Dün erkenden kalktım oruc tutacak diye kahvalti hazirladim ama sofraya bakmadı bile kendine birşeyler hazırladı sonra gitti yattı ben konuşmak için fırsat ararken o hep böyle yapıyor
Anneler de bunalıma depresyona girebiliyor. O da insan. Hele ki kötü travmalar yaşadıysa. Ki yaşamış. Başlı başına boşanmak bile sadece bi travma.
Psikolojik tedaviye ihtiyacı var gibi görünüyor. Ona biraz zaman ver. Ona empati yapmaya çalış.
Yaşadığı psikolojik sorun her neyse aynı evde olduğunuzdan bi sana yansıtıyor besbelli
Ona zaman ver. 2-3 hafta değil ama. Ciddi psikolojik sorunları olan insanlar anca 1-2 senede toparlanabiliyorlar.
Sen kafe açmayı ertele şimdilik. Bir iş bul çalış. Sabah git gece gel eve, evde fazla zaman geçirme yani.
Bu arada hem para biriktiriir hem uzaklaşırsın kafan dağılır.
Bahsi geçen kişi abi kardeş hala teyze koca filan olsa tamam da. Anne başka bişey. Sen onun canından çıktın düşünsene. Annelik içgudusu diye birşey var doğada. Kedilerde bile var. Doğada olan birşeyi annen tek başına yok edip tarihe geçemez.
Yani teknik olarak mümkün değil senden nefret etmesi.
Kötü davranıyorsa altında başka şeyler vardır bozuk bi psikoloji vs.
Bol bol şirinlik yap, tatlı tatlı konuş. Ama sürekli. Yumuşatmaya çalış.
Onu hasta gibi gör, isyan edip köstek olmaktansa destek olup iyileştirmeye çalış.
Bu konuları da konuşmaya çalışma, bırak.
Belli ki konuşası yok konuşmaya çalıştıkça üstüne gitmiş oluyorsun çünkü. Bırak.
Birşey yokmuş gibi davran. Bi sabah kalk, melek ol.
Mutlaka zamanla yumuşayacak o kadar tatlı dile.
Misal sahur hazırladım diyosun. Hazırlayıp öylece bıraktın mı? Annecim sana bişeyler hazırladım bak gel hadi canım annem falan yap ne bileyim işte durup dururken git öp filan. Bırak senin delirdiğini düşünsün. Dün somurtup bağırıyordu bugun niye öpüyo manyak desin.
Böyle bi anda bi melek ol. Ve birkaç ay da öyle kal. Etkisini anca birkaç ayda görebilirsin çünkü.
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi