eski konulara biraz bakındım öyle geldim.
pişmanlığınız ne bilmiyorum.
ben olsam sizin yerinizde evlendiğime pişman olurum
hala yapmadıysanız, yapacak olduğunuzu söyleyeyim.
eğitiminiz ve mesleğiniz var, işe girin.
kocanızdan ayrılın ama yurtdışında yaşamaya devam edin.
ailem, gurbet, yalnızlık diyorsunuz ama ailenizin yanında da mutlu olmamışsınız. kendinize yetmeyi öğrenin.
ayrıca çocuğunuzu bu şekilde babasından ayırmaya hakkınız yok.
sizin ailenize ihtiyacınız olduğundan daha çok onun babaya ihtiyacı var. baba yurtdışında, çocuk türkiye de, olmaz.
eğer eğitiminiz, işiniz orada yaşayabileceğiniz bir hayatınız olmasa da eşiniz size eziyet etse farklı söylerdim. ama zaten orada okumuş ve çalışmışsınız.
gerekirse çocuğu ayda bir babasına haftasonu bir kaç gün yatılı bırakır gider görürsünüz ailenizi.
bu kadar dramatize edip aylardır süründüreceğinize bir karar verseydiniz çoktan hayatınızı kurmuştunuz