kızlar dün geceyi çok kötü geçirdim
ne oldu derseniz hiçbirşey.. ama içim çok sıkıldı, nefesim kesildi ve kızımın bir an önce uyuması için dua ettim çünkü kızıma bile sinirim kadem kademe arttı. yavrumun bişe yaptığı da yoktu ama tahammülüm tamamen gitmişti, ağlama krizine girdim giremedim daha doğrusu ağlayıp rahatlamak için kendimi zorladım bi iki damla zor aktı gözümden rahatlayamadım
kendimden nefret ettim
çok başarısız, beceriksiz, işe yaramaz hissettim kendimi
kızıma üzüldüm benim gibi bir annesi olduğu için..
resmen cinnet hali geldi gibi, diyorum bu halime şahit olmasın diye Allahtan yardım istedim bi an önce kızım uyusun diye
ne olacak benim bu halim..
psikolog diyeceksiniz ama ben problemi biliyorum aslında hem bu yüzden, hem de maddiyattan ötürü gitmek istemiyorum
kendimi çok yetersiz hissediyorum
ne evimin temizliği tam
ne yaptığım yemekler çok güzel
ne düzenli bi evim var
ne kızım için birikim yapabiliyorum
ne de yaptığım işler çok düzgün, hep bi eksiğim var
başardığım hiçbişey yok şu hayatta
bunlar benim enerjimi çok düşürüyor
ve daha da başarısız olmama sebep olduğunu düşünüyorum
size sorum ne onu da bilmiyorum sadece yazıp rahatlamak istedim sanırım