Çocuk istemiyorum ama ..

eşiniz baba olmak istiyorsa ona mani olmayın....
size bu cümlek çok uzak gelecek am evlettan daha güzel, kıymetli birşey yok, siz istemiyor olabilirsiniz ama bir adamın babalık hakkınada saygı duymak lazım diye düşünüyorum...
 
kadın analık için doğmuştur diye bi yorum okudum hayretler içinde
kadın kadındır, ister anne olmayı seçer ister seçmez, erkeğe göre ya da kv'ye göre ne var, onlar ister 9 ay sonrada agucuk gugucuk yaparlar, kızcağız hazır değilim diyo, belki şu an istemiyodur belkide hiç istemez bunu dürüstçe söylemiş, akil olan anlar
kimse istiyo diye çocuk doğurma canım, isteyen kendi kedi gibi doğursun dursun.
 
Kadın analık için doğmuştur ne demek, aklım ermedi, neyse.

Konu sahibi arkadaşım, çocuk istememek de elbette senin hakkın. Eşin ile de baştan anlaşmışsınız zaten bu konuda. Aileler böyle işte araya girip doldurmaya çalışırlar. Bence yapman gereken tek şey, eşini karşına alıp ciddi ciddi konuşman. Ona sor bakalım, bu ailesinin " evde çocuk olsa ne güzel olur, bir ses olur, renk olur vs" tarzı yaklaşımları onun fikrini değiştiriyor mu, eşinizin üzerine gitmeyin, tatlılıkla DÜRÜST bir şekilde size ne hissettiğini söylesin.
Eğer eşiniz fikrini değiştirdiyse, o zaman tekrar sizin de düşünmeniz gerekecek, yeni bir yön çizmeniz gerekecek...Onun isteği ve sizin istememeniz evliliğinizi nasıl etkiler bunu konuşmalısınız. Ya da belki birkaç yıl sonra siz de anne olmak istersiniz, bilemeyiz. Ya da birkaç yıl sonra bu sorun cidden problem yaratabilir.
Ama elbette evliliğimi kurtarayım mantığı ile çocuk yapmayın.
Ki eğer eşiniz fikrini değiştirdiyse ama yine de benim için sorun yok, sen istemiyorsan yine de bu evliliğimizi sarsacak bir konu olmaz diyorsa da sorun yok.
 

kendi fikrinizi başkalarına dikte etmeye çalışırken, analık gibi kutsal bir şeyi kedi gibi doğurmak olarak nitelendiremezsiniz. sizin annenizinde nihayetinde bir kedi olduğunu düşünmüyorum.
yanılıor muyum ?
 
Esinizin fikri degismis sanırım, buda en zoru olsa gerek bir taraf istemiyorken diger taraf sıcak bakıyor artık..
Esinize de kızamıyorum olabilir hic istemeyen kadınlar bile bir süreden sonra cocuk istiyorlar, esiniz de baba olmayı istiyor olabilir, fikrinin degismesini normal buluyorum..
Yalnız ortak bir noktada bulusmanız lazım, yoksa sorunların yasanabilecegi asikar.
Mesela suan bana da cocuk fikri coook uzak geliyor, bekarım zaten.
Cocukları cok severim orası ayrı, ama kendi cocugumun olma düsüncesi bile yetiyor ellerim buz kesiyor birden bire.
Bakabilecek, yetistirecek gücü, sabırı, özveriyi kendimde görmüyorum..
Rabbimden gelene boynum kıldan ince o da ayrı bir mevzu tabii ki..
 
Son düzenleme:
Bu gün bu çocuk fikrine kötü bakanlar yarın Allaha bir evlat sahibi olmak için yalvarmaz umarım. Kadının en büyük tabiatı anaçlıktır. Hz. meryem bile bakire bir annedir. Neyse bütün kutsal ve güzel şeylerin bir bir yok olduğunu günümüzde bunları duymak şaşırtmıyor beni. Allah isteyene versin ne diyelim artık. Bende taze bir anne adayı olarak henüz kıpırdanışlarını bile duyamasamda harika bir duygu olduğunu söyleyebilirim. Aklıma birde şu geldi bizim bir tanıdık vardı kadın çocuk istemiyordu yaklaşık olarak 8 yıllık evlilerdi adam gitti başkasından 2 çocuk yaptı Sonra diğer kadında 2 çocuk yaptı şimdi 4 çocuklu mutlu mesut bir aileler
 
Hiç çocuk düşünmediğinizi söylüyorsunuz, bunu söylemeye hakkınız var mı tartışılır.
Eşinizi bundan mahrum etme hakkınız yok eğer bir sağlık sorununuz yoksa.

K.valideniz ya da çevrenizdekiler değil eşiniz önemli.
Dolduruşa geldiğinden değil belkide gerçekten istediğinden aklı karışmıştır, olamaz mı ?
Üç yıl çocuk için ideal bir zaman.
Eğer kendinize bu konuda güvenmiyorsanız eğitim alabilir, bir uzmandan destek alabilirsiniz.
Evlilikte karşılıklı düşüncelerde uzlaşmak gerekiyor.
 
evlenmeden önce ben şu kadar sene çocuk istemiyorum ya da hiç çocuk istemiyorum diye konuştuysanız ve eşin eyvallah dediyse şimdi mızıkçılık yapmaya hakkı yok, annem çocuk istiyo ablam çocuk istiyo bi çocukmu yapsak şeklinde ısmarlama çocuk yapanları kısırlaştırmak gerekiyo bence, çocuk isterken insan önce kendini bi sorgulamalı maddi manevi fiziki şartlar uygunmu, ayrıca kadınlarda damızlık değildir bir kadının 3-5 çocuk doğurma tercihi olabileceği gibi çocuk doğurmama tercihide olabilir, bu çocuk fikrine "kötü" bakmak demek değildir sadece tercih etmemektir, kendi doğasına anneliği yakın bulmamaktır
 
Arkadaşlar, konu sahibi eşini bu durumdan mahrum bırakıyor fln diyorsunuz ama konuyu iyi okursanız zaten öncesinde böyle bir anlaşma yapmışlar. Herkesin kendi tercihi bu.
Ayrıca ben de konu sahibi ile aynı düşüncedeyim- Allah'ın gücüne gitmesin ama hayatımda çocuk istemiyorum. Kendimi hazır görmüyorum. Çocugun gerekliklerini yerine getireceğime inanmıyorum.
Şimdi böyle bir düşünce içinde bana gelip kadın anaçtır,doğurmak için vardır deseler- herkes kendi işine baksın derim. Sonuçta doğurunca o çocuga kim bakacak, kendisi.
 
Her konuda tartışma çıkarmayı başaran arkadaşlar görüyorum maşallah..

Sevgili konu sahibesi ;

Bence de hazır değilseniz sırf birileri istiyor diye çocuk sahibi olmayın..

Önemli olan doğurmak değil ; bakmak, ilgilenmek, gelecek sunmaktır neticede..

Etrafta yeterince böyle sadece sıfatı 'anne' olan kimseler varken bir yavruya daha yazık etmeyin derim..
 
çocuk istememe kararı ciddi bir karar,belki de insanın hayatında verebileceği en önemli kararlardan biri..

bize bu kararı eleştirmek ya da yargılamak değil saygı duymak düşer...kimi insan anne olunca yeniden dünyaya gelmiş gibi olur,hayatını çocuklarına adar kimisi de hayatı boyunca bu sorumluluğu almak istemez..bunu tartışmanın anlamı yok bence..

ben bir anneyim ve şimdi düşünüyorum hayatımın odak noktası çocuklarım...ben bundan mutluyum ama bir diğeri bunu istemeyebilir...


eğer gerçekten çocuk sahibi olmak istemiyorsanız birileri istiyor diye anne olmayın lütfen..annelik dünyadaki hem en güzel hem de en zor şey..bunun bir tarifi yok,anlatılacak bir durum değil...belki birgün siz de hazır olur ve bir çocuğunuz olsun istersiniz..işte en doğru zaman o zamandır sizin için..

ayrıca hiçbir kadın analık için doğmamıştır çünkü dünyada çeşitli nedenlerle anne olamayan kadınlar da var..lütfen kadınlık ve annelik kavramlarıını bu kadar iç içe düşünmeyin..bir kadın anne olmadan da çok değerlidir..annelik kadını yücelten bir sıfat değil bana göre..çevremizde nice "annecikler" görüyoruz..
 

Bence tartışmanın bir anlamı yok bu konuyu.
Herkesin düşüncesi kendinedir, siz kendi görüşlerinizi yazıyorsunuz bizler de.
Ayrılan nokta şurası,
siz kadın analık için doğmuştur derseniz, bu sanki kadının bir göreviymiş gibi anlaşılıyor. Kadın dünyaya ana olmak için gelmiştir, anne olmak istemiyorsa da kadın değildir gibi, garip bir yaklaşım çıkıyor.
Elbette ANNE olma OLDUKÇA KUTSALDIR. Bunu zaten kimsenin inkar ettiği yok.
Fakat Anne olmak istemeyen insana KADIN ANALIK İÇİN DOĞMUŞTUR derseniz de yanlış bence. Doğurmak kadının temel görevi değildir. Anne olmak istememesi de onu alçaltmaz.
 
Bu tarz konularda kadının kararının bir adım daha önemli olduğunu düşünüyorum.
Evet biyolojik olarak bakarsak hem anne hem babanın ortak evladı ama sorumlulukta kadının çocuk üzerindeki sorumlulukları kat be kat fazla.
Bu durumda, kayınvalide görümce hatta eşiniz bile yeri gelecek 2-3 agu gugu yapacak ve işlerine yaşamlarına geri dönecek.
Siz ise evladınızın sorumlulukları ile olacaksınız.
Bu böyle... Çok yardım ederim hep bakarım diyen adamın bile yeri geliyor, ağlayınca mızmızlanınca çocuğu annesine uzattığını hepimiz biliyoruz.
Sözün özü şu ki, siz ne zaman hazırsanız çocuğu o zaman yapın... Birilerinin gönlünü eğlemek için değil...
 
Çocuk istememe fikri bana çok yabancı...Ama siz istemiyorsanız zaten kimsenin bir şey demeye hakkı yok...
Zamanında eşinle anlaşmışsın bu konuda,ama bence eşin o zaman tamam demiş,ileride fikrinin değişeceğini düşünmüş olabilir...Yoksa o da gerçekten istemiyor olsaydı şuan kimse onun aklını karıştıramazdı...

Bir de şöyle bir durum var.Sen istemiyorum diyorsun.Kaynana kayınpederi takıyorsun kafaya...EE boşver.Ne söylerlerse söylesinler...Şuan kaynanam da 2, çocuk için arada söyleniyor ama açık açık diyorum 3 4 sene sonra diye...Hatta geçen eşimin akrabaları sordu.3 4 sene dedim.Kadın şaşırdı.Hiç o kadar beklenirmi diye...Saygısızlıkta etmeden söyledim.Ben şimdi verimli olamam istemiyoruz şu an için dedim.Bana kalırsa ayıpladı,hatta komik buldu.Çünkü alışmışlar onlar üreyip bağa bahçeye bırakmaya.Ama ben öyle değilim.Kimse kusura bakmasın...Başkası mutlu olsun diyede kendimden ödün veremem...

Ayrıca sen ben asla çocuk istemiyorum dediysen garipsemişlerdir.Bence şuan düşünmüyoruz bir süre sonra deyip geçiştirmeye bak.Eski insanların aklı almaz bu söylemi çünkü...
 
çocuk fikri çok zor bi karar
bakmayın eşini eve bağlamak , sallantıda olan evliliğini kurtarmak , evli mutlu çocuklu imajı vermek için çocuk doğuranlara

herkes konuşur, bi ömür sorumluluğu alacak olan sen ve eşinsin
bi hafta gelir kalırlar , bi kaç hediye alırlar olayları biter onların ya sonrası

hazır değilsen hele ki çocuk fikrinden uzaksan hiç yapma çok zorlanırsın o sorumluluk çok ağır gelir
o çocuğuda yazık olur

hele kadınlık = analık mevzusuna hiç girmiyorum
 
Son düzenleme:
Her bayanın içinde annelik içgüdüsü vardır ve belli bir yaşta bu içgüdü daha çok belli olmaya başlar. bazıları 25 yaşında anne olmak için yanar tutuşur bazıları ise 40 yaşında hatta 50!. Ama mutlaka anne olmak isteği her bayana belli bir yaş döneminde ortaya çıkar. burda önemli olan bu isteğin belli bir yaşı geçtikten sonra gelmemesi ( menopoz, ileri yaş riskleri vb)
 
Son düzenleme:
siz yapınca onlarmı bakcakmış allah allah

Neden bukadar istiyorlar Sizin ne istediğiniz daha önemli sallamayın onları.
 
Karşılıklı anlaşma varsa hiç problem değil. Ancak insanların yaşlarına bağlı olarak görüşlerinin yıllar içerisinde değiştiğini de unutmamak lazım.

Yaşı 25 iken istemiyorum diyen kadın yada adam yaş 35 e geldiğinde deliler gibi çocuk diyebilir. İş bu seferde ya karşının isteğine saygı duymaktan yada o evliliği sonlandırmaktan geçiyor.

Ben asla çocuk istemeyen biriyle olmazdım yada önce isterken sonra vazgeçen biriyle. Aşkından ölsem bile devam etmezdim. Çünkü bana göre şu dünyadaki hiçbir karşı cins aşkı, evlat aşkından üstün olamaz.
 
benim biyolojik saatim 20 yaşında çalmaya başlamıştı çocuklara deli olurum ama eşim evlenince en az 2 sene çocuk istemediğini söylemişti anlaşmıştık,şimdi ben 3. ayda ille hamile kalıcam dersem o adam bana nanik yapma hakkına sahiptir, ama oturduk kararımızı 1 yıla indirdik şimdi ay sayıyorum
ama kadın doğurmak için doğmamıştır bu fikrim baki,yaşını soran olmuşmuydu, ben de sorsam
 

Kaç senelik evlisin? Yaşın kaç? Çalışıyor musun? Eviniz kendinizin mi? vb. unsurlara göre eşinin haklı veya haksız olduğunu söyleyebilirim.
Ama her sağlıklı erkek, evliliğinin bir noktasında çocuk sahibi olmak ister.
Sen hiç mi çocuk sahibi olmak istemiyorsun? Yoksa şu an hazır olmadığın için mi?

Rabbim hayırlısını versin inşallah, sonuçta çocuk sahibi olmak, anne olmak en kutsal meziyetlerden biri bana göre.
Bende bir gün anne olmak istiyorum elbette, fakat senin dediğin gibi ŞU AN anne olmak bana çok uzak...
İnşallah vakitli, sağlıklı, güzel evlatlar nasib eder Rabbim... Hakkında hayırlısı olsun...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
Çocuktan sonra yaşanan ekonomik sıkıntı ve çalışmak.
9 10 11
Yorumlar
209
Görüntüleme
8K
brologcu
C
Bir derdim var
Yorumlar
13
Görüntüleme
924
kedimiyav
K
Anneler hiç intiharı düşündüz mü?
3 4 5
Yorumlar
89
Görüntüleme
4K
scarlett O hara
D
Fikir istiyorum akıl değil!
Yorumlar
7
Görüntüleme
1K
rumuzuyok
R
P
Ailem istemiyor
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
2K
Lady Guinevere
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…