Çocuklu arkadaşlarım

Normalde cok gezek bir kadinim.
Cocuğum şuanda 14 aylik ve dişarda rahat edemiyorum.
Cocuğumun peşinde dolanmak beni yoruyor. Evde kendi kendine oynarken daha cok sohbet etme firsati oluyor.

Cocuksuz dişarda görüşmek mümkün ama sadece haftasonlari yaratabildiğim bir imkan. Kafama estiği gibi buluşamiyorum malasef.
 
İçiniz ölmüş, allah rahmet eylesin, nur içinde yatsın
 
Bırak Allah aşkına ne halleri varsa görsünler ya.kafaya taktığını değmez.herkes nasıl yaşamak istiyorsa öyle yaşasın.
 
Aslında çocuklada çıkmıyorlar ki dışarı illa eşli çocuklu bi şekilde evde buluşacağız ev oturması olacak öyleler, ben bara gidelim demiyorum ama kız kıza bi yemek yiyebiliriz
Salla gitsin ya amann.yenilerini bul.ne yarım hayat böyle birşey.
 
çocuk olunca anneler çocuğunu bırakmak istemiyor. benim de çocuğum var çok sık çağırıyorlar gitmiyorum kızımı bırakmamak için. zamanımı onunla harcamak daha mantıklı geliyor. nadiren çıkıyorum tabi ama çok nadir.
 
Evlenince birçok sey değişiyor bu bir gerçek. Benm de bekar veya cocuksuz evli arkadaslarım var. Onlarda bazı zaman cocuksuz buluşmak istiyorlar, benim bırakacak birileri oldugu için biraz rahatım anneme veya babanesine bırakıp cıkıyorum ama onda da cabuk sıkılıyorum.
Önceden saatlerce konustugumuz cogu sey saçma geliyor takıldıgı cocuklarla ilgili varsayımlar acabalar mesela yahu git konus veya acıkca sor vs va artık bunye kaldırmıyor veya makyaj oje alışveriş kuaför için uzun sohbetler. Mesela geçen gün bir kuaför denemiş bir ark. Beklerken vakko cikolata getirmiş o acaba bir kaş bıyık ne kadar olabilir diye abartmıyorum baya bir watsap konusması yapıldı üstüne ertesi gün yuzyuze uzunca muhabbet edildi. Yani ben çocugumu bırakıp gelmişim bu muhabbetler çok sıkıyor.hayatta çok daha ciddi problemler konusulacak vakalar var Ama suna da katılıyorum evlenmeden asla anlayamazlar bekarken ben de öyle değildim sonucta veya cocuksuzken
 
Ya o tarz muhabbetler beni de sıkar daha altı dolu muhabbet severim ,anne değilim diye onlar olgunda ben uçarı bi tip değilim ki , benzer kafalardayız diye düşünüyorum çünkü yaşlarımız vs aynı
 
Aslında çocuklada çıkmıyorlar ki dışarı illa eşli çocuklu bi şekilde evde buluşacağız ev oturması olacak öyleler, ben bara gidelim demiyorum ama kız kıza bi yemek yiyebiliriz

Ben bu durumu kardeşlerimle yaşadım, evlendikten sonra hiç biri ile kaliteli bir vakit geçiremedim. Sizin bir saat, bir yemek dediğiniz olay onlar için koca bir organizasyon. Çocuğun bırakılacağı yer ayarlanacak, ihtiyaçları giderilecek maması, yemeği vs..., çocuklu insanların evden çıkması bile bir saat, çantasını hazırla, üstünü giydir vs... Tüm bu eziyet bir iki saat için değmiyor, dönüşte çocuğu bıraktığın yerden al, huysuzlanmıştır bütün gün düzelsin diye uğraş, gittiğin yerde telefonun on dakikada bir çalar vs... Kardeşimin çocukları şu an biri 13 diğeri 7 yaşında ona rağmen doğru dürüst program yapamıyoruz, birini okula bırakıyor diğerinin alıyor, hafta içi akşam kurslar, hafta sonu etkinlikler aylar sonra bu ramazanda ben ona gittim de görüşebildik, artık büyüdüklerinden odalarında takılıyorlar bizde bir saat muhabbet ettik balkonda ama üç dakikada bir anne demelerine hiç bir şey engel olamadı :))) velhasıl çocuklu insanların hayatları başka kızmayın arkadaşlarınıza
 
Evet olabilir ama eşleri tüm sosyalliğine devam ediyorken bu durum o kadınlar için çok üzücü
Kesinlikle çok doğru Çocuk doğurduğumuz için sadece birinin annesi sıfatında olmamalıyız. Biraz da bu kafada olmakla alakalı. Sadece bu hayatta en çok anne olmayı sevdim mottosu ile insan kendini unutur. Ben her şeyden önce bireyim çocuğumu çok seviyorum kimseyle kıyas dahi edilemez ama onun dışında keyif aldığım şeyler var gezmek eğlenmek sosyalleşmek gibi. Çocuğum da büyüdüğünde bunları yapacak. Tek fark Türkiye şartlarında şöyle dadı çağırayım da akşam yemeğe gideyim olmuyor.
Filmlerde var ya Amerika’da saatlik dadı çağırıyorlar eve ben ona çok özeniyorum kesin yemek sepeti gibi müdavimi olurdum o uygulama burda olsa..
Bende ki rahatlığı gören arkadaşlarım çocuk istemeye başladı o da ayrı ama herkesin yapısı farklı
 
Ya o tarz muhabbetler beni de sıkar daha altı dolu muhabbet severim ,anne değilim diye onlar olgunda ben uçarı bi tip değilim ki , benzer kafalardayız diye düşünüyorum çünkü yaşlarımız vs aynı
Aslında özetle anlatmaya calıstıgım su; cocuklu bir hayata geçince bakıs açısı düşünce hayattan beklenti olayları algılama biçimi vs inanın o kadar değişiyor ki en azından benim öyle oldu. He arada yapmaları gerekiyoröncelikle nefes almak anne için bir ihtiyaç. Bekar ark dısarda bulusunca genelde cocuklardan cok daha az konu geçiyor ama evde diğer cocuklu annelerle bulusunca eşlerden cocuklardan vs daha cok bahsediliyor bu da anneler için kesinlikle daha cezbedici. Çünkü hayatın merkezi artık cocuk ve eş oluyor. Cok mu doğru tartışılır ama gerçek bu.
Sizin yapmanız gereken sey eger bunu ifade ettiyseniz ve kabul görmediyseniz beklentiyi min indirip farklı ortamlar yaratmaya calşmak.
Keşke çıkabilseler anne tek basına ark bir kahve içsse atıyorum en basitinden önğnden gelip geçenler hk masum dedikodular bile yapsa o rahatslık uzun süre götürüyor
 
Benim kaç yıllık arkadaşım var,ikimizinde çocuğu var.ayni sehirdeyiz kaç ay oldu defalarca söylememe rağmen görüşmüyor.ama daha yeni 2 yıldır tanidigim bekar bı arkadaşım var iki haftada bir mutlaka görüşürüz.bu tamamen tercih meselesi.bence ayda bir bile olsa anneler çocukları bırakıp kafa dinlemeli.birakacak birisi illaki bulunur yeterki insan istesin.
 
Suan ben de bir ışık yaktınız. Acaba öyle bir iş koluna girsem müşterim olur mu
 
Biz anne olunca kadın olmayı önceki kişiliğimizi bı kenara atmayı iyi biseymis gibi görüyoruz.ben hiç bir zaman bu kafada olmadım ne eşim ne çocuğum önce benim kendimi mutlu etmem lazim.kizim 8 yaşında bazen çok istekleri oluyo ona bile diyorum benimde sadece bı hayatım var ve bu hayatın hepsini sana yada bir baskasina adayamamanlamiyo ama belki bı gün anlayacak.
 
Çünkü babalar çocuk bakmak istemiyor, kadınlar da bu durumu o kadar kaniksamiş ki 1-2 saat bakar mısın deme hakkı bile görmüyorlar kendilerinde.Adamlar istediği gibi arkadaşlariyla takılırken kadinlar her an çocuklarla yapışık olmak zorunda.

Yani öyle "ay hayatımın anlamı çocuğum onu asla bırakamam" durumu pek yok aslında eşler "bir saat bakayım,sen git biraz kafanı dağıt bi kahve iç" deseler uça uça gidecekler.

Benim çevremden gözlendiğim durum bu.
 
Suan ben de bir ışık yaktınız. Acaba öyle bir iş koluna girsem müşterim olur mu
Kesinlikle olur herkese aynı şeyi söylüyorum iş kurmak isteyen bunu yapsın çocuklu çift arkadaşlarımız var asla bırakacak yerleri yok olsa kesin alırdık ihtiyacımız var diyorlar. Tabii ki şimdi güvende önemli ama referans olacak evde kamera sistemi olacak. Kesinlikle ben de kullanırdım saatlik bakıcı örneğin eşlerin ilişkisinde bile olumlu yansır bence bu çocuksuz hiçbir şey yapamayan insanlar var
 
Bekar çocuksuz kadınlara neden yeşilçam filmlerindeki sarışın kötü kadın muamelesi yapılıyor hiç anlamadım hoppa, kuaför dışında muhabbeti olmayan, laylaylom gönülden gönüle konan, cistak cistak müzik dinleyen ay ilahi yani güldürdünüz. Biz çocuksuz olanlar da buluşunca iş güç, gezi, kariyer, gelecek planları falan konuşuyoruz yani

Konu sahibi bahsettigin klasmandaki kişilerle görüşme, ben görüşmüyorum. Çocuklu arkadaşlarımla ya çocuk yattıktan sonra ailece ev ortamında ya da çocuğu babaya bırakır ve disarda yalnız görüşürüz. Şimdiye kadar hiç, çocuğumdan ayrı duramam diyen denk gelmedi, şok oldum yorumlarda görünce.
 
Tabi evlendikten sonra hepimiz birer ordinaryüs profesöre dönüşüp kız kıza buluşmalarda atom fiziği konuşuyoruz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…