Çocuk kavgası...

bahes

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
13 Kasım 2012
117
1
26
Denizli
Çocuğu olan arkadaşlaradan öneriler bekliyorum;çok sevdiğim ve anlaştığım bi arkadaşım var fakat benim çocuğum her görüşmemizde arkadaşımın çocuğunu hırpalıyo.ee haklı olarakta arkadaşım bu duruma çok kızıyo.normalden çok koruyucu bi annede olduğu için durum aramızda bi soğukluğa sebep oldu.görüşmeye devam ediyoruz ama benim oğlum onlara gitmek istemiyo fakat ben oğlumun fikrini ve hissini önemsemeyerek gidiyorum ve her seferinde onlarda bizde üzülüyo ve geriliyoruz.ama arkadaşımla görüşmedende yapamıyoruz.benim çocuğum 4onunki 5yaşında.arkadaşıma üstünde durmayalım çocuk bu kavga eder barışır diyorum ama o çok takılıyo.benim yeterince ceza vermediğimi söylüyo.halbuki çok kez kızdım uyardım ve neyazıkki utanarak ve üzülerek söylüyorum vurdum.tabi çok üzülüp pişman oldum .onlar üzüldü diye oğlumu üzdüm.belki çoğunuza önemsiz ve saçma gelmiştir ama son zamanlarda çok üzülüyorum.fikirlerinize ihtiyacım var...siz olsaydınız nasıl bi tutum sergilerdiniz???
 
döven taraf değil de dövülen taraf olsaydınız da yine aynı ''çocuk şimdi dövüşür biraz sonra barışırlar'' diye düşünürmüydünüz acaba ?
bir de çocuğunuza kızmak cezalandırmak yerine ödüllendirseniz acaba değişir mi ?
mesela arkadaşınla kavga etmeden oynarsan eve dönerken istediğin bir şeyi alıcam diyin
dondurma yada çikolata şeker ne isterse çünkü çocuklar çok küçük şeylerle mutlu olabiliyorlar .....
 
ben size bir soru sormak istiyorum naçizane hırpalanan sizin çocuğunuz olsaydı sizin tavrınız nasıl olurdu??
 
benim çocuğum da hırpalanıyor ve hırpalayan çocuklarla bir araya getirmemeye çalışıyorum.

çocuğu azarlamak,dövmek çözüm değil,başka bir yol bulmalısınız.

bir de affınıza sığınarak soruyorum,böyle olmasından memnun olmadığınız ortada.

bu hırpalama işi çocuğun karakterinden mi gerçekten,yoksa bir şekilde aileler mi sebep oluyor buna?
 
Ben olsam cocuguma sahip cikardim, bu kadar basit.
Cocugunuza hayir'i, sinirlarini da ogretin. Iyi ebeveyn her istedigini yapip, hicbir yaptigina ses cikarmamakla olmuyor. Arkadasiniz cok hakli. Sinir bozucu bir durum.
 
Ben zaten arkadaşımın tutumuna kızmıyorum.çocuğuma cezada versem napsam yine kavga ediyolar.çocuğu hiç bişey paylaşmak istemiyo ve bu çocuklar arasında sorun oluyo.fakat arkadaşım verdiğim cezanın az olduğunu savunuyo buda beni kızdırıyo ve üzü napim iki çocuğun kavgasından ötürü oğlumu günde 5posta döveyimmi!!!ödüllendirme yolunuda çok kez denedim ama olmuyo oğlum çok hırçın ve inatçı bi çocuk.inanın arkadaşımın üzüldüğünden misli misli çok üzülüyorum hep o çocuğun canı acıyo hem oğluma kızıp bağırıyorum
 

Hep bu tuhaf ve saçma sözü duymuşumdur "ailedenmi karakterdenmi"!!!peki haımefendi ben size soruyorum bi çocuk hırzızlık yapıyosa bu illaki ailedenmi gelir misal veriyorum?
 
Ben olsam cocuguma sahip cikardim, bu kadar basit.
Cocugunuza hayir'i, sinirlarini da ogretin. Iyi ebeveyn her istedigini yapip, hicbir yaptigina ses cikarmamakla olmuyor. Arkadasiniz cok hakli. Sinir bozucu bir durum.

İnanın çocuğuma okadar çok sınırları öğretmek için çabalıyorum ve hayırı okadar iyi biliyoki ama hırçınlıkta önüne geçemiyorum.
 
Gecen gun ben de arkadasıma gittim. Cok uzun süredir de görüşmüyorduk. Kızım henüz 6,5 aylık onun kızı da 17 aylık.

Orada oturduğum 4-5 saat cocuk benim kızımı hic rahat bırakmadı. Kızımı pusete yatırıyorum, puseti asırı hızlı sekilde sallıyor.

Kızımın yüzüne bakarak bağırıp ağlıyor kızım korkuyor.

Suratına kafasına fazlaca dokunmaya çalışıyor. Yani hic koruması hassas bi anne olmamama rağmen cocuğa hic tahammül edemedim. Kızım da cok sakin bi bebek olmasına rağmen huzursuz oldu.

Ve bu kadar seyde ben rahatsız oldukça annesi sadece sakince kızım yapma diyor. Cocuk bu dinlemezki.

Neyse , ben ordan çıktım kendimi o kadar yorgun hissedoyordumki. Ve sonuçta arkadaşımla uzun süre görülmemeye kararliyim.

Benim cocuğum oyle saydı yine bir süre görüşmemeyi tercih ederdim. Bence siz de biraz uzak durmayı deneyin.
 
doğru söylüyosunuz aslında en doğrusu o.ama ben yapma etme demekten daha fazlasını yapan bi anneyim...
 
çocuğun arkadaşına vurmasını engellemek için sizde ona vuruyorsunuz yanı balık baştan kokuyor

kusura bakmayın bide öpmeyi falan öğretin çocuğa vurmayı kızmayı değil.

çocuk bir çiçeği bir kediyi bir insanı nasıl sever gördü mü sizden ? bence görmemiş.
 
Eğer bir çocuk beş yaşında iken hırsızlık yağıyorsa evet bunu aileden ordan burdan görmüştür. O çocukta ilgi alaka eksiktir.

Üzügünüm ama siz anneliği pek beceremiyorsunuz. Arkadaşına vurmasın diye çocuğunuza vuruyorsunuz. Bu nasıl bir çelişki? Çocuklar hayvan değil aynı hareketi yaptığında sürekli döverek terbiye edemezsiniz. O bir birey onunla konuşun. Sakın ama sakın ceza vermeyin. Mesela arkadaşına vurmazsan sana şeker alıcam diyin vurmazsa alın ama vurursa asla almayın. Ona sadece yanlış bir şey yaptığını bu yüzden şekeri haketmediğini söyleyin. Çocuk büyütmek çok zor iş ve siz hiç profesyonel değilsiniz. Sanırım ilk çocuğunuz. Arkadaşınız da onu cezalandırmamanız konusunda sonuna kadar haksız olmasına rağmen genel olarak sinirlenmesi çok olağan. Ve sizin çocuğunuzun hırçınlığını biliyor olmanıza rağmen oraya gitmeye devam etmeniz de mantıklı değil. Çocuklar bir bireydir ona durumu anlatın ilgi alaka gösterin ceza değil ödül ile bu işi çözmeye çalışın. Siz ona vurduğunuz sürece daha hırçın bir çocuk olacak. Bırakın vurmayı bağırmayın bile. Buna hakkı yok hiçbir annenin.
 

söylediğiniz sözlere biraz dikkat edin bence.kimsinizki benimle böyle konuşuyosunuz neyi nekadar biliyosunuzki anneliğime insanlığıma laf ediyosunuz haddinizi bilin.bensamimi ve içten olarak üzüldüğüm bi konuyu yazdım akıl akıldan üstündür benim gibi çocuğu hırçın olup bi yol bi çare bulan anneler vardır diye bu konuyu açtım.ha bu arada oğlumun ikizi kızım var oda inadına uyumlu sıcakkanlı hiç birşeye zarar vermez.bu durumda ben nolmuş oluyorum birine vuru birine sevimi öğretiyorum...sizi dicek bi lafım yok
 

daha önceki sayfayı okumadınız sanırm çok kez ödüllendirme yoluna gittim ama sonuç hep aynı oldu.sadece iyi fikirlere ve paylaşıma ihtiyacım olduğu için konuyu açtım ama çoğunuz annelime ve kişiliğime laf etti.
 
Bi tek o çocukla oynarken mi hırçın yoksa genelde mi?İkisinin neden kavga ettiğini anlamaya çalışsanız belki daha kolay yoldan çözülür.
Hep vuran çocuk haksız görülür ama belki onu o kadar sinirlendiriyodur arkadaşınızın çocuğu,o da ne yapcağını bilemediği için vurmayı seçiyodur.
 
hiç kimse çocuğu hırpalansın dövülsün istemez .
ancak arkadaşınız da şu hatayı gördüm ben; benim çocuğum dayak yiyorsa o çocukta annesinden dayak yemeli ve ödeşilmeli (kıstasa kıstas) mantığı da bana ters geldi..

ve çocuğunuz bu arkadaşınızın çocuğu üzerine hırs yapmış bence bu bir oyuncak olabilir ,annesinin ona ilgi duyması şefkati olabilir..

benim size tavsiyem..bir daha gittiğiniz de çocuğunuz tekrar hırpalarsa asla arkadaşınızın gazına gelipte çocuğunuzu azarlamayın,hırpalamayın,dövmeyin...sakın..o zaman çocuk tabiki hırçınlaşır..hırsı daha çok olur.. (arkadaşınızı bu şekilde lütfen tatmin etmeyin)

bunun yerine kucağınıza alın..benim oğlum yapmaz teyzesi..benım oğlum akıllı deyip öpüp koklayın ve istersenız 5dkda olsa gelişiniz şimdi bizim kalkmamız gerekiyor..çünkü oğlumun çok uykusu gelmiş vs bahanelerle oradan ayrılın..

birde oğlunuza şiddete dayalı cezalar yerine biraz daha duygusal acıdan mesela odana git çıkmayacaksın gibi.. yada en sevdiğin oyuncağını sonra oynayacaksın gibi cezalar verebilirsiniz.. yalan söyleme demek yerine doğruyu söylersen sana şunu alacağım gibi ödüller verebilirsiniz..yada özür dilersen..tşk edersen gibi...
 
1 sene daha idare edin sonra okula giderler sizde rahatça goru$ursunuz
çocugum hep aglasa bende goru$mek istemzdim ..
parkda falan bulu$un havalar guzel artik
koca parki da payla$amamazlik etmezler herhalde
hem parkda payla$mayida ogrenirler
arkada$inizin çocuguda az deil masumda deil ama dovulmeyi kimse haketmz o ayri konu , 5 ya$indaki bi çocuk oyuncagini payla$mayi bilmeli
sizinkide kuçuk deil hirçinlikla eline bi$ey geçmedigini ogrenmi$ olmali ...

ya goru$meyeceksiniz yada kari$mayacaksiniz aralarina ...
 
İnanın çocuğuma okadar çok sınırları öğretmek için çabalıyorum ve hayırı okadar iyi biliyoki ama hırçınlıkta önüne geçemiyorum.
Benim kızım ve en yakın arkadasımın 25 gün küçük oğlu ile aynı şeyleri yaşadım birebir.Yalnız tek fark itilen kakılan hep benim kızım oldu.
Arkadasım sesini çıkartmaz,tepki vermez versede oğlu dinlemezdi.O günlere döndüm birden.Şimdi 11 yaşındalar çok iyi anlaşıyorlar.Oğlumuz duruldu çok beyefendi bir çocuk oldu.Ağustosta taşınacaklar üstelik.

Ben de üzülürdüm arkadasım ben başkasının yanında kızmam azarlamam ceza vermem siz gidince yapıyorum derdi:
Çocuk inatçı hırslı bir çocuktu.Benim kızım elindeki puzzle hızlı bitirse yenildim diye çakardı bir tane.
Paylaşmaya gelince önce o oynar,bıkarsa verir,isterse oynatır vs vs ...Çogu cocugun hamurunda var bu...

gecen sınıf arkadasının evine gittik.çorabı ıslanmış ordan çorap giymiş.Kapıda arkadası ayagına saldırdı tekini çıkartı çorabımı götürme diye.Annesi zor frenledi:))Bunu yapan da 11 yaşında bir kız çocuk.
Demem o ki degişecekler,alışacaklar,ama paylaşmamak ,malın kıymetli olması kişilik meselesi...Bazen devam ediyor.

Oğlunuzun elinde muhakkak oyuncakla gitmeyi deneyin.Arkadası paylaşmassa kendi oyuncagıyla oynaması gerektigini söyleyin.

zaten seneye yuva anaokulu vs başlar siz de oğullarınız okuldayken görüsürsünüz.İkinize de iyi gelir.Biz 4.5 yaşında yuva ya verdik yarım günden.Böyle hallettik....yok olmuyorsa görüşme sıklıgınıza mesafe koyun çocuklara da yazık,sizin arkadaslıgınıza da ...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…