Çocuk kavgası...

Benim oğlum şuan 2 yaşında bazen yengemin torununu hırpalamaya çalışır.

Ben hayır arkadaşın cici dediğim zaman bana bakıp çocuğu gösterip cici der.

Böyle böyle biraz duraksıyor hayır dediğim zaman.

Geçenlerde bir alışveriş merkezine gitmiştik.

Oğlumu arabadan indirp biraz yürümesine izin verdim.

Tostçunun önünde bir anne oturuyordu çocuğu da sağlam 4-5 yaşında var.

Biz de ordan geçiyorduk.Kadının çocuğu benim oğluşun yanına geldi koşarak sevecek sandık.

Avazı çıktığı kadar çığlık attı oğlumun kulağına eğilip de.Ama nasıl bir çığlık....

Oğlum yavrum balım nasıl sıçradı bir görseniz.Tabi ben o an sinir küpü...

Anası da güldü evet ağzını ayıra ayıra güldü.!

Ben de çok komik oğlunuzun davranışı karşısında böyle davranmanız çok komik dedim kaşlarımı çatarak.

Kadın toparladı kendini .Biz de anında uzaklaştık oradan.

Oğlumu kucağıma aldıımda minik kalbi nasıl hızla atıyordu unutamam.
 
Her çocuk sorunlu dönemler geçirir.
Böyle dönemlerde tek yol, ödül-ceza yöntemidir.

Çocuğunuzun çok keyif aldığı şeyler mutlaka vardır. Bunları ortadan kaldırmak ya da yenilerini ekleyerek geliştirmek ile ödül ve cezayı oluşturabilirsiniz.

Yani olay sizde bitiyor.

Ne kuru bir "yapma" demekle olur, ne de vurmakla.

Munenin söylediği de bir çözüm olabilir.

Ayrıca bir çocuk böyle bir sebep olmasa bile, okul öncesi muhakkak anaokuluna gitmeli diye düşünüyorum.
Aksi takdirde okula başladığında epey sorun yaşayabiliyor.
 
Son düzenleme:
Ne çocuğunuzu üzün ne de kendinizi hırpalayın. Bu sorun devam ettiği halde ısrarla görüşmeye çalışmanız çok mantıksız. belliki çocuklar birbirleriyle uyumlu değil. Hem yaş olarak hem karakter olarak. Siz çocuğunuzun saldırgan tavrı üzerinde düşünün.istediği ilgiyi alamamak , bağrılmak onu huysuzlaştırıyor olabilir. Arkadaşınız da misafirlere verilebilecek oyuncakları çocuğuyla konuşsun. Bağırmanız ,vurmanız olayı daha da kötüleştirir. Cezayla hayvanlar terbiye olur. Batı çoktan bıraktı bu ceza yöntemini.
 
Nerede okuduğumu hatırlamıyorum canım ama " yaramaz ve problemli çocuğun sorumlusu 100/100 annebabadır" yazıyordu şok olmuştum gerçekten. Yani kimse istemez değil mi böyle bir evladı olsun ama farkında olarak yada bilmeden yaptığımız yanlışlardan dolayı bu hale geliyormuş çocuklarımız. Ben bu uöğrenince evvela sabrımın sınırlarını genişleterek en baştan başladım kızlarım. Davranış biçimlerini müdaheleye.....hamdolsun Rabb'ime o kadar kolay oldu ki hiç sorun yaşatmadılar bana inanın ama erkek çocukları ekstradan şımarık olabiliyor benim oğlum yok ama olsada şımartmazdım asla size naçizane tavsiyem bu konuyla ilgili nette yazılar var okuyunaraştırın online olarak soru sorup cevap alabileceğiniz psikolojik daanışmanlık veren ücretsiz siteler var çocukla ilgili isterseniz link veririm ben çok danıştım faydasını gördüm Allah yardımcınız olsun
 
Annelik zor.. evet,çocukların davranışlarının suçu kesinlikle anne-babaya aittir..bunu bende okudum..
Bilimsel bir gerçek var ki ceza istenmeyen davranışı ortadan kaldırmaz! sadece erteler..

1.Çocuğunuzun huyu belli istemediği bir yere zorla götürüyorsunuz,huysuzluk yapması normal..
2.Karşınızdaki çocuk paylaşmayı sevmiyor,bu da arkadaşınızın kabahati.. paylaşımcı değilse çocuğunuz onunla oynayamaz, orada yalnızlaşan olur..
3.O çocuk için kendi oğlunuza vurmuşsunuz..bu ona daha fazla düşman olması için yeterli bir neden..

Bence minicik oğlunuzun psikolojisini daha fazla bozmayın..üzerine gitmeyin bir süre arkadaşınızla telefonda görüşün.. önce onlar size oturmaya gelsin..
Siniri gelişimi açısından bu dönemde artabilir, normaldir. dönemi atlatana kadar sakin olmaya çalışın..

Naçizane tavsiyemdir.. tabi pratikte hiç kolay değildir eminim..
 

ah arkadaşım yarama tuz bastın tamda bnde 2 gündür böyle bir konuyla mücadele ediyorum..
arkadaşın çocukları var 2 benimde var 2 tane her ne kadar anlaşıyor gibi görünsekte çocuk konusunda anlaşamıyorduk çünki çok rahat yetiştiiriyolar çocuklarını küfürdür el hareketi vurma ..2 gün önce arkadaşın küçük oğlu benim kızıma hareket yapmış başkasıda görmüş benim oğlum büyük 5.. sınıfa gidiyo o 4 yaşında arkadaşıda yaptığı hareketi benim oğluma söylemiş sen o sinirle git çocuğun suratına yapıştır bitane..o arada tekrar oğlanlar kapıştı arkadaş indi aşaya benim oğlana vurmuş bitene ..banada tel açıyo işte onu şöyle döverim böyle döverim işte mahallede oynayamaz benim çocuklara yanaşamaz bilmemne..sanki bn demişim git vur diye dün akşam yine tel açıyo siz şöylesiniz böylesiniz onların seviyesine inemezmişiz daha neler neler anlatamm çocuk kavgasını nerden nereye getirdi..en iyiysi çocuğunu terbiyeli yetiştirmek ve kimseyle samimi olmamak buda bana bu dersi verdi..ama onada sorarasan onların çocukları melek hiç hata yapmazlar..
 
Çocuklar sizin aynalarınızdır, çocuklara ne verirseniz karşılığında çocuktan onu alırsınız. Çocuk inatlaşmayı bilmez, kavgayı bilmez, bağırmayı bilmez, nasıl konuşmayı öğreniyorsa bütün bunları da görerek, yaşayarak öğrenir. İnatlaşma eğlemi ise tek taraflı olmaz, bir çocuğun inatlaşması için karşısında bir kişi daha olması gerekir gibi...

Siz yanlış yaptığında çocuğunuza kızıyorsanız, vuruyorsanız sizin çocuğunuzda oyunda istediği olmadığında kızar ve vurur. Saldırgan çocuk yoktur, çocuğu saldırgan yapan anne ve baba vardır!! Süper dadıyı izleyin derim.

Açıkçası bende çocuklarımın başka bir çocuk tarafından hırpalanmasını istemem, buna da izin vermemem. Arkadaşımla da illaki görüşeceksem ev ortamında değil dışarıda çocukların daha özgür oynayacakları ve benim de kontrolümde olacak oyun parkında buluşurum.

Çocuklarda ödül/ceza sistemi her zaman işe yaramıştır. Buzdolabına yapacağınız ödül tablosuna her yaptığı güzel başarılı şey için yapıştırdığınız yıldızlar onları mutlu etmiştir ya da ceza köşesi dövmek yerine bir sandalyede yaşına göre belli süre oturtmak daha iyidir.. 25 kere sandalyeden kaçtığını bilirim, 25 kere tekrar ısrarla oturtmuşumdur. Bu sürede ses tonu, ciddiyet çok önemli.. Baktığınızda 2 çocukla (4-5 yaş) markette bile elimi kolumu sallayarak gezerim, bilmem ki elleri bir tezgaha uzansın....

Çocuğunuzun saldırgan davranışları diğer çocuklara karşı da böyle ise ( anladığım diğer çocuk oyuncaklarını paylaşmıyor diye tepki veriyor ki paylaşmak zorunda değil, hayat böyle.. herkes elindekini vermeyebilir) çocuğunuzu sosyalleştirin. Sık sık parklara götürün ve başka çocuklarla bir araya getirin oradaki tepkilerini de izleyin, çocuğunuzu en iyi siz tanırsınız, en iyi siz bilirsiniz.. Doğruyu göreceksinizdir.
 
Aynen kesınlıkle katılıyorum oyuncakcının onunde dururuz bıraz bakıcam der bakar ve donerız
cocukla ınatlasmamayı ozzellıkle savunuyorum ve cocuk sınırlıyken dınlemez ama normal zamanlarda algıları cok acık soylenen herseyı algılıyorlar ve anlıyorlar dıye dusunuyorum
o yüzden cocuklarla konuşmak gerek

buarada bende cocugumu ne baskasına hırpalatırım nede baskasının cocugunu hırpalamasına musade ederım
görüşmem olur biter yengemın yanı abımın cocuklarıyla anlasamıyorlar
o yuzden bırbırımıze sık sık oturmaya gıdıp gelmıyoruz parka pıknıge gıdıyoruz ama eve ayda bır
 
Konu, içeriği nedeniyle ilgili başlığa taşınmıştır.
 
Benim çocuğumun sinirlendiğinde avazı çıktığı kadar bağırdığı günleri hatırlıyorum :) O öyle bağırırken ben gidip çocuğa pat diye sarılıyordum oy kuzum çok sinirlenmiş hadi sakinleşelim konuşalım diyordum bir iki sinirle kaçmaya çalışırken şimdilerde derdi olduğunda ağlarken bana koşup sarılıyor ve sakinleşiyor :) Ben çocuğa bağırmayı sevmem, kolay kolay da sesimi yükseltmem ama bazen gerekiyor. Kuralları biz koyuyoruz ancak kuralları oyunla öğretiyoruz, ben çocuğa önemli bir şey öğreteceksem açıkçası önce onunla ilgili bir masal uydururum mutlaka 2 çocuklu anne olur ama onlar benim kızlarım değil başka çocuklar :) Kızım sana söylüyorum gelinim sen anla misali..

her zaman işe yaramıştır.
 
Ben seni çok iyi anlayabiliyorum ama vurma olayı geçici emin ol..

Oğlumla tatildeydik 2 yaşlarındaydı o sıralarda..Kimi görürse vuruyo artık bezmiştim yani milletten özür dileye dileye bi hal olmuştum..

4 yaşında bi çocuk geldi oğlumun yanına oğlum çok fena vurdu yüzüne.Anneside yanındaydı ama ben çok mahçup oldum annesi üzülmeyin benim oğlumda aynı böyleydi ama artık değil, sizin oğlunuzda bırakır merak etmeyin dedi çok mutlu oldum çünkü benim durumu ancak o anlayabilirdi..

Artık benim oğlumda vurmuyo bebekleri özellikle çok seviyo yolda gördüğümüz bütün bebekleri sevmek istiyo..

Bence siz aranıza mesafe koyun arkadaşınızla..O sizin bu durumdan ne kadar mutsuz oldugunuzu anlayamamış..

Hatta onun bu tutumu sizde daha fazla huzurlukluk yaratır, stres olursunuz hiç gerek yok..

Oğlunuz olmadan görüşmenizi önerenler olmuş fakat bence doğru değil..Ne o öyle çocugu dışlar gibi..Çok saçma bence..

Ayrıca bazı arkadaşlar izledikleri dadı programıyla çocuklarını eğittiklerini söylemişler..Çocuk dediğin meraklı olur.markette gittiğindede renkli renkli şeyler dikkatini çeker ellemek ister .Bence ellemesi değil ellememesi sorundur..Zaten belli bi yaşa geldiğinde sizin eğitmenize gerek kalmadan ellememesi gerektiğini bilir..
 

hayır tek çocuk değil ikizi var ve eylülde kreşe başlıcak.
 
bana tercüman oldunuz sağolun.evet arkadaşımın tutumu beni dahada strese soktu.ayrıca burda öneren arkadaşlar gibi oda oğlunu bırak öyle gel hem kızlarımız rahat oynar dedi ama bu beni dahada kızdırdı ve üzdü.ben oğlumu her kavga ettiği çocuktan ayırıp her ortamdan uzaklaştırırsam oğlum nasıl sosoyalleşir nasıl bu tavrından vazgeçer söylermisiniz.
 

link verin umarım faydasını görürüm.sabrımın sınırlarını bende zorlamaya çalışıyorum ama her an beraberiz henüz kreşe başlamadılar bende çalışmıyorum ve de ikizler...tabiki herkez iki çocuk büyütür bi ben değilim.kendime dönüp baktığım zamanlar çok oldu hata bendemi diye muhakkakide hatam var ama elimden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyorum
 

Bunu bukadar açık dile getirmeside bilemiyorum çok iyi bir arkadaş gibi gelmedi bana...

Zmanla kendi bırakacak vurma olayını siz çocugunuz üstüne gitmeyin.

Daha 4 yaşında ve bana göre hala bir bebek, başkaları kocaman adam yerine koysada..

Yaptıgının ne oldugunu tam olarak kestiremiyor.Diğer çocuklarla arası nasıl kardeşine falan da vuruyormu?
 

ne yazıkki zaman zaman kardeşinede vurduğu oluyo ama üzülüp özürdiliyo.yapı itibariylede oğlum çok asabi bişeyi ikinci kez tekrarlattığımda bağırarak söylüyo çok sabırsız bi çocuk
 
ne yazıkki zaman zaman kardeşinede vurduğu oluyo ama üzülüp özürdiliyo.yapı itibariylede oğlum çok asabi bişeyi ikinci kez tekrarlattığımda bağırarak söylüyo çok sabırsız bi çocuk

4 yaşın çok önemli bi yaş oldugunu okumuştum dönüm noktası gibi..benim oğlumda şuan 4 yaşında..

Aynen o da bişey söylüyor, anlamadıysam anne anlamıyomusun beni ya diye kızıyo: ) bende bazen anlamayabilirim annelere büyüklere kızılmaz diyorum.. her defasında tekrar aynı muhabbet geçiyo aramızda..

ama biliyorum ki geçici bişey oyüzden sizde asabi diyerek etiketlemeyin. bende çok kızınca öyle oldugunu düşünüyorum ama biliyorumki hep böyle devam etmeyecek..Sakin olmaya çalışın çocuk büyütmek çok zor gerçekten.
 

evet gerçektençok zor her çocuğun kişiliği farklı oyüzden annelerin birbirlerini çocuğunun terbiyesiyle ilgili eleştirmesi beni üzüyo.kimse dört dörtlük değildir..
 

ben burdakilerin cogu gibi dusunmuyorum...
cocuk onlar ya kavga da ederler iki dakka sonra barisip oynarlar ben cok fazka asiri koruyucu titizlenen annelerede gicik oluyorum

tamam cocugunu tabiki koruyup kollayacaksin yanlisi dogruyu ogreteceksin ama cocuklarin kavgasi normaldir o zamn otursun cikmasin.biyere..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…