Herkese merhaba ,
sevgilimle 5 yılımızı bitirdik. İlk zamanlar hayal bile edemediğim güzel şeyler yaşadım. İnanılmaz biriydi , sürprizler , hediyeler , güzel sözler ..kısacası dünyanın en mutlu insanı olduğumu sanıyordum. 2 yıl önce okullarımız bitti. Ben çalışmaya başladım ama o hala istediği mesleği bulamadığını söylüyor. yani bekliyoruz...6. yıla başlıycaz ve hiç birşey eskisi gibi değil.. ve ben bunu nerdeyse her gün söylüyorum neden böyle olduk , neden eskisi gibi değilsin filan die. Çünkü beni o kadar şımarttı ki , tepeden aşağı düştüm resmen. İlk günlerde bana şiirler yazardı şöyle güzelsin , böyle şanslıyım die ama şimdi spor yap , saçını uzat...diyor. Ben güzel biriyim( ki güzelliğe takmazdım ama) ama onun yanında cok çirkinmişim gibi hissediyorum o bunu yapıyor bende artık takıntılı oldum kendime güvenimi yerle bir etti. ve kendisi yakışıklı ama bir görünce bi daha bakmazsınız ama kendine tapıyor resmen. ilk günlerde benimle olabilmek için neler neler yaptı bana bakmazsın die korkuyorum derdi şimdi beni beğenmiyor galiba. önceden karıcım derdi , evlilik yaklaştıkça onu da demez oldu. ve son 2 yılda inanılmaz kavgalar ettik ben ( biliyorum büyük hata) her seferinde ayrılmaya kalktım cılkı çıktı yani. ve canım acıdığı beni duymadığı için her seferinde dozunu arttırdım lafların, saygısız biri oldum ve haklıyken haksız durumuna düştüm hep.O asla saygısızlık yapmadı ama yapsa bağırsaydı da şeffaf konuşabilseydik... Bakışları bile anlamsız artık, boş bakıyor yani. Su an konuşmuyoruz barışalım dedi ama ben hayır dedim. Annesi aradı, siz birbirinize aşıksınız o yüzden bu kaprisler diyor. barışınca değişen bişey olmicak yine arada bi telefonla konuşucaz , mesajlar ...bu... geleceğe dair konuşulacakları tükettik galiba, hiç plan yapmıyoruz bizle ilgili konuşmuyoruz hiç....ben artık sıkıldım cok üzülüyorum ve kendimi değersiz hissediyorum... belki bu baskaldırışlarım kendime yeniden güven kazanmak için... bilmiyorum evlensek zaten heyecan bitti mutlu olur muyuz bilemiyorum ... başkasını da düşünemiyorum aslaa...bazen onsuz cok mutlu olucam diyorum ama sabah kalkınca içimde sıkıntı... ne zaman gececek
sevgilimle 5 yılımızı bitirdik. İlk zamanlar hayal bile edemediğim güzel şeyler yaşadım. İnanılmaz biriydi , sürprizler , hediyeler , güzel sözler ..kısacası dünyanın en mutlu insanı olduğumu sanıyordum. 2 yıl önce okullarımız bitti. Ben çalışmaya başladım ama o hala istediği mesleği bulamadığını söylüyor. yani bekliyoruz...6. yıla başlıycaz ve hiç birşey eskisi gibi değil.. ve ben bunu nerdeyse her gün söylüyorum neden böyle olduk , neden eskisi gibi değilsin filan die. Çünkü beni o kadar şımarttı ki , tepeden aşağı düştüm resmen. İlk günlerde bana şiirler yazardı şöyle güzelsin , böyle şanslıyım die ama şimdi spor yap , saçını uzat...diyor. Ben güzel biriyim( ki güzelliğe takmazdım ama) ama onun yanında cok çirkinmişim gibi hissediyorum o bunu yapıyor bende artık takıntılı oldum kendime güvenimi yerle bir etti. ve kendisi yakışıklı ama bir görünce bi daha bakmazsınız ama kendine tapıyor resmen. ilk günlerde benimle olabilmek için neler neler yaptı bana bakmazsın die korkuyorum derdi şimdi beni beğenmiyor galiba. önceden karıcım derdi , evlilik yaklaştıkça onu da demez oldu. ve son 2 yılda inanılmaz kavgalar ettik ben ( biliyorum büyük hata) her seferinde ayrılmaya kalktım cılkı çıktı yani. ve canım acıdığı beni duymadığı için her seferinde dozunu arttırdım lafların, saygısız biri oldum ve haklıyken haksız durumuna düştüm hep.O asla saygısızlık yapmadı ama yapsa bağırsaydı da şeffaf konuşabilseydik... Bakışları bile anlamsız artık, boş bakıyor yani. Su an konuşmuyoruz barışalım dedi ama ben hayır dedim. Annesi aradı, siz birbirinize aşıksınız o yüzden bu kaprisler diyor. barışınca değişen bişey olmicak yine arada bi telefonla konuşucaz , mesajlar ...bu... geleceğe dair konuşulacakları tükettik galiba, hiç plan yapmıyoruz bizle ilgili konuşmuyoruz hiç....ben artık sıkıldım cok üzülüyorum ve kendimi değersiz hissediyorum... belki bu baskaldırışlarım kendime yeniden güven kazanmak için... bilmiyorum evlensek zaten heyecan bitti mutlu olur muyuz bilemiyorum ... başkasını da düşünemiyorum aslaa...bazen onsuz cok mutlu olucam diyorum ama sabah kalkınca içimde sıkıntı... ne zaman gececek