Çok dengesizim kendimi tanıyamıyorum...


ah canım kıyamam ben sana ya 1bucuk senelık evlıyım ama cocugum yok belkıde en hayırlısı bu canım cunku benım yasadıklarımı cocugumunda yasamasını ıstemem ben babasız buyudum cunkuoyuzden cocuk yapmıyorum cok ıstememe ragmen Genede buyuk konusmayım hayat neler gosterır bılemem neden ezılen hor gorulen her yanlısın sorumlusu gosterılen bız kadınlarız neden anlamıyorum.ALIN KIZINIZI GOTURUN NEKADAR KOLAY SOYLEMISLER SANKI BIR MALDAN BIR NESNEDEN BAHSEDIYOLAR ACABA KENDİ KIZLARINADA BOYLE DESELERDI NOLURDU ALLAHTAN KORMAZ KULDAN UTANMAZ İNSAN ZİYANLARI ZATEN NORMAL ZİHNİYETTE İNSANLAR OLSALAR OGULLARINA KIZIP SANA SAHİP CIKARLARDI YIKICI OLMAZLARDI.CANIM İLAHİ ADALETE GÜVEN İNAN RAHAT OTURAMAZ MERAK ETME.
 
Son düzenleme:
Benım cok sevdıgım bı ablam var komsumuz kendısı 33yaslarında falandı evlı 3 cocuk annesıydı kocasını cok sevıyordu kocası o donemlerde 19 yasında bı kıza vuruldu basladı kadıncagıza ayrılalım demeye gıt bu evden demeye kadın ayrılmaya mecbur kaldı o evlendıgı kız ve ailesı bır cırkef cıkmıs bır cırkef çıkmıs adamın tum servetını yemıs bıtırmısler adam eski karısını mumla arar olmuş tabı ısısten gectıkten sonra neye yarar adam sonunda kafayı sıyırmıs ilahi adalete inan mazlumun ahını alanın ne bu dunyada nede ebur dunyada 2 yakası bır araya gelmez
 

ah canım kasımdan beri ayrıyız dedim ya bir kere aramadılar kayınvalidem sadece timsah gözyaşları döker ama onada kızamıyorum cünkü kendi cocuklarının arasını bile bozuyo sinirle söyledikleri seyleri bile anlatıor herhalda farkında degil ne yaptıgının... anlayamadım ki...
ama sen kestirip atma kendi evliliğini,ne yapabiliyorsan yap seninle saygısız konusursa hiç cevap verme.
erkekler genel itibariyle kabalar.. hani demişsin ya bi kıyafet benzetmesi yaptı esim kırıldım diye benimde basıma benzer bir olay gelmişti.
bi gün giyindim süslendim sirinlik yapıyorum nasılım diye?
iyi dedi
sadece iyimi dedim.
o da sen kendini angelina jolie sanıyorsun herhalde dedi
bende hiç bozmadan aglamadan( nasıl olduysa)
brad pittim benim dedim
sustu sonra güldü
onlar kaba yani ama benim içimden hiç çıkmadı bos ver takma sen
ruh saglıgını sakın bozma, kimsenin de bozmasına izin verme(sana kücük bi tavsiye)
 
Sagol canım benım calısıyorum takmamaya ama cocuk gıbı oldum bu evlılık bozdu benı en ufak seyde ıclı ıclı aglayasım gelıyo
 
Sagol canım benım calısıyorum takmamaya ama cocuk gıbı oldum bu evlılık bozdu benı en ufak seyde ıclı ıclı aglayasım gelıyo

ahbilmez miyim ne umduk ne bulduk...
ne kadar deger verirsen o kadar eziliyorsun maalesef...
 
ay sinir geldi yine akşam akşam...
haftada iki gün çocuğu 4ten 10 kadar alıyor zaten...
biraz önce tel açtı, yarın çocugu alacagım diye 10:30 olsun diyo, ya cocuk daha 2 yasında biile degil 10 zaten gec bi saat bir de arttırmak istiyo kafasına göre...
hadi benden gectim, cocugunuda mı düsünmüyor gece uykusu alacak büyüme cagında...
zaten sabah 7 de kalkıyor, kendi rahat tabi cocugu bırakıp gidiyor, sonra kızım 2 saat uyumuyor aglıyor saati gecince...
daha ne yapayım ki...
birde olmaz uyku düzeni bozuluyor deyince teli yüzüme kapatıyor..
sinir oldum...
sinirden aglıyorum ya, nasıl hala zarar verebiliyor bana...
ruhsuzlasmak istiyorum ona karsı, ne yaparsa yapsın hissetmeyeyim istiyorum...
Allahım o günleri görebicek miyim?
 

inşallah görürsün canım insallah
 
bugün çok güzel bi sofra hazırladım, temizlik yaptım, kızımla akşama kadar oynadım.
çok eğlendim.
kızımı uyuttum
tv izliyordum, beraber izleyip, çok eğlendiğimiz bir film çıktı...
sinirlerim bozuldu...
nasıl bir yaradır bu ya...
ne fiziksel yorgunluk, ne psikolojik dinginlik işe yarıyor...
saçma sapan bir filmde ağlamaya başlıyorum...
çok yoruldum çabalamaktan....
bu yarayı taşımaktan...
çok yol katettim sanıyorum ama her şeyde o var sanki...
ve ben o olmasın istiyorum artık...
offfffff......
SESİNİ BİLE UNUTTUM AMA SÖYLEDİKLERİN AKLIMDA HALA...
 
Son düzenleme:
az önce eşimle konuştum...
19 myıs tatili için sehir dısına cıkacagız cocugu görmek istersen diye haber vereim dedim...
pazartesi dönecek misiniz? dedi.
evet dedim...
mecburuz burada calısıyoruz su an tayinden baska istedigim bir sey yok...(sanıyordum)
ama cok acı verdi..
tayin olup onun olmadıgı bi sehre gitme düsüncesi....
onunla aynı sehrin havasını soluyamamak...
Allah'ım niye bu kadar zayıfım...
o kadar cok istemiştim ki onunla yaslanmayı...
bütün hayallerimiz beraberdi...
ya simdi...
o gitti, bütün hayallerimi de götürdü...
23ünde dönecegiz bu sehre, 24ünde ilk durusmamız var..
cok canım yanıyor ya...
gecmiyor bu yangın...
ne cok sevmişim, seviyorum...
Ama nasıl?
bana bu kadar sey yapan bir insanı...
ama aynı zamanda her seyini paylastıgın bir insanı...
onu hem deliler gibi seviyorum(cünkü hala sevebilmem için deli olmam lazım)
hemde nefret ediyorum beni ,kızımı, dogabilecek olan cocuklarımı...bir aileden mahrum bıraktıgı için...
 
ne kadar saçma ya yasadıklarım su 6ayda...
resmen bilgisayarın basına oturdum bekliyorum...
ona söyleyemediklerimi, hiç kimseye söleyemediklerimi yazıyorum...
sanki burada biri öyle bir sey söyleyecek ki...
bir anda bütün sıkıntım gidecek...
kızı uyutunca bilgisayarın basına gecip anlatacagım, her sey silinecek...
sanırım koza gibi bir sey örmeli...
kapatmalıyım kendimi...
ve düsünmemeliyim.........
burada yorum yapan dertlerimizi palastıgımız herkese cok tesekkürler...
en azından bir umut, paylasınca bir rahatlama ,siz paylasınca tecrübe kazanabildigim için...
 
Şiddetin her türlüsüne karşıyım öncelikle onu belirteyim ama ben şu noktada takılı kaldım; eşiniz sizden önce biriyle birlikteymiş önce size cinsel anlamda birlikte olmadığını söylemiş ama evlendiğiniz gece bunu itiraf etmiş. Ve sanki bütün olaylar bundan sonra başlamış gibi bir durum sezinledim. Eğer eşinizin bu itirafından sonra kadınlık içgüdünüzle birlikte temcit pilavı gibi ısıtıp ısıtıp önüne koyduysanız, abarttıysanız eşinizinde dengesini bozmuş olabilir misiniz acaba?

Evlilik fekadarlık ister, çaba ister. Sürekli size sözlü yada fiziksel şiddet gösteren adama katlanın demiyorum ama eşinizde az bir ışık, değişme potansiyeli görüyorsanız herşeyden önemlisi ona hala saygınız varsa en azından çocuğunuz için son kez düşünün diyorum. O yuvayı kolay kurmadınız yıkmakta kolay olmamalı..
 

evliliğimiz süresince sadece söylediğinden sonraki gün konustuk bu konuyu...
zaten sürekli takılı kalan bir insan degilimdir...
sadece sebep bulmaya calısırken düsündüm onu acaba o konuyu acmasamda güvensizlik olustu ve kırdımmı onu bilmeden diye...
tabi ki bitirmek kolay degil...
hatta yuva kurmaktan daha zor...
cünkü koparıp atmanız gereken cok sey oluyor...
evlenirken her sey cok daha kolay, eminsiniz ,emin oldugunuz bir yolda yürüyorsunuz::...
maalesef bi sans yok bizim için...
o zaten hiç düsünmüyordur bile...
benim kendi aptallıgım...
 
Çok haklısın hepimizde aynı umut var sanki birine anlatınca yada buraya yazınca biri birşey söyleyecek ve bütün sorun çözülcek gibi hissediyoruz.
Ben de o kadar çok hissettim ki anlatınca karşımdaki birşey söylesin sorunumu çözsün diye çaresizce gözlerinin içine bakardım.
Herkes yardımcı olmak istiyor, forumda da sağolsun herkes tecrübelerini anlatıyor taktik veriyor ama malesef sorunu çözecek yine biziz, başkasından umut beklemek boşuna.
Kendine yapabileceğin en büyük iyilik kim olursa olsun seni üzmesine, kırmasına, mutsuz etmesine müsaade etmemektir.
Ve bir insana en büyük kötülüğü başkası değil sadece kendisi yapabilir.
Hayatına müdahale ettirerek, seni mutsuz eden insanlarla görüşerek, istemediğin şeyi sırf başkaları için yaparak, kendini ezdirerek en büyük kötülüğü kendin yaparsın.
Hayat çok kısa değerini bilmek gerek, bir kez geliyoruz dünyaya niye hayatımızı başkaların mahvetmesine izin veriyoruz ki neden?
Eskiden insanların yani annelerimizin inancı çekecesin, susacaksın, alttan alacaksın, büyüktür söyler, yapar eder, kadın kocasının malıdır, onu mutlu etmesi saçını süpürge etmesi gerekir.
Ama bu nesil uyandı, kendi değerini farketti o yüzden annelerimiz gibi değiliz.
Belki de onların başka seçeneği yoktu ama biz öyle değiliz, o yüzden kayınvalideler eşler noluyoruz diyorlar.
Ya niye illa ben kahır çekmek zorundayım, niye?
Başkasından daha mı değersizim, niye illa biri kahır çektirmek diğeri çekmek zorunda adam gibi yaşayamaz mıyız.
Fazla isyankar oldu kusura bakmayın ama herkes önce kendi kıymetini bilsin, sen kendin bilmezsen başkası nasıl bilsin.
 

gercekten haklısınççç
HERKES ÖNCE KENDİ KIYMETİNİ BİLECEK...
sanırım cok fazla kaptırıyoruz kendimizi eslerimize...
dısarıdan ne kadar güclü dursakta,fazla baglıyız onlara...
aslında en büyük hatada orada ama diyemiyorum işte ben degerliyim o kaybetti diye...
bir gün diyebilmek umuduyla...
yorumunuza tesekkürler...
 
Rica ederim, keşke bir faydam olsa tek diyeceğim kendi değerini bil.
Ben eşime çok bağlıydım, 5 yıldır birlikteyiz bir senedir de evliyiz. Önceleri çok iyiydi, son iki yıldır nişanlılık ve evlilik döneminde ailesine hiç toz konduramadı.
Ben de bilmiyorum bana haksızlık yapan insanlardan bir süre sonra soğuyorum.
Belki üzerinden zaman geçti ama unutamıyorum malesef.
Yaşadıklarımı düşünüce şimdi nasıl çekmişim diyorum.
Bu arada boşanmadım ama bir daha bir olay yaşarsam çekebileceğimi sanmıyorum.
 

inşallah eşinizle bir orta yol bulmussunuzdur...
bundan sonra hep mutlu olursunuz...
 
eşim az önce geldi, cocugu almak için....
ben indirdim....
telefonla konusuyordu....
''daha altı ay oldu, su an müsait degilim, sonra konusuruz'' diyordu.
biz ayrı yasamaya baslayalı 6 ay oldu.
demek gidenin yeri cabuk doluyormus...
ya da benim gitmem bekleniyormus...
salı günü mahkememiz var...
ilk durusmaya kadar bile sabredemedi...
yazıklar olsun ona döktüğüm gözyaslarına...
yazıklar olsun ona olan sevgime...
meger ne aptalmışım...
işte hayat bu kaadar basit...
sen yoksun, benim bir yanım eksik kalır, kimselere bellibile edemem...
ben yokum, sen hayatına devam eder, yeni birini bulursun...
 

çocuğunu almaya geldiği eşinin kapısında bu konuşmayı yapan öküz için daha fazla üzecek misin kendini
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…