Çocuklarınızı dövmeyin...

Okumadim yasadim resmen yazdiklarini..en acısı ailem dedigin insanlarin en buyuk dusmanin olmasi..
 
Çocuklarınızı dövmeyin diyorsun.. ben dövemem kıyamam ama uslanmasi için dövmesi lazim. her istediğini almamasi lazim para yok deyip geçicen.. bizim komşu vardi hiç dövmedi oglunu kıyamadi evladini. noldu oğlan dönüyor annesini babasi.. alcaktin istediğimi diyor öle ibretlikti ki.. çocuk akıllanamiyor dahaa. ben olsam dövemem ama dinlemese nolucak. ne yapıcaksin onu bende bilmiyorum çok zor ya evladini yetiştirmek...
 
Benim annem de beni cok döverdi. Dusundukce kalbimin bi kosesi kaniyor gibi ya. Dövmeyin cocuklarinizi...
 
Curly_me .!.:
Çocuklarınızı dövmeyin diyorsun.. ben dövemem kıyamam ama uslanmasi için dövmesi lazim. her istediğini almamasi lazim para yok deyip geçicen.. bizim komşu vardi hiç dövmedi oglunu kıyamadi evladini. noldu oğlan dönüyor annesini babasi.. alcaktin istediğimi diyor öle ibretlikti ki.. çocuk akıllanamiyor dahaa. ben olsam dövemem ama dinlemese nolucak. ne yapıcaksin onu bende bilmiyorum çok zor ya evladini yetiştirmek...
Genişletmek için tıkla...
pardonda bu kadar cahil nasıl konusabılıyorsnuz sız?
 
Beni de.babam cok doverdi cok sevgisiz soguk bi evde buyudum.annemle babam birbirini sevmiyor . Annemin bir kez bile sarildigini.optugunu bilmem ayni sekilde babamin da. Babama gore cocugu seversen simarir. Liseye kadar olur olmaz her sey icin dovdu babam. Simdi iyiyiz ama icimde hic sevgi merhamet yok ona karsi.

2 cocugum var her firsatta sarilip opuyorum seni seviyorum diyorum oglum da bana sık sık anne seni seviyorum diyor. Gecmisle yasamamak lazim.unutmadikca cocuguma yansiyacak biliyorum.

Herkes anne baba olmamali.hele birbirini sevmeyen bir cift hic olmamali
 
Yetiştıgımız ortam nasıl oluyorsa.. GÜN geliyor aynısını yasatıyorsunuz..İstemediğimiz şeyleri yapmamak ıcın sureklı kitap (adem guneş) okumakta yarar var.. Okuyamıyorsanız bıle netten bakın dinleyin en azından.. buyuk yarar var dıyorum. Dinlemeyi bıraktığınız an geçmişe dönmemek elde degıl.. Bazen hatta cogu zaman yaptıklarımı n yanlış oldugunu bildigim halde kendimi frenleyemıyorum ..Tek yaptıgım soylenmek söylenmek. . Kendımı o anlar hıc sevmiyorum.. Kimbilir belkıde buyuk acılara susmak.. Kucuk olayları buyutmeye sebep oluyor.. Boşlukta gıbıyım cogu zaman anlamsız, bır hayat.. Ne ıcın geldigini bilip yaşayamamak.. Yaptigin doğrular gun geliyor yanlışların arasına katılıp hıce sayılıyor. Neyse ALLAH yardımcımız olsun
 
matmazel-Nora .!.:
Çocuklarınızı dövmeyin diyorsun.. ben dövemem kıyamam ama uslanmasi için dövmesi lazim. her istediğini almamasi lazim para yok deyip geçicen.. bizim komşu vardi hiç dövmedi oglunu kıyamadi evladini. noldu oğlan dönüyor annesini babasi.. alcaktin istediğimi diyor öle ibretlikti ki.. çocuk akıllanamiyor dahaa. ben olsam dövemem ama dinlemese nolucak. ne yapıcaksin onu bende bilmiyorum çok zor ya evladini yetiştirmek...
Genişletmek için tıkla...

Biraz oku, araştır, bakış açını geliştir. olaylara tek yönlü bakma. Dayakla mı terbiye olurmuş. Yazık.

Sokakta değil çocuğunu hayvana bile şiddet uygulayan biri görsem kaplan kesilirim. ne saçma yorum yapmışsınız. Dayak bir çocuğu yalnızca incitir, güvensizlik, özgüvensizlik , nefret gibi duygularını besler yalnızca. Yetişkin olduğunda o da kendisini böyle ifade eder.

Çok sinirleniyorum ya hu.
 
Hicte dayakla terbiye olmuyr kizim elektrik pirizlrne par ak sokardi bebde bidaha yap.asn dye eline vurur bagrrdim bir gun ybe sokarken tam yanina gittim kollariyla basini korur gbi yapti icin parcalandi bana gore basit bir saplakti onun iyiligi icindi bir daha yapmamasi icindi ama bebegimin bana olan guveni azaldi annem geldi bor gun yine elini prize sokacakken yanina gtti eline igne aldi tam parmagini sokacakke. Caktrmadan minicik batrdi kizim prizi her gordugunde cis der nye cunku vuran vendim piriz birsey yapmiyrdu anne yapiyrdu ama parmagni sokacakken igne batnca priz canini acitti sandi ve bir daha da yaklasmadi ha igne batrmak cok mu hos bir sey degl ama kizimi elektrik carpmis vaziyettw yerde olu gormemek icin bir sekilde zarar verici oldugunu anlatmaniz gerek bu olay kizim 7 aylikkenoldu ve ben bebegm emeklemeye basladgndan beri asagilara priz yapan muhendislerden nefret edyrm
 
Kızıma kıyamam.Şu an 11 yaşında.Bazen beni çok bunaltsa da ona bugüne kadar bir fiske bile vurmadım. Yaradılışımda şiddete meyillilik yok sanırım.İyiki de yok.Annem babam da beni dövmedi hiç.Belki de ondan yoktur.

Nesilden nesile geçen bir davranış biçimi bu.

Yaşadıklarınız içler acısı.Unutmaktan başka çareniz yok.
 
evlenince ne kadar mutlu olursan ol. çocukken ailenle yaşayamadığı mutlulugu arıyor istiyor insan. o günlerdeki boşluğu mutsuzlugu hiçbişey hiçkimse dolduramıyor. seninki kadar değil de benimde annem babam öyle takdir eden seven tipler değildi. hala daha 30 yasındayım. yenı dogum yaptım gobegım var gecenlerde elbıse gıydım annem fıkrıye yengen gıbı olmussun dedı .(fikriye adile naşit gibi) ay milletın anası kızını prenses görür. bende cırkın bı ınsan dgeılım hala dugunlerde evlı oldugum halde gorucum cıkar. ıste ınsan bunlara takılıyor. gercekten bende bazen sneın gıbı hıssedıyorum. olmyo ıste olmyo ınsan cocukken anne babasının sevgı ve ılgısıne doymalı yoksa hayatı hem koca bi boşluk
 
yummymummy .!.:
Herkese merhabalar,

Siteyi uzun zamandir takip ediyorum ve sonunda cesaretimi toplayarak ben de yaziyorum bu bolume...

32 yasindayim ben... Yurtdisindayim. Cok sevdigim bir esim var. Hersey yolunda gozukuyor ama degil. Ben ruhen cokmus durumdayim...

Cocuklugum annemin dayaklariyla gecti. Erkek kardesimi delicesine sevdi ama beni hep uzak tuttu. Her firsatta "kardesin erkek olmasaydi, erkek cocuk dogurana kadar denemeye devam ederdim" dedi, biraz buyuyunce "iyi ki kardesin kiz olmamis, yoksa onun yaninda kimse sana bakmazdi, disleri benimki gibi guzel, gozleri renkli, uzun boylu, sen babanin tarafina cekmissin" dedi. Yanina yaklasmaya calisinca itti. Dislerim egri cikiyordu, guldu beni gordukce... "Babanin sulelesine cekmissin, hepinizin disleri at disi gibi" dedi. Yalvardim disciye goturmedi. Bacaklarimin carpikligi, gozlerimin kucuklugu, dislerim hep alay konusu oldu onun icin. Arkadas edinemedim, her firsatta yanima kardesimi katti. Insanlar onun yaramazligindan dolayi beni istemediler, o dustu ben dayak yedim falan filan....

Bu arada babam hep isiyle mesguldu. Aksamdan aksama annemin gazina gelip bagirip cagirdi o da..

Gunluk tutmaya basladim. Konusacak kimsem yoktu. Gunlugumu buldu, ne bicim seyler yaziyosun diye dovup burnumu kanatti...Yazamaz oldum, icime attim attim attim.

Herseye ragmen okullarimi takdirle bitirdim. Tek istegim psikoloji okumakti. Benim gibi cocuklara yardim etmekti. Antisosyal olmustum. Insanlarla konusmaya korkuyordum. Annem adimi mahkeme duvari suratli takmisti. Bir gunden bir gune gozlerime bakip da "Kizim iyi misin mutlu musun" demedi.

Bu arada gayet modern gorunuslu insanlar. O daha da kotu. Etrafindaki anne babalar cocuklarini el ustunde tutuyor, seninkiler onlarin yaninda iyi anne baba, birine soylesen inanmazlar sana.

OSS den iki hafta once babam onlarla ve komsularla piknige gitmek yerine ders calismak istedigim icin butun kitaplarimi notlarimi yirtip atti. Cok acidi icim cokkk. Sinava girene kadar agladim.

Sinavda ODTU Psikolojiyi 1 puanla kacirdim arkadaslar. Hayallerim bitti. Baska cok iyi bir universite kazandim ama hayal ettigim degildi..

Neyse cok uzun yazdim.. Mucadele ede ede okulu bitirdim, isimi buldum, yuksek lisansimi yaptim. Ama hep onlardan kactim. Ne zaman yanima gelseler yaptiklarimi asagiladilar, yokettiler. Onlardan uzakta mutluydum.

Universite okumaya baska sehre gidince annem birden degisti. Iyi olmaya calisti falan filan. Ben de herseyi unutmus gibi davrandim, yakin olmaya calistim onlara.

Ama esimle evlendim, kendisi ve ailesi o kadar deger verdi ki bana, ilk zamanlar sok yasadim. Beni onemsediler, dogumgunlerimi kutladilar, her firsatta hediyeler aldilar, esim ruhumun coook yarali oldugunu anladi, iyilestirmeye calisiyor hala. ne kadar guzel oldugumu, ne kadar degerli oldugumu soyluyor her gun. Inanamiyorum ki..... Icime islemis asagilik duygusu...

Fakat arkadaslar ailem bikac hafta once yine abuk bir mesele yuzunden telefonda bagirip cagirdilar ve ameliyat olmama ragmen aramadilar bir daha. Ben, anne baba ve kardesimi sevmedigimi farkettim. Cok uzuldumm. Acayip bir bosluk oldu icimde. :KK43: Cok agladim, hala agliyorum. Esimin ailesi hergun arayip haber aliyorlar benim durumumu. Simdilik iyiyim sukur.

Ben gidip ayni sekilde onlari dove dove, asagilayarak ruhlarini kanatmak istiyorum ama annem ve babam onlar. Bu sorunlar bu eziklikten dolayi esime de sorun yasatiyorum. Sanki beni daha guzel biri icin terkedecekmis gibi bekliyorum. Kendimden igrendim ben birden, isime devam edemedim ayrildim. Cok ilginc ama yillar sonra birden herseyi tekrar hatirladim, agladim agladim. Cogunu bilincaltima itip unutmustum ben. Acilarim taptaze gibi simdi.

Arkadaslar ruhum kaniyor benim.....

Bu dunyaya birdaha gelinecekse tek istegim onlarin cocugu olmamak... 27 yasima kadar her firsatta vurmak icin bahane aradilar, eziyet ettiler. Biktim ben ve artik onlari istemiyorum. Artik onlari sevmiyorum. Anneler, cocuklarinizi kollayin, koruyun, sevin. Asla ve asla dovmeyin. Yillar sonra hala aciyorum ben. Bu eziyeti yapmaya kimsenin hakki yok. Ben bu eziklikle nasil mutlu olucam bilmiyorum.... Cok uzgunum cokk.
Genişletmek için tıkla...
Canım annen gerçekten senin mutlu olmanı istemiyor ve seni kıskanıyor sen onlara inat mutlu ol bak nasıl catlayacaklar niye kendini ve eşini uzuyorsun benim annem kiskancligindan esimi benimle paylaşmaya çalıştı esimin beni el üstünde tutmasını kaldiramadi o yaşadıklarının aynısını da yaşadım kendi hayat oykumu okudum sanki.lütfen eşine yuvana dön unut onları anne babanın sana daha fazla zarar vermesine izin verme
 
yummymummy .!.:
Herkese merhabalar,

Siteyi uzun zamandir takip ediyorum ve sonunda cesaretimi toplayarak ben de yaziyorum bu bolume...

32 yasindayim ben... Yurtdisindayim. Cok sevdigim bir esim var. Hersey yolunda gozukuyor ama degil. Ben ruhen cokmus durumdayim...

Cocuklugum annemin dayaklariyla gecti. Erkek kardesimi delicesine sevdi ama beni hep uzak tuttu. Her firsatta "kardesin erkek olmasaydi, erkek cocuk dogurana kadar denemeye devam ederdim" dedi, biraz buyuyunce "iyi ki kardesin kiz olmamis, yoksa onun yaninda kimse sana bakmazdi, disleri benimki gibi guzel, gozleri renkli, uzun boylu, sen babanin tarafina cekmissin" dedi. Yanina yaklasmaya calisinca itti. Dislerim egri cikiyordu, guldu beni gordukce... "Babanin sulelesine cekmissin, hepinizin disleri at disi gibi" dedi. Yalvardim disciye goturmedi. Bacaklarimin carpikligi, gozlerimin kucuklugu, dislerim hep alay konusu oldu onun icin. Arkadas edinemedim, her firsatta yanima kardesimi katti. Insanlar onun yaramazligindan dolayi beni istemediler, o dustu ben dayak yedim falan filan....

Bu arada babam hep isiyle mesguldu. Aksamdan aksama annemin gazina gelip bagirip cagirdi o da..

Gunluk tutmaya basladim. Konusacak kimsem yoktu. Gunlugumu buldu, ne bicim seyler yaziyosun diye dovup burnumu kanatti...Yazamaz oldum, icime attim attim attim.

Herseye ragmen okullarimi takdirle bitirdim. Tek istegim psikoloji okumakti. Benim gibi cocuklara yardim etmekti. Antisosyal olmustum. Insanlarla konusmaya korkuyordum. Annem adimi mahkeme duvari suratli takmisti. Bir gunden bir gune gozlerime bakip da "Kizim iyi misin mutlu musun" demedi.

Bu arada gayet modern gorunuslu insanlar. O daha da kotu. Etrafindaki anne babalar cocuklarini el ustunde tutuyor, seninkiler onlarin yaninda iyi anne baba, birine soylesen inanmazlar sana.

OSS den iki hafta once babam onlarla ve komsularla piknige gitmek yerine ders calismak istedigim icin butun kitaplarimi notlarimi yirtip atti. Cok acidi icim cokkk. Sinava girene kadar agladim.

Sinavda ODTU Psikolojiyi 1 puanla kacirdim arkadaslar. Hayallerim bitti. Baska cok iyi bir universite kazandim ama hayal ettigim degildi..

Neyse cok uzun yazdim.. Mucadele ede ede okulu bitirdim, isimi buldum, yuksek lisansimi yaptim. Ama hep onlardan kactim. Ne zaman yanima gelseler yaptiklarimi asagiladilar, yokettiler. Onlardan uzakta mutluydum.

Universite okumaya baska sehre gidince annem birden degisti. Iyi olmaya calisti falan filan. Ben de herseyi unutmus gibi davrandim, yakin olmaya calistim onlara.

Ama esimle evlendim, kendisi ve ailesi o kadar deger verdi ki bana, ilk zamanlar sok yasadim. Beni onemsediler, dogumgunlerimi kutladilar, her firsatta hediyeler aldilar, esim ruhumun coook yarali oldugunu anladi, iyilestirmeye calisiyor hala. ne kadar guzel oldugumu, ne kadar degerli oldugumu soyluyor her gun. Inanamiyorum ki..... Icime islemis asagilik duygusu...

Fakat arkadaslar ailem bikac hafta once yine abuk bir mesele yuzunden telefonda bagirip cagirdilar ve ameliyat olmama ragmen aramadilar bir daha. Ben, anne baba ve kardesimi sevmedigimi farkettim. Cok uzuldumm. Acayip bir bosluk oldu icimde. :KK43: Cok agladim, hala agliyorum. Esimin ailesi hergun arayip haber aliyorlar benim durumumu. Simdilik iyiyim sukur.

Ben gidip ayni sekilde onlari dove dove, asagilayarak ruhlarini kanatmak istiyorum ama annem ve babam onlar. Bu sorunlar bu eziklikten dolayi esime de sorun yasatiyorum. Sanki beni daha guzel biri icin terkedecekmis gibi bekliyorum. Kendimden igrendim ben birden, isime devam edemedim ayrildim. Cok ilginc ama yillar sonra birden herseyi tekrar hatirladim, agladim agladim. Cogunu bilincaltima itip unutmustum ben. Acilarim taptaze gibi simdi.

Arkadaslar ruhum kaniyor benim.....

Bu dunyaya birdaha gelinecekse tek istegim onlarin cocugu olmamak... 27 yasima kadar her firsatta vurmak icin bahane aradilar, eziyet ettiler. Biktim ben ve artik onlari istemiyorum. Artik onlari sevmiyorum. Anneler, cocuklarinizi kollayin, koruyun, sevin. Asla ve asla dovmeyin. Yillar sonra hala aciyorum ben. Bu eziyeti yapmaya kimsenin hakki yok. Ben bu eziklikle nasil mutlu olucam bilmiyorum.... Cok uzgunum cokk.
Genişletmek için tıkla...
9
 
hepsini tam tamina okuyamasamda bende hayatimin aynisi resmen allahtan esim ve aiolesi cok ii ama onu bile cekemiyorlar anne degil resmen komsu komsu bile yapmaz boyle seyler... neden biliomusun erkek toplumu iste ogullarinin bokunda boncuk varya hersey onlar icin daha guzel bende az mi dayak yedim kardesim yuzunden o yapar isin icinden siyrilir bana kalir dayagi yemesi... sirf bu yuzden bi ccocugum olsun istedim kiyas yaparimsasar beserim bende diyee.. allahim islah etsin hepsini..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Organikmeraklisi
Aile içi dedikodu
Yorumlar
17
Görüntüleme
882
elfzyf
E
K
Babamı rüyalarımda canavar olarak görüyorum
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
2K
ferb
ferb
K
Nikah tarihi aldık,sonrasında yasananlar normal mi?
10 11 12
Yorumlar
225
Görüntüleme
9K
QueenElizabeth1
Q
gamzeligunler
Annemle babamın hali, evleniyorum ama vicdanım sızlıyor
3 4 5
Yorumlar
82
Görüntüleme
4K
girlinred
girlinred
M
Aile ilişkileri
2 3
Yorumlar
40
Görüntüleme
1K
Sonami
S
X