uzun zamandır canımı sıkan kafamı kurcalayan şeyi yazıyorum arkadaşlar 20 yaşındayım ve iki yıllık bir ilişkim var sevgilimle ortak arkadaşlar aracılığıyla tanıştık yani onun en yakın iki erkek arkadaşı ile benim en yakın arkadaşlarım sevgiliydi üç dört ay sonra bunlar ayrıldı ve grup dağıldı arkadaşlarımızın hatrına ayıp olur diye ben onun o benim arkadaşlarımın yeni sevgilileriyle görüşmedik sürekli ikimiz takıldık sevgilim aşırı sıkılgan hiçbir şeyden tatmin olmayan bi insan genel anlamda başlarda aşırı iyiydik birlikte çok mutluyduk ama sonra benden sıkıldı ve birlikte eğlenmiyoruz ortak noktamız yok gibi sebeplerle ayrıldı üç ay sonra çok pişman bir şekilde geri döndü ben de kabul ettim yine birlikte çok mutluyduk gayet güzel Zaman geçiriyoduk ama şimdi yine aynı şeyler oldu yine benden sıkılıyor buluşmak istemiyor ailesinin yazlığından gelmiyor yaşadığımız şehre sürekli bir bahane bulup uzatıyo arıyorum çok isteksiz konuşuyo ayrılmak isteyip cesaret edemiyo yani şu an sürekli aynı şeyleri yapıyoruz kafede oturuyoruz bizim evde takılıyoruz diyo iki üç aydır sürekli ağlıyorum ben ona çok değer veriyorum ama karşılığında değersiz mutsuz hissediyorum sizce ayrılmalı mıyım yoksa ne yapmalıyım aşırı huzursuzum oysa dünya görüşümüz karakterimiz benzer sayılır uyumlu insanlarız yazarak rahatlamak ve dışardan birilerinin görüşünü almak istiyorum acaba benim göremediğim bir şeyler mi var diye