Çocukken tacize uğramak...



Seni o kadar iyi anlıyorum ki... ben de çok küçük yaşlarımdan beri öz dayım tarafından taciz ve rahatsız edildim. O zamanlar bakardı ve bizim anneannemlerle evlerimiz çok yakındı bu pislik yıllarca devam etti. İğrenç hareketleri dışında zaten lakayt sürekli el şakası yapan bir adamdı. Bir gün küçücük bir olaya sinirlendim o olayı büyüttüm. Facebook’tan beni ekleyip duruyordu ben engelledikçe yeni hesap açıp ekliyordu mesaj atıyordu ben senin dayınım kabul et diye. Ben de Benim senin gibi dayım yok sen adi bir sapıksın şerefsizsin diye mesaj döşedim. İçimdekilerin hepsini söyledim, nefretimi kustum ve bana yaptıklarının farkında olduğumu, hatırladığımı gösterdim ona. Arkasından olaylar çorap söküğü gibi geldi önce kız kardeşime sonra anneme sonra da bütün akrabalara anlattık. Tabi ben direk anlatmadım, küsüşmüştük herkes nedenini soruyordu biz de dedikodu seven teyzemize anlattık (bizden yana olduğuna emindik ama) onu herkese rezil etti. Şimdi herkes onun ne mal olduğunu biliyor ve kimse konuşmuyor anneannem ve dedem dışında. Yıllarca içimde tutup üzüldüm boşa üzülmüşüm İnan anlatıp savaşınca daha az yaralanıyor insan. Şuanda başa çıkmayı öğrendim, artık daha güçlü ve bilinçliyim. Rahatsız olduğum en ufak harekette sert tepkimi koyuyorum ortaya.

Sen de öncelikle güvendiğin birilerine anlatarak başlayabilirsin. Üzülme, bizler çocuktuk bilmiyorduk korktuk ne olduğunu anlamadık.... ne yapacağımızı bilsek böyle olmazdı ama çocukluk işte saf temiz olan bizleriz pis niyetli olan da onlar. En kötü muameleyi onlar hak ediyor.
 
Çok şükür düğünümden önce oldu bu olaylar o güzel günüm onu görüp de rezil olmadı :) sen de görmek istemezsin o gün herhalde o pisliği? Sırf o yüzden anlatmıştım ben herkese. Sırf o mutluluğum bozulmasın diye, çok şükür başardım da. Hayatımdan çıktı şerefsiz.
 
Off çok zor gerçekten..
Evet Rabbim yardımcınız olmuş o kadın görmüş,kardeşinizde kesinlikle hatırlıyordur ve aklına getirmemeye çalışıyordur.
Unutamayız ama başetmeyi öğrenebiliriz..
 
Yok o bizim eve hiç gelmedi bu yönden şanslıyım ama evi arka tarafta hemen hatta bugün yine o itici sesini duydum ve iğrendim...
Evet artık bir yerden başlicam biraz planlarım var kafamda İnşallah en kısa zamanda halledicem..
 
ben sizin yerinizde olsam kesinlikle soylerdim yakin akrabaniz bir gun bir evladiniz oldugunda onada ayni seyleri yapmak isticek eminim
Bir gün evladım olsa asla ama asla ona bırakmam dokundurtmam. Şu an küçük kuzenlerim var onlarla çok ilgili bu yüzden onlara zarar vermesini istemiyorum, yaptıklarını gün yüzüne çıkarıcam..
 
Pislik hasta ruhlu... O kadar iğrençki benim de yaşadıklarım aklıma geldi şimdi. Bence şuan bile bi psikolojik desteğe ihtiyacın var çünkü bu olay hâlâ içinde fırtına koparıyor ama farkında değilsin..hep biz zarar gördük o sapıklar yüzünden zaten.
Hala söyleyebilirsin farkında mısın? , onu görmek sesini duymak ne kadar acı veriyo biliyorum..
Belki başkalarına da yaptı yapıyor bilemezyiz öyle değil mi...
 
Çok güzel bi örnek, mesajın için teşekkür ederim, anlatınca yaram hafifleyecek biliyorum ve cezalarını çekmeliler hemde en ağır şekilde. Bir sürü kişi var susmuş susmaya devam eden.. Umarım örnek oluruz...
 
Hemde hiç görmek istemem kim görmek ister ki.. En iyisini yapmışsın canım. İnşallah bende en kısa zamanda hayatımdan çıkarıcam...
 

Hemde hiç görmek istemem kim görmek ister ki.. En iyisini yapmışsın canım. İnşallah bende en kısa zamanda hayatımdan çıkarıcam...

İnşallah canım benim. Allah yardımcın olsun
 
Haklısın canım ama şuan sanmıyorum çünkü evlendi 2 çocugu var 3.yolda . Bu saaten sonra söylemenin bi anlamı yokki hee bekar olsaydı kesin söylerdim
 
son konunuzu okuyup buraya geldim. çocuklarla haşır neşirse sıkıntı... üzerine gidilmeli. başka çocuklar mevzu bahis zira
 
Reactions: Wcy
ne kadar susarsan o kadar daha cok kahrolacaksın ama bunu analtıgında sende rahatlayacaksın emin ol en azından annene anlat babana söylemen kolya değildir dogru ama annene analtmalısın
 
Reactions: Wcy
ne kadar susarsan o kadar daha cok kahrolacaksın ama bunu analtıgında sende rahatlayacaksın emin ol en azından annene anlat babana söylemen kolya değildir dogru ama annene analtmalısın
O kadar çok rahatlicam ki biliyorum sadece o kelimelerin ağzımdan dökülmesi lazım.. Annem en doğru seçenek.
 
çok üzülüyorum. Allah kimseye böyle şeyler yaşatmasın. ama tvlerde izlediğimiz çocuklarla çok iy ilişkileri olan çok sevecen gözüken ama aslında bir canavar olan (...... ...........) anımsattı maalesef... çoooook zor
 
Reactions: Wcy
Aminn. Çok ama çok zor..
 
Cok üzüldüm ama seninde dedigin gibi malesef bir cok kisi bu tarz seyler yasiyor. Belki erkek cocuklari daha fazla yasiyor ama pek bilincinde degil yada bizler gibi duygusal bakmiyorlar, bilemiyorum. Ama statistik erkek cocuklarin daha fazla tacize ugradigi yaziyor.
Bende cocuk yasta ve genc kiz dönemimde pek cok kez degisik insanlardan taciz edildim...komsu cocuklari, tanidik ailelerin cocuklari, hoca, is veren vs vs.
Beni en cok etkiliyen bir olayi anlatayim kisaca....10/11 yaslarindaydim (yurt disinda dogup, burda yasiyorum) bir alman sinif arkadasim vardi onunla cok takiliyorduk, ya o bende ya ben onlarda...yatili degil tabi.
Onlarinda yaslica bir komsulari vardi( o zamanlar belki 50yaslarinda?), sürekli görüyordum ve arkadasim ona amca diyordu ama ben muhatap olmuyordum. Neyse bir gün arkadasimla carsidayiz ve o adami gördük, bizi dondurma yemege davet etti ve disarda bir yere oturduk. Bu adam basladi iste neylerden hoslanirsiniz ne yapmayi seversiniz bla bla Tabi o yaslarda hayvanlar cok sevilir bizde öyle dedik ve buda iste benim evde söyle hayvan posterleri, kitaplar var, videolar var vs. Bir sekil bizi evine gelmemiz ici ikna etti, cocuk akli iste.
Yanlis oldugnu bal gibi biliyordum ama neden bilmiyorum kendimi mecbur hissettim.
Gittik evine....adam tek odali bir evde oturuyordu. O oda hic gözümden gitmiyor (su an 40 yasindayim)..kösede bir yatagi vardi ama galiba koltuk olarakta kullaniyordu, bir calisma masasi, üstünde bilgisayar, yaninda bir masa daha....ama nereye baksan dergiler video kasetler, bir sürü karton ve onun icindede dergi, kaset felan.
Ikimizi o odaya soktu ve siz rahat edin, bakinabilirsiniz dedi, ben size limonata yapip geliyorum dedi. Cok tuhaf, galiba arkadasimla o evde hic konusmadik öylece saskin saskin kaldik ve bakindik. Sonra dergilerdeki resimleri gördük, tabi hepsi porno. Sok olduk ama hala konusmuyoruz galiba. Neyse adam geldi, getirdigni ictik mi hatirlamiyorum.
Sonra bize sordu ne gibi film izlemek istersiniz diye, hayvanli mi olsun, cocuklar mi olsun, kadin mi olsun su mu bu mu diye. Bizde hayvanlari sectik....ve bu pislik bize bir köpekle kadinin pornosunu izletti, sonra bi atla baska kadin sonra baska bisey daha hatirlamiyorum.
Izlerken bu adi elini kizin pantolonuna sokmaya calisti ve kizdan bir cit cikmadi sadece sessisce aglamaya basladi, sonra bende denemeye calisti ve ben bagirmaya calistim, kapiya dogru kostum ama kitliydi, bagirmaya devam ettim, kapiya tekme attim ve artik arkadasimda bagirmaya basladi....cok sükür o pislik sonunda demek ki kimse duymasin diye kapiyi acti ve bizi birakti. Bir seyler söyledi mi hatirlamiyorum.
Ben travma icinde eve dogru gidiyorum, his ettiklerimin tarifi yok, sanki dünya bir anda degisti, her yer karardi...
Tabi cok korkuyordum ve hata yaptigimi biliyordum, gitmemem gerekliydi...nasil anneme anlatabilirdim ki?! Babamla zaten dialogum yoktu, abimlede öyle...
Elbette kimseye anlatmadim ama bir saniye bile aklimdan cikmadi. Aradan kac gün yada hafta gecti bilmiyorum (bu arada arkadasimla olayi hic konusmuyoruz ayni sinifta oldugmuza ragmen) eve polisten bir mektup gelmis. Tabi almanca oldugu icin annem pek cözemedi ama icinde ismin geciyor...bende cocuk oldugum icin annemin aklina kötü bir sey gelmiyor, acaba kirmizi lambadan felan mi gecti diye söyleniyor....biliyorum abim okuldan gelince ona okutacak.
Cesaretimi topladim ve olayi anlattim agliya agliya, annem sok oldu ve ilk söyledigi "aman basimiza gelen, acaba bekaretligin gitti mi" gibi biseyler, yok efendim doktora mi gitsek felan filan. Bende hayir bisey yapamadi dedim ama ikna olmadi....hic travma yasadigim aklina gelmiyor kadinin cahil iste (annemi cok seviyorum bu arada, sorunumuz yok)
Sonra abim geldi, ona anlatildi (benden 7 yas büyük, yani o zamanlar 17/18) ve cildirdi, kim o pe....k bilmem ne diye, adini söyledim ve megerse gencler arasinda tanidik biri, yani biz ilk degilmisiz.
O polisden gelen mektupta ifade vermek icin davetmis, yani arkadasim ailesine anlatmis ve onlar sikayetci olmus.
Sonra bir kurumdan piskolok geldi evimize (almanca Jugendamt) konusuldu, tabi ailemde yanimda ve ben nasil anlattim hatirlamiyorum ama cok kötü idi. Sonra polise gidildi, ifade verildi vs ve adam baska sehirde hapise atildi diye duydum.
Bu süre icine icimdeki yasadiklarimi aslinda kimseyle paylasamadim, ailem bildigi halde hic kizim durumun nedir, bir piskoloji destek alalim diye kimsenin aklina gelmedi ve ben tek basima cözmeye calistim. Onlar icin bekaretim bozulmadigi yeterli idi demek ki.
Nerde o adamin ismi gecse, ne bilim haber olsun yada baska bir yerde hemen ayni sahneler aklima geliyordu. Bu siddetli durum 1 sene belki daha fazla sürdü. Tabi hic unutmadim ama zamanla atlattim.
Öyle yani....ondan sonra da defalarca tacize ugradim ama en agiri bu oldu.
Benim tavsiyem, kimse böyle sey yasayinca kendisini suclamasin, utanmasin ve korkmasin. En dogrusu tabi bu kisileri sikayet etmek ve ifsa etmek.
Baska ne desem bilemedim, allah kötü niyetli insanlardan kendimizi ve cocuklarimizi ve tüm iyi insanlari korusun!
 
Hayretler içinde okudum ve; 'okumaz olaydım' dediğim şeyi ne yazık ki yaşamışsınız. Küçücük savunmasız bir çocuktan ne haz alabilir ki bir Allah'ın cezası. O kucucuk bedenin caresizligi.. Allah bildiği gibi yapsın.
Iskandinav ulkulerinde; pedofili, zoofili ve nekrofililerin hadım edildigini cunku tedavisi mümkün olmayan psikolojik rahatsızlıklar oldugunu okumustum bir zaman.. Allah affetsin beni ama, yaşamayı hakettiklerinden bile emin değilim böylelerinin..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…