- 5 Mayıs 2013
- 33.835
- 41.266
- 798
- Konu Sahibi sardunyaaaa
-
- #61
Dediğim gibi normal bi zamanda olsa 3 4 ayi goze alirim tabi ki. Ama su donemde pisman olacagimi bilsem de gitmezdim diye dusunuyorum.
O şehir merdivenin ilk basamağı muhtemelen benim için.. ordan başlamak gerekecek başka bir sürpriz olmassa ...
Peki Şimdi kipirdamazsaniz, bu fırsat belki bir daha elinize geçmeyecek olsa peki... Pişmanlıkla geçecek olan bir ömür mu, yoksa zor da olsa geçen üç dört ay mi..
Eee değişen ne?
Bebek 6 aylıkken değil de 16 aylıkken alın ücretsiz izninizi?
Tek uymayan kriter büyük çocuğunuzun okulu ama etrafınıza bakarsanız zaten okul işleri çorba bu sene. Güzel bir açıklamayla önümüzdeki eğitim öğretim yılına başka bir yerde başlamak düşündüğünüz kadar travmatik olmayacaktır. Ayrıca sınıflar kalabalık diyorsanız evinizin artan geliriyle eli yüzü düzgün bir özel okulu da değerlendirebilirsiniz.
Son cümlenize istinaden, zor olan nedir? Sonuçlar açıklanınca görevi başlatıp güzel bir ev tutmak, her şeyi paketleyip toplayan adam gibi bir nakliye şirketi bulup taşınmak, ikametgah alıp çocuğu yeni okula yazdırmak. Başka? (Öğretmenim ben bu arada, görev yeriniz belli olunca yazarsanız sizin için öğretmen gruplarında soruştururum bölgenin iyi okullarını)
Ben sık sık düzen değiştirdiğim için anlayamıyorum sanırım hislerinizi ama sizinki gibi bir eşim olsa kendimi garantiye almak için elimden geleni yapardım.
Hakkınızda hayırlısı.
bulduğunuz iş hayat standartınızı yükseltecekse neden olmasın ama çokta fırsat gibi fırsat değilse pire için yorgan yakmaya değmez derim ..
Hepsini tek tek okudum.. çok sagolun. Cesaretlendirilmeye ihtiyacım vardı biliyordum o yüzden buraya yazdım..bebeğimin 15. Ayindada ücretsiz izne ayrilabilecegimi bilmiyordum bunu öğrenmek çok iyi oldu.o hakkımı da kullanırım şartları değerlendirdikten sonra belki..sağolun yol gosterdiginiz için..Hayatta hiçbirimiz tüm şartları/faktörleri kontrol edemiyoruz.
Öyle şeyler yazmışsınız ki adeta işe başlamamak için kendinize bahane üretiyorsunuz.
Hedefi olan ve ona ulaşmak için çok çabalamış birinin bakış açısı bu olamaz.
Ailelerle olan/olması muhtemel ilişkiyi bile sorgulamışsınız.
Hem pastam, dursun hem karnımız doysun mümkün değil.
Yerinizde olsam elimize geçen bu fırsatı tepmezdim önce kendim, sonra da ailem için.
Haklisiniz. Evet öyle bir şansımız var en azindan, yine bildiğimiz kültürde, bildiğimiz dilin içinde yaşayacağız.. peki çocuk bakımı için ne diyorsunuz.. biz on yılı aşkın süredir ailelerden uzak şehirde yaşıyoruz.. ozelllikle ben yakın oldukça sorunların daha büyük olacağını dusunerekten oralara taşınmayı hiç dusunmedim.. ne yalan soyleyim hani yıldan yıla gitmek yetiyordu bana.. herşey tadında kalıyor diye düşünüyorum yani. Ama şimdi çalışırsam çocukların bakımı konusunda yanımda birimci derece akraba şart mı, ya da bı başkasına nasıl guvenirim, nasıl yapsam iyi olur, nelere katlanmak gerekir, ya da çocuklar bakılacak diye, aile huzurumu bozmamak mi tercih edilir. Ne diyorsunuzanne olunca tum bencilligimizi kaybediyoruz. hep onlari dusunuyoruz. ama onlar da hayatlarini kurunca biz uzun bir sure takdir gormeyecegiz. o nedenle yaptiginizi bencilce buldugunuz zamanlar oldugunda da bence bu kadar bencillige hakkiniz oldugunu düşünün.
bir suru cocuklu ulke degistiren insan ile tanistim. herkes cpcugunun iyiligi icin yapiyor bunu. 10- 15 yaslarinda cocuklar dil bilmedikleri ulkeye gelip uyum sagliyorlar. sizinkiler yine gittikleri yerde ayni dili konusuyor olacaklar.
ben bu tip durumlarda ailenin durusunun cok onemli oldugunu dusunuyorum. eger siz sevgi dolu ve tutarli anne baba olursaniz cocuklar da basa cikacaklardir.
Ben yıllardır eşim ve çocuğum için kendimden fedakarlık etmişsem vakti gelince de onlar etmeli. Burada önemli olan eşinizin tutumu eğer o destekşiyorsa hiç düşünmeyin ama o desteklemıyor ve huzurunuz bozulacaksa o zaman yeniden bir öncelik değerlendirmesi yapın derim.Arkadaşlar kısaca anlatmaya çalışacağım
Kendinizi benim yerime koyarak cevap verin.
evli ve cocuklusunuz.normal hayat standartlarında ev var, araba var yaşıyorsunuz aynı zamanda Altı yıldır da çalışmak istiyorsunuz..
bu firsata çok yaklaştıniz. ama işi secerseniz gideceğiniz yer, şimdiki bulunduğunuz yerden ikamet olarak farkli olacak. Çocuğunuzun okulu degisecek.
Eşiniz sizin için, oniki yıldır çalıştığı kurumdan ayrılıp ev tutacaginiz yerde çalışmaya baslayacak.
Çocuklar sizinle vakit geçirmeye alismisken, kimbilir nasıl değişecek hayatları...
Bazen kendimi çok bencil hissediyorum.kendim için herkesin düzenini degistireceg diye... Sonrada diyorum böyle bir fırsat bir daha elime geçer mi...
Siz Ne diyorsunuz?
Eşim destekliyor, benden cesaretli o duzenimizin değişmesi konusunda da.zor olabilir ama halledilir,sen iş sahibi olmuşsun ötesi olur mu diyor o. Benim ayrıntılı düşünen, onu düşünen, onun işini düşünen, çocukları düşünen, karakter yapım böyle biraz.. bin defa düşünürüm en çok istediğim şeyi bileBen yıllardır eşim ve çocuğum için kendimden fedakarlık etmişsem vakti gelince de onlar etmeli. Burada önemli olan eşinizin tutumu eğer o destekşiyorsa hiç düşünmeyin ama o desteklemıyor ve huzurunuz bozulacaksa o zaman yeniden bir öncelik değerlendirmesi yapın derim.
Haklisiniz. Evet öyle bir şansımız var en azindan, yine bildiğimiz kültürde, bildiğimiz dilin içinde yaşayacağız.. peki çocuk bakımı için ne diyorsunuz.. biz on yılı aşkın süredir ailelerden uzak şehirde yaşıyoruz.. ozelllikle ben yakın oldukça sorunların daha büyük olacağını dusunerekten oralara taşınmayı hiç dusunmedim.. ne yalan soyleyim hani yıldan yıla gitmek yetiyordu bana.. herşey tadında kalıyor diye düşünüyorum yani. Ama şimdi çalışırsam çocukların bakımı konusunda yanımda birimci derece akraba şart mı, ya da bı başkasına nasıl guvenirim, nasıl yapsam iyi olur, nelere katlanmak gerekir, ya da çocuklar bakılacak diye, aile huzurumu bozmamak mi tercih edilir. Ne diyorsunuz
Aynı duruda eşin olsaydı düzenimiz bozulmasın calismana gerek yok mu diycektiniz..bence bu bencillik değil hayat şartları neyi gerektiriyorsa ona göre düzen kurulur yine. Evet çok basit bişeyde değil ama pişman olmayacaginiza eminim asıl niye bu fırsatı kaçırdim diye kafanızı taşlara vurursunuz.Arkadaşlar kısaca anlatmaya çalışacağım
Kendinizi benim yerime koyarak cevap verin.
evli ve cocuklusunuz.normal hayat standartlarında ev var, araba var yaşıyorsunuz aynı zamanda Altı yıldır da çalışmak istiyorsunuz..
bu firsata çok yaklaştıniz. ama işi secerseniz gideceğiniz yer, şimdiki bulunduğunuz yerden ikamet olarak farkli olacak. Çocuğunuzun okulu degisecek.
Eşiniz sizin için, oniki yıldır çalıştığı kurumdan ayrılıp ev tutacaginiz yerde çalışmaya baslayacak.
Çocuklar sizinle vakit geçirmeye alismisken, kimbilir nasıl değişecek hayatları...
Bazen kendimi çok bencil hissediyorum.kendim için herkesin düzenini degistireceg diye... Sonrada diyorum böyle bir fırsat bir daha elime geçer mi...
Siz Ne diyorsunuz?
Benimde düşüncem bu yönde ama eşimle ortak noktada bulusabilri miyiz bilemiyorum. Çünkü o uzun zamandir memleketine gitmek istiyor, ben fırsat vermedim..çok ısrar ediyorsa, kendi aileme ve onun ailesine yakın iki üç saat mesafeli yerlere gideriz demistim. Konu böylece kapanmıştı..aydinli bir tanıdığım izmirde yasiyor. cocugun hem ananesi hem babanesi cocuga bakmak icin musait. ama çocuğa bir bakici bakıyor. bakiciya cok guvenip cok seviyorlar. demem o ki ananelerin babaannelerin duzenini bozmaya hic gerek yok. eminim yeni gittiğiniz yerde size destek olabilecek birini muhakkak bulursunuz. cok insan oyle yapiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?