canım çocuğun var mı bilmiyorum ama çocuk olunca dahada bir değişiyor bizde onun memleketine yeni taşınmıştık, bebeğimiz yeniydi. kucağımda 15 günlük bebekle 3,5 ay kayınvalideyle beraber kaldık ve ilk berbat kavgamızı kendi evimize tasınmadan 1 gün önce yaptık kayınvalidem yarın tasının gidin, uzatmayın artık dedi resmen istemedi ama esim anlamadı bana yüklendi ve o gün annemleri arayıp gelin kızınızı götürün dedi.
ertesi gün biz o eve taşındık, barıştık filan ama ben o evden hhep nefret ettim.
cünkü orası hiç benim olmamıstı...
her kavgada kapının önüne konan ben oldum.
aptalmışım, neyi kurtarmaya calısıyormusum...
su anda da evinde rahat rahat oturuyor...
ah canım kıyamam ben sana ya 1bucuk senelık evlıyım ama cocugum yok belkıde en hayırlısı bu canım cunku benım yasadıklarımı cocugumunda yasamasını ıstemem ben babasız buyudum cunkuoyuzden cocuk yapmıyorum cok ıstememe ragmen Genede buyuk konusmayım hayat neler gosterır bılemem neden ezılen hor gorulen her yanlısın sorumlusu gosterılen bız kadınlarız neden anlamıyorum.ALIN KIZINIZI GOTURUN NEKADAR KOLAY SOYLEMISLER SANKI BIR MALDAN BIR NESNEDEN BAHSEDIYOLAR ACABA KENDİ KIZLARINADA BOYLE DESELERDI NOLURDU ALLAHTAN KORMAZ KULDAN UTANMAZ İNSAN ZİYANLARI ZATEN NORMAL ZİHNİYETTE İNSANLAR OLSALAR OGULLARINA KIZIP SANA SAHİP CIKARLARDI YIKICI OLMAZLARDI.CANIM İLAHİ ADALETE GÜVEN İNAN RAHAT OTURAMAZ MERAK ETME.
Sagol canım benım calısıyorum takmamaya ama cocuk gıbı oldum bu evlılık bozdu benı en ufak seyde ıclı ıclı aglayasım gelıyo
ay sinir geldi yine akşam akşam...
Haftada iki gün çocuğu 4ten 10 kadar alıyor zaten...
Biraz önce tel açtı, yarın çocugu alacagım diye 10:30 olsun diyo, ya cocuk daha 2 yasında biile degil 10 zaten gec bi saat bir de arttırmak istiyo kafasına göre...
Hadi benden gectim, cocugunuda mı düsünmüyor gece uykusu alacak büyüme cagında...
Zaten sabah 7 de kalkıyor, kendi rahat tabi cocugu bırakıp gidiyor, sonra kızım 2 saat uyumuyor aglıyor saati gecince...
Daha ne yapayım ki...
Birde olmaz uyku düzeni bozuluyor deyince teli yüzüme kapatıyor..
Sinir oldum...
Sinirden aglıyorum ya, nasıl hala zarar verebiliyor bana...
Ruhsuzlasmak istiyorum ona karsı, ne yaparsa yapsın hissetmeyeyim istiyorum...
Allahım o günleri görebicek miyim?
unutma ki,hayat sana benzer birşey sunarken,tekrar yara alma...."Aşk ne kadar kısa ve unutmak ne kadar uzun."
Şiddetin her türlüsüne karşıyım öncelikle onu belirteyim ama ben şu noktada takılı kaldım; eşiniz sizden önce biriyle birlikteymiş önce size cinsel anlamda birlikte olmadığını söylemiş ama evlendiğiniz gece bunu itiraf etmiş. Ve sanki bütün olaylar bundan sonra başlamış gibi bir durum sezinledim. Eğer eşinizin bu itirafından sonra kadınlık içgüdünüzle birlikte temcit pilavı gibi ısıtıp ısıtıp önüne koyduysanız, abarttıysanız eşinizinde dengesini bozmuş olabilir misiniz acaba?
Evlilik fekadarlık ister, çaba ister. Sürekli size sözlü yada fiziksel şiddet gösteren adama katlanın demiyorum ama eşinizde az bir ışık, değişme potansiyeli görüyorsanız herşeyden önemlisi ona hala saygınız varsa en azından çocuğunuz için son kez düşünün diyorum. O yuvayı kolay kurmadınız yıkmakta kolay olmamalı..
Çok haklısın hepimizde aynı umut var sanki birine anlatınca yada buraya yazınca biri birşey söyleyecek ve bütün sorun çözülcek gibi hissediyoruz.ne kadar saçma ya yasadıklarım su 6ayda...
resmen bilgisayarın basına oturdum bekliyorum...
ona söyleyemediklerimi, hiç kimseye söleyemediklerimi yazıyorum...
sanki burada biri öyle bir sey söyleyecek ki...
bir anda bütün sıkıntım gidecek...
kızı uyutunca bilgisayarın basına gecip anlatacagım, her sey silinecek...
sanırım koza gibi bir sey örmeli...
kapatmalıyım kendimi...
ve düsünmemeliyim.........
burada yorum yapan dertlerimizi palastıgımız herkese cok tesekkürler...
en azından bir umut, paylasınca bir rahatlama ,siz paylasınca tecrübe kazanabildigim için...
Çok haklısın hepimizde aynı umut var sanki birine anlatınca yada buraya yazınca biri birşey söyleyecek ve bütün sorun çözülcek gibi hissediyoruz.
Ben de o kadar çok hissettim ki anlatınca karşımdaki birşey söylesin sorunumu çözsün diye çaresizce gözlerinin içine bakardım.
Herkes yardımcı olmak istiyor, forumda da sağolsun herkes tecrübelerini anlatıyor taktik veriyor ama malesef sorunu çözecek yine biziz, başkasından umut beklemek boşuna.
Kendine yapabileceğin en büyük iyilik kim olursa olsun seni üzmesine, kırmasına, mutsuz etmesine müsaade etmemektir.
Ve bir insana en büyük kötülüğü başkası değil sadece kendisi yapabilir.
Hayatına müdahale ettirerek, seni mutsuz eden insanlarla görüşerek, istemediğin şeyi sırf başkaları için yaparak, kendini ezdirerek en büyük kötülüğü kendin yaparsın.
Hayat çok kısa değerini bilmek gerek, bir kez geliyoruz dünyaya niye hayatımızı başkaların mahvetmesine izin veriyoruz ki neden?
Eskiden insanların yani annelerimizin inancı çekecesin, susacaksın, alttan alacaksın, büyüktür söyler, yapar eder, kadın kocasının malıdır, onu mutlu etmesi saçını süpürge etmesi gerekir.
Ama bu nesil uyandı, kendi değerini farketti o yüzden annelerimiz gibi değiliz.
Belki de onların başka seçeneği yoktu ama biz öyle değiliz, o yüzden kayınvalideler eşler noluyoruz diyorlar.
Ya niye illa ben kahır çekmek zorundayım, niye?
Başkasından daha mı değersizim, niye illa biri kahır çektirmek diğeri çekmek zorunda adam gibi yaşayamaz mıyız.
Fazla isyankar oldu kusura bakmayın ama herkes önce kendi kıymetini bilsin, sen kendin bilmezsen başkası nasıl bilsin.
Rica ederim, keşke bir faydam olsa tek diyeceğim kendi değerini bil.
Ben eşime çok bağlıydım, 5 yıldır birlikteyiz bir senedir de evliyiz. Önceleri çok iyiydi, son iki yıldır nişanlılık ve evlilik döneminde ailesine hiç toz konduramadı.
Ben de bilmiyorum bana haksızlık yapan insanlardan bir süre sonra soğuyorum.
Belki üzerinden zaman geçti ama unutamıyorum malesef.
Yaşadıklarımı düşünüce şimdi nasıl çekmişim diyorum.
Bu arada boşanmadım ama bir daha bir olay yaşarsam çekebileceğimi sanmıyorum.
eşim az önce geldi, cocugu almak için....
ben indirdim....
telefonla konusuyordu....
''daha altı ay oldu, su an müsait degilim, sonra konusuruz'' diyordu.
biz ayrı yasamaya baslayalı 6 ay oldu.
demek gidenin yeri cabuk doluyormus...
ya da benim gitmem bekleniyormus...
salı günü mahkememiz var...
ilk durusmaya kadar bile sabredemedi...
yazıklar olsun ona döktüğüm gözyaslarına...
yazıklar olsun ona olan sevgime...
meger ne aptalmışım...
işte hayat bu kaadar basit...
sen yoksun, benim bir yanım eksik kalır, kimselere bellibile edemem...
ben yokum, sen hayatına devam eder, yeni birini bulursun...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?