çok bilmiş bebek duayenleri

BayanRuj .!.:

ben daha şimdiden eşimi tembihliyorum,yanımda senden başka kimse olmasın,
doğumdan sonra kimseyi görmek istemiyorum diyorum,
eee annenlerde mi gelmiycek diyor, doğuma girince arar çağırırsın ertesi güne kadar anca gelirler
bir günde ölmem heralde sen bakarsın diyorum
gerçekten doğumdan çıkar çıkmaz bütün sülalenin başına toplanmasına nasıl tahammül edilir ya
ben o an hangi piskolojide olacağımı bilemediğim için kimseyi istemiyorum kızlar.

Genişletmek için tıkla...

Anie .!.:

ay bi yaşıma daha girdimm

Genişletmek için tıkla...

biricik61 .!.:

yine birgün
kaynanam-kusuyor bu çocuk kuru kursak olmuş
-kuru kursak da neeeee
kaynanam-ümüğünde birşey var işte
-hııı ne var?
kaynanam-ümüğü yukarda olabilir
-

Genişletmek için tıkla...

ferdaerd .!.:

Biz altlı üstlüyüz kayınvalidemle, doğumda eşimle beraber hastanede kaldılar iki gün, evde de kırk gün beraberdik. Çamaşırımı, bulaşığımı yıkadı, yemeğimi yaptı her şeyime koştu hakkını yiyip nankörlük edemem. Her ihtiyacımı karşıladı, hem bana hem bebeğime sürekli bir şeyler alıp getirdi. Ama uzun bir süre bebeğim onun yanındaydı, geceleri onunla uyudu, bir de bizimki gazlı bir bebekti hep kucağında uyudu. Ben gece bir tek emzirmek için alabildim bebeğimi, bazen istediğimde vermedi bile kucağıma. Bir de bizimki alamadı memeyi önce, gecenin bir yarısı herkes tepemde dikilmiş mememi çocuğa tutturmaya çalışıyor benim sinirler harap artık ağlıyordum sürekli. Annem babam gelir, misafirim gelir, çocuk sürekli onun kucağında. Benim kokumu tanımayacak diye korktum uzun süre. Kendimi çocuğun annesi değil de bakıcısı gibi hissettim, yavrumun ilk bebekliğini hatırlamıyorum bile. Hangi memeni verdin, niye yine onu veriyorsun, sağınca ne kadar süt çıktı... Başta tutmadı ya her emzirişte gelip başıma dikilip seyrederdi iyi iyi emiyo derdi. Sütüm coşup taşarken bile sütün az muamelesi yapardı. Bir aya başlamadan sayesinde mamaya başladık doktora bile sormadan. Şimdi bile acıktı diyorum, mama yap getir içireyim diyor. Sanki ben sütüm bitti demişim gibi. Beni hiçe sayıyor. Doktora gidince bile ben arkada kalıyordum, eşimle ikisi çocuğu giydiriyordu filan. Bir gün çocuk doktoru kuzenim geldi gazı var ağlıyor ikimiz uğraşıyoruz susturmaya, hoop geldi çocuğu kucağımızdan alıverdi! Tartıştık o gün. Artık eskisi kadar susmuyorum, şakayla karışık bazen söylüyorum lafı. Şimdi bile her gün beraberiz. Gece eşim bazen geç geliyor, çocuk uyumuş olsa bile o gelene kadar yanımda oluyor. Ve hala çocuk mamasını bitirmeyince aç kalacak diye değil babannesi laf söyleyecek diye tedirgin oluyorum. Nasıl sinmişsem! Bazen acaba çocuğumla aramızdaki ilişki olması gerektiği gibi mi diye düşünüyorum çünkü hep varlığını gölge gibi ikimizin arasında hissediyorum. Sürekli oğlum benim oğlum diye sever bebeğimi. Şu an iki üç gün annemdeyim ve dört aydır ilk defa onlardan uzağım ve özgürüm! Halen bana bir sürü hediye alır getirir, oğluma da, elimi bir işe sürdürmez, laf söyletmez ve sever beni. Kötü niyetli olmadığını biliyorum ve zaten bu yüzden sabrediyorum. Ama bebeğimle aramıza girdi ve aşırı sahiplendi onu. Yaşadığım kabus gibi lohusalığı asla unutmayacağım ve içimde bir yara olarak ölene kadar kalacak. Şimdi bile işe devam etsem mi diye düşünüyorum çünkü başlarsam çocuğuma o bakacak ve işin daha beter olmasından korkuyorum(

Genişletmek için tıkla...

Ozgunsim .!.:

Yardım etmek ayrı , birinin tüm hayatına hakim olmaya çalışmak ayrı..
Ortada çok cana yakın ve verici görünen ama aslında her şeyi kendi yaparak söz hakkının da kendine ait olmasını sağlayan bir diktatör var aslında.
Bunu gördükten sonra ipleri almak o kadar zor değil çünkü tek yapman gereken kararları onun vermesine izin vermemek...
Hiçbir konuda ona danışma ki otorite olmadığını anlasın; bebeğinle ilgili tüm işleri kendin yapmaya çalış ve ondan yardım istememeye gayret et... Tartışmadan hayır diyebilirsen ve aranızı bozmadan bebeğin ve kendi evinle ilgili kararları senin aldığını fark etmesini sağlarsan biraz kendini çeker belki... Ama ne olursa olsun eşinle aranı bozma ve ona aksettirme çünkü anlamaz...

Genişletmek için tıkla...

ferdaerd .!.:

Aynen öyle, çok yardımcı oluyor ama aynı zamanda bütün hayatıma hakim olmaya çalışıyor, bazen çok bunalıyorum, üç kişilik bir aile olduğumuzu anlayamadım daha. Neyse ki kötü niyetli değil, ne yapayım elimden geldiğince boşveriyorum ve artık dediğin gibi kendi işimi kendim görmeye çalışıyorum, o benden önce görmediği sürece. Minnet altına gitmekten nefret ediyorum!

Genişletmek için tıkla...

Ozgunsim .!.:

Durumunuzu ve sıkıntınızı çok iyi anlıyorum... Bebeğiniz büyüdükçe o baskı biraz azalacak belki biraz da değişecek ama en nihayetinde az-çok devam edecek çünkü dediğiniz gibi herşeyin altında "iyi niyet" yatıyor :)
size bol sabır diliyorum, umarım herşey güzellikle yoluna girer ...

Genişletmek için tıkla...

TDS .!.:

herkesin var böyle anıları galiba yaşamayan var mı ki
ben hamileydim eşimin halası bana baktı ve neyse kocana çok bak ta bari ona benzesin çocuk dedi
doğum yaptım kaynanam ben emzirirken kulağını yaklaştırıp çocuk yutkunuyor mu diye dinlerdi yok yutkunma sesi az senin sütün yok doymuyor bu çocuk derdi
daha neler neler

Genişletmek için tıkla...