- 7 Ağustos 2017
- 9.997
- 37.367
- 548
- 29
- Konu Sahibi Karpuzlu araba
-
- #61
Aynı korku malesef ki yıllardır bende de var, ortaokuldayken (15 yılı geçti yani) karşı apartmanda birinin baktığı bir süs köpeği vardı, sabah yanımda geçerken ben de ay ne tatlı diyordum, köpek bir hırladı bana peşime düştü, sabahın 7'si servis bekliyorum bir çığlıklar bastım kapıcı bile çıktı dışarı noluyor diye, camlar titremişti yani. Hayvanları çok seviyorum ama o uyuz köpek meğer saldırganmış, sahibine de hırlayıp ısırıyormuş. Köpek beni tanıyordu artık, ne kadar uzaktan gelirsem gelim hemen başlıyordu bana doğru hamle yapıp havlamaya. Annem de bigün gözleriyle görünce dedi, şimdi anladım cidden seni görünce kendini sana kesti dedi.
Apartmana giriş yolumuz tek bir dar aradan geçiyor, apartmanların önünde 2'ye ayrılıyordu, yıllarca her Allah'ın günü o korkuyla koşarak girdim apartmana, çöp atmak, bakkala gitmek hayal olmuştu zaten, sürekli sağı solu kollayarak yürüyordum, evden çıkmadan önce balkondan etrafı kolaçan ediyordum. Sonradan verdiler hayvanı ama bende çok fena korkusu kaldı. Ne zaman köpek görsem kendimi en yakınımdaki kişinin önüne atıyorum, genç yaşlı erkek bayan kim varsa en yakınımda hemen koluna girip onu da sürüklüyorum.
Geçtiğim yollar, gideceğim yerler, her planım bu korkuma bağlı, ben yolda yürürken balkondan bile havlasa dizlerim titriyor. 1-2 kere yakınlaştım ama olacak gibi değil. Şuanda dayımda misafirim mesela apartman yeni yapıldı, yolu 100 m falan ama hiç ışık yok ve çok ıssız, orada alçak tellerin arkasında geniş bir alanda bağsız bi rottweiler var ve önünden geçmek zorundayım. Geçen sabah uzaktan baktım yoktu geçeyim dedim sonra bi nefes sesi duydum gayriihtiyari bi baktım ki kocaman köpek bana bakıyor, dizlerimin bağı çözüldü, jöle kıvamına geldiler, bi kere havlasa olduğum yere yığılacağım daha taşımayacak dizlerim beni. Dün akşam da hava karanlık en az 15 dakika cesaretimi toplamaya çalıştım oradan geçebilmek için, en sonunda şemsiyemi açıp onun olduğu tarafa tuttum onu görmemek için, bi yandan da kulaklarımı tıkıyorum şarkı söylüyorum ki duymayayım onu diye, çünkü nefesi, pati sesi, havlaması korkutuyor beni, sonuçta yanıma gelemez çit var ama havlarsa diye bile ödüm patlıyor.
Benimki geçmedi yani, o anki kalp çırpıntılarım, kulağımdaki basınç, yaşadığım panik, çaresizlik ve acizlik hiç geçmiyor
Aynen bende dokunamam.nekadar cok kopekten korkan varmis ya :) yanliz degilmisimbanada süs köpeginden tutda pitbull üzerime koşmuştu ben o dönemler cocuktum suan 31im ve hala atlatamadim her sabah is yerimin önünde 4-5 köpek oluyor yeri geliyor iclerinden gecmek zorunda kalıyorum kalbim carpa carpa
bu korku gecmiyor bence. korkuyla yuzlesmeyide istemem. bi köpege asla dokunamam
Sanırım bir köpek yavrusu alıp onu besleyip büyütmek, köpeklere aşina olmak, onları anlamak sorunu çözebilir.Yaa senin olayinda cokk komikmis :) ayni durumu yasiyoz napcaz biz bu korkuyla yaa.boylede yasanilmiyoki :)))
Aynı dertten muzdaribim çözen varsa bende faydalanayım diye geldim. 12 yaşıma kadar kangalları bile seven ben 12 yaşında bi köpeğin beni ısırmasıyla fobim oluştu. Hala bacağımda derin izini taşıyorum. Köpekler korktuğumuzu anlıyorlar. Abim demişti küçükken vucudumuzda onların görebileceği bi ışık yanıyormuş korkuncaIyi aksamlar kk
Evet kopekten cok korkuruyorum 13.14 yaslarina kadarda boyle bi korkum yoktu takii sokaktan gecerken kopegin uzerime dogru kostugunu gorene kadar.o an sok gecirdim ellerimle gozlerimi kapatip bna saldirmasini bekledim biraz gecince parmaklarimi aralayip kopegin durdugunu sonra geri gittini gordum .annemin evine tek basima gelemiyorum cunku burda cok kopek var korkuyorum gerci tek basima olmasamda kopegi gordugum an kalbime carpinti giriyor tir tir titriyorum.esim annem hep bana kiziyolar bu yuzden "bunca insan yoldan geciyo kopek onlara saldirmiyo sanami saldircak" diolar.haklilarda ama elimde degil bu kopek korkusu yuzunden butun hayvanlardan abartisiz soyluyorum kucucuk kelebekten bile korkar oldum sanki surekli bana zarar verecekler gibi hissediyorum.kopek gordugumdr yolumu degistirdigim oluyo.bu durum hem benim hemdr ailemin canini cok sıkıyor ben bu korkuyu nasil yenicem aranizda kopek besleyende vardir eminim nasil onlara korkusuzca dokunabiliyosunuz.bana bi cozum yolu gosterin.
Sanırım bir köpek yavrusu alıp onu besleyip büyütmek, köpeklere aşina olmak, onları anlamak sorunu çözebilir.
Önceden kedilerden de çekinirdim tırmalar, cırmalar vs diye ama şimdi kedim var ve ağzının içinden bile öpüyorum, çizilmedik yerim de kalmadı, hatta yüzümü bile parçaladı yanlışlıkla ama yine de ağzının içini yemekten kendimi alamıyorum, yolda kedi görsem okşamadan, beslemeden geçmem. Köpekte de böyle olur belki de işte köpek evde olmadığı için yanaşmadık kedi almıştık (iyi ki de almışım), aslında ilk hedefimiz köpek korkumu yenmek için köpek yavrusu almaktır.
Bi keresinde baktım arkamdan bi sürü köpek bana doğru koşuyo karşıdanda bi genç bi adam geliyo gittim adamın arkasına saklandım. Bi baktıkki meğer küçük köpeği kovalıyorlarmış beni değil
Çocukken yedi tane kopeğin saldırısına uğradım. Yaralandim. Travma oluşmadı bende valla. Gayet severim köpekleri. İnsanlardan sürekli zarar görüp tüm insan ırkına karşı korku beslemediğimize göre, hayvanlara karşı da bu korkuyu yenmek zor olmasa gerek. Hepsi saldırgan değil. İnsanlardan daha zararsizlar.
Evcil olanlarla sorunumuz yok onları sevebiliyorum arkadaşımın köpeği var aramız gayet iyiBurdakilerinde dedigi gibi yavru kopegimiz olsa beslesek belki bu korkuyu yenebiliriz
Evcil olanlarla sorunumuz yok onları sevebiliyorum arkadaşımın köpeği var aramız gayet iyi
Kucukken olustu bu korku bende buyuzden firca yiyorum hepYılan ve solucan dışında tüm hayvanlara dokunup sevebilirim.
Bu ikisinden de orkmak yok ama tiksiniyorum.
Sonradan gelişen bir fobiyse psiko-terapi alınabilir.
30 40 köpeğin içine girip besleme yapıyorum emin olun onlar sizden daha çok korkuyor.
Korkunuzu hissedip tedirgin oluyor bigun yanından o yokmuş gibi geçin içten icede korkunuzu engelleyin o zaman anlarsınız köpekler hisseder korkuyu sevmeyenide sevenideNdn havliyo bna neden heran saldircak gibi duruyo
hayvanların barınak sartları oldukca kotu. hayvanlar ıcın kalkıp barınaklara kapatılsın dıyemeyız ve o barınak psıkolojısını bazılarınız bılıyorsunuzdur. gercekten cok kotu ve uzucu. ınsan olarak bıraz empatı yapmamızda fayda var.
Korkunuzu hissedip tedirgin oluyor bigun yanından o yokmuş gibi geçin içten icede korkunuzu engelleyin o zaman anlarsınız köpekler hisseder korkuyu sevmeyenide sevenide
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?