Herkese Hayırlı Geceler Arkadaşlar...Aslında konu açıp kafanızı şişirmek istemiyordum ama artık dayanamayacak noktaya geldim...Önceki konumu okuyanlar bilir..canımdan çok sevdiğim biri vardı aldatmıstı beni..bende belki unuturum umuduyla gidip sözlendim ama olmayacağını anlayınca 2.ayda attım yüzüğü...babamın vefatıydı,sevdiğim tarafımdan aldatımamdı derken çok zor günler yaşadım...sorun şu ki;ben kendimi acayip değersiz hissediyorum..şu"söz atmış"kalıbı beni kendimden tiksindirmeye başladı..sanki hayat bitmiş gibi..artık ne severim ne de sevilirim diye düşünüyorum..evden dışarı çıkmak istemiyorum biriyle karşılaşırım da bana şu söz meselesini sorar diye..annemde sıkıldığımın farkında ama bu kadar ayrıntıya girip onu üzmek istemiyorum..ama bu denli mutsuzken mutluluk maskesi gezip dolaşmak acayip zor...çok sıkıldım...tam kendi kendime "yeter artık ne var ki söz atmışsam"diyorum etraftan biri yine bozuyor moralimi...bakıyorum da kimse hiçbişeyi takmıyor..ama ben yapamıyorum elimde değil..sürekli evdeyim..tıpkı hapis hayatı gibi..!hayatımın en zor ve en mutsuz dönemi...gelemiyorum artık üstesinden ..bütün sıkıntılar üst üste geldi kaldıramıyorum artık..ve hep düşünüyorum ilerde birini çok seversem bu söz atma durumunu nasıl anlatıcam diye...ki ben yeni tanısdıgım arkadaslarıma bile bahsetmekden korkarken seveceğim insana nasıl acıklayacam inanın bu düşünelerle hergün uykusuz kalmalar,mide ağrıları,baş ağrıları bıktım artıkk...
söz atmakta ne varmis ki yaa neden takiyosun bu kadar. anlasamayip ayrilmissin bundan dogal ne var?
Yaşadıkların çok taze canım ve bole düşünmen normal akışına birakmalisin hiçbirşey yapamıyorsan bunu yapabilirsin değil mi ?hepimiz kendi yaşadıklarımızın en ağır olduğunu düşünürüz ta ki daha kötü şeylerle karsilasama dek ve en önemli konu sen bole kendini uzuyorsun ya bunu annene yapmaya hakkın yok bence en azından onun için bole saçma şeyleri düşünmeyi bırak.Baksaçma diyorum kizacagini bildiğim halde saçma cunku :)hadi güzel güzel uyu rahatladin bence hiç tanımadığın insanlar senin derdine ortak olmaya çalışıyor fikirler sunuyorlar ki bunlar seni bi kez bile görmemiş insanlar gerçekten sevecekler nasıl destek olacaklar kimbilir...
sözlenip, nişanlanıp ayrılmak bunlar utanılacak sıkılacak şeyler deil ki canım. zaten sevmeden nişanlanmışsın bu evreler birbirini tanımak için. bende 17 yaşımda iken o zamanlar delice aşık olduğumu sanıp çılgınca sevdiğim sandığım biriyle nişanlanmıştım 10 ay nişanlı kaldık düğüne 1 ay kala ayrıldık çok çok zor bir sene geçirdim ondan sonra üniye başladım ve hayatımın aşkını buldum 6 yıldırda çok güzel bir birlikteliimiz var aramızda gizli saklı kalmasın die en başta söyledim ben nişan attığımı ve bana iyiki söyledin dedi daha sonra senden yada başkasından öğrenmiş olsam belki sana bu kadar güvenemezdim dedi. hem yaşında daha küçükmüş en fazla bir seneye kadar atlatırsın. sakınkendini eve kapatma çık gez dolaş yada iş falan bul çalış. soran olursada hayırlısı bu şekildeymiş de.
Yapi olarak çok takmayan bi mizacim var ama herkesin agzini kapatirsan bi daha laf edemezler
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
günaydın canım. benim de çok yakın arkadaşım 3 günlük sözlüyken sözlüsü yüzük attı. ve kız perişan oldu. kendini toparlaması epey zaman aldı fakat o hiç umudunu kaybetmedi. daha sonra görüştüğü kişilere de söyledi bunu açıkça. sonuç olarak ortada ayıp ya da günah olan bişi yok ki. böyle düşünmeye çalış. insanız kimin başına ne geleceği belli olmaz. çevrede ne insanlar var biribirini aldatan boşanan.. kısa sürecek olan bir evredesin ve ben atlatacağına eminim. ama yalnız kalıp düşünüp durma. arkadaşlarınla vakit geçirmeye çalış. kendine hobi edin.. ve şuna inan ki bir gün mutlaka seni gerçekten seven biri ile karşılaşacaksın. dua etmelisin bol bol..
çok yakın bir arkadaşın veya dostun yokmu canım
zor günler yaşamışsın canım da söz atma olayına niye takıldın bu kadar anlamadım.
insanlar ne dicek ki anlaşamadık ayrıldık kısmet değilmiş de.
neden bir daha sevilmeyesin ki. insanlar evleniyorlar boşanıyorlar yeniden evleniyorlar.
söz atmak da ne var ki. bulunduğun bölgeden belki böyle mi düşünüyorsun acaba.
çünkü bence söz atmada hiç takılacak bir şey yok.
herkes söz,nisan,evlililk bitebilir..
bence kendine özgüvenini çoğalt ..
silkelen kendine gel .. toparlan .. sosyalleş ..
3 gün müayy yazık yaa ne biçim insanlar var (haklısın yarının bile ne olacağı belli deil ama ben cok takıorum sanki bu durumdan dolayı artık kimse beni sevmez die düşünüyorum
ciddi misin ya?olayın garipliğine bakar mısın?bende eylülde istanbula dersane için gidicem üni sınavına giricem allahın izniyle ordanda üniye gidicem..hikayemiz benzior aslında tek fark ben sözlendiğim kişiyi hiç sevmedim.benimde öyle olur mu dersin?bende hayatımın aşkını bulabilir miyim_?bu durumu hiç sorun etmedi mi sevgilin?
ozaman gerçek dost ve arkadaşın degiller öle olsa gönül rahatlıgıyla paylaşırsın omuzunda aglarsın ve bu kafana taktıgın şeyleri aşmanda sana yardımcı olurlar .peki psikolojik destek alıyomusunvar ama derler ya düşene bi tekmede baskası vurur o yüzden ben onlara karsı hiç takmıomus gibi gözüküorum paylaşmıorum bu kadar taktığımı
Herkese Hayırlı Geceler Arkadaşlar...Aslında konu açıp kafanızı şişirmek istemiyordum ama artık dayanamayacak noktaya geldim...Önceki konumu okuyanlar bilir..canımdan çok sevdiğim biri vardı aldatmıstı beni..bende belki unuturum umuduyla gidip sözlendim ama olmayacağını anlayınca 2.ayda attım yüzüğü...babamın vefatıydı,sevdiğim tarafımdan aldatımamdı derken çok zor günler yaşadım...sorun şu ki;ben kendimi acayip değersiz hissediyorum..şu"söz atmış"kalıbı beni kendimden tiksindirmeye başladı..sanki hayat bitmiş gibi..artık ne severim ne de sevilirim diye düşünüyorum..evden dışarı çıkmak istemiyorum biriyle karşılaşırım da bana şu söz meselesini sorar diye..annemde sıkıldığımın farkında ama bu kadar ayrıntıya girip onu üzmek istemiyorum..ama bu denli mutsuzken mutluluk maskesi gezip dolaşmak acayip zor...çok sıkıldım...tam kendi kendime "yeter artık ne var ki söz atmışsam"diyorum etraftan biri yine bozuyor moralimi...bakıyorum da kimse hiçbişeyi takmıyor..ama ben yapamıyorum elimde değil..sürekli evdeyim..tıpkı hapis hayatı gibi..!hayatımın en zor ve en mutsuz dönemi...gelemiyorum artık üstesinden ..bütün sıkıntılar üst üste geldi kaldıramıyorum artık..ve hep düşünüyorum ilerde birini çok seversem bu söz atma durumunu nasıl anlatıcam diye...ki ben yeni tanısdıgım arkadaslarıma bile bahsetmekden korkarken seveceğim insana nasıl acıklayacam inanın bu düşünelerle hergün uykusuz kalmalar,mide ağrıları,baş ağrıları bıktım artıkk...
psikolojik bir durum o yüzden böyle düşünmen normal. ama kendi kendini iyileştirmeye bak. herşeyin çok güzel olacağına inanırsan öyle olur
valla o adi insan daha sonra evlendi. ve benim arkadaşım çok ağladı omzumdafakat her kışın sonu bahar değil mi? Rabbim gönlü kırık olanların gönlüne yakışacak bir eş nasip eder inşallah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?