- 15 Nisan 2020
- 711
- 509
- 23
- 33
- Konu Sahibi Birgariplik
-
- #141
Ben de 31 yaşımdayım. 5,5 yıllık evliyiz; 10 yıldır birlikteyiz. Sizinle aynı düşünceleri paylaşıyorum. Eşim de ben de bir çocuğun sorumluluğunu almak istemiyoruz. Bu konu o kadar net ki bizim için. Fakat insanların sürekli pişman olursun falan demeleri canımı sıkıyor. Bana da acaba mı dedirtiyor. Aslında çocukluğumdan beridir hiç bir hayalimde anne olmak yok. Bunun bile bir işaret olduğunu düşünüyorum. Kendimi hiç anne olarak hayal edemiyorum :)10 yıllık birliktelik ve 1 yıllık evliliği tamamladık. Kendimi bildim bileli annelik içgüdüsü yok, böyle bir istek, arzu yok. Bunu hiçbir zaman paylaşmaktan da çekinmedim. Ailem, eşim ve onun ailesi farketmeksizin herkes en başından beri bilir. Anne olmam için hiçbir sebep bulamıyorum tek bildiğim hayatımın gayet neşe dolu olduğu, evimde 3. Bir kisi ve onun sorumluluklarını istemediğim, bir canlıya ömrümü, tüm sevgimi ve fedakarligimi adamak istemediğim, çocuklu yaşam şeklinin bana hep boğucu ve kısıtlayıcı gelmesi, eşimle kafamiza estiği gibi hareket etmemiz, çocuklara tahammulumun çok az olması vs vs aslına bakarsaniz sebep aramama bile gerek yok istemiyorum bu kadar basit neden bulmaya dahi gerek yok nasıl ki çocuk isteyen insanlara neden istiyorsun ki demiyorsak istemeyen de istemiyor . Aslında insanların çocuk düşünmüyor musun diye sormasından rahatsız olmuyorum tek rahatsızlığım sorularına karşılık çocuk istemediğimi söylediğimde öcü gibi davranmaları, hiddetlenmeleri ve muhakkak değiştirilmesi bir kararmışçasına saçma bir şekilde ikna etmeye çalışmaları. Gelelim asıl konuya devamlı takipte olduğum çikolata kistlerim var ve her iki yumurtalıktada cerrahi gerektirecegi öngörülüyor konu hakkında hekimimin muhakkak hemen çocuk yap ya da yumurtalıklarını doldur diye baskısi var Çocuksuz bir hayat ihtimali onun için ihtimaller dahilinde değil, hastalıklı bir düşünce olarak görüyor bunu ve öyle ki bazen tavırları da çok rahatsız edici oluyor. Peki çocuk yapmayıp sonra pişman olan keske yapsaydım diyen var mi aranızda?
Bana bi insandan ömür boyu sorumlu olmak zor ve korkutucu gelıyorBen de 31 yaşımdayım. 5,5 yıllık evliyiz; 10 yıldır birlikteyiz. Sizinle aynı düşünceleri paylaşıyorum. Eşim de ben de bir çocuğun sorumluluğunu almak istemiyoruz. Bu konu o kadar net ki bizim için. Fakat insanların sürekli pişman olursun falan demeleri canımı sıkıyor. Bana da acaba mı dedirtiyor. Aslında çocukluğumdan beridir hiç bir hayalimde anne olmak yok. Bunun bile bir işaret olduğunu düşünüyorum. Kendimi hiç anne olarak hayal edemiyorum :)
Zorluk çekip seni de bu zorluğa neden katmak isterler anlamıyorum.Çesit çeşit ikna çalışmaları var çünkü o düşünceyle yaşayamazsın çocuklu kervanına herkesi katmalılar
Ben de çok korkuyordum her ay test yapardım bir gün geç adet olsamyazdığınız 2.çocuk durumu en büyük korkum ya...hatta rüyamda 1 koğuş dolusu yenidoğanı uyutmak zorunda kalıyorum fln kan ter içinde uyanıyorum ..ilk çocuktan sonra böyle kabuslarım oldu
inanın korunurken hamile kalmakla ilgili resmen tramva oldum. Karşı komşum tam15 yıl sonra 4.çocuğunu doğuracak , korunurken olmuş. Resmen kadını görünce üzüntüden içim parçalanıyor.Ben de çok korkuyordum her ay test yapardım bir gün geç adet olsamiki yöntemle korunduk yine de oldu o yüzden artık korunarak oldu diyenlere göz devirmiyorum :)
Uyku konusu en korktuğum şey zaten bakalım nasıl sıyırıcam
Sizce de 16-17 yaşında bir kız çocuğunun evlilik istemiyorum demesi normal değil mi? SAnki 40 yaşına kadar gezip, tozup sonradan evlenmiş gibi yazmışsınız. Zaten 21 yaşında evlenmişsiniz. O yaşlarda asla çocuk istememek, asla evlenmek istememek son derece doğal. Hatta çok da genç evlenmişsiniz.Eşimle tanışmadan önce sabahlara kadar gezerdim bazen eve gelmezdim müzikli ortamlar vs vs kızım olsa kızımın yapmasını istemediğim her şeyi yaptım. Evlenmicem asla dost hayatı yaşarım bu hayata bir kere geliyorum onda da hayatımı bir adama adayıp sabah akşam çocuk pışpışlayamam derdim. Sonra eşimle tanıştım 19 yaşımda o benden 7 yaş büyüktü. Sevmeyi öğretti bana sevilmeyi öğretti. Onunla büyüdüm. Onunla tanıştığım zaman evlenme isteği geldi içime asla gitmeyen. Hep dalga geçerdim evlilik için acele eden kızlarla. Kınadığım ne varda aynısını yaptımEvlendik 2 sene sonra. Sonra diyordum ki evlenirsem asla çocuk düşünmicem yurtdışları aktiviteler hobiler her şeyi yapıcam. Eşim çok istiyor bebek aklıma bir soktu bidaha da çıkmadı. Şuan düşünüp duruyorum yapsam mı yapmasam mı yaşım küçük vs. Zehiri bir kere verdi o anne olma isteği geldi 7/24aklımda. Görücez bakalım pişman mı oluyoruz ne oluyoruz Eninde sonunda o bebişi yapıcam zaten er ya da geç anne olmak istiyorum çünkü. Yaşım geçmeden olayım da bari sabrım ve enerjim yerinde olsun
Çocuğu olan olmayana niye yapmıyorsun diyor
Çocuğu olmayan olana niye yaptın diyor
Tek çocuğu olan 2 çocuğu olanı saçma buluyor
2 çocuğu olan 3 çocuğu olanı mantıksız buluyor filan
Yüzüne söylememek veya arkasından kınamak çok fark etmez kiçocuğu olmayanın olana/ tek çocuk yapanın 2 çocuğa neden yaptın dediğini ülkemde hiç görmedim duymadım
bizde asla çocuk yapmak sorgulanamaz bir tabu
bakmayın burada yazıyoruz "nasıl bu kadar çocuk?" diye ama yüz yüze kimse arkadaşına akrabasına neden çocuk yaptın veya neden çok çocuk yaptın diye sormaz söylenmez. 5 tane olsa 6. ya hamile kalsa "yürrü beee" diye sırtı sıvazlanır hatta.
anca eşinden şiddet gören falan yani eşiyle "ultra" sorunları olması ya da "ekstra fakir" olması lazım başka çocuk yapmayın denmesi için. Fakir bile diyemiyorum bakın.
Eşimle tanışmadan önce dedim zatenSizce de 16-17 yaşında bir kız çocuğunun evlilik istemiyorum demesi normal değil mi? SAnki 40 yaşına kadar gezip, tozup sonradan evlenmiş gibi yazmışsınız. Zaten 21 yaşında evlenmişsiniz. O yaşlarda asla çocuk istememek, asla evlenmek istememek son derece doğal. Hatta çok da genç evlenmişsiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?