Kesinlikle spora yonlendir. Madem Almanya'dasin, bir suru imkan var. Mesela gecen gun bir Ilan gordum, yuzme kursu. Saglam yorulurlar ordaGercekden artik cok yaramaz cocuklarim icin ne yapabilecegimi bilmicek bi hale geldim.
Asla ama asla laf dinlemiyorlar. Devamli bagiris, hoplama ziplama. Birde kavga edip birbirlerine vurma huyu eklendi. Bizim evde siddet yok.
Bastan söyleyim, cocuk doktoru, kres ögretmenleri ve pedagogla görüstüm. Onlara göre biraz fazla hareketliler, birbirlerini kiskirtiyorlar, bilmem ne sendromunu geciriyorlar. Yani kisaca hersey normal.
Biri diyor, konusup davranislarinin yanlis oldugunu anlatin, digeri diyor bazen cok konusmakda iyi degil, daha az konusun. Dediklerinizi uygulayin, mesela kavga ederseniz parkdan eve gideriz derseniz, gercekden eve gidin. Zaten uyguladigim birsey, dedigimi yaparim.
Kizmak, bagirmak bana göre degil. Yinede son zamanlarda yeter artik diye sesim yükseliyor. Ben kendim icin yardim almayida denedim, yine davranislardimda tutarli olmaya devam etmem, gerekirse ortamdan uzaklasip derin nefes almam önerildi. Yani uzmanlardan alabilecegim yardimi aldigima inaniyorum.
Yarim gün krese gidiyorlar, ikiside yeni 3 ve 5 oldular. Malesef tüm gün yer cikmadigi icin mümkün degil
Durum o kadar ilerledi ki, o kadar stres altindayim ki 5 gündür ani isitme kaybi yasiyorum. Yakin zamanda gecmezse hastaneye yatmak durumunda kalicam tedavi icin.
Esim cok uzun saatler calisiyor malesef haftanin 6 günü. Evde oldugu zamanlarda cocuklarla vakit geciriyor, yinede evin icinde devamli bi bagiris cagiris (biz degil cocuklar bagiriyor) gürültü hoplama ziplama var, o ilgilenirkende sakinlesemiyorum yani.
Girdikleri her ortamdan yaramazliklariyla ilgili sikayet aliyorum.
Benim ve esimin ailesi uzaklar, baskada birakip kafa dinleyebilecegim bir yer yok.
Fikirlerinize tavsiyelerinize acil olarak ihtiyacim var. Beynim uyusmus gibi isitime kaybindan beri. Karisik yazmis olabilirim.
Süper dadı tüm bölümleri bitirin, yabancı versiyonlarını da izleyebilirsiniz. Düzgünn uygularsanız, yüzde yüz sonuç alırsınızGercekden artik cok yaramaz cocuklarim icin ne yapabilecegimi bilmicek bi hale geldim.
Asla ama asla laf dinlemiyorlar. Devamli bagiris, hoplama ziplama. Birde kavga edip birbirlerine vurma huyu eklendi. Bizim evde siddet yok.
Bastan söyleyim, cocuk doktoru, kres ögretmenleri ve pedagogla görüstüm. Onlara göre biraz fazla hareketliler, birbirlerini kiskirtiyorlar, bilmem ne sendromunu geciriyorlar. Yani kisaca hersey normal.
Biri diyor, konusup davranislarinin yanlis oldugunu anlatin, digeri diyor bazen cok konusmakda iyi degil, daha az konusun. Dediklerinizi uygulayin, mesela kavga ederseniz parkdan eve gideriz derseniz, gercekden eve gidin. Zaten uyguladigim birsey, dedigimi yaparim.
Kizmak, bagirmak bana göre degil. Yinede son zamanlarda yeter artik diye sesim yükseliyor. Ben kendim icin yardim almayida denedim, yine davranislardimda tutarli olmaya devam etmem, gerekirse ortamdan uzaklasip derin nefes almam önerildi. Yani uzmanlardan alabilecegim yardimi aldigima inaniyorum.
Yarim gün krese gidiyorlar, ikiside yeni 3 ve 5 oldular. Malesef tüm gün yer cikmadigi icin mümkün degil
Durum o kadar ilerledi ki, o kadar stres altindayim ki 5 gündür ani isitme kaybi yasiyorum. Yakin zamanda gecmezse hastaneye yatmak durumunda kalicam tedavi icin.
Esim cok uzun saatler calisiyor malesef haftanin 6 günü. Evde oldugu zamanlarda cocuklarla vakit geciriyor, yinede evin icinde devamli bi bagiris cagiris (biz degil cocuklar bagiriyor) gürültü hoplama ziplama var, o ilgilenirkende sakinlesemiyorum yani.
Girdikleri her ortamdan yaramazliklariyla ilgili sikayet aliyorum.
Benim ve esimin ailesi uzaklar, baskada birakip kafa dinleyebilecegim bir yer yok.
Fikirlerinize tavsiyelerinize acil olarak ihtiyacim var. Beynim uyusmus gibi isitime kaybindan beri. Karisik yazmis olabilirim.
Toplu taşımada itiş kakış başkalarını rahatsız edecek şeyler yapıyorlarsa ve yanlarındaki ebeveyn ses çıkartmıyorsa bağıran kişi haklı kimse kusura bakmasın.Konu sahibi Avrupa'daymış ama. Üstelik yine burada Avrupa'da yaşayan bir üye yazmış, otobüste bir kadın yaramazlık yapıyor diye çocuklarına bağırmış orada.
Ama kavgalarda büyük olduğu için sürekli taviz vermek ablaya haksızlık olmaz mı? Sonuçta o seçmedi kedisinden küçük bir kardeşinin olmasını.Benim de 5 ve 3 yaşında çocuklarım var, sizi çok iyi anlıyorum ama bir kaç tavsiye verebilirim. Çocuklarınızla duygusal bağınızı kuvvetli tutun, öncelikle yatmadan önce sakinlestikleri vakitte sohbet edin, konuşun, bu davranışlarının sizi yordugunu söyleyin,
Diğeri ise elbet katılmayan olur ama büyüğe biraz sorumluluk verin. Küçük anlamıyor, 3 yaş sendromu halleri vs. çok oluyor ama büyükte empati duygusu gelisiyor yavas yavas, ona abla olduğunu, kardeşinin küçük olduğunu, inatlastigini ama dedigini yapınca sakinlesip mesela oyuncağını sana geri vereceğini, paylaşmanın iyi olduğunu vs. devamlı hatırlatin. Biraz abla kardeş ilişkinin de farkında olmaları gerektiğini düşünüyorum yaş aralığı az olduğu için daha çok yaşıt gibi davranabiliyorlar
Son olarak eşinizden daha çok yardım isteyin ev işlerinde
Konu sahibinin çocuklarına mı bağırmış?
Benim de 5 ve 3 yaşında çocuklarım var, sizi çok iyi anlıyorum ama bir kaç tavsiye verebilirim. Çocuklarınızla duygusal bağınızı kuvvetli tutun, öncelikle yatmadan önce sakinlestikleri vakitte sohbet edin, konuşun, bu davranışlarının sizi yordugunu söyleyin,
Diğeri ise elbet katılmayan olur ama büyüğe biraz sorumluluk verin. Küçük anlamıyor, 3 yaş sendromu halleri vs. çok oluyor ama büyükte empati duygusu gelisiyor yavas yavas, ona abla olduğunu, kardeşinin küçük olduğunu, inatlastigini ama dedigini yapınca sakinlesip mesela oyuncağını sana geri vereceğini, paylaşmanın iyi olduğunu vs. devamlı hatırlatin. Biraz abla kardeş ilişkinin de farkında olmaları gerektiğini düşünüyorum yaş aralığı az olduğu için daha çok yaşıt gibi davranabiliyorlar
Son olarak eşinizden daha çok yardım isteyin ev işlerinde
Ben de böyle olduğunu düşündüğümden uzun bir süre birbirlerine karşı sorumlu olmadan davrandım ama maalesef ki böyle bir davranış onlardaki büyük küçük ilişkini kavramlarına engel oluyor, bunu yaş aralığı az olan çocuklar için söylüyorum, yoksa 4 + yaş aralığı olanlar kendiliğinden bunun farkında. Tamamen büyüğe yük olacak şekilde değil sadece farkında olmak için arada hatırlatma yapılabilirAma kavgalarda büyük olduğu için sürekli taviz vermek ablaya haksızlık olmaz mı? Sonuçta o seçmedi kedisinden küçük bir kardeşinin olmasını.
Valla benim çocuk eğitim şeklimde bağırma vurma korkutma yok. Zaten korku ile saygının sağlanacağına inanmıyorum. Yetişkinler için de geçerli. Öyle de yetistirilmedim. Bizde sınırlar var. Çocuk bunları bilir. Sınırı aştığı zaman ceza gibi değil ama belli şeylerden mahrum kalacağını da bilir. Örneğin AVM'de bağırınca orda yemek yiyemeyip eve dönmek zorunda kalması gibi. Tekrar eder mi bu davranisi? Bence artık bunu yapmaz ama yapadabilir. Çocuklar hep sınırları deniyorlar maalesef. Bazı aylarda bu daha fazla oluyor biz de suanki gibi. Bazen ise çok sakin. Yaş sanırım. Ama bizden korkarak ilerde ergenliğin de aramıza duvar ormeyecektir en azından. Bizimle birşeyleri paylaşacaktır. O duvar örülen çocukları da gördük. Hepsi yetişkinliğe geçiştr büyük sorunlar yasadilar. Aileye yansıtmadığı için burda neler yaşayan insanlar okuyorum her günYa eskiden cocuklar baba höt dedi mi korkarmis sinermis falan, bence bizde de var suc, tepemize çıkarıyoruz cocuklari simartiyoruz, yeni nesil pedagojik açıdan çocuğu anliycaz ,kizmiycaz ofkelenmiycez, sesimizi yukseltmiycez diye diye hepimiz timaranelik, cocuklar da pasa yavrusu oldu
bırakın kavga etsinler bağırsınlar, hiç kendinizi kasmayın çünkü işe yaramayacak.Kizlarim var.
Büyügü spora gidiyor, o spordayken ufak olanla parkda oynuyoruz.
Aslinda birbirlerini cok seviyorlar, ama oynarken bir Anda bi kiyamet kopuyor, aglamalar vurmalar bagirmalar, sonra stresden tansiyonu cikan bi anne, sonra hic birsey olmamis gibi birbiryle oynayip gülen cocuklar.
Cogu cocuk boyle degil mi zaten? Ya da benim gorduklerim hep boyle.
Sizin icin demiyorum genel konusuyorum, yeni nesil annelik ve bunu bizim toplum olarak abartmamız cocukları boyle yaptı.
Amerika'da cocuklar bir birey olsun diye serbest birakilir. Sınırlar net cizilir ama. Cocuk kendi basina herseyi yapmayi ogrenir.
Bizim sınır koyma problemimiz oldugu icin serbest birakilan cocuklar genelde paşa olur, padisah olur. Hicbir seyi de tek basina yapmayi ogrenemez.
Anneler olarak uzerlerine titriyoruz cocuklarin. 4 yasina gelip ayakkabisini bile giyemiyorlar sonra.
Neyse de... Konu sahibi bence siz cocuklari krese verin, yasitlariyla sosyallessinler. Siz de rahatlarsiniz hem.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?