Çocukla hayat zor gerçekten hele 3 tane aynı yaşta çocuğa yetebilmek cidden zor Allah yardımcınız olsun konu sahibi.
Benim bir kızım var,4 yaşına girecek 2.5 ay sonra ben bile zorlanıyorum. En basitinden dün okuldan aldım,havuza gidelim dedim,acıktım pizza alalım dedi,girdik pizzacıya açım diye ağladı beklerken. Pizza geldi arabaya gidene kadar sırtımda çantası,elimde pizzası,ayranı yanımda kızım"anne bitti bir dilim daha ver,anne ayran ver,anne ağzımı sil"3 adımlık yolu 10 dakikada gittik. Arabaya kendimi zor attım,ara ara durup,ayran pizza servisi yaptım hanımefendiye. Yedi eve geçene kadar. Evde bu sefer giyinme telaşı,anne simidimi alıp geleyim,anne bu elbise olmaz,elbise seçeyim,derken 17.10 du saat eve girdiğimizde,saat 17.50de zor çıkabildik.
Halbuki ben 5de havuzda olmayı planlıyordum,tam 1 saat geç gittik. Bu sefer su soğudu,sadece 40 dakika kalabildik. Evde yemek hazırdi,ben onu 16 30 da alıp evde yedirip gidecektim hiç oyalanmadan olmadı,evdeki hesap çarşıya uymadı tabiri caizse. Ben ki pratik dakik insanım,planlama yapınca uymamak/uyamamak gerer beni ama olmuyor çocukla maalesef. Hep böyle oluyor,asla o ayarladığım vakitte çıkamıyorum ne evden,ne gittiğim yerden,yok olmuyor
Siz 3 çocukla ciddi zorlanırsinız eminim.
Eşim ikinciyi düşünelim kafasında konuşuyor bu aralar, dedim 1 sene zaman ver bana her ne kadar istesemde kardeşi olmasını,inan hazır değilim hiç. Cidden hazır değilim o psikolojiye. 1 sene daha ileri attım bakalım.
Öyle tuhaf birşey ki çocuk,dün beni o kadar yormasına rağmen,erkenden uyudu yorgunluktan,gece kalktı,babasıyla oturuyordu,özlemişim,gittim geldim öptüm kokladım çocuğu sanki aylarca görmemiş gibi. Uyumasa geç yatsa gözünün içine bakarım uyusunda dinleneyim kafa dinleyeyim diye ama uyuyuncada özlüyorum,tuhaf bir durum yani çocuk sevgisi,çocukla yaşamak. Böylede anlamsız psikolojilere giriyor insan.
Allah herkesin evladını bağışlasın. Kimseyi evladiyla sınamasın ve tüm annelere sabır,güç,kolaylık versin.
Allah kolaylık versin 3 çocuk çok zor olmalı
