- 29 Haziran 2013
- 1.068
- 493
- 358
- Konu Sahibi sardunyaaaa
-
- #21
Evet çocuğumun teki küçük..muhakkak birinden biri gelip yardım edecek ama soylenecekler de yani onu da biliyorum. Simdiye kadar kimseden bir ricamız isteğimiz olmadi.hep kendi yagiimizla kavrulduk misali, kendi sorunlarimizi kendimiz hallettik..alıştılar heralde bizden şikayet duymamaya,düzenimiz değişsin istemiyorlarKötü olmaz inşallah içinizi ferah tutun.Hem eşiniz de tamam demis.Senin yüzünden diyemez beraber aldık bu kararı dersiniz olur biter.O kadar emek vermişsiniz.
15 aylık bebek biraz düşündürdü.Bence anneniz bir süre size yardımcı olabilir destek olsunlar canım köstek değil.Atanmak kolay iş mi?
Arkadaşlar kısaca anlatmaya çalışacağım
Kendinizi benim yerime koyarak cevap verin.
evli ve cocuklusunuz.normal hayat standartlarında ev var, araba var yaşıyorsunuz aynı zamanda Altı yıldır da çalışmak istiyorsunuz..
bu firsata çok yaklaştıniz. ama işi secerseniz gideceğiniz yer, şimdiki bulunduğunuz yerden ikamet olarak farkli olacak. Çocuğunuzun okulu degisecek.
Eşiniz sizin için, oniki yıldır çalıştığı kurumdan ayrılıp ev tutacaginiz yerde çalışmaya baslayacak.
Çocuklar sizinle vakit geçirmeye alismisken, kimbilir nasıl değişecek hayatları...
Bazen kendimi çok bencil hissediyorum.kendim için herkesin düzenini degistireceg diye... Sonrada diyorum böyle bir fırsat bir daha elime geçer mi...
Siz Ne diyorsunuz?
Bence bir deneyin ne kaybedersiniz olmadı mı istifa edersiniz eşinizi de bu kadar takmayın bu konuda bişey mi söylüyor he hee deyip geçin işler yoluna girdiğinde benim aslan karım iyi ki çalışıyor diyen de eşiniz olacaktırEvet senin yüzünden yaftasi.. sebeplerimin teki de o.. eşim bu lafı etmeye çok müsait birisi çünkü.. çok defa işittim deyim size yani..alt mesajda da yazdım, bu çalışacağım yerin olumsuzluklarindan dolayı, ulaşım, okul, çocuk bakımı... Bana ilerde senin yüzünden oldü memlekete dönmek istiyorum demesinden çekiniyorum, düşününce iyi anlasabilen aileler için memleket tabi ki iyi ama, ben aynı şehirde yaşamak istemiyorum..geçerli sebeplerim var çünkü.. işin kötü tarafı eşim için geçerli değil bu sebepler.
eger guzel bir fırsatsa yürü kızım diyirum.sana. 15 sene somra cocuklar ergemlige girince evde bi basimiza takdirsiz kalacagiz. kocan destek oluyirsa hic dusunme.
[/QUOTE
Bunu da görüyorum çevremden, ev hanimligini basit sananlar var etrafımızda.. beni iş konusunda heveslendiren kısımda bu en fazla zaten..mesajınız tebessüm ettirdi sağolun
Evet haklısınız, çalışmam eşim icindr maddi anlamda iyi ancak tabi ki.. bolusecegiz yükleri..bi kez daha kacirmamaliyim bu fırsatı..Allah pişman etmez bu günlerimizi aratmaz inşallahBence bir deneyin ne kaybedersiniz olmadı mı istifa edersiniz eşinizi de bu kadar takmayın bu konuda bişey mi söylüyor he hee deyip geçin işler yoluna girdiğinde benim aslan karım iyi ki çalışıyor diyen de eşiniz olacaktır
Evet çok haklısınız. Bunlar da benim olumsuz düşüncelerimin tersine, benim için artı sayilabilecekler...Canım valla fırsat gelmiş git çalış. Bence böyle durumlarda gelecek düşünülerek karar alınmalı derim. Benim Kayınvalide aynı bu ikilemden dolayı bırakmış kariyerini kendini ev işine vermiş. Çoluk çocuk büyüyor bi noktada yuvadan uçup gidiyor.o kadar pişmanki 60 küsür yaşına geldim 40 senedir adamın eline bakıyorum diyor..
Ek bi gelirle çocuklarına daha güzel bir eğitim ve yaşam fırsatı sunabilme şansınız olur. Sen bakma eşinde rahatlar yani eve ek gelir geldiği zaman, sıkıntı yaşasa bile katlanır yani.
İlerde çocuklar yuvadan uçup gidince sende kendine birşeyler yapmış olmanın huzuruyla yaşarsın..
Aynen öyle..saflık değil de cesaretsizlik benim ki daha çok.. genel anlamda böyleyim ben. Eşim de farketmiş bunu.. sen düzen değiştirmeye korkuyorsun diyor,bu iş meselesi için değil ,geçmiş zaman hatırlamıyorum, anlamış yani o da beni..hiç fazlasini istemiyorsun düzenim değişmesin yeter ki diyor. Öyleyim ne yalan soyleyim şimdi..Şu zamanda bahsettiğin devlet memurluğuysa hiç üstünde düşünme bile. Sağlık alanıysa zaten şu istisnai durumlardan dolayı oluşan bir şanstır o. Ülkenin ekonomik koşullarında gitmemek eğer maddi durumun çok iyi değilse saflık olur açıkçası
Konfor alanından çıkmadığın ve cesur olmadığın sürece hep bir akvaryumda yaşarsın. Oysa dünya bir okyanus. Çocukların var. Anne olmak daha çok düşünmektir o konuda haklısın ama önce sen mutlu ve doyumlu olacaksın ki çocuklarını da mutlu edebil canımAynen öyle..saflık değil de cesaretsizlik benim ki daha çok.. genel anlamda böyleyim ben. Eşim de farketmiş bunu.. sen düzen değiştirmeye korkuyorsun diyor,bu iş meselesi için değil ,geçmiş zaman hatırlamıyorum, anlamış yani o da beni..hiç fazlasini istemiyorsun düzenim değişmesin yeter ki diyor. Öyleyim ne yalan soyleyim şimdi..
Yaşanılanlardan fazla etkileniyorum, fazla düşünüyorum, ayrıntı didikliyorum, en fazla da fazla onyargiliyim degisimlere. Aklımda hep ya pişman olursak, ya eski günlerimizi ararsak düşüncesi.. genel anlamda böyleyim ben..iş meselem için söylemiyorum
Evet çok gerçekçi, yüzleşmem gereken soruları sormussunuz bana..Samimiyetle şunu soracağım size; diyelim ki ilerde ailelerle aynı şehirde yaşamamak için bu işi kabul etmediniz ...bulunduğunuz yerde kalmaya devam ettiniz...5 yıl sonra eşinizin "ben ailemin şehrine tayin istiyorum" demiyeceginin bir garantisi var mı? Esinizin iş yeri değişmesin,çocuğun okulu değişmesin ya da eşiniz olumsuzluklar karşısında sizi suclamasin diye işi kabul etmediniz ...eşiniz iki yıl sonra size "ben başkasına aşık oldum,duygularıma da engel olamıyorum , lütfen kusuruma bakma ...ama sizi madur etmem bosanalim" dedi...iyi ki işi kabul etmemişim dermisiniz?
Şimdi ki hayatımdan mutsuz değilim şükür . Tek eksik iş gibi geliyor... O da neden, hani kimisi vardır evde duramam, sıkılırım, ev hanimligi bana göre değil modundadir ben öyle değilim, ev hayatını düzenini severim.ki özel sektörde çalışma imkanı buldum bir süre, o zorluklardan sonra eve daha çok bağlandım. İş yükü açısından.Konfor alanından çıkmadığın ve cesur olmadığın sürece hep bir akvaryumda yaşarsın. Oysa dünya bir okyanus. Çocukların var. Anne olmak daha çok düşünmektir o konuda haklısın ama önce sen mutlu ve doyumlu olacaksın ki çocuklarını da mutlu edebil canım
Benzer durumdayımArkadaşlar kısaca anlatmaya çalışacağım
Kendinizi benim yerime koyarak cevap verin.
evli ve cocuklusunuz.normal hayat standartlarında ev var, araba var yaşıyorsunuz aynı zamanda Altı yıldır da çalışmak istiyorsunuz..
bu firsata çok yaklaştıniz. ama işi secerseniz gideceğiniz yer, şimdiki bulunduğunuz yerden ikamet olarak farkli olacak. Çocuğunuzun okulu degisecek.
Eşiniz sizin için, oniki yıldır çalıştığı kurumdan ayrılıp ev tutacaginiz yerde çalışmaya baslayacak.
Çocuklar sizinle vakit geçirmeye alismisken, kimbilir nasıl değişecek hayatları...
Bazen kendimi çok bencil hissediyorum.kendim için herkesin düzenini degistireceg diye... Sonrada diyorum böyle bir fırsat bir daha elime geçer mi...
Siz Ne diyorsunuz?
Maddi problem olmadıktan sonra gitmemArkadaşlar kısaca anlatmaya çalışacağım
Kendinizi benim yerime koyarak cevap verin.
evli ve cocuklusunuz.normal hayat standartlarında ev var, araba var yaşıyorsunuz aynı zamanda Altı yıldır da çalışmak istiyorsunuz..
bu firsata çok yaklaştıniz. ama işi secerseniz gideceğiniz yer, şimdiki bulunduğunuz yerden ikamet olarak farkli olacak. Çocuğunuzun okulu degisecek.
Eşiniz sizin için, oniki yıldır çalıştığı kurumdan ayrılıp ev tutacaginiz yerde çalışmaya baslayacak.
Çocuklar sizinle vakit geçirmeye alismisken, kimbilir nasıl değişecek hayatları...
Bazen kendimi çok bencil hissediyorum.kendim için herkesin düzenini degistireceg diye... Sonrada diyorum böyle bir fırsat bir daha elime geçer mi...
Siz Ne diyorsunuz?
Sağolun fikirleriniz için,haklısınız, eşim konusunda soylediklerinizde dogru tespitler. Çocuklarda aynı şekilde büyüdükçe tabiki ilgi hiç bitmiyor ama, onlarda kendi sorumluluklarini alabiliyorlar. Keşke dememek icin değerlendirmeliyiz.Eşinizin karşısına daha güzel bir fırsatı çıksa evi de okulu da taşımaz miydi?
Peki kendisini bu yüzden bencil hisseder miydi?
Tam tersi olacağını sanıyorum. Ailesine baktığı için kendisini mutlu hissederdi. Eşi de daha güzel bir iş bulup imkanları arttırdığı için mutlu olurdu.
Böyle düşünün. Farzedin ki eşinizin işi için gidiyorsunuz. Ataerkil gözlükleri çıkartinca inanın hayat daha kolay olacak...
Çocuklardan ayrilm meselesinde de. Babam hep der ki çocuk 6 yaşına kadar senindir.
Yani sonrasında zaten bir sosyal hayatı olacak. Seninle paylasmimi eskisi kadar olmayacak. Hatta 10 yaşından sonra, ergenlik yıllarında odasindan çıkmayacak... Yani çocuklarının senin ilgine sevgine her zaman geçmişteki gibi muhtaç olmayacaktır. Bu fırsatı kacirirsan çok değil bir kaç sene sonra ooooyle duvarlara baka baka zaman geçirdiğin zaman diliminde çok pişman olabilirsin
Dünya hali iste, emin olamiyorsun. Hele ki günümüzde böyle bir imkanı, fırsata çevirmek isteyen çoktur diye düşünüyorum ne kadar kararsız kalsam da..Maddi problem olmadıktan sonra gitmem
Evet en az eşim kadar maaş alabileceğim bende. Ki eşimin maaşıyla yıllardır bı eksiğimiz olmadi çok şükür..
eşimin sadece arkadaş ve iş ortamı degiscek, aslında kendisi fazla sorun yapmıyor, skilmis sözde bu ortamdan ama, ben bir çok kişiden şanslı olduğunu düşünüyorum, iş anlamında arkadaş anlamında.. artık buralı gibi olduk biz yani..
Bir anda böyle büyük bir değişimden nasıl etkilenicez bilmiyorum, korkuyorum aslinda
Zor bir durum gerçekten.. o yüzden hep derim her şey zamanında guzel demekki.. önce evlilik ve coxuk değil, iş sahibi olup iş duzenine alışıp, yerleşik hale geldikten sonra evlilik ve ozelilkle çocuk . Gerçi bu insanoğlunun planı, Allah da bize böyle bir yol çizmiş demek ki.Benzer durumdayım
Benim kaygım da bu ortamda çocuklarımı bırakabileceğim bir yerin olmaması.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?