- 28 Aralık 2017
- 1.009
- 1.831
- 133
- 38
- Konu Sahibi booksmoney
-
- #221
Hem rahatımdan vazgeçmek istemiyorum hemde bir çocuğun sorumluluğunu almak çok zor geliyor. Uykusuz geceler vs. Birde gerçekten çocuk sevmiyorum yani hiçbir zaman çocuklarım olsun büyüteyim kafa yapısında olmadım. Fikrim değişir mi diye korkuyorum sadece.
Fikrin degismez korkma bence. Ben benim fikrim degisir diyordum ama aksine guclendi.
tabik hic birsey kesin deyil, cünkü farkli karakterlere sahibiz, ama cocuk kolay büymuyor, kimse cocuk yap elbet büyür demesin, gelecek vermek, maddi destek, bos zamaninda hobbi, bunlar cocugun gelisme atisindan önemli seyler, hersey sevgile olmuyor. sevgide önemli tabiki ama digerleride önemli.Çok pardon ama nasıl böyle kesin bilgiler gibi yazabiliyorsunuz
Ben evliyim 34 yasina girecegim yakinda. Cocuk hic istemiyorum hem de hic bir zaman istemiyorum. Bunun degisecegini dusunurdum gencken ama degismiyor. Degismeyecegini de anladim esimle evlenirken anlastim bu konuda. Cocuklari severim bu arada, iyi de anlasirim ama 1) bu dunyanin daha fazla cocuga ihtiyaci yok. Cocuk sahibi olarak dunyaya cevreye en buyuk zarari veriyoruz. kuresel isinmaya en zararli sey cocuk yapmak. 2) etrafta sahipsiz dolu cocuk var, eger cocuk bakacak vaktim olursa bu sekilde cocuk sahibi olurum. 3) kendi genlerimi aktarinca bir halt olmayacak. Benim genlerim zaten diger akrabalarim onlarin cocuklari seklinde aktariliyor bir de benim o genleri yaymama gerek yok. 4) dunyaya katki saglayacaksam bu bebek ile olmaz kendim calisip bir sey uretmeliyim.
bunun icin cocuk yapmak absurd deyilmi biraz??? yiyenlerim ve arkadaslarimin cococuklari anneler gününde arar sorar beni, esimin cocuklarida tabiki, bu yetiyor bana, ilede kendi dogurdum olmasi sart deyil, bir sürü kimsesiz cocuk var, onlara yardim etmek veya evlat etmek, daha güzel, cünkü minnetar olcaklarmesela şey demiyor musun 60 yaşıma geldiğimde emekli olduğumda arada sırada da olsa beni ziyaret eden çocuklarım olsun ister miyim acaba?
beni bu yola en çok sevk eden şey bu oldu. Ben de çocuklara bayılmam ama sanki kalabalık olmak istiyorum gibi hissettim.
o zaman henuz emin degilsin,Hayatım boyunca çocukları çok sevmemişimdir, şimdi evli olduğum için herkes çocuk düşünmüyor musun diye söylüyor. Eşimde ben de istemiyoruz henüz. Ama içimde bir yerlerde ya istersem de olmazsa diye de bir korku var. Bazıları diyor çok fazla korununca yumurtalıklar tembelleşiyormuş, hapla korunmak kısır yapıyor vs. Bunlara inanıyor sayılmam nasip kısmet bazı şeyler. Hayatımı hiçbir zaman bir çocukla hayal etmedim. Ama olmaması da beni rahatsız eder gibi sanki. Etrafımdaki herke birer birer anne olmaya başlamışken ya benim istersem ve hiç çocuğum olmazsa gibi düşüncelere kapılıyorum
Bu aralar düşüncelerimi anlayamıyorum... Şu an birikim yapıyoruz araba alıcaz, daha şimdiden tatilimizi ayarladık, yaza planlarımızı yaptık. Ama bir çocuk olsa tüm bunları yapamayız gibi geliyor çünkü tek maaşa düşücez şuan yaşadığım bu lüksler olmayacak. Belki de bu hayattan vazgeçmek istemiyorum bilmiyorum.
Siz çocuk yapmaya nasıl karar verdiniz? Ya da ömür boyu çocuk istemediğinize nasıl karar verdiniz?
bunun icin cocuk yapmak absurd deyilmi biraz??? yiyenlerim ve arkadaslarimin cococuklari anneler gününde arar sorar beni, esimin cocuklarida tabiki, bu yetiyor bana, ilede kendi dogurdum olmasi sart deyil, bir sürü kimsesiz cocuk var, onlara yardim etmek veya evlat etmek, daha güzel, cünkü minnetar olcaklar
bunun icin cocuk yapmak absurd deyilmi biraz??? yiyenlerim ve arkadaslarimin cococuklari anneler gününde arar sorar beni, esimin cocuklarida tabiki, bu yetiyor bana, ilede kendi dogurdum olmasi sart deyil, bir sürü kimsesiz cocuk var, onlara yardim etmek veya evlat etmek, daha güzel, cünkü minnetar olcaklar
bence, bebeklik kismi gine kolay, yas artikca cocuklarin sorunu artiyor, annem biz genclik cagina girdimizde hep derdi, keske kücük kalsaydiniz diye :-Dhayır işte sadece o değil tabi ama menapoza girdikten sonra pişman olursam mesela. Ah şimdi bıcır bıcır bir çocuğum olsa der miyim diye düşündüm mesela. Gerçi bunu diyorsan istiyorsundur değil mi
Benim tek istemediğim kısım gebelik ve bebeklik kısmı bence.
Annelik babalık iç güdüsel birşey ben kendimi bildim bileli çocukları hep sevmişimdir ve çocuk sahibi olmayı da hep istedim yani bu karar iç güdüsel olarak zaten verilmiş oluyor. Siz lukslerinizden vazgeçmekten korkuyorsunuz çocukları da sevmiyorsanız hiç olmasa da olur hayat çocuktan ibaret değil sonuçta .Hayatım boyunca çocukları çok sevmemişimdir, şimdi evli olduğum için herkes çocuk düşünmüyor musun diye söylüyor. Eşimde ben de istemiyoruz henüz. Ama içimde bir yerlerde ya istersem de olmazsa diye de bir korku var. Bazıları diyor çok fazla korununca yumurtalıklar tembelleşiyormuş, hapla korunmak kısır yapıyor vs. Bunlara inanıyor sayılmam nasip kısmet bazı şeyler. Hayatımı hiçbir zaman bir çocukla hayal etmedim. Ama olmaması da beni rahatsız eder gibi sanki. Etrafımdaki herke birer birer anne olmaya başlamışken ya benim istersem ve hiç çocuğum olmazsa gibi düşüncelere kapılıyorum
Bu aralar düşüncelerimi anlayamıyorum... Şu an birikim yapıyoruz araba alıcaz, daha şimdiden tatilimizi ayarladık, yaza planlarımızı yaptık. Ama bir çocuk olsa tüm bunları yapamayız gibi geliyor çünkü tek maaşa düşücez şuan yaşadığım bu lüksler olmayacak. Belki de bu hayattan vazgeçmek istemiyorum bilmiyorum.
Siz çocuk yapmaya nasıl karar verdiniz? Ya da ömür boyu çocuk istemediğinize nasıl karar verdiniz?
Genelleme yapmayın bence, çünkü yanlış.Yaşanılanlar ve görülen şeylerle yazabiliyorum.
hayır işte sadece o değil tabi ama menapoza girdikten sonra pişman olursam mesela. Ah şimdi bıcır bıcır bir çocuğum olsa der miyim diye düşündüm mesela. Gerçi bunu diyorsan istiyorsundur değil mi
Benim tek istemediğim kısım gebelik ve bebeklik kısmı bence.
Aynen benim cumlelerim ve dusuncelerimbu arada çocuk isteği bencillik zaten. Ama üremek istiyorsun hayvani içgüdülerine engel olabilenler belki de çocuk istemediğine emin olan insanlar
Bakın asla kolay büyümüyor, bunu kimse söyleyemez. Kimseye yap bir şekilde büyür vs demem, diyemem. Tabiki herkes bakabildiği, sevgi verebildiği kadar çocuk yapmalı. Hazır hissetmiyorsa yapmamalı. Tamam aşırı kolay değil ama facia gibi felaket gibi yazanlar olmuş. Bu genellemeler yanlış. Hadi yaşayıpta söyleyeni anlarımda hiç yaşamadan kesin hükümlü olumsuz sözler sarfetmemek lazım.tabik hic birsey kesin deyil, cünkü farkli karakterlere sahibiz, ama cocuk kolay büymuyor, kimse cocuk yap elbet büyür demesin, gelecek vermek, maddi destek, bos zamaninda hobbi, bunlar cocugun gelisme atisindan önemli seyler, hersey sevgile olmuyor. sevgide önemli tabiki ama digerleride önemli.
SpinoZa87 eklicek birseyim yok, beni tarif etmisin
Aynen benim cumlelerim ve dusuncelerimgecmis olsun bacim ahahahahha
Koalina inanamıyorum sana çok şaşkınımOf ben isteyerek de yapmadım, neler neler yaşadım ama şu an eşime "ya kedi alırız ya ikinci çocuk" baskısı yapıyorum
Ahahahahha ben hamilelikte neler yaptigimi hic yazmayayim baya baya linc ederler benihahahah
bi de diyorum ki durup durup acaba ben alkolik olabilir miyim? Çünkü canım deli gibi içki içmek istiyor
bazen bir kadeh şarap alıyorum elime yok bitmiyor o. Suçluluk duygusundan gitmiyor.
ya bir gün olmasını istediğimi biliyordum. Ama zamanını kestirmek zordu. Keşke 20li yaşlarda doğurup 30da büyütmüş olaydım diyorum bazen.
mesela yakın bir arkadaşım var evlendiği günden beri çocuk diye ölüyor. Olmadı. Ben ayy saçmalama modundaydım yıllardır. Aman genciz üzülme diyordum. Sonra Korunmayı bıraktım. Zaten hemen olmuyor o işler. yaş da kemale erdi dedim. Çat geldi. Kısmet işte
Her şeye rağmen şimdilik aşırı heyecanlıyım
Ahahahahha ben hamilelikte neler yaptigimi hic yazmayayim baya baya linc ederler benibi sey olmuyor no panic diyebilirim sadece
bence de olmaz doktorum haftada 1-2 kadeh iç diyor ama yapamıyorum gitmiyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?