Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Ailede bir tane adam gibi bir büyük yok.
Yok yani :) o yüzden benim söylememle malesef anlaşılmıyor. Çünkü erkek anneleri kıymetlidir bilirsin.
Beni anladığın için teşekkür ederim evet benim yerimde olsa şimdiye kadar cidden küfürü basardı ki yapan oldu ona karşı. Ben saygısız olmak istemediğim için oralı olmuyorum bir süre ama bir yere kadar sabredebiliyorum. Bide konuyu kapat artık dememe rağmen ısrar ediyor.
Sorun şu ki oğlu onu pek dinlemiyor. Dinlese niyetinin beni sinir etmek olduğunu zaten anlardı. Evet gidicem dra kendimi toparlamam lazım. Eşime de ciddi posta koyucam bu gidişle
Bu kadarı çok fazla kuzum, zaten yeni bebekli hayatına alışmaya çalışıyorsun; gazlı bir bebek diye anlattığın konuna baktım ucundan gülümsedim (Benim başımda hem gazlı hem kolik bir bebek vardı, göbeği dışarı fırlamıştı ağlamaktan artık deliriyordum), geçiyor bu zamanlar ama böyle böyle travmatik hale sokuluyor.
Süt konusu hassastır, zaten yeni annenin "Yetemiyor muyum?" diye kendini sorgulayıp kendine cevaplar aradığı dönemde, sivri sinek gibi tepesinde "Sütün yetmiyoğğ" diye konuşan bi tip... İnsanın elinin tersiyle çakası gelir. Çocuk ağladıkça için akar, bi değişik öfke de gelir yorgunlukla, bu süreçte gerçekten yardım etmek isteyen insan evin içinde görünmez olacak anneye çalışacak, böyle çocuğu sahiplenmek daha annesi yeni idrak ederken, insanın ayarlarını bozar. Koy eşine postayı ama öfkeyle kalkıp zararla oturma, gir damardan, annelikten gir "Ben anne oldum!" diye oralardan arabesk arabesk sokul, sonra da patlat ağlamayı... Doktora da git, hem kendi sağlığın hem bebeğin sağlığı için, hem de bi başbaşa konuşun az yardım iste doktordan kafa dengi ise "Bu kızı üzmeyin, çevresinde moralini bozacak kimse olmamalı" filan bi ufak kulağını büksün eşinin, oradan toparlarsınız.
Jameya konunu okuyunca güldüm kız bıktırmış seni kadın.birazda doğumdan sonra gerçekten açığa çıkıyor bazı şeyler.insan kendine yapılan ufak haksızlıkları telore edebiliyor ama evladı ile ilgili olumsuz sözlere dayanamiyor.gececek bu günler insallah.
Ya ben anlamiyorum artık tamam torunu ama çenesini kapayıp oturmayı öğrenecek özlüyorsa. Bu nedir yani. Sürekli bir insanın tepesinde tahrik edercesine konuşulmaz ki. Hoşlanmıyorsun,fikrini sormuyorsun yada yakinmiyorsun ki sen bu kadına,sürekli böyle yap,açtır,biz böyle yapardık'a bağlıyor muhabbeti.
Ama hatanın büyüğü eşinde jameya. Annesiyle oturup konuşacak,buzluğu açıp sütleri göstermek yerine,diyecek anne tamam sağol beni büyüttün bu yaşa getirdin ama bizim bebeğimizi de eşim büyütecek,devir değişti zaten,doktor 1 telefon uzakta,bilgi bir tık ötede,sorun yaşarsak çözümü kolay. Sen artık müdahil olma. Eşim lohusa üzülüyor,ilişkiniz zedeleniyor,ben arada kaliyorum,yapma diye.
Eşin set çekmezse korkarım sen ağır bir cinnet geçirip ağzına geleni söyleyeceksin ve işler daha da kötüleşecek.
Aynı sıkintıyi bende yasiyorum 40im cikmadi ve sütüm kesiliyo sikintidan.Bebek mevlüdü yaptm herkes sok oldu bilmis tavırlarına bilmış gbi ama aslında bi b.k bilmiyor buda beni çileden çikariyor.tek fark esim farkında karişma diyor tersliyo bagiriyo ama o gene devam ediyor.allah bize sabır versinbu aralar çok konu açtığımın farkındayım ama acayip bunaldım. Lohusalığın dibini yaşıyorum resmen. Bebeğimin huzursuzluğu bitmedi, o huzursuz oldukça ben daha kötü oluyorum.
Kv deseniz beni depresyona soktu.
Ona tahammül etmek o kadar zor ki eşim annem dediği an içim bi nefret doluyor resmen. Ve bugün nefret kustum eşime. Kahvaltıya gidelim dedi,ordan “BİZ” seçime gideriz. Siz kim dedim,annemle ben dedi. Annesini de alıcakmışız.
Ben rahat edicekmişim. Ben onun annesiyle yan yana geldikçe adamdan nefret eder hale geldim. Çünkü anlamıyor beni nasıl bunalttığını,ona göre annesi,ben evde bayıldığım zaman bana bir çorba yapmayan annesi bana iyilik yapmak dışında birşey yapmıyormuş.
Evlendiğim günden beri hiç kafama takmadım bu kadını ama doğumdan sonra o kadar üstüme geldi ki,lohusalık derken bi bakmışım benim bunalma sebebim olmuş.
Çünkü sabrediyorum alttan alıyorum,en sonunda biriktirdiğimi farkına vardım. Ben bu kadına tahammül etmek zorunda mıyım dediğimde çocuğu bırakırsın bana bende anneme götürürüm çok özlüyor diyor.
Ben evime gelmesin demedim. Gelsin sevsin ama benim sütüme,çocuğu nasıl yatrdığıma,kilosuna boyuna çocuk bakımıma karışmasın. Ya bir anneye üstelik yeni bir anneye bakamıyorsun denir mı? Neyine bakamıyorum ben çocuğumun birkere bile ateşi çıkmadı bu zamana kadar. Tek sorunu gaz başka bir sorunu olmamışken neyine bakamıyorum?
14 yaşındayken kardeşime bakmışım 30 yaşındayım çocuğuma mı bakamicam?
Komşularım kadını 5 dk gördü doğumda,Allah sana sabır versin böyle bişey yok dediler. Yani 5 dk tahammül edemeyen varken ben o kadına nasıl tahammül edeyim? Böyle devam ederse boşanacağımı annesine dur demezse bu işin biteceğini söyledim.
Ona göre iyilik yapıyormuş.
Rabbim bir tas çorbaya muhtaç bıraksın aynı benim kaldığım gibi.
Elimi kolumu kıpırdatırsam insan değilim. Tek istediğim gelsin görsün ama sussun. Evine gelmesin torununu görmesin demiyorum. Sadece benim çocuğuma nasıl baktığıma karışmasın. Bakamıyorsun biz şöyle yapardık çiş sürerdik yüzüne,bırakırdık ağlatırdık,öyle uyutmazdık,böyle yedirirdik,tavuk verirdik çocuğa kemikler gelişirdi,bok bok konuşmasın yeter. Oğlu dur diyebilse.
Herşey düzelecek de anası kırılmasın..
Eşin böyle düşündüğü sürece işin zor. Zaten dolabi açıp sütleri göstermesinden belliydi,sen karışma anne doktor bir sorun görmüyorsa sorun yoktur demesi gerekirken açıp süt var diye ispat çabasına giriyor. Oldu ki emziremedin,o zaman bu kadın hiç durmazdı emin ol.Eşimde suç zaten ben ona da söyledim. Getir sevsin ama dur de artık diye. Ama iyiliğimi düşündüğü için söylüyormuş herşeyi.
Ben bu kadına şunu bile dedim” bu zamana kadar seni kimse dinleyip yaptığını uygulamamış ben mı uyguliycam kapat artık konuyu” demme rağmen devam. Yani inatla yapmıyorsa bende insan değilim.
Bu lohusa sendromu için bence bir psikologa danışmalısın. Çok çok değişik yaşıyorsun. Belki sadece lohusalık da değil bu kadını hayatında istemiyorsun o nedenle öyle davranıyorsun.
Gerçekten çok çok çok fazla abarttığını dusunuyorum. Evet yaşlılar fazla karışırlar, ama gördüğüm kadarıyla kimse onları dinlemiyor bir süre sonunda susuyorlar. Ne kadar istemesen de o eşinin annesi. Görüşmek zorunda değilsin. Ama gelsin evine yarim saat bi saat. Gerekirse olduğu odaya bile girme baksın sevsin evine dönsün. Herhalde kasla göz arası cebinden bir şey çıkarıp çocuğa yedirecek değil Ya?
Ayrıca bu kadar tahammül edemediğin biri için neden evime gelmesin demiyorum diyorsun ki. Bariz istemiyorsun. Gelsin ağzını kapasın olmuyor, kimisinin yapısı öyle. O nasıl seni bu halinle kabul etsin karışmasın istiyorsan, sen de onu bu haliyle kabul etmek zorundasın.
Oy kullanmaya gideceklerse. Beraber gitseler ne var ki yani? Benim de komşular sabahtan dediler yürümeyelim, araba boşsa bizi de götür. Toplayıp onları götürcem şimdi, ne elime ne arabama yapışır. Belki annesi de dedi yürümeyeyim beni götür. Bence çok abarttın sen kayinvalideyi
Eşim cvp vermiyor çünkü annesi çok alıngan. Bişey dese gelmeyecek küsecek diye ödü kopuyor. Götüreceği filan da yok annem mecbur gelicek torununu özlüyor demiyor da böyle bir yol seçiyor aklınca ben vermediğim için gelsin görsün diye pes edicem. Zaten gelmesin de demiyorum gelsin sevsin diyorum ama sussun bana karışmasın başka bir isteğim yok. Evime geldi de ben mı kovdum sonuçta. Düzgün insan gibi sevse zaten kimse biley demiyor ki.Eşin böyle düşündüğü sürece işin zor. Zaten dolabi açıp sütleri göstermesinden belliydi,sen karışma anne doktor bir sorun görmüyorsa sorun yoktur demesi gerekirken açıp süt var diye ispat çabasına giriyor. Oldu ki emziremedin,o zaman bu kadın hiç durmazdı emin ol.
Bu arada sakın eşinle tek gönderme bebeğini,bu kadın ne bulursa yedirir aç çocuk diyerek. Gelsin evine,gerekiyorsa tersle,o yılmıyorsa sende yılma. Eşinde sana birşey derse "ben bu kadar katlanabiliyorum,annen susmuyor madem,bende susup sonra kendi kendimi yiyip mutsuz olamam" de geç. Eşimin hatrı falan deme yani. Bebek 1.5 aylık oldu,sen depresyondan çıkamadın bu kadının dırdırı yüzünden. Boşver kendi huzurunu düşün. Kimseye acıma zira sana kimse acımıyor.
Valla bu böyle anacı değildi. Çocuğu olduktan sonra annem sevsin diye kıçında dolanmaya başladı nedense.Allah sabır versin canım gitmek zorunda değilsin eşine de söyle çeki düzen versin kendisine bence. Çok anacı çocuklar evlenmese keşke .Sonuçta artık herşeyden üstün evladı ve evladının annesi siz varsınız
Götüreceğinden değil de işte aklınca bana annem torununu sevmeye gelicek yoksa ben götüriym madem hiç istemiyorsun diyor. Halbuki ben gelmesin demedim bugün pazar birlikte vakit geçireceğimize annesini peşimize takmasına gerek yok yeterince bunaldım zaten.Eşiniz de normal değil bence. Yeni doğmuş bebeği köpek gezdirir gibi anneye götürmek istemek nedir ya ? Allah akıl fikir versin. Bu kaynanalar her şeyi çok biliyor. Size karışırsa deyin ki çok istiyorsan bir tane daha doğur ona bak. İyi de olsa kötü de olsa sizin bakmanız gerek. Sorulmuyorsa karışmasın. Erkeklerin hepsinde aynı şey var. Annelerinin eteği dibinden ayrılamıyorlar. Sinir bozucu..
Aynı sıkintıyi bende yasiyorum 40im cikmadi ve sütüm kesiliyo sikintidan.Bebek mevlüdü yaptm herkes sok oldu bilmis tavırlarına bilmış gbi ama aslında bi b.k bilmiyor buda beni çileden çikariyor.tek fark esim farkında karişma diyor tersliyo bagiriyo ama o gene devam ediyor.allah bize sabır versin
Yazık ki bu lohusalık döneminde yapılanlar unutulmuyor ve ne kadar öyle olduğu inkar edilse de huysuz çocuk evliliği ilişkileri zedeliyor eşini seviyorsan sabredeceksin yok sevmiyorsan şimdiden yol ver ki daha fazla yipranmabu aralar çok konu açtığımın farkındayım ama acayip bunaldım. Lohusalığın dibini yaşıyorum resmen. Bebeğimin huzursuzluğu bitmedi, o huzursuz oldukça ben daha kötü oluyorum.
Kv deseniz beni depresyona soktu.
Ona tahammül etmek o kadar zor ki eşim annem dediği an içim bi nefret doluyor resmen. Ve bugün nefret kustum eşime. Kahvaltıya gidelim dedi,ordan “BİZ” seçime gideriz. Siz kim dedim,annemle ben dedi. Annesini de alıcakmışız.
Ben rahat edicekmişim. Ben onun annesiyle yan yana geldikçe adamdan nefret eder hale geldim. Çünkü anlamıyor beni nasıl bunalttığını,ona göre annesi,ben evde bayıldığım zaman bana bir çorba yapmayan annesi bana iyilik yapmak dışında birşey yapmıyormuş.
Evlendiğim günden beri hiç kafama takmadım bu kadını ama doğumdan sonra o kadar üstüme geldi ki,lohusalık derken bi bakmışım benim bunalma sebebim olmuş.
Çünkü sabrediyorum alttan alıyorum,en sonunda biriktirdiğimi farkına vardım. Ben bu kadına tahammül etmek zorunda mıyım dediğimde çocuğu bırakırsın bana bende anneme götürürüm çok özlüyor diyor.
Ben evime gelmesin demedim. Gelsin sevsin ama benim sütüme,çocuğu nasıl yatrdığıma,kilosuna boyuna çocuk bakımıma karışmasın. Ya bir anneye üstelik yeni bir anneye bakamıyorsun denir mı? Neyine bakamıyorum ben çocuğumun birkere bile ateşi çıkmadı bu zamana kadar. Tek sorunu gaz başka bir sorunu olmamışken neyine bakamıyorum?
14 yaşındayken kardeşime bakmışım 30 yaşındayım çocuğuma mı bakamicam?
Komşularım kadını 5 dk gördü doğumda,Allah sana sabır versin böyle bişey yok dediler. Yani 5 dk tahammül edemeyen varken ben o kadına nasıl tahammül edeyim? Böyle devam ederse boşanacağımı annesine dur demezse bu işin biteceğini söyledim.
Ona göre iyilik yapıyormuş.
Rabbim bir tas çorbaya muhtaç bıraksın aynı benim kaldığım gibi.
Elimi kolumu kıpırdatırsam insan değilim. Tek istediğim gelsin görsün ama sussun. Evine gelmesin torununu görmesin demiyorum. Sadece benim çocuğuma nasıl baktığıma karışmasın. Bakamıyorsun biz şöyle yapardık çiş sürerdik yüzüne,bırakırdık ağlatırdık,öyle uyutmazdık,böyle yedirirdik,tavuk verirdik çocuğa kemikler gelişirdi,bok bok konuşmasın yeter. Oğlu dur diyebilse.
Herşey düzelecek de anası kırılmasın..