Çocukluğunu Özleyenler Buyurun

huzurlu bir çocukluğum yoktu, ailemiz içinde tam olarak huzur vardı diyemem asla ama o günleri nasıl arıyorum. masumluğu, sevinci, hüznü çocukça yaşamayı, çocukça dertleri.. keşke bütün sıkıntılar çocukluktaki gibi kalsa.. büyüdükçe dertler de büyüdü.
komşunun kızları birlikte olurdu, evcilik oyununda beni hizmetçi yaparlardı. onlara ne kızardım. babam her zaman sokakta oynamama izin vermezdi, üstelik 1. kattaki evimizin balkonunu bu yüzden demirlettirmişti, demirlerin arasından çıkar kaçardım.
şu anda biraz da bunalımlı bi havayı teneffüs ettiğim için daha da bir özledim o günleri. bu dünyaya gelmek mi daha güzel, hiç burada olmamak mı, varlığımın hiç olmaması mı? kendim bile bilmiyorum.
keşke koşsaydım yine deliler gibi, düşseydim dizim kanasaydı, canım bu yüzden yansaydı da ağlasaydım. annem öylesine beni avutmak için yarama krem sürmeye çalışsaydı. hayatta beni üzmeyen tek insan, canım annem.. seni çok seviyorum.. ve büyüdükçe seni daha iyi anlıyorum..
açılan bu topik için de ayrıca teşekkürler.. içim birazcık rahatladı..
 
ne güzel bi topik olmus bu böyle.. 90li yillar kokuyor bütün hikayeler..dünyanin son güzel günleriydi bence.. artik yok öyle tatli hatiralar.. simdiki cocuklar cok sanssiz bence.. tek hatirladiklari atari oyunlarindaki futbol maclari ve msn yazismalar olacak neredeyse..

Yok ben doya doya yasadim cocuklugumu Allaha sükür.. ne güzel yazmisti biri burda.. biz büyüdük ve kirlendi dünya=(
 
ahh ahh keşke çocukluguma dönme ımkanım olsa
cok ahım sahım bı cocukluk gecırmedım ama ömrümün en güzel günlerıydı
dert yokk
üzüntü yok
sıkıntı yokk
oyun varr
sabah erkenden kalkardımm babamın arkadasından aldıgı eskı bısıkletı zorla bodrumdan cıkarırdım sabahın köründe bisiklete binerdim
ahh o evcılıklerımmm
sokaktan buldum ve sokakta kurulu olan evımın çöpten eşyalarııı
senağlama
sokak kapımızın yanında az bı boşluk vardı hep orda tahtadan bı evım olmasını isterdimm
en cok sevdıgım ve cok oynadıgım evcılıkk
yaa benı de aglattınız ama kocışş geldı ona böyle aglayarak görünemem
ama sonra yıne yazacagımmsenağlama
 
Teker teker okudum kizlar yazilarinizi, bir agladim bazi yerlerde güldüm.
Ben kücükken cok pis bir cocuktum ya, mahallede bir tek kiz olarak hayvanlardan korkmadigim icin, tüm korkan kiz arkadaslarima kücük kedileri üzerine atardim ve onlarda ciyak ciyak kacardi...ben gülerken uzaktan ablamin bana seslendigini duyardim : sen bir eve gel hele, görürsün gününü.
Hep korkardim aksam eve gitmekten...sanki yaptigim yaramazliklarin cezasini idamla ödeyecekmisim gibi.
Evde hep kötü isleri bana yaptirirlardi ablamlar, su örümcegi at balkondan asagi, yok su kertenkeleyi yakala at bahceye...simdi düsünüyorumda cok güzelmis ya cocuklugum.
Simdiki cocuklara gercekten üzülüyorum bizim gibi güzel bir dolu dolu cocukluk yasayamadiklari icin.
Bizim her animiz macerayla doluydu.
 
bu sözü hatirlayaniniz var mi:

bisikletine bi tur biniyimmi delikafadulden
 
küfür edenlere ayıpsızkaydirigubbakcemile3derdik şimdi ne komik geliyor
 
bizim dandirik bi radyomuz vardı aklına estimi çalışırdı babamda bana herzamanki gi bi olagan konuşmalarını yapıyo vay filanın kızı şöyle uslu böyle çalışkan dayanamadım git onların babası ol ozaman dedim (ne pişkinlik demi) babam tokatı yapıştırdı yapıştıracak kaldırdım attım kendimi somyaya (ozamanlar somya vardı yaa ne güzeldi)radyoda arkamdaymış birden bizim radyonun penceresi camcama muallim selam söyle amcama muallim...........şarkısıyla coştukkaydirigubbakcemile3
 

bende doya doya yaşadım ama benim babam çok huysuz bi adamdı bir huzurlu soframızı neredeyse hatırlamıyorum ama o sorunların içinde ne güzel yaşamışım çocukluğumu şimdiki çocuklar sanki hayatı sırtlamışlar ne kadar yorgunlar bezginler
 

:roflol::roflol: ay buna cok güldüm

gercektende ozamanlar pek kimsenin yasantisi dörtdörtlük degildi belki kiminin para derdi kiminin aile..ama yinede hersey daha güzeldi.. simdiki cocuklarin herseyi var gibi geliyo bana, herkesin evinde bilgisayar oyunlari, kapisinda bisikleti scooter bilmem ne.. ama hep sikayetciler.. daha fazla istiyolar.. benim gördüklerim böyle en azindan..

benim kardesim cok yaramazdi mahalleye bi girince cocuklar dört bir yana kacardi dövecek bizi diye.. her yaramazliginda ben ona "sana HeMan cizgi filmini almam bak" derdim otururdu yerine canim benim=) uzun süre öyle yaramazliklarini frenledim, sonunda babam getirdi eve cocuk mutluluktan uctu resmen.. benimde tehdit edecek biseyim kalmadi ama kaydirigubbakcemile
 
vallahi bende eskiden yaşadığım ama taşınmak zorunda kaldığım yeri ve çocukluğumu özlüyorum
 

:roflol: :roflol: :roflol:
radyonun zamanlamasi müthissss
 
babam cek sert görünüslü bir adamdir. ama cok yumusaktir.
annemse cok yumusak görünür ama sertti yani eskiden:) simdi öyle degil:) ben evlenince annem degisti biraz. daha dogrusu üniv icin evden ayrilinca...


neyse anlatmak istedigim seye geleim:
okulda bahce cok genisti teneffüste igne atsan yere düsmezdi. bende merdivenlerden indim. tam inerken arkadasimi gördüm biraz ilerde arkasini dönmüs biriyle konusuyordu. bende kostum kostum hani yapilirdi ya omuzlarina bastirip ziplardik. tam kendimi attim ileriiii arkadas ilerlemeye baslayinca ben yüzüstü yere gümmmmm :roflol: :roflol: :roflol: bütün bahcenin gözü önünde, hala gülüyorum hatirlayinca. yani zamanlasan olmaz ama olmustu iste
 
Bizim evimiz 2 katlıydı ben çatıya çıktım alt kattada rahmetli babam oturuyor, oradan bir taş aldım ama öyle küçükki nohut kadar, bu taşı atsam babamın kafasına değer dedim ve taşı attım. o küçücük taşa babacım öyle bir bağırdıki bi baktım ben önde babam arkada kovalamaca oynuyoruz, ben koşarak üvey annemin arkasına saklandım, babam bana 1 - 2 vurdu ama ben nasıl gülüyorum, üvey annem kocaman adamsın çocukla çocukmu oluyorsun diye kızıyor, bende ama baba nasıl değdi diye gülüyorum çocukta dediysem 12 13 yaşındaydım bende az değilmişim ha.
 
ah ah çocukluğumu öyle özlüyorumki ah
ah keşke çocuk olabilsem yeniden
ben bir bakıma erkek gibi yetiştim diyebilirim
sokaklarda futbol oynardım,misket,gazoz kapak filan işte
erkek çocuklarını döverdim
mahallenin kaba dayısı gibiydim o günlerim tekrar gelse
bizim çocukluğumuz bambaşkaydı serbes büyüdük gece yarılarına kadar sokaklardaydık
ben bu günlerimi hep gözümde canlandırırken şimdiki çocuklarımıza acıyorum
çocukluklarını yaşayamıyorlar pek diye salamıyoruz malesef
mafoldumben
 
okulda ögretmenim demeye öyle alismistim ki, bakkala gidip: annem iki ekmek istiyor ögretmenim demistim kaydirigubbakcemile3 bakkal amca gülmüstü

bi kerede midem bulaniyordu. ögretmenin yanina gidip: banyoya sey tuvalete yani lavaboya gidebilir miyim diye sormustum. bi türlü söyleyememistim. banyoyu napicaksam :roflol:
 
off off keşke bir sihir olsaydıda çocukluğumuza geri dönebilseydik :gitme: bende çocukken az değildim hiç unutmam 4. sınıftayken sıra arkadaşımla küsmüştük:dilcikar: acaba nasıl intikam alabilirim diye hain bir plan gelmişti aklıma :1ninca:sıra arkadaşım sınıfa girmeden oturduğu yere rabdiye koydum kötükedihüso arkadaşım geldiği gibi tam üstüne oturdu oturduğu gibi hoppp yerinden fırladı rabdiyeyi eline aldığı gibi fırlattı belliki çok acı çekmişti ama benim koyduğumu hiç anlamadı saf arkadaşım :icecream:
 
bide amcamın kızıyla milletin kapı ziline basıp kaçmayı çok severdik kimo kimoooo seslerini duyuncada gülmekten nerdeyse altımaza kaçırıyırduk (bazen kaırdığımızda oluyordu) kaydirigubbakcemile3
 
canim senin gibi neseli biri lazim bu topige yaaa:))) hosgeldin tatil dügün kusu :)))))
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Görümcemin kafamda oluşturduğu şüphe sonucu bende oluşan takıntı. Ay lütfen yardım edin.
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
5K
Pembekoala35
P
  • Kilitli
Bir tartışma
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
2K
KudrAlobar
C
Kız arkadaşım beni dolduruşa getiriyor
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
1K
absurdizm
B
Bursa trizomi 18 hikayem
Yorumlar
8
Görüntüleme
411
gebito
U
Hamile kalmak istemiyorum acaba hamile miyim
Yorumlar
19
Görüntüleme
681
user224455
U
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…