- 4 Aralık 2010
- 3.687
- 6.653
- 358
- 35
Ayni ben... hic sevmem, en nefret ettiğim sen bebek ağlama sesidir hatta. Ama bir oğlum var ve simdi onla vakit geçirmeye bayılıyorum, her çocuğa daha farklı bir gözle bakıp sevebiliyorum :)
Arkadaşlar benim sorunum çocukları sevememem.Yanı çocuk sevilmez mi diyeceksiniz belki.Ama elimde değil artık çocuk sesine dahi katlanamıyorum neden bilmiyorum aksine çocuklar da beni çok sever.Onlara karşı bir nefretim bir şiddet eğilimim yok ama bir sevgim de yok.Bebek severim ama çocuğa katlanamıyorum üstelik yaşım daha genç ve korkuyorum bundan ötürü Rabbim çocuk vermezse diye..
Bence başka meslek yapın. Çocuk sevmeyenlere saygım vardır ama çocuk sevmeyen öğretmenlere saygı duymuyoruz toplumcak.Canim çocuk gelişimi okumuşsun. Bende okuyorum. Bendede ayni durum var.
Olabilir ama sonuçta sen her zaman o çocuğun anne babasını görmüyorsun veya nasıl yetiştirilmiş onu da bilmiyorsun çocuğu görüyorsun.
Zaten bölüm olarak. lise okuyorum. Illa okuyacağım bölümü meslek olarak yapacak halim yok. Herkes okudugu bölümü isteyerek secemiyor.Bence başka meslek yapın. Çocuk sevmeyenlere saygım vardır ama çocuk sevmeyen öğretmenlere saygı duymuyoruz toplumcak.
Doktorluk,polislik,öğretmenlik gibi meslekler özellikle sevilmeden yapılacak işler değil. Mesela ben muhasebeciyim. Uzun zamandır bu işi yaptığım için sıkıldım, sevmiyorum artık. Hergün işe nefret ederek geliyorum. Ama bunun bana zararı var sadece. Fakat bu saydığım özellikle 3 meslektekiler görev tanımındaki işi sevmediğinde başka bireylere zarar verebiliyorlar. Ana sınıfı öğretmenliği çocuk sevmeden yapılacak meslek değil. inşallah liseden sonra sevdiğiniz bir alana geçersiniz. Hem siz mutsuz olursunuz hem de başkalarının çocukları daha anasınıfında mutsuz olurlar. SevgilerZaten bölüm olarak. lise okuyorum. Illa okuyacağım bölümü meslek olarak yapacak halim yok. Herkes okudugu bölümü isteyerek secemiyor.
Doktorluk,polislik,öğretmenlik gibi meslekler özellikle sevilmeden yapılacak işler değil. Mesela ben muhasebeciyim. Uzun zamandır bu işi yaptığım için sıkıldım, sevmiyorum artık. Hergün işe nefret ederek geliyorum. Ama bunun bana zararı var sadece. Fakat bu saydığım özellikle 3 meslektekiler görev tanımındaki işi sevmediğinde başka bireylere zarar verebiliyorlar. Ana sınıfı öğretmenliği çocuk sevmeden yapılacak meslek değil. inşallah liseden sonra sevdiğiniz bir alana geçersiniz. Hem siz mutsuz olursunuz hem de başkalarının çocukları daha anasınıfında mutsuz olurlar. Sevgiler
Ben bikaç gündür kreş bakıyorum mesela,çocuk sevmeyen insan nasıl yapacak istemem öyle bir öğretmen olsun uğraşırım da, ben memurum işim evrak en fazla yanlış yazarım döner gelir ama insan yetiştirilen meslek çok özel, hakkıyla yapanın gadasını alırım lakin sevmiyorum ama mecburiyetten yapıyorum diyene elbet benim gibi bir veli denk gelir sorun olur
Yaramaz ve insanı çileden çıkaran çocukları sevmem ben de10 yaşındayken yeğenim oldu günbegün birlikteydik diyebilirim tamam bebekken çok sevdim onu ama sonrası tahammüzlük oldu benim için. Çocuk gelişimi okudum 2 yıl staj gördüm anaokulunda ve gördüm ki çocukların seslerine şımarıklarına katlanamıyorum.Yani heralde etken bunlar diye düşünüyorum.
Ben o örneği aslında şunu belirtmek istediğim için verdim.burada bebek sevmiyorum diyen gayet doğal karsilanirken kedi sevmiyorum desem taslarlar beni.hayvan sevmeyen insanda sevmez diye.fakat hayvan severlerimiz insan yavrusu sevmiyormuş.daha önce bu tarz hayvanlarla ilgili konularda çok saldırılar gördüm. Hatta bir arkadaş korktuğunu söylemişti kedilerden,o yuzden sevmedigini belirtmisti.ona demediklerini bırakmamışlardi. Bende herkesin,bu bebek gibi masum bir canlıya bile bukadar acımasız yorum yaptiklari halde,hayvan severlik konusunda neden saldirdiklarini çözemedim. Ve eleştirmek adına böyle birşey yazdım. Yoksa hayvanları severim.cocuklarim da sever.evimizde de var. Sadece özgürlüğü bu forumda kısıtlayan kendi açısından olaya bakan hanımlarımizin, her konuda özgürce düşünüp burda insanlara saldirmalarina kızıyorum. Şuan bir konu açsam ben ve hayvanlardan nefret ediyorum desem,burada bana eminim ki çok ağır cevaplar gelir.bebekler bu kadar acımasız bir şekilde sevilmiyorken. Belkide benimde bir bebeğim olduğu için çok üzüldüm bu tarz yorumlara.birde 9 yaşında bir kızım var.verdiğim terbiye ve eğitim ile insanların takdirini toplayan birey olduklarinin farkinda olup dogru ve duzgun çocuklardır.belkide bukadar yaramaz çocuk görmediğim için anlayamıyorum. Birde diğer msjimda belirttim 12 aylık bebeğim 2 dk avm de yemek yerken ağladı diye,arka masadaki 2 genç bayanın arasında geçen *ayy bebek sesinden nefret ediyorum *cümlesi hassaslastirdi beni tam ustune. Yada alış veriş yaparken insanların yüzünü buruşturup *ayy bebek agliyor öff*gibi söylemlerine şahit olmak rahatsız etti.sonuçta be bek bu ,arada sıkıntısı olur ağlar. Çünkü konuşamıyor. Yine burada bir konuda konu sahibi *bebeklerin olmadığı yerler olsa gidilecek*diye söyleniyordu. Hatta bebekli insanlar evden çıkmasın demeye kadar vardı bu konu.özetlersem hayvanlar kadar bebeklerde masum.sevmeyin.ama biz anneleri bu kadar kıracak kadar da üzmeyin. Siz istediğinizi söylerseniz bizde söyleriz. Bencillik değil evet.ama eleştiri karşılıklı olur.siz sevmeyin ama kimseyı de başka konularda yargılamayın. Siz sevmiyorum diyebiliyorsanız,bende başka konuda sevmiyorum dediğim zaman saldırmayın.size gösterdigimiz anlayışı her alanda sizde gösterin. Bu yüzden kedi örneği verildi.yoksa hayvanlarla bir sorunum yok..ayrıca yukarıda ki yorumlarda hemen eleştiri almışım işte. Hayvanlarla ilgili söylemlerimden ötürü. Buda kanıttir işte. Okadar ağır yorumlara değil vana tepki verilmiş. *ayy ben hiç sevmiyorum* diyenlere birşey denmeyip benim verdiğim örnek eleştiri almış komik bulunmuş. Hayvan savunması yapılmış. Söylenecek pek bir şey yok..Valla bazı çocuklar o kadar şımarık yetiştiriliyorlar ki... Kendilerini yerlere atmalar, karşısında büyük küçük tanımadan kim varsa tokatlamalar, ısırmalar, verdiğin yemeği beğenmeyip yerlere atmalar, aldığın kıyafeti beğenmemeler vs vs. Bunlar o çocukların suçu değil yetiştiren insanların suçu. Ama böyle çocukları sevmeyenleri de anlıyorum yani. Verdiğiniz örnek çok orantısız. Kedinin kime ne zararı var? Bir lokma yemek versen elini yalıyorlar. Verdiğin bir tas su için kapından ayrılmıyorlar. Ne şımarıklıkları, ne konuşacak dilleri var. Verdiğiniz örnek gerçekten orantısız. Konu sahibi bebekleri seviyorum diyor. Hah demek istediğim bu. Bebekler de hayvan gibi konuşamayan, sadece ihtiyacı olunca mızmızlanan varlıklar. Ama 4-5 yaşındaki çocuk topluma, çevreye göre şekillenmiş oluyor. Düzgün yetiştirilmezse hiç hayvanla, bebekle bir olur mu? Amacım polemiğe girmek değil inanın. Sevgiler.
Çok teşekkürler yazdıklarınız bana moral oldu inanın..bu kadar baskıdan sonra çocuk sevmiyoruz diye kötü ilan edildik sanki çocuk sevenlerin hepsi çok iyiymiş gibi. İnşallah bizde bu duyguyu tadarız ve belki bakış açımız değişir.Yaramaz ve insanı çileden çıkaran çocukları sevmem ben de
Onlara terbiye vermeyen ve bu hallerine sessiz kalan ebeveynlerinede sinir oluyorum
Çok şükür iki evladım da var
Canını sıkma sen mesleğin gereği sevmiyorsun gına gelmiş haklı olarak
Bu seni hiç çocuk sevmeyen kötü kalpli biri olarak göstermez sen bize içini döktün böyle düşünmen evlat sahibi olmana tabi ki de engel değil o zaman o kadar kötülük yapan insanların hiç evlatları olmaması lazımdı
Kafana takma Allh'ın izni ile zamanı gelince hayırlı çocukların olur inşallah
Önceki Mesajınız biraz kedi düşmanı izlenimi verdi de şimdi anladım sizi. Hak veriyorum bu mesajınıza sonuna kadar.Ben o örneği aslında şunu belirtmek istediğim için verdim.burada bebek sevmiyorum diyen gayet doğal karsilanirken kedi sevmiyorum desem taslarlar beni.hayvan sevmeyen insanda sevmez diye.fakat hayvan severlerimiz insan yavrusu sevmiyormuş.daha önce bu tarz hayvanlarla ilgili konularda çok saldırılar gördüm. Hatta bir arkadaş korktuğunu söylemişti kedilerden,o yuzden sevmedigini belirtmisti.ona demediklerini bırakmamışlardi. Bende herkesin,bu bebek gibi masum bir canlıya bile bukadar acımasız yorum yaptiklari halde,hayvan severlik konusunda neden saldirdiklarini çözemedim. Ve eleştirmek adına böyle birşey yazdım. Yoksa hayvanları severim.cocuklarim da sever.evimizde de var. Sadece özgürlüğü bu forumda kısıtlayan kendi açısından olaya bakan hanımlarımizin, her konuda özgürce düşünüp burda insanlara saldirmalarina kızıyorum. Şuan bir konu açsam ben ve hayvanlardan nefret ediyorum desem,burada bana eminim ki çok ağır cevaplar gelir.bebekler bu kadar acımasız bir şekilde sevilmiyorken. Belkide benimde bir bebeğim olduğu için çok üzüldüm bu tarz yorumlara.birde 9 yaşında bir kızım var.verdiğim terbiye ve eğitim ile insanların takdirini toplayan birey olduklarinin farkinda olup dogru ve duzgun çocuklardır.belkide bukadar yaramaz çocuk görmediğim için anlayamıyorum. Birde diğer msjimda belirttim 12 aylık bebeğim 2 dk avm de yemek yerken ağladı diye,arka masadaki 2 genç bayanın arasında geçen *ayy bebek sesinden nefret ediyorum *cümlesi hassaslastirdi beni tam ustune. Yada alış veriş yaparken insanların yüzünü buruşturup *ayy bebek agliyor öff*gibi söylemlerine şahit olmak rahatsız etti.sonuçta be ek bu arada sıkıntısı olur ağlar. Çünkü konuşamıyor. Yine burda bir konuda konu sahibi bebeklerin olmadığı yerler olsa gidilecek diye söyleniyordu. Hatta bebekli insanlar evden çıkmasın demeye kadar vardı bu konu.özetlersem hayvanlar kadar bebeklerde masum.sevmeyin.ama biz anneleri bu kadar kıracak kadar da üzmeyin. Siz istediğinizi söylerseniz bizde söyleriz. Bencillik değil evet.ama eleştiri karşılıklı olur.siz sevmeyin ama kimseye başka konularda yargılamayın. Siz sevmiyorum diyebiliyorsanız,bende başka konuda sevmiyorum dediğim zaman saldırmayın.size gösterdigimiz anlayışı her alanda sizde gösterin. Bu yüzden kedi örneği verildi.yoksa hayvanlarla bir sorunum yok..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?