Çok kararsızım çıkmazdayım yardım eder misiniz lütfen :(

ayse201622016

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
17 Ekim 2016
11
1
1
33
Herkese iyi akşamlar,
Ben çok dertliyim akıl verenden Allah razı olsun. Benim sevdiğim birisi var ama ailem istemiyor. 24 yaşındayım, şimdiye kadar hep çok çalışkan oldum. İyi okullarda okudum, iyi yerlerde staj yaptım, öğrenciyken 2-3 defa yurtdışına eğitim almaya gittim ve hep kendi çabalarımla, kimse bana çalış demedi, şimdi de yüksek lisansı kazandım daha yeni, bir yandan da kpss ye hazırlanıyorum elimde iki seçenek olsun diye. Sevdiğim kişiyle kursta tanıştık, aynı yaştayız, 8-9 aydır da görüşüyoruz. Karakterini, halini, tavrını özetle huyunu çok beğendiğim için onunlayım. Onun okul hayatında teknik lise, açıköğretim, dgs falan var, bunlar bana çok yabancı şeyler ama onu sevmeme engel değil. Çünkü şu an ilk girişinde olmadı ve yeniden kpss ye hazırlanıyor, geleceğimiz için çabalıyor. Ailem başından beri istemiyor, biz seni el üstünde tuttuk, bu çocuğun ailesi hiç ilgilenmemiş, çalış dememiş, sorumluluk alamaz ilerde diyorlar. İlk tanışınca herkes el üstünde tutar, ilgisine aldanma diyorlar, teknik liseden çıkmış haytadır diyorlar. Ama aslında melek gibi ya, çok kibar, merhametli vs ama ikna edemiyorum. Bir de ailem zaten erkek arkadaş fikrine de karşı, askerlikti atanmaydı 2 yıl bu çocuğu mu bekleyeceksin ne uğruna diyorlar. Okul hayatı kötü belk atanamayacak napacaksın diyorlar. Durumları iyi ama babasından iş beklemeden kendi çalışıyo uğraşıyo, gelecekle ilgili planlar yapıyoruz şöyle ev alalım çocuğumuzu böyle eğitelim diye ama bizimkiler okula bakıyo. Ben onu seviyorum ama tüm ailem böyle söyleyince illa ki kafam karışıyor düşünüyorum, ayrılsam mı diyorum yok olmaz diyorum kendimi onun arkasından iş çeviriyor gibi hissediyorum daha kötü hissediyorum. Benim yerimde olsanız ne yapardınız* Çok teşekkür ederim.
 
Hayat kpss den ibaret değil ki

Yani sen kpss kazanamazsan ya da memurluk kalkarsa ne olacak

Hayat para ya da iş ile sınırlı değil bunlar zorunlu ama tek bunlar yok

Kendi öğretmen eşi inşaatta usta olan evleri iki arabaları olan arkadaşımı yazdım burada çok

Önemli olan huzur
 
Ilk yoruma katiliyorum.ve şunu eklemek istiyorum.. aile kaprisi disinda ki bu kapris degil mantikli yaklaşmış ailen ne kadar seversen sev ne kadar iyi olursa olsun aile onay vermiyorsa ileride mutlaka pisman olursun oluyorlar nadirdir iyi ki ailemi karsima almisim cok.mutluyum dien. Vardir onlarin bir bildigi sen dinle bence aileni

Ayrica senin durum da benim gibi az bi fark var ben sen kadar caliiskan degilim:)) eşimle iki yıllık okurken tanistik o meslek liseliydi ben dgs ile 4 e gectim o askere gitti arayi kapatmak icin, uni hayatını bana zehir etti askerlik psikolojisi ile. Kpss ye girdim atanamadim o da zaman geciyor evlenelim die tutturdu evlendim özel sektörde calistim hamile kaldim.dogurdum derken aha bu haldeyim:)).. atansaydim cok daha mutsu bir evliligim olacağına eminim çünkü takintili bu konuda..bu arada benim ailem de istememisti.
 
Çocuk sorumluluk sahibi birine benziyor.
Okuma vs işleriniz bitince evlenirsiniz. Şimdi söz, nişan olmayacak nasılsa, bu şekilde devam edin.
Ailenin arkasından iş çeviriyor gibi de hissetme çünkü yanlış bir iş yapmıyorsun. Yaşıtın, makul biriyle görüşüyorsun.
Zamana bırak ve en güzelini yaşa inşallah..
 

Ben onu seviyorum ama beni büyüten bu hale getiren ailemden herkes yok diyince kafam karışıyor illa ki çok üzülüyorum. Ben onunla beraberken kendimi iyi hissediyorum, bir şeye sıkıldığımda üzüldüğümde ya da sadece konuşmak istediğimde onun orda olduğunu bilmek bana huzur veriyor. Ailemin derdi para değil, onun kendini geride hissedeceğinden, ilerde beni ezmeye çalışacağından şüphe ediyorlar. O bu konularda benden geride olduğunu kendi kendine söylüyor, ben hiç demedim. Hep takdir eder beni, bir atanalım dil kursuna yazılacağım diyor, bunun gibi şeyler. Ailem beni hiç yönlendirmedi keşke ben de zamanında senin gibi çalışabilseymişim diyor. Şu an boş boş geziyor olsa zaten istemem ama çabalıyor.
 

normalde ben de kadın erkek arasında eğitim ve kültür farkının sorun yaratacağını düşünürüm ama kusura bakmayın aileniz zalimce davranıyor
karşılarında ilkokul terk ve bu halinden memnun olan kendine geliştirmeye uğraşmayan biri yok
dgs ye giren, atanmaya uğraşan, çalışan çabalayan adam var
belki ailesinin durumu müsait değildi ve sadece teknik okula gönderebildiler yada lise yılları boyunca haytaydı
sonradan düzeldi
aileniz çok ön yargılı ve sadece statüye bakar bir tutum sergiliyor
 

Benim ailem erkek arkadaş fikrine karşı. Yaşadığımız şehirde çok fazla tanıdığımız var ve annem diyor ki biri ayşeyi şurada bir çocukla oturuyordu gördüm dese ben ne diyeceğim. Bir de tam evlenme çağındasın, birinin olduğunu duyan bir daha seni sormaz da bitse bu iş yine sormazlar diyor. Ben her zaman mantığımı ön plana koymaya çalışırım, aşkımndan geberiyorum vazgeçemem demiyorum. Daha iyi okulu olan daha iyi eğitim almış biri mutlaka karşıma çıkar ama bana bu kadar değer veren, sırf camdan el sallayacağım diye evin altına gelen, 1 saat aramasam merak eden, azcık gözüm dolsa benden çok üzülen biri bi daha karşıma çıkmaz gibi geliyor.
 

Kendisi beni hep destekler, şimdi okula bile hep o götürüyor getiriyor. Asistan ilanı oluyor mesela doğuda ilk ona soruyorum yazsam mı zor olur mu diye kayda bile beraber gittik. Evlenme konusunda da acele etmiyor, yani şöyle o askere gitmeden ya da ikimiz atanmadan evlenmeyelim diyor senin için zor olur diyor, beraberiz, inşallah işimizi gücümüzü elimize alalım, ben askerliği halledeyim, sonra da her şey çarçabuk olsun beklemeyelim 1 yıl nişan falan zaten 2 yıldır tanıyo olucaz birbirimizi diyor
 
Ayrılma, değer veren kişi ne kadar az. Bir sürü önemli özellikleri var yazık olur. Buluşacak izole bir yer vardır canım mutlaka. Hem o görür, bu görür düşünceleri beni boğuyor. Aldığın eğitimle zaten orada yaşamayacaksın ki?
 

Şu an 2-3 tane yakın erkek arkadaşı var onlarla buluşurken bile bana soruyor, bir kere ölçmek için yok dedim gitmedi bi yere. Ailesinin durumu iyi, ama annesi ev hanımı babası da kendi yerinde çalışıyor, dolayısıyla belki de atan falan diye çok yönlendirmemiş olabilirler. Benim annem babam da devlette olduğu ve babamın hazır şirketi olmadığı için ben belki de içgüdüsel böyle hep çalıştım. Ama konuşuyoruz çocuğumuz olursa yönlendirelim vs ddiye beni hep takdir eder ve kendi de çabalıyor.
 

valla ne diplomalı kariyerli insanlar var karısını döven söven, bu işler diplomayla okulla olaydı...
eğer adam gerçekten çalışkansa herşey olur, ama çalışkan bir insan olduğuna emin olman lazım
ailesi bilinçli değildir teknik liseye yollamıştır, bunda küçümsenecek ne var anlamdım, herkesin ailesi çocuğunu doğru yönlendircek bilince sahip olsa keşke ama olmuyor işte
 
Ben olsam ayrılmam. Ancak bu erkek arkadaşıma da bağlı. Ne üniversite bitirip de çalışmak zor gelen, iş beğenmeyen insanlar tanıdım. Eğitim farkında uçurumlar varsa genelde kafa uyuşmazlığı oluyor ama ekmeğini taştan çıkartan, boş durmayan, gelecek için çabalayan biriyse isterse lise mezunu olsun diyenlerdenim. Ne olursa olsun umarım sizin için en iyisi olur.
 
Isin icine aileler girince gercekten zor oluyor bir de erkekler askere gidince bi tuhaflasiyor ruh hali degisiyoŕ inşallah sizinkisinin degismez ben oturdum 1 yil deli gibi kpss çalıştım atanamdim sonra tekrar çalışmadim siz atanirsiniz gibime geliyor ki insallah öyle olur yine de soylediklerimi goz ardi etmeyin derim
 
bir de gerçekten teknik okul daha önemli
en azından gelişmiş ülkeler de
insanların bir mesleği oluyor çıktıklarında ayrıca üniversiteye mühendislik gibi bölümlere ilk atanması gereken onlar
ama bizde ki eğitim sistemi malum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…