2 yıllık evliyim 1 yaşında oğlum var (edebiyat fakültesini okudum. ama şuan ağlıyorum hiç düzgün bir Türkçe beklemeyin.)üniversiteyi bitirince evlendik.ve üniversiteyi okuduğum şehirde kalmış oldum ben de. eşimin annesi babası alt katımızda üst katımızda da eltim oturuyor. üniversite bitince bütün dostlarım arkadaşlarım çevrem hepsi memleketine döndü. kimsem kalmadı. ne eltimle kafa uğdurabiliyorum ne de kayınvalidemle.etrafımda hiç kimse yok. çok yalnızım.kadın danışma derneklerine üye oldum oğlum benden ayrılmadığı için onu da götürdüm bi kaç kez sorun oldu. artık onlara da gidemiyorum. kocamla da tartışınca iyice tek başıma kalıyorum. bi sıkıntımı ya da mutluluğumu paylaşacak bir Allahın kulu yok hayatımda. eltim çok başka onunla konuşunca olmuyo. kocamla kavga etsek herkes kapmıza üşüşüyo. meraktan çatlyorlar. normal günlerde hep ikisi birlikte bir şeyler yapıyorlar.kapımı çalan olmuyor. yanlarına gitsem rahat edemiyorum. ayak uydurmaya çalıştım olmuyor. bana hiç ama hiç uymuyor. küfürlü,gürültü konuşuyorlar. kültürsüzlükten midir cahillikten midir bilmiyorum ne desem alay konusu oluyor. çok kargaşa bir yaşam tarzları var. kitap okusam dalga geçiyorlar.el işi yapsam dalga geçiyorlar. evden çıkmıyorum. kimseyi görmüüyorum. çıldıracak gibiyim..bazen kocam da beni hiç ama hiç anlamıyor. tartışmamız bile çok yersiz hadsiz hududsuz oluyor.. tek hayatım oğlum.. onun dışında kendimi el işine verdim.. ama bi süre sonra çok saçma geliyor yaptıklarım...kimseyle paylaşamadıktan sonra..kusura bakmayın belki saçma bi dert bu ama çok bunaldım.. hayatım sanki boşlukta.. zaten çok duygusal takıntılı biriyim..nese yeter...
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
çok bunaldım...
- Konu Sahibi ayymme
- Başlangıç Tarihi
türkiyede bi komsuluk kavrami vardi benim bilidgim cat kapi gelen olurdu artik öyle degilmi
hele bide yeni gelinsen falan dahada cok gelenin olurdu
esinizin ailesini degistiremezsiniz kitap okudunuz diye dalga geciyolarsa onlarin kendi ayibi bence
yerinizde olsam takmazdim el isi yapmanin zarari neymiski cok rahatsiz oluyorsaniz fazla gidip gelmeyin oglunuz biraz büyürse belki calisma imkaniniz olur cevre edinirsiniz allah yardimciniz olsun
hele bide yeni gelinsen falan dahada cok gelenin olurdu
esinizin ailesini degistiremezsiniz kitap okudunuz diye dalga geciyolarsa onlarin kendi ayibi bence
yerinizde olsam takmazdim el isi yapmanin zarari neymiski cok rahatsiz oluyorsaniz fazla gidip gelmeyin oglunuz biraz büyürse belki calisma imkaniniz olur cevre edinirsiniz allah yardimciniz olsun
bunlari kafaya takmamaya calismalisin. ayni seyleri bende yasiyorum.o yüzden de mümkün oldugunca uzak duruyorum esimin ailesinden.en azindan bi yavrun var onunla vakit gecirebilirsin.ayrica türkiyedesin.aksam esin isten gelince cocugunu ona devredip herhangi bir kursa falan gidebilirsin.bildigim kadariyla calisanlar icin özel kurslar falan var.acikögretim fakültesine yazilabilirsin.hem yeni cevre edinirsin hemde evdeyken bi ugrasin olur. simdilik aklima gelenler bunlar.ama sana tavsiyem cevrendeki insanlara odaklanip kendini de esini de yiyip bitirme.ben denedim inan hic bi faydasi olmuyor.
Aynı binada oturmanızın verdiği bir sıkıntı var canım. Doğal olarak özel hayatınız yok nerdeyse. Çalışma imkanın yokmu? oğlunu kreşe verirsin, hem mesleğini yaparsın, bu süreçtede kafan dağılmış olur. Bence çalışmayı düşün, hem eltin, kayinvalidenlede fazla muhattap olmamış olursun.
çok teşekkür ederim yorumlarınız için öncelikle. çalışmayı tabiki düşünüyorum,çalışmadan duramam. ama oğlum bana o kadar alışkki inanamazsnız babasıyla bile kalmıyor tek başına. odadan çıksam ağlıyor. 4 yaşına gelince kreşe vermeyi düşünüyorum. anca öyle çalışabilirim.
onlar güldüğünde dalga geçtiklerine hiçbir şey yapamıyorum. ağzımı bile açamıyorum. çünkü ben böyle yetişmedim. bana göre '' aptal ,salak'' kelimeleri bile küfürdür. insanlarla dalga geçmedim hayatım boyunca.eltimin kızı var 5 yaşında çok yaramaz günde 5 kere falan dövdüğü oluyor eltim. hayretler içinde izliyorum sadece. ben ailemden dayağı geçtim kavga bile görmedim. bu ortamda nasıl bi çocuk yetiştiricem bilmiyorum. zaten oğlum da bu yüzden bana çok bağlandı. herkesi uzak tuttum ondan.lohusa halimle bile kimse yardım etmedi ki yardım da istemedim. halbuki inanın bir 1 seneye kadar bir bebeği anca uzaktan sevmişimdir. nasıl bebek bakılır inanın bilmiyordum. ama yaşayınca zor durumda kalınca öğretiyormuş hayat..
eşimin maaşı artınca kiraya çıkarız dedi bi kaç kez.o da 2 seneyi bulur sanırım. o kadar bunaldım o kadar boğuluyorum ki anlatamam. tek bir arkadaşım bile yok.insan anlatınca rahatlar. sadece derdini değil mutluluğu bile paylaşmak güzeldir. içimde tıkanıyor herşey.ve çoğu zaman eşim kesinlikle beni anlamıyor. o sadece işe gidip geliyor. normal ev düzeni işte ona göre. kesinlikle yanlış anlaşılmasın ama lise mezunu o. bilmiyorum herkes dedi bana yapamazsınız diye en başta. fikir çatışması olur diye.. hem de en alasını yaşıyoruz. ama çok aşık oldum evlendim.vazgeçemedim. o kadar çocuksu tavırları varki bazen onu bir kez de ben yetiştiriyormuşum gibi oluyor.
onlar güldüğünde dalga geçtiklerine hiçbir şey yapamıyorum. ağzımı bile açamıyorum. çünkü ben böyle yetişmedim. bana göre '' aptal ,salak'' kelimeleri bile küfürdür. insanlarla dalga geçmedim hayatım boyunca.eltimin kızı var 5 yaşında çok yaramaz günde 5 kere falan dövdüğü oluyor eltim. hayretler içinde izliyorum sadece. ben ailemden dayağı geçtim kavga bile görmedim. bu ortamda nasıl bi çocuk yetiştiricem bilmiyorum. zaten oğlum da bu yüzden bana çok bağlandı. herkesi uzak tuttum ondan.lohusa halimle bile kimse yardım etmedi ki yardım da istemedim. halbuki inanın bir 1 seneye kadar bir bebeği anca uzaktan sevmişimdir. nasıl bebek bakılır inanın bilmiyordum. ama yaşayınca zor durumda kalınca öğretiyormuş hayat..
eşimin maaşı artınca kiraya çıkarız dedi bi kaç kez.o da 2 seneyi bulur sanırım. o kadar bunaldım o kadar boğuluyorum ki anlatamam. tek bir arkadaşım bile yok.insan anlatınca rahatlar. sadece derdini değil mutluluğu bile paylaşmak güzeldir. içimde tıkanıyor herşey.ve çoğu zaman eşim kesinlikle beni anlamıyor. o sadece işe gidip geliyor. normal ev düzeni işte ona göre. kesinlikle yanlış anlaşılmasın ama lise mezunu o. bilmiyorum herkes dedi bana yapamazsınız diye en başta. fikir çatışması olur diye.. hem de en alasını yaşıyoruz. ama çok aşık oldum evlendim.vazgeçemedim. o kadar çocuksu tavırları varki bazen onu bir kez de ben yetiştiriyormuşum gibi oluyor.
kusura bakmayın çok doluyum uzun uzun yazıyorum. boğazımda düğümlü sanki her şey.dün gece yine tartıştık eşimle.onun üzerine açtım zaten bu konuyu. tartışmalarımız o kadar seviyesiz oluyorki çıldıracak gibi oluyorum. kafamı duvarlara vurasım geliyor. anlamıyor ne desem nasıl anlatsam anlamıyor.. yanlış anlamayın kendimi övmek için demiyorum kesinlikle ama edebiyat mezunuyum. o kadar çok anlatım tarzı biliyorum ki .. ama kocama tartışırken hiçbir şeyi anlatamıyorum. o sadece aynı şeyi tekrar ediyor. sanki beni dinlemiyor. susmayı denedim. o zaman da etrafa saldıryor etrafı dağıtıyor vuruyor kırıyor.. ben çok kötü oluyorum öyle olunca.yaşamadığım bilmediğim şeyler... off Allahıma dua ediyorum.. sabır sabır sabır... boğuluyorummmmm
Eşinizin aile yapısının böyle olduğunu bilmiyormuydunuz ki aynı binada oturmayı kabul ettiniz?
Hiç mi anlamadınız konuşma tarzlarından felan nasıl insan olduklarını...
Kiraya çıkma işi biraz zor olur belki ama denemenizde yarar var.
İşe girip bu sıkıntılarınızdan kurtulabilirsiniz.
Hiç mi anlamadınız konuşma tarzlarından felan nasıl insan olduklarını...
Kiraya çıkma işi biraz zor olur belki ama denemenizde yarar var.
İşe girip bu sıkıntılarınızdan kurtulabilirsiniz.
Bence yapılacak tek şey işe başlamanız. Harika bir mesleğiniz var, neden heba ediyorsunuz kendinizi. Bu şekilde kendinizi yıpratıp psikolojiniz bozulduğunda çocuğunuza faydalı olabilecek misiniz? Her dakika yanında olan annedense sağlıklı bir anne daha gerekli çocuk için.
Evliliğinizle ilgili de sanırım söylenecek bazı şeyler var, aşkın hayat boyu kendini besleyebileceği bir ortam yoksa birgün biteceğini siz de görmüşsünüz sanırım. Ama geçmişin hataları ile sizi yargılamak yerine elimizden geldiğince çözüm sunmaya çalışmak dhaa faydalı.
Evliliğinizle ilgili de sanırım söylenecek bazı şeyler var, aşkın hayat boyu kendini besleyebileceği bir ortam yoksa birgün biteceğini siz de görmüşsünüz sanırım. Ama geçmişin hataları ile sizi yargılamak yerine elimizden geldiğince çözüm sunmaya çalışmak dhaa faydalı.
eşimin ailesini şu kadar biliyordum: 1 yıl nişanlı kaldık benim okulun son senesiydi ve ben öğrenci evine çıkmıştım. birlikte yaşadık eşimle nişanlıyken hiçbir sorun yaşanmadı aramızda . son senem olduğu için çok yoğun çalışıyordm. haftada bir kere falan görebiliyordum ailesini. çok farklı davranıyorlardı. böyle uzaktan hayran hayran..tabiki konuşma tarzlarından ya da davranışlarından bişiler farkediyor insan.. ama o zaman öyle düşünemiyorsun ki... aaa bunlar bana uymaz.. ben bunlarla yapamam.. gibi bi düşünceye kapılmam imkansızdı o dönem için. düğün hazırlıkları sırasında bi kaç kez problem yaşadık. ama hallettik yuttuk uyuttuk oldu geçti... ama ilk zamanlar ailesi normal iyi bir aileydi. değiştiler de demiyorum ama ya ben göremedim görmeye de zaten vaktim yoktu... ya da onlar gösteremediler huylarını yaşamlarını bana..
bu arada burda öyle saçma bi komşuluk var ki anlatamam. evlendiğim ilk zmanlar her komşuyu çağırdım evime. kimi gelmedi. kimi geldi. ama bir daha haber alınamadı:) kimse kimseye gitmiyor zaten.. elitimin bi arkadaşı var o onunla sürekli.. ama kafam uymuyor.. uydurmaya çalışıyorum sonra ben çok üzülüyorum...
kendi ailem dediğim bir annem var bir de ablam . babamı 9 yaşında kaybettik. abim vardı o da 9 yaşındaydım öğretmendi şehit oldu..ablam istanbulda evli.. annem de 85 yaşındaki anneanneme bakıyor.. gidip geliyorum tabi anneme ama o başka memlekette ben başka.. kolay olmuyor çocukla.. kendisi de 65 yaşında ve astımı var.. o pek gelemiyor..
öğretmenlik yapmayı istiyorum abim gibi. ama daha zamn var.. diceksiniz neden hemen çocuk yaptın.. oldu ... artık pişmanlık sadece masum oğlumu üzer.. pişman olmuyorum.. iyiki var..
bu arada burda öyle saçma bi komşuluk var ki anlatamam. evlendiğim ilk zmanlar her komşuyu çağırdım evime. kimi gelmedi. kimi geldi. ama bir daha haber alınamadı:) kimse kimseye gitmiyor zaten.. elitimin bi arkadaşı var o onunla sürekli.. ama kafam uymuyor.. uydurmaya çalışıyorum sonra ben çok üzülüyorum...
kendi ailem dediğim bir annem var bir de ablam . babamı 9 yaşında kaybettik. abim vardı o da 9 yaşındaydım öğretmendi şehit oldu..ablam istanbulda evli.. annem de 85 yaşındaki anneanneme bakıyor.. gidip geliyorum tabi anneme ama o başka memlekette ben başka.. kolay olmuyor çocukla.. kendisi de 65 yaşında ve astımı var.. o pek gelemiyor..
öğretmenlik yapmayı istiyorum abim gibi. ama daha zamn var.. diceksiniz neden hemen çocuk yaptın.. oldu ... artık pişmanlık sadece masum oğlumu üzer.. pişman olmuyorum.. iyiki var..
bu arada çalışmayı tabiki denedim.. dersaneye başladım 2. günün sonunda ayrılmak zorunda kaldım.. halbuki iş çok hazır geldi elime kendileri taklif ettiler resmen. fakat çalışma saatleri çok yoğun olduğundan evi çocuğu ayarlayamadım.. çok küçüktü oğlum henüz.. sonra biraz büyüynce trt haber bürosunda bir iş buldum.. onda da babaannesine bırkatım oğlumu. ama saat başı _durmuyo bu bende ağlıyo hep.. eve gel çabbuk eve gel .. telefonları yüzünden bıraktım. dayanamadım.. ağlayan çocuğu eğlendirmesini bilmeyen diyer torununa deli gibi bağırabilen birine nasıl bırakırım.. gözümün onunde olmadık şeylerle azarlıyorlar çocuğu.. kreşler çok pahalı burda. tüm maaşımı verip üzerine para eklemek lazım.
aşk... aşk öyle bıçak sırtı ki kanaya kanaya yürüyorsun..
aşk... aşk öyle bıçak sırtı ki kanaya kanaya yürüyorsun..
onlar dalga geçtiğinde eğer suratınızı asıyorsanız bundan zevk alırlar ve daha çok yaparlar. eğer sizde gülerseniz onların yaptığı davranış amacına ulaşmadığı için sonunda kazanan siz olabilirsiniz
çocuğunuz daha 1 yaşında. onun şuan size ihtiyacı var. sabredin biraz daha 3-4 yaşına geldiğinde işe başlayın. sakın onu sevmeyen babaane ile baş başa bırakmayın. çocuğun hayatını şimdiden karartırsınız. sizin sevginize onunla ilgilenmenize ihtiyacı var şu ana.s
çocuğunuz daha 1 yaşında. onun şuan size ihtiyacı var. sabredin biraz daha 3-4 yaşına geldiğinde işe başlayın. sakın onu sevmeyen babaane ile baş başa bırakmayın. çocuğun hayatını şimdiden karartırsınız. sizin sevginize onunla ilgilenmenize ihtiyacı var şu ana.s
Senı anlayabılıyorum. Bende cok yalnızlık cektım, hala da cekıyorum aslında. Calısıyor olmama ragmen bır tane arkadasım yok. Bu sıte bana fayda saglıyor bu anlamda. Fakat cok ısterdım, bır kız arkadasım olsun, arada evıme gelsın, bırlıkte kahvemızı yudumlayalım, bırlıkte alıs-verıs yapalım. Ama yok.
Sende benım gıbı yap. Buradakı arkadaslık ıle tatmın etmeye calıs kendını. Bılıyorum, yetersız. Fakat en azından duygularını paylasabılecegın bırılerı oldugunu bılmek, onlardan destek gormek cok hos.
Sende benım gıbı yap. Buradakı arkadaslık ıle tatmın etmeye calıs kendını. Bılıyorum, yetersız. Fakat en azından duygularını paylasabılecegın bırılerı oldugunu bılmek, onlardan destek gormek cok hos.
- 4 Mart 2008
- 5.435
- 342
- 398
Oğlunuza yoğunlaşın derim. Onunla birlikte çıkın dışarı gezin dolaşın. Oyun gruplarına katılın mesela. Çocuk tiyatroları sinemalarına gidin.
Oğlunuzun sosyalleşmesini, sizden bağımsızlaşmasına yardımcı olun öncelikle.
Hem onu kreşe hazırlamış olursunuz hem size de iyi gelir bu durum.
Eve kapatmayın kısaca kendinizi.
Eltiniz ve kayınvalidenizle de fazla görüşmeyin. ılgilenmeyin.
Bırakın onlar dalga geçsin. Size zararı yok ki. Takmayın kafanıza.
Kendinize ve oğlunuza yoğunlaşın siz.
Oğlunuzun sosyalleşmesini, sizden bağımsızlaşmasına yardımcı olun öncelikle.
Hem onu kreşe hazırlamış olursunuz hem size de iyi gelir bu durum.
Eve kapatmayın kısaca kendinizi.
Eltiniz ve kayınvalidenizle de fazla görüşmeyin. ılgilenmeyin.
Bırakın onlar dalga geçsin. Size zararı yok ki. Takmayın kafanıza.
Kendinize ve oğlunuza yoğunlaşın siz.
tamamen aynı durumdayız diyebilirim..
9 aylık evliyim...kaynanamlarla altlı üstlü oturuyorum..
çok pişmanım aynı binada oturduğum için..kendi evimizde değil zaten..kiracıyız..
ailem istanbulda ben ankaradayım..4 aydır yüzlerini görmüyorum..burda yapayalnızım..
dışarıya çıksam çevreyi tanımıyorum..bi yere gitmek istesem kaybolurum inanın...akşama kadar evde yalnızım..kaynanamlarla 1-1,5 ay öncesine kadar sürekli beraberdik..
beni hep ezdiler..evdeki buzdolabımın fişi bile çekiliydi..sabah erken saatte iniyordum gece yatmaya sadece eve çıkıyordum..eşimin ailesiyle kendi aralarında olan bir sorun nedeniyle küstüler ve biz artık evimizdeyiz..zaten oradayken hep ezdiler beni..hep hizmet hep hakaret..bir dakika oturma yok..herşeyi ayaklarına bekliyorlar..
7 aylık hamileyim..eşim küstükten sonra ben yine indim ayıp olmasın dedim ama duyduğum hakaretlerin haddi hesabı yok..saymadıkları laf kalmadı bu halimle..
1 kere olsun karşılarına geçip ters bir laf etmedim..benim aileme bile ne laflar saydılar hakaretler ettiler..ama ağzımı açıp bişey diyemedim..
Bende çok doluyum arkadaşım...aynı durumdayız..ben inmediğim süre zarfında onlarda gelmediler hiç yukarıya..
eşim bana aşağıya in diye baskı yapıyor..eşimle hiç bir sorunumuz yok aslında ama hep ailesinin yüzünden tartışıyoruz,küsüyoruz..
evlendim bir komşum bile hayırlı olsuna gelmedi..binada gördükçe ben iyi akşamlar filan diyorum..onlarda iyi akşamlar diyolar o kadar.ben selam vermesem vermiyolar..niye böyle yapıyorlar anlamıyorum..oysa hepsi birbirinin evine gidip geliyolar..
bir kere üst komşumun balkonuma çorabı düştü..bende iyi bahane olur gidip tanışayım dedim..bir tabakta pasta alıp gittim..içeriye buyur etti..girdim.abla banada gel beklerim mutlaka dedim tamam dedi...daha çıt yok..ne gelen ne giden..çok üzülüyorum..
perdelerimin yıkanması lazım,camlarımın silinmesi lazım..yapamıyorum tek başıma..hamilelikten dolayı uzanmak yasak..eğilip tırmaklarımı kesemiyorum artık..ama bir kere olsun çıkıpta kızım yardım edilecek bişey var mı demediler..oysa ben evlendiğimin ilk günü bile beni aşağıya indirip iş yaptırdılar..8 ay boyunca ne kaynanam ne görümcem bulaşık bile yıkamadı..hep ben..
ailemi çok özlüyorum..göremiyorum..
kusura bakma çook uzun yazdım ama bende çok dertliyim..
2,5 ay sonra doğum yapıcam ama kimsem yok..aniden sancılansam,düşsem kimse bilmez..
Allah seninde yardımcın olsun..kusura bakma ben sana yardımcı olamadım..kendi derdimle dahada bunalttım seni..ama benimle aynı dertte birini görünce anlatma ihtiyacı duydum.kusura bakma..
9 aylık evliyim...kaynanamlarla altlı üstlü oturuyorum..
çok pişmanım aynı binada oturduğum için..kendi evimizde değil zaten..kiracıyız..
ailem istanbulda ben ankaradayım..4 aydır yüzlerini görmüyorum..burda yapayalnızım..
dışarıya çıksam çevreyi tanımıyorum..bi yere gitmek istesem kaybolurum inanın...akşama kadar evde yalnızım..kaynanamlarla 1-1,5 ay öncesine kadar sürekli beraberdik..
beni hep ezdiler..evdeki buzdolabımın fişi bile çekiliydi..sabah erken saatte iniyordum gece yatmaya sadece eve çıkıyordum..eşimin ailesiyle kendi aralarında olan bir sorun nedeniyle küstüler ve biz artık evimizdeyiz..zaten oradayken hep ezdiler beni..hep hizmet hep hakaret..bir dakika oturma yok..herşeyi ayaklarına bekliyorlar..
7 aylık hamileyim..eşim küstükten sonra ben yine indim ayıp olmasın dedim ama duyduğum hakaretlerin haddi hesabı yok..saymadıkları laf kalmadı bu halimle..
1 kere olsun karşılarına geçip ters bir laf etmedim..benim aileme bile ne laflar saydılar hakaretler ettiler..ama ağzımı açıp bişey diyemedim..
Bende çok doluyum arkadaşım...aynı durumdayız..ben inmediğim süre zarfında onlarda gelmediler hiç yukarıya..
eşim bana aşağıya in diye baskı yapıyor..eşimle hiç bir sorunumuz yok aslında ama hep ailesinin yüzünden tartışıyoruz,küsüyoruz..
evlendim bir komşum bile hayırlı olsuna gelmedi..binada gördükçe ben iyi akşamlar filan diyorum..onlarda iyi akşamlar diyolar o kadar.ben selam vermesem vermiyolar..niye böyle yapıyorlar anlamıyorum..oysa hepsi birbirinin evine gidip geliyolar..
bir kere üst komşumun balkonuma çorabı düştü..bende iyi bahane olur gidip tanışayım dedim..bir tabakta pasta alıp gittim..içeriye buyur etti..girdim.abla banada gel beklerim mutlaka dedim tamam dedi...daha çıt yok..ne gelen ne giden..çok üzülüyorum..
perdelerimin yıkanması lazım,camlarımın silinmesi lazım..yapamıyorum tek başıma..hamilelikten dolayı uzanmak yasak..eğilip tırmaklarımı kesemiyorum artık..ama bir kere olsun çıkıpta kızım yardım edilecek bişey var mı demediler..oysa ben evlendiğimin ilk günü bile beni aşağıya indirip iş yaptırdılar..8 ay boyunca ne kaynanam ne görümcem bulaşık bile yıkamadı..hep ben..
ailemi çok özlüyorum..göremiyorum..
kusura bakma çook uzun yazdım ama bende çok dertliyim..
2,5 ay sonra doğum yapıcam ama kimsem yok..aniden sancılansam,düşsem kimse bilmez..
Allah seninde yardımcın olsun..kusura bakma ben sana yardımcı olamadım..kendi derdimle dahada bunalttım seni..ama benimle aynı dertte birini görünce anlatma ihtiyacı duydum.kusura bakma..
Satırarasında şunu okuıdum '' eşimle tartışsak hemen kapıya gelirler ama onun dışında hiç uğramazlar hep ikisi takılır '' gibi birşey demiştiniz.
Aman ne güzel işte.
Canınız sıkılıyor olabilir ama neden can sıkıntınızı hiç anlaşamadığınız insanlarla geçirmeye çalışacaksınız ki..
Bakın bende kimseyi tanımadığım bir şehre ve farklı bir kültüre gelmiş buldum kendimi.
Hiçte öyle yalnızlıktan boğulup onlarla iyi olmaya zorlamayın kendinizi.Ben kitap okurken uzaylı gibi bakarlardı, dantel bilmemek 7 ölümcül günahtan biriydi sanki:)
Uğraşlarınızı zevklerinize göre ayarlayın.Hoş çocuğunuzdan ala uğraş olmamalı şuan için.
Bu arada henüz çalışmak için erken çocuk açısından hele ki çalışmayı can sıkıntısı sebebiyle hemen düşünürken bebeğinizi çocuk döven,küfür eden kişilere asla bırakmayın.
Aman ne güzel işte.
Canınız sıkılıyor olabilir ama neden can sıkıntınızı hiç anlaşamadığınız insanlarla geçirmeye çalışacaksınız ki..
Bakın bende kimseyi tanımadığım bir şehre ve farklı bir kültüre gelmiş buldum kendimi.
Hiçte öyle yalnızlıktan boğulup onlarla iyi olmaya zorlamayın kendinizi.Ben kitap okurken uzaylı gibi bakarlardı, dantel bilmemek 7 ölümcül günahtan biriydi sanki:)
Uğraşlarınızı zevklerinize göre ayarlayın.Hoş çocuğunuzdan ala uğraş olmamalı şuan için.
Bu arada henüz çalışmak için erken çocuk açısından hele ki çalışmayı can sıkıntısı sebebiyle hemen düşünürken bebeğinizi çocuk döven,küfür eden kişilere asla bırakmayın.
