çok mutsuzum


çok teşekkür ederim, ben o kadar uzun zamandır beni anlamasını bekliyorum ki; yüklendiğim sorumluluklar arttıkçA bu duruma tahammül edemez hale geldim, dediğiniz çok doğru, şartlar ve zaman
 

Allah razı olsun canım
burda hepimiz bayanız biz birbirimizi anlamıyalımda kim anlasın.ben seni çok iyi anlıyorum bende yaşadım bunları ama inanki sadece kendimizi yıpratııyoruz.
Bugünlerde geçer sen yeter ki dimdik dur hayata karşı....,
Allah ım yuvana huzur,mutluluk, versin.
Bizim tek istediğimiz aşkımızı sürekli canlı tutmakkk
 
bende senin gibi 5 yılda 3 çocuk sahibi oldum benimde üç kızım var canım.bu nedenle seni çok iyi anlayabiliyorum eşinin huyunu bilemiyorum ama 3 çocuk büyütmek hiç kolay değil onların bakımı zaten insanı yeterince yoruyor hatta zaman zaman bunaltıyor.insan böyle zamanlarda eşinden daha çok ilgi yardım bekliyor işte bunu göremeyince senin gibi eşindende soğuyabiliyor ama bu geçici bir dönem zamanla herşey yoluna girer.birde erkeklerden çok ince düşünceli olmalarını beklememek gerek.beklentiler azalınca insan daha mutlu oluyor.eşinin iyi yönlerini düşün eksilerine odaklanma ama her zaman eşinle sıkıntılarını da paylaş ne hissettiğini bilsin bunu tatlı bir dille yap.umarım herşey yoluna girer canım
 
öncelikle rabbim evlatlarını sana bağışlasın.üç meleğin hiçbirine kıyılmaz bende beş yıllık evliyim bir kızım var bir yaşında bende zor anne olanlardanım.her evlilikte sorunlar var sizin sorunlarınızın olması acaba çocuklarınızın arka arkaya olması ve birbirinze vakit ayıramamanız olabilirmi.evlat büyütmek hiçte kolay değilmiş özellikle yürüme döneminde daha fazla ilgi bekleniyo ben bir kızımla bütün günümü paylaşıyorum.inanın bazen okadar yorukuyorum kı eşimle ilgilenemediğim zamanlar oluyor.biraz birbirinize zaman ayırın konuşarak birbirinizi anlayın.meleklerinizide öpün yerime
 
bende su an ki ruh halimden dolayi mutsuzum. esime karsi güvenim yok. kendisi kumar oynuyor. birakicam söz diyor ama hep ayni. bunaldim iyice. bir de gurbetteyim yalnizim cocuk cok istiyorum ama esime güvenemiyorum. 3 yil oldu evleneli evlenirken cok farkli düsünmüstüm ama simdiki halim vahim..
 
canım, 3 çocuğun olduğu diye sadece "anne" olmak zorunda dğeilsin. haklısın, sen çocuklarının annesi olsan da eşinin hanımısın. kadınlığını hissetmek istemen en büyük hakkın. erkeklerin çoğunda var. evlendikten sonra nasılsa elde ettim psikolojisi ile salıyorlar kendilerini. kadın sinirleniyor, üzülüyor, ya içine atıp birden patlıyor ya da kocasından soğuyor... ama erkek farkında bile olmuyor kendi yaptığının. kadına dırdırcı gözüyle bakıyor.

eşin seni kaybetme korkusu yaşamalı. amaaa sakın asla gidip de "boşanacağımm" "ayrılacağım" deme. böyle blöfler insanın elinde patlar. boşanmadığını gören koca "amann ne yapsam ayrılmıyor benden" mantığına düşer.

daha yeni doğumun. biraz zaman geçsin. sabret. annen de evi dönsün... kocana ilgili güzel davran. sonra al karşına sakince beklentilerini, bu beklentiler olmaz ise ileride ona sevginin azalacağından endişelendiğni, birbirinize sahip olduğunuz için ne kadar şanslı olduğunuzu ve karşılıklı emek vermeniz gerektiğini..... açıkla. hemen değişmeyecektir. biraz çekilirsin. ama asla kavga, sinir değil. umursamazsın. senin ilgini hissettikten sonra kendini çekmen ile dersini alır. bu süreçte de evet 3 çocuk çok vaktini alıyordur ama süslen püslen... bakımlı olmaya çalış. kaybedeceği şeyi hatırlat sok gözüne.


sabırla ve doğru iletişimle düzeleceğine inanıyorum. hakkınızda hayırlısı olsun.
 
çocuklarınızı Allah bağışlasın ; hepsi de mutlu birer birey olsunlar inşallah...

ben sizin sorununuzu büyük görmüyorum... sadece bir geçiş evresi bence... sevgililikten evliliğe geçiş süresinde takılı kalmışsınız gibi geldi... ilk çocuğunuz olana kadar zaten bu durum sizi rahatsız etmiş , sonra çocukların dünyaya geişiyle birlikte iyice içinize kapanmışsınız... ben evliliğin sevgililik gibi olamayacağına inanıyorum... çünkü o zamanlar seni görmek için belli zamanları varken şimdi seni istediği zaman görebilir diye düşünüyor demek ki... ama bunu "madem öyle ben istediğim zaman görür ; konuşur; dokunur" diye yorumlamamak lazım... sen de eşin de zor süreçlerden geçiyormuşsunuz o zaman ikinizin de karşılıklı anlayş göstermesi gerektiğini düşünüyorum... eminim o senin kadar kafasında büyütmüyordur bu durumu... sana büyütüyorsun demiyorum çünkü hem annesin hem de kadın... üstelik alışık olduğun hayattan bambaşka bir dünyaya alışma savaşı veriyorsun ; destek beklemek de hakkın tabii

ama onun açısından bak ; senin ve çocuklarının herşeyini karşılayamadığını düşünüyor olabilir... kolay değil 3 çocuk; tek maaş... ikinizin de birbirine destek olması lazım... tabii karşındakinin bir erkek olduğunu hatırlatmaya da gerek yok sanırım... dilerim en kısa zamanda karşılıklı oturup ; konuştuğunuz ve gülümsediğiniz anları paylaşırsın burda
 

malesef yanlis düsünüyorsunuz. kumar bir hastaliktir. ben 16 yil kumarciyla evliydim. hep anlayisli olmaya calistim. yalan ve bos sözlerle kandirdi beni. cocuklarim icin katlanayim dedim. kendimi kandirdim. 15 yildan beri ayri yasiyorum daha hala benimde imzaladigim borclarini ödyorum.
cocuklarimi yalniz büyütüp okuttum. cocuklarimla dialogum cok iyi. beni daima taktir ediyorlar. büyük oglum her zaman, anne keske babamdan daha erken ayrilsaydin diyor. calisiyorum maddi durumum alllaha sükür cok iyi.
ama onca yalan ve dalavereden sonra, erkeklere güvencim kayboldu. icimde daha hala o korku oldugu icin erkeleri benden uzak tutuyorum.

benim sana tavsiyem, özgüvenin ve kisiligin kayip olmada hayatini düzene koy. tekrar toparlanmak cok, ama cok zor oluyor...
 
tutunamayanlar .!.:
çok haklısın, ondan beklentim olunca kırılp, üzülüyorum ben beklentilerimi sıfıra indirmeye karar verdim, beklentim olmayınca kırgınlığm da olmayacak
Genişletmek için tıkla...

canım 3 çocuk bir eş ve bunların gelecekleri
bunları düşünmek ona göre hareket etmek zordur eşin için
bide benim de 2 evladım var ikisiyle ve ev işleriyle zor başediyorum
eşim isteklerini herşeyi minimumda tutmaya çalışıyor
bazen hiç konuşmuyor niye böylesin diyincede zaten yorgunsun bide benimle uğraşma diyor
biraz da seni daha yormamak için böyle davranıyor olabilirmi acaba :44::44:
 

aaminnn aminnnn Rabbim evlat hasreti çekene tedavi olanlaraaa evlat sahibi olmayı arzulayanlara ve o evlada bakabileceklere versin inşş
Bana yetiyo oğluşum bakabilceğim kadar doğururumm ve aile içi problemim varsa çocuk yapıp kendimi iyice çıkmaza sokmam..
arkadaş konu açmış yorum yapma hakkına sahibim..
olumlu yada olumsuzz
benim eleştirim sizi niye rahatsız etti konu sahibi arkadaşım eleştirimi beğenmediyse yorum yapmamış size noluyo ben bunu anlamıyorum..

Konu sahibi arkadaşımmm umarımm herşey gönlünce olurr herşey normale döner ve evlatlarınla eşinle mutlu olduğun günler yakınındadır..
 
Son düzenleme:
Üç çocuğa takılmış herkes, bu çok yanlış..
Çok mutsuzken, herşey çok kötüyken hamile kalmamamış konu sahibi..Şuanda sadece 5 yılın ve üç çocuğun yorgunluğu var konu sahibinde.

Dikkat edin eşim çok iyi bir baba ve evine düşkün diyor konu sahibi.Yani sorun kadının birikmesi ve erkekten daha fazla yardım ve ilgi beklemesi.

Bu sona kaç kişi ulaşmıyor ki ? Bu yüzden hemen 3 çocuğa '' neden çocuğunuz olduki üç tane '' denmesi çok yanlış.

..

Eşime nasıl ders verebilirim demişsiniz, bu konuda ders değilde duygusal bir mektup yazabilirsiniz, bir hediye alın ve eşinizin iş adresine yollayın mektupla birlikte, yollayamıyorsanız evde yatağına koyun, yorganın altına..Yatağa girince görsün.

Bu süre zarfında da cinsel hayatınızda eşinize farklı birşey yaşatın..

Yine bu süre zarfında saçınızı ve giyim tarzınızı değiştirin..

Ve yine evde bir kaç yeri değiştirin..

Kapıyı farklı açın, yemek sofrasında farklı birşeyler olsun.

Her zaman oturduğunuz yeri, uyuduğunuz yeri değiştirin.

Ses tonunuzu yumuşatın, bakışınızı farklılaştırın.Ara ara dokunun eşinize birşeyler demeden.

Kesinlikle sabırlı olun.Hiçbirşeye kızmayın.Ve gülümseyin.

Bunları hepsini yapıyorsunuzdur belki ama üst üste olsun 5-7 gün kadar.

Anlatmak istediğim 5-7 gün eşinizi harekete geçirecek farklılıklar olsun ufak ufak.

Sonrası eşinizden gelecektir size..Yeter ki sabırlı olun..

Bazı şeyler istiyorsak önce bizim vermemiz ya da hareket geçirmemiz gerekiyor, özellikle bayansak.

Allah huzurlu zamanlar nasip etsin yuvanıza.
 
Şimdi siz bana kızacaksınız ama ben gene de söyleyeyim.
3. bebeğiniz korunduğunuz halde olmuş, tamam. Tabi ki aldırmamakla doğru karar vermişsiniz. Kürtaja karşı olmamakla birlikte çok ağır durumlar dışında bir kadının onu yaşaması taraftarı değilim.
Ama öncesi? Evlenmişsiniz, ilk 2,5 yıl hiç yalnız kalamadan, eşinizin sülalesinden arkadaşlarından sizinle ilgilenmesine fırsat kalmadan 2 tane çocuk yapmışsınız. Elbetteki bunlar acele verilmiş kararlar. Bir çocuk için "hata" sözcüğünü kullanmamız sizi üzüyor ama çok doğru kararlar olmadığının siz de farkındasınız elbette. Ve aslında sizi bu kadar öfkelendiren daha doğrusu öfkelerinizi olduğundan büyük hissetmenize neden olan şey de hata olduğu ile yüzleşme ihtimaliniz.
Şu ana gelirsek ben sizin elbetteki depresif ve öfkeli haliniz çok normal. 3 hamilelik ve 3 lohusalığın yükü, işinizden ayrılıp dış dünya ile bağlantınızın kesilmesinin yarattığı stres, 2 yıldır eşinizle iletişiminizi minimuma indirmeniz, eşinizin sizin çabalarınıza rağmen sizi anlamadığını hissetmeniz, beden yorgunluğu, beyin yorgunluğu, 3 çocuğun sorumluluğu, maddi sıkıntılar... Bütün bunları yaşarken kendinizi kırgın hissetmeniz, mutsuz hissetmeniz ve bütün bunların ortasında boğuşurken biraz şımartılmayı beklemeniz çok doğal.
Ben açıkçası çözülemeyecek bir sorun olduğunu düşünmüyorum.
Ama sizin de hatalı davranışlarınız olduğunu düşünüyorum. Örneğin ne olursa olsun iletişimi 2 yıl asgari düzeyden tutmak gerçekten sorunun çözümünü olanaksız kılacak bir durum.
Eşinizi düşünün fizyolojik kısmı hariç sizin yaşadığını bütün o sorumluluk duygusunu, yetememe korkusunu o da yaşıyor. O da sizin gibi "Ne oluyopruz ya? Bu hayat nereye gidiyor?" diye soruyor kendine arada. Bu elbette size arada bir buket çiçekle gelmesine, akşam uyumadan "Karıcığım bugün muhteşemsin." demesine engel değil. Ama engel sizin aranızdaki o duvar.
Benim size bir önerim olacak. Bebeğiniz küçükmüş ama annenizden birgün yardım isteyin. Birgün sabahtan akşama kadar eşinizle ev dışında bir gün geçirin. O iki yıllık suskunluğunuzu bozun, konuşun konuşun konuşun. Elini tutun. Yalnız bu konuşmada sen dilini tercih edin. Sözlerinize "seni anlıyorum" diye başlayın, "çok yoruluyorsun, endişelisin, senin için endişeleniyorum, seni önemsiyorum" deyin. Önce ona kandini iyi hissettirin. Sonra da kendi sıkıntılarınızdan bahsedin.
Ben elbette bir anlaşma yolu bulursunuz diye düşünüyorum.
 

Hımmm...Bak sen!

Yahu; ayağı çıplak ağzının içine sümük giren çocuklar var;nice fakir aileler bunları kedi misali doğuruyorlar...

Somali somali diyorsunuz; hepsinin göğüsleyecek gücümü varda her birinin en az 3-4 çocuğu var.

Yapmayın Allah aşkına...
 
bence bu sorun gecici bir dönem
siz üc tane cocugun bakimi ev isi yemekvs bunlarin altinda oldukca bunalmissiniz esinizden ilgi bekliyorsunuz bu cok normal
ama erkeklerde cocuk gibidir kac tane cocugunuz olursa olsun en büyük ilgiyi yine onlar beklerler cünkü benciller
erkeklere vermeden almak imkansiz gibi bisey sen daha ilgil olmayi denesen esini daha özenli karsilasan ilgisini ceksen emin olki o zaman oda sana karsi ilgisiz olmaz
ama fedakarliklarin icin taktir bekleme asla alamazsin erkek milleti icten ice seni ne kadar taktir etsede bunu sana söylemez
allah cocuklarinizi size bagislasin
 
Son düzenleme:

şimdi bu durum farklı ama; korunmak bile parayla, neden fakirlerin çok çocukları olur bir düşünün; doğum kontrol hapları, prezervatif, spiral vs hepsi parayla devlet ödemiyor bir ara sağlık ocakları prez. ve doğ. kontrol hapı dağıtıyodu ama onları da sayıyla ve günlük veriyorlardı ve en önemlisi bu yöntemlerden habersiz insanlar, ben en sonunda tüplerimi bağlattım ve ameliyatım için 850 lira para ödedik kaldı ki bu ülkede bu parayla geçinen insanlar var. herşey kader mi tartışılır ama kaderiyle başbaşa bırakılan çok insan var sosyal devletimiz sağolsun. Arkadaşım da göğüsleyecek gücü var derken benim şahsımda konuştu; genel bir açıklama değil o, yani siz o cümleye takılmayın.
 

şimdi bu durum farklı ama; korunmak bile parayla, neden fakirlerin çok çocukları olur bir düşünün; doğum kontrol hapları, prezervatif, spiral vs hepsi parayla devlet ödemiyor bir ara sağlık ocakları prez. ve doğ. kontrol hapı dağıtıyodu ama onları da sayıyla ve günlük veriyorlardı ve en önemlisi bu yöntemlerden habersiz insanlar, ben en sonunda tüplerimi bağlattım ve ameliyatım için 850 lira para ödedik kaldı ki bu ülkede bu parayla geçinen insanlar var. herşey kader mi tartışılır ama kaderiyle başbaşa bırakılan çok insan var sosyal devletimiz sağolsun. Arkadaşım da göğüsleyecek gücü var derken benim şahsımda konuştu; genel bir açıklama değil o, yani siz o cümleye takılmayın.
 
Tryamour .!.:
İlk önce madem anlaşamıyorsun ne diye habire doğuruyorsun diyesi geliyor insanın. 5 yıl içinde 3 çocuk. Yapmayın Allah aşkına ya. Yazık şu çocuklara.
Genişletmek için tıkla...
Hay ağzına sağlık arkadaşım o bebeklerin suçu ne baktın 1 tane oldu adam düzelemedi 2 anlamı ne hadi diyelim oda hata 3 yani bu pes valla yazık cocuklara
 

şöyle söyleyeyim; ilk 2.5 yıl içindeki durumlar şu an da olduğu gibi çözülemeyecek aşılamayacak sorunlar değildi; ayrıca herkes evliliğinde sorunlar yaşar ama çocuk yapar bu insanın yaradılış gereği yani doğası, zaten eşim çocuk sahibi olamayack bir adam olsaydı doğurmazdım ya da korunamayan bir tip olsaydım ilk 2.5 yıl çocuk yapmak için beklemezdim; bazı şeyler elimizde değil ama elimizde olan şeyler varkem mutsuz olmak niye, eşime kızgınlığın en çok bu yüzden, biz eşimle bir günü başbaşa geçiremeyiz, çünkü; telefonu susmaz; biz ikimizken biri aradığında bakarsın teldeki şahıs yanımızda biter, mutlaka yapacak başka şeyleri olur; şu an mesela haftanın yedi günü sabah 9'dan gece 11'e kadar dışarıda işinin başında, eşim rahatsızlıklarımı bilmeyen bir insan değil ama çabası yok, ne yaptıysam olmuyor çünkü etrafındakileri böyle alıştırmış, sağolsunlar anlayışsız insan çok ama bunun sınırını çizecek olan eşim... ayrıca ben gurbetteyim annem, babam, kardeşim en yakınlarım bana uzak, çocuklarım bana ses, nefes burda, eşime kırgın olmam çok normal değil mi? ebn hep sustum çok fazla büyümedim ama ne yapsam adam aynı, tek derdi olan, tek sıkıntısı olan o değil ki; kabuğuna çekilmek niye...elbette ki bu ilişki bir şekilde yürüyecek ama bazı şeyler iyice tükenmeden harekete geçmesi gereken o
 

amin teşekkür ederim, artık beklemiyorum sadece çok kırgınım ve çok sessizim şu an
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

F
Yuvamda gözü olan kaynana ve anneci kocam kızlar deli ediyor bu kadın beni
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
6K
Mrsruj
M
B
Sevgilimin incelikten uzak oluşu ve uyumsuzluğumuz
4 5 6
Yorumlar
117
Görüntüleme
14K
zelkus
E
Kaynanam yüzünden mutsuzum
3 4 5
Yorumlar
91
Görüntüleme
9K
Selcan9496
S
Z
çok uzunca iç dökme, her şeyden biraz
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
6K
SARILARIN FILIZ
M
Ailemi sevemiyorum
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
3K
flowerfairy
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…