okul,.. Bunlarin hepsi düsünülmesi lazim.
Üni'ye gitmek tehdit ile olmamali, cidden gitmek istemelisin. Yarin birgün ne olacagi bilmiyorsun, esin isinden olur, bir kaza yada hastalik geçirir, çalisamaz,...
Daha yasin genç. Önce kendi ayaklarin üzerinde dur, sonra çocuk iste. Cocuk inan öyle "aa güldü ne tatli agucuk gugucuk" birsey degil. Cok agir bir sorumluluk. Uykusuzlugu, hormonlar, maddi konular,...
Evet şuan çalışmıyorum. Bu süreçte işten çıkarılma, maaş alamama ihtimaline karşı çektigini söyledi krediyi. Okulla onu tehdit etmiyorum. Sadece ikisini birden aynı anda yürütemeyebilirim. Eğer hiçbir şekilde çocuk sahibi olmak istemiyorsa bunu bilmek istiyorum.
Çocukla ilgili Söylediklerinizde haklısınız. Kolay bir şey olmadığını biliyorum. Teşekkür ederim yorumunuz için.
Haklı olabilirsiniz. Teşekkür ederimNeticede konustunuz. Karara varilmis, adam simdilik cocuk istemiyor. O halde sen üni'ye basladiktan sonra "ama ben cocuk istiyorum" deme hakki yoktur. Sen önce kendi hayatinda adimlar at. Bir is bul, yada üniye git. Ayaklarin yere bassin. Cocuk çünkü hayatini tamamen kapliyor, hele ilk baslarda. Cocuk disi birseylerin yoksa (mesela is gibi), durum dahada zor oluyor. Ve maddi sorunlarda yanina eklenirse,..
Ki okul ömür boyu sürmüyor ya, 4 yil. O halde 28 olursun, 1 yil içindede is bulursan yada atanirsan 29-30'da anne olursun. Hiç geç bir yas degil. Bu süreçtede evliligin daha saglam olur. Cocuk evlilikte büyük bir stress kayanagidir. Cok erken cocuk sahibi olursaniz, evliliginize daha kötü yansir.
İnşallah canım. Gönlümüzden geçen hayirlisi olsunBende geçenlerde benzer bir konu açtım eşim çocuk istemiyor hatta çocuk sevmediğini söyler durur.Evlenmeden önce birimde hayallerimizin içinde geçerdi çocuk mevzusu ama evlenince geçim derdi,borçlar vs bütünüyle değişikliğe sebep oldu.Konuyu asla karşılıklı ve sakin sakin net şekilde konuşamıyoruz bizde.Sözde istiyor ama maddiyat yüzünden şuan olmaz belki ilerde diyor.Ve biz 30 yaşındayız artık..
İleride ama ne zaman muamması beni çıldırtıyor adeta..Anne olma arzumun eşimin tekelinde olması bu kararın da onun emrinde olmadı beni çıldırtıyor ama onu da zorlayamam..
En son bu konu açıldığında bir çocuk dünyaya getirmektense esirgeme kurumundan bir çocuk sahiplenmek daha evlâ dedi ve konuyu bende bitirdi.Ne diyelim biz bu kocalara ?
Adam beni mi anne yapmaya layık bulmuyor?Kendini mi koruyor?
Sizinde durumunuz bizimkine benziyor Allah yardımcınız/mız olsun..Umarım hayalleriniz gerçek olur
İstememe nedenini sordunuz muMerhaba arkadaşlar,
Bu forumu uzun süredir üye olmadan takip ettim. İlk defa yazmak istedim o yüzden üyelik açtım.
Bu başlığa hepimiz aşinayız. Lafı daha fazla uzatmadan konuya gireyim.
Ben 25 yaşındayım, eşim 34. Bir buçuk senedir evliyiz. Evlenmeden önce eşim çocuk istiyordu. O zamanlar hiç böyle bir düşüncem yoktu.
Evliliğimizin ilk zamanlarında çok maddi zorluk yaşadık. Şimdi maddi kısmı toparladik diyebilirim. Ancak eşime ne zaman çocuk lafı açsam tartışır olduk. Duymak bile istemiyor.
Çevremiz ve ailelerimiz bana sürekli çocuk yok mu, düşünmüyor musunuz diye soruyor. Bu durumlara çok üzülüyorum.
İlk zamanlar batmayan 9 yaş farkı artık batıyor. Çünkü mevzu çocuk olunca 15 sene sonra 50 yaşına girecek bir adam düşünmek zorunda kalıyorum. Eşimin bir çeşit eklem rahatsızlığı var. Şimdi bile çok atak değilken hem çocuğun hareketli zamanlarında yalnız kalmaktan, hem de eşimin kendini uzun vadede kötü hissetmesinden korkuyorum açıkçası.
Çok mu evham yapıyorum? Zamana mı bırakmalıyım?
Gelecek tüm cevaplar için şimdiden teşekkür ederim. Çok uzun yazdiysam kusura bakmayın lütfen.
Kiradayiz ve bu pandemi dönemi verilen ertelemeli krediden çekti bana fikrimi sormadan. Yani şimdi odemesek de birkaç ay sonra odeyecegimiz bir borcumuz oldu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?