arkadaşım burda eşinize haksızlık yapıyorsunuz. adam zorla da olsa konuşmaya çalışıyor, evden canının sıkıldığını söylüyor siz bunun sebebini sormak ve anlamak yerine adama saldırıp ''sana güvenim azalıyor, başka biri mi var hayatında'' diyorsunuz. ee eşiniz ne desin bu durumda? belki de onu haksız yere suçluyorsunuz o da kendini geri çekip uzaklaşıyor. siz duruma çözüm bulmak ve evden neden uzaklaşmak istediğini, canının neden sıkıldığını anlamak yerine kendi sorunlarınıza odaklanıp onu görmüyorsunuz. eşinizi ne kadar aksini söyleyip savunsanız da anlamak için çaba göstermiyorsunuz. kusura bakmayın biraz ağır oldu belki sözlerim ama nefret ettiğiniz yapının -eşinizin sizden uzaklaşması- oluşmasına nasıl katkı sağladığınızın farkında değil misiniz?
''konuşmak artık imkansız oldu'' diyorsunuz da eşinizin laflarını böyle ağzına tıkarsanız başka nasıl bir sonuç almayı bekliyorsunuz ki? onu suçlayıp yargılamak yerine önce bi dinleyin. kendi kaygılarınızı konuşmayın. eşinizi dinleyin. bi bakın adamın derdi ne. neden sıkılıyor evden. neden gidip bir daha dönmemek istiyor. sonra başka bir zaman kendi kaygılarınızı üzüntülerinizi, başka biri olup olmadığını sorarsınız.
ayrıca eşinizin -her ne kadar aynı evi paylaşsanız da- şifrelerini istemeniz hiç hoş değil bence. bu eşinizin psikolojik sınırlarına yaptığınız bir saldırıdır. belki eşiniz bunu paylaşır ama sizden de bunun bedeli olarak uzaklaşır. ona güvenmediğinizi böyle göstermeniz başka nasıl bir sonuç yaratabilir ki zaten...
eğer ilişkinizi daha iyi bir hale getirmek istiyorsanız üzerinde çok çalışmanız gerek. kendi başınıza bunları yapamıyorsanız bir aile terapistinden yardım alın...