Çok istedigim okula gitmek yalnızlıgım yüzünden kabus

xyaseminx

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
26 Temmuz 2010
1.614
559
198
Merhabalar.
Sorunum yalnızlık.Hem de çok büyük bir sorunum.Bu sene İstanbul Üniversitesi 1.sınıfım.Şehir dışından geldim bu şehre.Hani yeni bir şehre yeni insanlara alışmak zor derler ya İstanbul 2 kat zormuş bunu anladım.1,5 ay oldu tam 1,5 ay.Artık herkes yavaş yavaş arkadaş çevresini kurdu çevresi oluşmaya başladı ama benim 1 tane bile arkadaşım yok.Haftasonu evime gidiyorum 2 saat diye.Belki bu yüzden adapte olamıyorum bilmiyorum.Derslerde bir derece ama aralarda yemek saatinde tek olmak çok moralimi bozuyor artık.Bugün ağlayarak geldim yurda.
Hayatımın en güzel yılları üniversite yılları olmayacak galiba benim.Şimdiden mezun olayım kurtulayım diye aekıyorum.Böyle geçmez 4 sene biliyorum.
Çekingen biri değildim hem de hiç değildim.Çok rahat kendini ifade eden biriy(di)m.
Ailem de çok kızıyor.Hiç mi arkadaşım yok bulamadın mu koca okulda kafana 1 tane arkadaş diyorlar.
Yok işte ya bulamıyorum ya anlaşamıyorum ya bende bir sorun var.
Şu an yurttan yazıyorum.Bazen diyorum çıkar ilişkisi boşver millet mi kurtaracak seni.ÇALIŞ DERSİNE yalnızlık iyidir.
Diyorum diyorum da Ama bir arkadaş da fena olmazdı.:2:
Çok kötü yalnızlık çoook.:50:
İçimi dökmek istedim sadece
:50:
 
slm yurtta da arkadas bulamadin mi?

ist. buyuk cik gez dolas

nette bloglara bak

yapacak o kadar cok sey varki senin yasindakiler icin

sanirim sen depresyona girmissin kadinlar yeni bir is yeni bir sehir yeni bir ev degistirdiklerinde depreyona girerlermis

bende de oyle oldu kendimden biliyorum:1:

insan sonra alisiyor herseye biraz sabir
 
slm yurtta da arkadas bulamadin mi?

ist. buyuk cik gez dolas

nette bloglara bak

yapacak o kadar cok sey varki senin yasindakiler icin

sanirim sen depresyona girmissin kadinlar yeni bir is yeni bir sehir yeni bir ev degistirdiklerinde depreyona girerlermis

bende de oyle oldu kendimden biliyorum:1:

insan sonra alisiyor herseye biraz sabir

Yurtta pek kimse kimseyle samimi değil.Çoğu anadolu yakasından gelip gidenler.
İstanbul çok güzel bir şehir ama kampüsümün bulundugu Avcılar bu bakımdan kısır maalesef.
Tek olunca da pek gezesi gelmiyor insanın.
Sanırım haklısınız.Ben depresyona girdim.Hatta suan kendimi depresyon belirtilerini ararken buldum.:18:
 
zamanla istemedigin sayıda arkadaşın olacaktır.
şimdilik yalnızlıgının tadını cıkart bence.
 
Herkesle çık ,gez;zamanının geçtiğine bak.Milleti tanıdıkça da seçim yaparsın zaten elbette birileri daha yakın gelir sana.Hatırlıyorum da,birinci sınıfta özellikle ilk dönem koloni gibi gezerdik,ikinci,üçüncü sınıfta ise asıl dostumuzu bulurduk. ;)
 
Doğru arkadaş seçimi de çok önemli ama biliyorsun değil mi?
Ben bu forumda üniversite arkadaşlarının birbirlerinin arkalarından çevirdiğini de okudum çünkü.
Kıskanç insanlar olabiliyor. Arkadaş edinirseniz eğer, ilk arkadaşınız diye üstüne düşmeyin. Onu tanımaya çalışın falan.
 
zamanla istemedigin sayıda arkadaşın olacaktır.
şimdilik yalnızlıgının tadını cıkart bence.

Öyle mi gerçekten?
1 tane olsa kafi modundayım şu sıralar.Memleketim şehrim arkadaşlarım yeri çok ayrıymış çook.Yaşayınca o kadar iyi anladım ki.Arkadaşlarım gittigi şehirlerde kaynaşmışlar bile.İnterneye resimler koyuyorlar gittikleri yerleri etiketliyorlar o bilinen sitelerde.Bunlar benim içimde ukte kalacak maalesef.İnternet değil tabiki.Bu ilk heyecanlar ilk keşifler.
Oda arkadaşlarım 2 ve 3.sınıf.Şuan odada bile yoklar geziyorlar.Yurt odasında an ve an devam ediyor tek kişilik hayatım
 
1,5 ay uzun bir süre değil. Tabii yalnızlık 1 hafta bile olsa boğar. Ama zamanla kafana uyan birilerini mutlaka bulacaksın. Şimdilik insanları gözlemlemeye devam et. Üniversitenin ilk yılında sınav dönemi gelince insanlar daha bir kaynaşır. Ders notu istemeler, kitap paylaşmalar falan.
Ayrıca, hobin veya ilgi alanların, merakın varsa okuldaki kulüplere, etkinlik gruplarına katılman da fayda sağlayabilir.
 
Oda arkadaşların bari teklif etseydi, onlarda da mı tık yok? Bu arkadaşlık meseleleri cidden şans işi.
 
Öyle mi gerçekten?
1 tane olsa kafi modundayım şu sıralar.Memleketim şehrim arkadaşlarım yeri çok ayrıymış çook.Yaşayınca o kadar iyi anladım ki.Arkadaşlarım gittigi şehirlerde kaynaşmışlar bile.İnterneye resimler koyuyorlar gittikleri yerleri etiketliyorlar o bilinen sitelerde.Bunlar benim içimde ukte kalacak maalesef.İnternet değil tabiki.Bu ilk heyecanlar ilk keşifler.
Oda arkadaşlarım 2 ve 3.sınıf.Şuan odada bile yoklar geziyorlar.Yurt odasında an ve an devam ediyor tek kişilik hayatım

yurttaki arkadaşlarının üst sınıf olması biraz dezavantaj çünkü onların zaten arkadaşı vardır kendi sınıfındakilerle neden konuşmuyorsun mesela derste falan muhabbetin olmuyor mu hiç dersle ilgili falan.hemen üzülme mutlaka kafana göre birileri olacaktır.önemli olan iyi insanlar olsun.
 
Seni çok iyi anlıyorum...:26:Ben de hayalini kurduğum okulu kazandım.İlk yıl uzun süreli bir ilişkim vardı, bir sürü de kısıtlama, kıskançlık.(Erkek arkadaşım farklı bir üniversitedeydi, bende aklının kaldığını söylüyordu blablabla) Ve bu yüzden benim de okulda tek bir arkadaşım olmadı.Yalnız geldiğim okuldan yalnız çıkar giderdim, "hayal okul" benim gitmek istemediğim bi yer haline gelmişti.Senin anlattığın gibi herkes arkadaş çevresi edinmeye başlamıştı ben o an anladım bunun böyle devam edemeyeceğini.Ben teklif ettim, yemeğe birlikte gidelim mi, haftasonu planınız var mı ben de gelmek istiyorum diye.Benim buz gibi bi kız olmadığımı da anladılar bu sayede ve devam eden yıllarda çok güzell arkadaşlıkarım oldu:16:
Umarım sen de bir denersin =)
 
Önerileriniz için çok teşekkür ederim.
Evet haklısınız oda arkadaşlarımın benden büyük olması dezavantaj ama şuan oda değiştiremiyorum ne yazık ki.Seneye başka bir yerde kalmayı deneyeceğim karar verdim.
Gerçekten yalnızım.Anlatınca garip gelebilir nasıl yaa durumunda olabilirim ama öyle.Kitaplar internet vb zaman geçirmeye başladım bi de vizeler başlayacak onlarla maşgulum tek sosyal hayatım bu oldu sosyallik denirse tabi.
Soğuk biri değilim asosyal da değildim ama gidişatım o yönde ilerliyor.Bu okulun havası boğuyor resmen.
Meslek lisesiyim geçen sene staja gittim okul psikolojisinden uzak kaldım.Oradakiler benden hep büyüktü onlarla diyalogum oldu genelde.Stajyer arkadaşlarım vardı ama çevremdekiler benden hep büyük acaba bu yüzden mi adaptasyon sorunu yaşıyorum.


Şu çekingenlik olayı başladıgından beri kimseye "Kalk gidelim dışarı çıkalım" diyemiyorum.Ki lisede organize eden bendim.şimdi sanki terslenecekmişim gibi geliyor.Kaybedecek bir şeyimin olmamasına rağmen.
 
Son düzenleme:
zor bi durum inşallah düzelir her şey

bu konu şansa bağlı bence eğer insanlarla arkadaş olmak için çaba harcayan bi tipsen her şey yoluna girer ancak başka türlü şans bence
 
Merhabalar.
Sorunum yalnızlık.Hem de çok büyük bir sorunum.Bu sene İstanbul Üniversitesi 1.sınıfım.Şehir dışından geldim bu şehre.Hani yeni bir şehre yeni insanlara alışmak zor derler ya İstanbul 2 kat zormuş bunu anladım.1,5 ay oldu tam 1,5 ay.Artık herkes yavaş yavaş arkadaş çevresini kurdu çevresi oluşmaya başladı ama benim 1 tane bile arkadaşım yok.Haftasonu evime gidiyorum 2 saat diye.Belki bu yüzden adapte olamıyorum bilmiyorum.Derslerde bir derece ama aralarda yemek saatinde tek olmak çok moralimi bozuyor artık.Bugün ağlayarak geldim yurda.
Hayatımın en güzel yılları üniversite yılları olmayacak galiba benim.Şimdiden mezun olayım kurtulayım diye aekıyorum.Böyle geçmez 4 sene biliyorum.
Çekingen biri değildim hem de hiç değildim.Çok rahat kendini ifade eden biriy(di)m.
Ailem de çok kızıyor.Hiç mi arkadaşım yok bulamadın mu koca okulda kafana 1 tane arkadaş diyorlar.
Yok işte ya bulamıyorum ya anlaşamıyorum ya bende bir sorun var.
Şu an yurttan yazıyorum.Bazen diyorum çıkar ilişkisi boşver millet mi kurtaracak seni.ÇALIŞ DERSİNE yalnızlık iyidir.
Diyorum diyorum da Ama bir arkadaş da fena olmazdı.:2:
Çok kötü yalnızlık çoook.:50:
İçimi dökmek istedim sadece
:50:


Aynen sekerim. Ben de senin durumundaydim, ilk 2 yil ben de yalnizdim, 3. yil sansim dondu. Bu isler gercekten sans isi, sabirli ol. Istanbul universitesinin ogrenci kluplerine git, ogrenci kluplerindeki ortam guzeldir.
 
Ben üniversitedeyken 1. dönem çok yanlızdım
Yurtta tektim ve oda arkadaşım hiç tarzım değildi, itici geliyordu
Yanlızlıktan yemek bile yiyemiyordum
Çok zayıflamıştım düşün o derece :)
Sonraki dönem benim oda arkadaşım diğer odadaki bir kızla takılmaya başladı
Sonra içki içmeler saçma sapan sohbetler bende o odadaki kızın arkadaşını alıp kendi odamda oturmaya başladım
Sonra birbirimize çok alıştık ve şuan dostum dediğim insanlardan biri.
Bende senin gibi felaket senaryoları kuruyordum
Kendi kendime oturup ailemi özlüyordum
Arkadaşımı okuldan bulmayı beklerken yurttan çıktı
Nasibin nerdeyse bulacaktır seni
1,5 ay kısa bir süre elbet biriyle anlaşırsın
4 seneyi yanlız geçirecek değilsin
Onlar sana yaklaşmıyorsa belki soğuk buluyorlardır
Sen yakınlaşmayı dene...
 
En iyisini yapıyorsun.. Kendini arkadaş bulacağım diye modlama..

İyi bir gözlem yap, kafa dengini bul.. ( Çok önemli )

Ben 2 senelik okulda okuyorum ama Kafa dengi arkadaşım olmadığı için 2 sene bile işkence gibi..

O yüzden kafa dengini bul 1 tane olsun tam olsun ..
 
Canımm merhaba. Ben de istanbul universitesindeyim 2. sınıfım aynı sorunu bende cok yasadim en basta suan bile pek arkadasim yok.. Ders saatlerimiz pek uyusmuyor olabilir ama bana ozel mesaj atarsan okulda bulusuruz, tanisiriz :) bende cok memnun olurum.
 
Merhabalar.
Sorunum yalnızlık.Hem de çok büyük bir sorunum.Bu sene İstanbul Üniversitesi 1.sınıfım.Şehir dışından geldim bu şehre.Hani yeni bir şehre yeni insanlara alışmak zor derler ya İstanbul 2 kat zormuş bunu anladım.1,5 ay oldu tam 1,5 ay.Artık herkes yavaş yavaş arkadaş çevresini kurdu çevresi oluşmaya başladı ama benim 1 tane bile arkadaşım yok.Haftasonu evime gidiyorum 2 saat diye.Belki bu yüzden adapte olamıyorum bilmiyorum.Derslerde bir derece ama aralarda yemek saatinde tek olmak çok moralimi bozuyor artık.Bugün ağlayarak geldim yurda.
Hayatımın en güzel yılları üniversite yılları olmayacak galiba benim.Şimdiden mezun olayım kurtulayım diye aekıyorum.Böyle geçmez 4 sene biliyorum.
Çekingen biri değildim hem de hiç değildim.Çok rahat kendini ifade eden biriy(di)m.
Ailem de çok kızıyor.Hiç mi arkadaşım yok bulamadın mu koca okulda kafana 1 tane arkadaş diyorlar.
Yok işte ya bulamıyorum ya anlaşamıyorum ya bende bir sorun var.
Şu an yurttan yazıyorum.Bazen diyorum çıkar ilişkisi boşver millet mi kurtaracak seni.ÇALIŞ DERSİNE yalnızlık iyidir.
Diyorum diyorum da Ama bir arkadaş da fena olmazdı.:2:
Çok kötü yalnızlık çoook.:50:
İçimi dökmek istedim sadece
:50:

1,5 ay mı???

ben geleli 12 sene oldu hala tam anlamıyla kafama göre bir arkadaşım yok.Arkadaşım hiç mi yok ?var tabii ki ama yani ne bileyim çok da ciddiye almam onları sadece beraber zaman geçiririz o kadar ,yoksa gidip de bi derdimi hiç çekinmeden anlatabileceğim, doya doya omuzuna yaslanıp ağlayacağım biri bu şehirde yok.
ama lise arkadaşlarım öyle mi ?hala aramızda ne kadar uzaklık olsa da birbirimize çok yakınız.yani sana diyeceğim ünv deki arkadaşların lisedekiler gibi olmaz. bir yerde lise arkadaşlarınla beraber büyümüş oluyorsun karakterleriniz bile beraber oluşuyor bu yüzden lise arkadaşlarının hep başka bir yeri olacak.
1,5 ay da çok az bir süre kendini çok kapatma,biraz daha açık olmaya çalış ama 1,5 ay gerçekten çok az bir süre eminim arkadaşların olacak yeni okulunda da,bu arada ben de istanbul ünv mezunuyum:)
 
Canımm merhaba. Ben de istanbul universitesindeyim 2. sınıfım aynı sorunu bende cok yasadim en basta suan bile pek arkadasim yok.. Ders saatlerimiz pek uyusmuyor olabilir ama bana ozel mesaj atarsan okulda bulusuruz, tanisiriz :) bende cok memnun olurum.

Herkese destek için çooook teşekkür ederim.
Bu önümüzdeki 2 hafta vize haftası çok önemli.Kişisel sorunlarımı bir kenara bırakmaya başladım.Sınıfta az cok muhabbet kurabildigim bir kaç kişi var öyle böyle gidiyor işte. Ama zaman geçiredek en önemlisi dediginiz gibi KAFA DENGİ biri yok.Belk bir gün olur.

Bu arada Avcılarda mısın? Bu haftalarda görüşemeyiz belki ama ilerde neden olmasın.Hangi bölüm bu arada?
 
bu devırde hayatın hangı alanında öyle sıkı fıkı arkadaşlık kaldıkı ehrkes bırbırının arkasaından iş çevirme peşinde bide bir şeyi nekadar istersen o senden uzaklaşır arkadaştan umudunu kestiğin anda etrafında yetişemıyeceğin kadar arkadaşın oluverir arkadaş seçimi çok önemlıdır yalnız kalmıycam dıye yalnış tercıhler yapmaa sakın okulunda başarılar
 
Back
X