• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk Sevmemek Büyük Kayıp Mı?

Offf yine mi bu konu.Ya sırf tartışma cıkarmak için acılıyor.
İstemiyorsan isteme napalım. Cocuk sevmemek büyük kayıp mı diye birde tartışma açmış.He bacım cok büyük kayıp.sen de sevme.eksik kal
 
Bende hiç sıcak bakmıyorum çocuklara , millet şap şup öperken ben yanaşmıyorum bile , benim çocuğum olursa ya sevmezsem diye korkuyorum o_O
 
Ben bazı cocuklardan acayip elektrik alıyorum
Yani sevesim, sakalasasım, oynayasım geliyo
Ama her cocukda olmuyo bu
Cokda az cocukda gordum bu durumu
Bide anasını sevmiyosam danasını sevmiyorum
Boylede bi durum var
Demek anası sevilmeyince danasi da sevilmiyo Vaovv. Bu iydi bendemi oyleyim neyim. :anneadayı::KK46::KK14::63:
 
Ben çok seviyorum, her yaşta dünyanın en masum, en saf, en temiz varlıkları. Benim gözümde hepsi melek. Bugün hastanede vardı bir tane 5 yaşında öldüm bittim resmen bir de utangaç ben bakınca saklanıyor. :) Allahım onlar ne tatlı varlıklar. Herkesin tercihi farklı tabi..
 
Kişiden kişiye değişir.Ben çocuk çok severim derdini anlatmaya çalıştıkları yaştan ergenliğe girene kadar.Bence büyük bir kayıptır.
 
Cocuklari çok severim....mutluluk ve saflık dolular..

Ama cocuğumun olması çok korkunç geliyor bana.bir insanin sorumluluğunun, geleceginin bana bagli olmasını kaldiramam. Surekli onun icin en iyisini yapip yapmadigimin vicdaniyla cekismek istemem...

O yüzden simdilik bence de kayıp değil..
 
:)sizi bilmiyorumda bende durum boyle
Kadindan hoslanmiyosam cocugu dunya guzeli olsun pek umrumda olmuyo.
Bazen bende de oluyo anasını sevmezssem cocuk ta bi tuhaf geliyo sanki cocugun ne gunahi varsa:KK51:
 
Çocuklari çok seviyorum.
Tanidik tanimadik fark etmez bayiliyorum hepsine.
Hele şöyle tonton tiplerse alip yiyesim geliyor resmen.
 
Ya ben avmlerde bağıran ve etrafta koşup ınsanları rahatsız eden suursuz cocukları gördükçe şakaklarımdakı damar atmaya başlıyor
Bugüne kadar kaç ülke gezdim bu bır tek bızım ulkemızde var cunku anne babalar da bılıncsız sırf topluma ayak uydurmak ıcın cocuk yapılınca boyle oluyor
Ebeveyn olmak ıcın bır sınav olması lazım ya da turkıyede buna bır sınırlama olması lazım
Babası arabaların geçtiği yolda tarlada yürürmüş gıbı yürürse cocugu da dışarıda evde bagırırmıs gıbı bagırır
Yıne öfke doluyum bak sınırlendım
 
Şimdi konu kendi çocuğuna gelmiş. Eğer içinde arzu yoksa kesinlikle yapma. Sevmiyorsan sevmiyorsundur zorla isteyemezsin bu duyguyu kendinden.
Benim bir oğlum var 13 aylık. Sana aşkını sevgisini anlatmycam. Tabiki ona olan sevgim herşeyin üstesinden gelmeme yetiyor, ben bu çocuğu istememe rağmen hamile kalınca istemiyorum diye çok ağladım çünkü o yük omzuma binmişti ve bir canlının bütün yaşamsal sorumluluğu önce bana aitti. Ben öyle ölüp bitilen anneliği de anlayamadım hiç. Yani öyle bir sindirilmişizki belki kızacaklar ama çocuk olunca kendi hayatını hiç edeceksin gibi empoze edilen bir annelik kavramı mevcut toplumda. Bu bile insanın yetememe düşüncesini besleyip mutsuz bir anne yapıyor. Çok güzel çok şahane bişey ama istemeyen hazır olmayan bir kadının yapabileceği bir iş değil. çok fazla tahammül sabır ve fedakarlık istiyor. İkinci çocuğu düşünmüyorum mesela ben de.
 
Çocuk sevmeseniz kendi öğrencilerinize tahammülünüz olmazdı. Bence sizinki çocuk sevmemekten çok çocuğunuz olması fikrinden korkmak. İlgisiz anne babayı sebep göstermenizde bu yüzden bence. Ya iyi bakamazsam korkusunun yansıması olduğunu düşünüyorum. Aynı korku bende de vardı. Çocuk sesine şımarıklığına tahammül edemezdim. Çocuğuna kızan bağıran annelere kızardım. Yokda tartışmışlığım bile var.
Şuan 10 aylık çiçeği burnunda bi anneyim:KK53:
Biraz klişe olucak ama iyiki doğurmuşum:KK53:
Dışardan bakanlara abarttığımı düşündürecek kadar çok ilgileniyorum. Ama bunu yaparken okuyup öğrenip çocuğa eğitim ve normal hayatında etkisi ne olur diye düşünerek hareket ediyorum şimdiden. Elimden gelenin en iyisini yapmam gerektiğini düşünüyorum.

Çok büyük sorumluluk insanın sırf çocuk seviyo diye almamasını gerektirecek kadar hemde. Belki çok bişey kaybetmezsiniz çocuk sahibi olmamakla. Ama tadılması gereken bi duygu olduğunu düşünüyorum. Yaradılışımızda bile bu var.
Üstelik ilgisiz anne babalara bu denli kızan bi insan bence çocuğunu elinden gelen en iyi şekilde yetiştirir..
 
Offf yine mi bu konu.Ya sırf tartışma cıkarmak için acılıyor.
İstemiyorsan isteme napalım. Cocuk sevmemek büyük kayıp mı diye birde tartışma açmış.He bacım cok büyük kayıp.sen de sevme.eksik kal
Ben konu açtığımda üye bile değilmişsin yorum yapman çok komik oluyor. Senin gibi tartışma çıkarmaya uğraşıp agresif yorumlar yapanlar olmazsa sorun olmaz.
 
Herkes uzaktan çocuk sevmekten söz etmiş de konu çocuk sahibi olup da sevmek

Yolda gördüğüm çocukları da çok sevmezdim ama biyolojik saatim çalınca bebek arabalarına bakıp ayy ne şirin dedim

Zor da olsa kendi çocuğum oldu öyle öldüm bittim hayatın anlamı demiyorum zaten benim zorunlu sevgilerle aram iyi değil annemi babamı da çok sevmem

Sevgi başkasına gidebilecek kişiler içindir çocuğum benim ve bu konuda tercih şansım yok ki

Sana gelince de Koalina çevrenin lafını sözünü boşverin
Saatin çalmasını bekleyin ama ben çocuğum olunca da bugüne kadar çok şey kaybetmîşim diyeceğini sanmıyorum naçizane
 
Back
X