Offf ben bunaldım.
Ben de esimi seviyorum, asırı değer veriyorum ama kıskanmiyorum. Evet guveniyorum ve kıskanmıyorum. Bazen 1 ay kadar uzakta oluyor, şehir dısı yurt dışı ama aklımda hep acaba nerde, napiyor diye olmuyor. Facesine birisi arkadaslık yollasa ben de kafayı yemem yani, tanimiyorsa kabul etmez der geçerim. Bazen tanimadıgım erkekler ekler asla aklıma kocama demek bile gelmez, ne alaka?
Yani şu dediklerinde ben sevgisizlik değil senin enteresan sekilde esini kıskandırma girisimlerini görüyorum. Hayatı zindan edecek seyler bulmayın Allah aşkına. Kıskanmayan kıskanmaz boşuna uğrasmayın, herkes partnerini bunaltmak zorunda değil, bunaltmadan da sever insan eşini...