• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuklu Aileler

Biz ablam buraya geldikçe yeğenleri anneme bırakıp bırakıp gezeriz : )
Çocuklarla da çıkarız tabii, hep yalnız değil.

Benim gördüğüm bu olduğu için bana bu normal geliyor, ben de muhtemelen böyle davranırım.

Bu tabi yapi meselesi ve cocugun yasida onemli.
Benim bebegim 11. Ayin icinde ve emziriyorum onu birakip gitmemek icin izne ayrildim . Ama gorumcem daha 40 gunluktu bebegi birakip saatlerce gezmeye gitmisligi vardir.
Guven duygusunu olusturacagim bir donemde asla birakamam onu bir yere. Daha dun mesela disari ciktik alisveris icin ne oldu arabaya biner binmez uyudu rahat uyusun diye geri döndük :KK51:
Ve benim annem yanimda degil inan bak dogsun kimseye vermeye kiyamayacaksin. Ki senden baska kimsenin kucagindada oyle mutlu huzurlu durmayacak.
Bir de cocuk cok baska bir sey yapmam dedigin ne varsa yaptiriyor insana
 
Yaşı daha küçükmüş.Küçük çocuğum var diye aktivitelerden uzak mı kalsın arkadaşınız.O daha çok muhtaçtır şu an gezmeye.Anneye bırakabilinir de başka birine bıraksa o kişinin de içi rahat etmez,acaba duruyor mu,durmuyor mu diye,sen nasıl rahatsız oluyorsan ,bakan kişi de rahatsız olabilir.En iyisi gözümün önünde olsun,içim rahat olsun demiş herhalde arkadaşınız.

İşte ben de diyorum ki madem bırakmayacaklar "Çocuğu bırakalım da şunu yapalım." deyip çocukla çıkagelmesinler yanımıza.

Ona göre ya bilerek gideyim veya baştan bi bahane uydurayım.
 
İşte ben de diyorum ki madem bırakmayacaklar "Çocuğu bırakalım da şunu yapalım." deyip çocukla çıkagelmesinler yanımıza.

Ona göre ya bilerek gideyim veya baştan bi bahane uydurayım.
Bir aradayken çocuktan rahatsızlığınızı belirtmiyorsanız ,o yüzden rahat davranıyorlardır.Laf arasında çocukla hiç tadı olmuyor gezmenin deseniz,Onlarda getirmek istemez.
 
Bi yandan sana hak verdim,bi yandan da o kadına üzüldüm.
Benim de cocugum var. Huysuz bir cocuk degildir ama oyle kafe restoran gibi yerde uzun sure durmaz. Ailecek sık görüştüğümüz arkadaslarimiz var. Bu durumu bildikleri icin asla disarida yemek teklif etmezler. Velev ki biz teklif ettik ama cocuktan oturu aksilik oldu kalktik,onlar da bizimle beraber uzulurler. O yüzden genelde ev gezmesi tercih ederiz. Misafirlige onlara gidince cocugumuzla onlar da oynarlar boylece cocuk hic yaramazlik yapmaz ve iyi vakit gecirir. Anladigim kadariyla annenin inisiyatifinde olan bir sey degil bu, biraz kocasinin dusunceli olmasi lazim. Siz de biraz gormezden geliverin bu aksilikleri.

Bazen hiç görmezden gelinecek gibi olmuyor.
15 dakikayla erken kalkma rekorumuz var.
Böyle bir şey yaşayıp tekrar yemeğe çıkalım demeselerdi keşke, ben şu ana kadar hiçbir görüşmemizden tat almadım.

Hem çocuğu bırakalım diyorlar plan yapılıyor, sonra çocuk da hava alsına dönüyor olay.
E çocuk başka akşam hava alsın ama madem, baştan böyle konuşmadık ki.
 
Bir aradayken çocuktan rahatsızlığınızı belirtmiyorsanız ,o yüzden rahat davranıyorlardır.Laf arasında çocukla hiç tadı olmuyor gezmenin deseniz,Onlarda getirmek istemez.

Hayatta diyemem bunu ya.
Kadın zaten kanter içinde kalıyor, ben de mahçup olmasın diye dudaklarımı yayıyorum yayabildiğim kadar.

Kesin çok memnun ayrıldı diyordur benim için, ondan çocuğu getiriyorlar her seferinde zaar : )
 
Bu tabi yapi meselesi ve cocugun yasida onemli.
Benim bebegim 11. Ayin icinde ve emziriyorum onu birakip gitmemek icin izne ayrildim . Ama gorumcem daha 40 gunluktu bebegi birakip saatlerce gezmeye gitmisligi vardir.
Guven duygusunu olusturacagim bir donemde asla birakamam onu bir yere. Daha dun mesela disari ciktik alisveris icin ne oldu arabaya biner binmez uyudu rahat uyusun diye geri döndük :KK51:
Ve benim annem yanimda degil inan bak dogsun kimseye vermeye kiyamayacaksin. Ki senden baska kimsenin kucagindada oyle mutlu huzurlu durmayacak.
Bir de cocuk cok baska bir sey yapmam dedigin ne varsa yaptiriyor insana

Tabii çocuk olunca bilinecek şeyler bunlar, şimdi ne desem boş.
Ama dediğim gibi çocuğu bırakmamak bana normal gelmiyor.

Ablam da bırakırdı 40 günlükken bile.
Ama saatlerce değil tabii, bi hava alımlık.
Sonra da çocukla çıkardık.

Bu konuda fikrimin sabit olduğunu düşünüyorum, olunca görücez.
 
Erken kalkmazlarsa? : )
İşte ben de diyorum ki madem bırakmayacaklar "Çocuğu bırakalım da şunu yapalım." deyip çocukla çıkagelmesinler yanımıza.

Ona göre ya bilerek gideyim veya baştan bi bahane uydurayım.
Aynı buradaki gibi açık açık konuşun madem. Ne dense ikna olmuyorsunuz. Bizimle tartıştığınız kadar açık ve net konuşabilirsiniz sanırım.
 
Tabii çocuk olunca bilinecek şeyler bunlar, şimdi ne desem boş.
Ama dediğim gibi çocuğu bırakmamak bana normal gelmiyor.

Ablam da bırakırdı 40 günlükken bile.
Ama saatlerce değil tabii, bi hava alımlık.
Sonra da çocukla çıkardık.

Bu konuda fikrimin sabit olduğunu düşünüyorum, olunca görücez.
Değişmez fikrin. Mesela yarın çocukları anneme bırakıp Kartepe'ye gideceğiz günübirlik. Daha yeni hastalıktan kurtuldukları için çocukları götürmüyoruz ki gittiğimiz insanlar da çocuksuz.

Bu beni kötü anne yapar mı? Yapmaz bence. Annelerin de nefes almaya Hakkı var.
 
Aynı buradaki gibi açık açık konuşun madem. Ne dense ikna olmuyorsunuz. Bizimle tartıştığınız kadar açık ve net konuşabilirsiniz sanırım.

Hayır konuşamam.
Ben kimseye çocuğu getirecekseniz görüşmeyelim diyemem.

En fazla bir bahane bulabilirdim, çocuğun geleceğini sonradan öğrendiğim için o da geçti artık.

Neye ikna olucam ki?
 
Değişmez fikrin. Mesela yarın çocukları anneme bırakıp Kartepe'ye gideceğiz günübirlik. Daha yeni hastalıktan kurtuldukları için çocukları götürmüyoruz ki gittiğimiz insanlar da çocuksuz.

Bu beni kötü anne yapar mı? Yapmaz bence. Annelerin de nefes almaya Hakkı var.

Ben eşimle başbaşa vakit geçiremezsem, gün içinde yalnız kalamazsam eminim depresyona girerim birsüre sonra.
O çocuğa da bir şey veremem.

E imkan da varsa mis gibi de bırakır çocuğu tek başıma veya eşimle keyif yaparım.

İyi gezmeler bu arada : )
 
Hayatta diyemem bunu ya.
Kadın zaten kanter içinde kalıyor, ben de mahçup olmasın diye dudaklarımı yayıyorum yayabildiğim kadar.

Kesin çok memnun ayrıldı diyordur benim için, ondan çocuğu getiriyorlar her seferinde zaar : )

E ama siz de duygularınızı biraz yüzünüze yansıtın. Siz o kadar gülümseyince nereden bilsinler rahatsız olduğunuzu? Telepati yöntemiyle mi? Çocuk huysuzluk yapınca gülümsemezseniz biraz olsun anlama şansları olabilir.
 
Hayır konuşamam.
Ben kimseye çocuğu getirecekseniz görüşmeyelim diyemem.

En fazla bir bahane bulabilirdim, çocuğun geleceğini sonradan öğrendiğim için o da geçti artık.

Neye ikna olucam ki?
İnsanlar burada size çözüm sunmaya çalışıyorlar. Sabret görüş ya da görüşmeyi kes gibi. İkisini de istemiyorsanız bizden nasıl bir öneri bekliyorsunuz? Daha ne denebilir ki? Sayfalar dolusu yazıldı ve hala yazılıyor. Sizin bizden beklentiniz nedir?
 
E ama siz de duygularınızı biraz yüzünüze yansıtın. Siz o kadar gülümseyince nereden bilsinler rahatsız olduğunuzu? Telepati yöntemiyle mi? Çocuk huysuzluk yapınca gülümsemezseniz biraz olsun anlama şansları olabilir.

Anlamamaları için imkan yok, ki çok da iyi anlıyorlar.

Özür diliyorlar her seferinde.

Ben mahçup olsunlar istemiyorum, ama haklısınız, her seferinde özür dileyip aynı bir sonraki sefer yine aynı şekilde sonuçlanıyorsa daha net olmak lazım.

Da... Olabilir miyim bilmiyorum.
 
İnsanlar burada size çözüm sunmaya çalışıyorlar. Sabret görüş ya da görüşmeyi kes gibi. İkisini de istemiyorsanız bizden nasıl bir öneri bekliyorsunuz? Daha ne denebilir ki? Sayfalar dolusu yazıldı ve hala yazılıyor. Sizin bizden beklentiniz nedir?

Yazanlarla fikir alışverişinde bulunuyoruz, en olmadı dertleşiyoruz.

Problem yok.
 
Bu tamamen insanlarin anlayis seviyesiyle ilgili.
Bence cocuklu ailelerle cocuksuz ailelerin arkadasligi tat vermiyor.
Ben tam tersi bir ornek verecegim.
Kizim kucukken gorustugumuz bir cift vardi. Kendi evleri de burda degil ailelerinin yanina gelirlerdi tatillerde, gelince bize de ugrarlardi. Kizim 6-7 aylikti. Uykulari hala duzenli degil zorlaniyorum bakarken. Bunlar her geldiklerinde gece 2-3 (hatta daha gec oldugu bile oldu) olmadan kalkmiyorlardi. Kizim zaten sabah 6 da ayakta. Soyluyorum da ama anlamiyorlar. Saat 3 olmus oturulur mu? Kendileri oglene kadar yatacak ama benim birkac saatim var sadece. Ve bu her seferinde boyle.
Baktim hep ayni, bir daha eve kabul etmedim ben de. Hep bir bahane buldum disarda gorustuk. Oyle olunca hic olmazsa cocugun uyku saati deyip kalkiyoruz.
 
Bu tamamen insanlarin anlayis seviyesiyle ilgili.
Bence cocuklu ailelerle cocuksuz ailelerin arkadasligi tat vermiyor.
Ben tam tersi bir ornek verecegim.
Kizim kucukken gorustugumuz bir cift vardi. Kendi evleri de burda degil ailelerinin yanina gelirlerdi tatillerde, gelince bize de ugrarlardi. Kizim 6-7 aylikti. Uykulari hala duzenli degil zorlaniyorum bakarken. Bunlar her geldiklerinde gece 2-3 (hatta daha gec oldugu bile oldu) olmadan kalkmiyorlardi. Kizim zaten sabah 6 da ayakta. Soyluyorum da ama anlamiyorlar. Saat 3 olmus oturulur mu? Kendileri oglene kadar yatacak ama benim birkac saatim var sadece. Ve bu her seferinde boyle.
Baktim hep ayni, bir daha eve kabul etmedim ben de. Hep bir bahane buldum disarda gorustuk. Oyle olunca hic olmazsa cocugun uyku saati deyip kalkiyoruz.

Bu da ayrı bir rahatlık, çocuklu evde o saate kadar oturması anlamı ne.
Düşünülmeyecek bir şey de değil.

En mantıklısı dışarda görüşmek.

Baştaki cümlenize de katılıyorum, çocuğun varsa ona uyduruyorsun, çocuğun yoksa bu durum sıkıcı geliyor.
Olmuyor yani olmuyor.
 
Bizde esimin arkadasiyla gorusurken evde bulusuruz op blarin ev daha musait guderiz yemegimizi yeriz kizmim 8 aylik disariyida sevmez hic kudurur bildigin yemekten sonra uyuturum egleniriz hem ev ortami daha samimi oluyo ki bana biral gel deseler ne birakirim nede giderim yani
 
Kızım var 9 aylık bırakıp asla bakkala bıle gıtmem mesela annemlerde bıle olsak bakkala falan gıtmem gerekse alır kucagıma gıderım ona cok baglıyım.Illa gorusmek ıstıyorlar sa onlarda belkı kıyamıyodur,bırakmak ıstemıyodur.O zaman sızde esınızle konusun acıkca sızden habersız falan plan yapmasın gıtmeyın bır daha beraber bıryere kı onlar kalkınca sız nıye kalkıyosunuz?Onlar cocuk durmuyosa kalkar gıder sız oturun devam edın yemegınze fln ben bu kısmı anlamadım
 
Bu da ayrı bir rahatlık, çocuklu evde o saate kadar oturması anlamı ne.
Düşünülmeyecek bir şey de değil.

En mantıklısı dışarda görüşmek.

Baştaki cümlenize de katılıyorum, çocuğun varsa ona uyduruyorsun, çocuğun yoksa bu durum sıkıcı geliyor.
Olmuyor yani olmuyor.
Bir de cocuktan sonra muhabbet ister istemez cocugun etrafinda donuyor. Cocugu olmayana hicbir sey ifade etmeyen gaz , dis, mama gibi konular senin hayatinin merkezi oluyor. Ben dikkat ederdim mesela bu konulari acip da sikmayayim insanlari diye, ama elinde degil insanin o disin cikmasi dunyanin en onemli olayi oluveriyor iste. ☺
Ya da benim cocugum hasta karsimdaki kaynanasinin derdinde. Banane diyesi geliyor insanin.
O yuzden bu tarz gorusmeleri kisitli tutmaktan yanayim. Arada bir azar azar gorusmek en dogrusu.
 
Erken kalkmazlarsa? : )
Çocuk sorun çıkartirsa erken kalkarlar muhtemelen. Yok çocuk problem çıkartmaz uslu uslu oturursa ki çok düşük ihtimal sizin için de bir problem olmaz. Ama bu cocuk kaç yaşında ne gibi sorun oluyor onu bilemedim.

Eskiden bende oğlum yanımda olmadan dışarı çıkınca kendimi suçlu hissederdim. Sonra baktım hem ona hem bana zehir oluyor 4 yaşına da geldi anne annesine bırakıyorum. Onunla da geziyorum ama arkadaslarla buluşacaksam anneme bırakıyorum. Kadınla aranız iyiyse arayın hal hatır sormak için. Ufaklık napıyor diye konu açın. Ya ben baya gezmek istiyorum geç saate kadar kafa dağıtırız dedim ama ufaklığa uygun olmaz uyku saati geçer onada yazık diye vazgeçtim falan gibi konuşun. Ama çocuk değilde asıl neden babası olmasın. İstemediğim büyük biri ile aynı ortamda olmak zaten can sıkıcı birde çocuk eklenince sinir oluyorsunuz belki
 
Back
X