Çok riskli bir karar ve yardıma ihtiyacım var :(

Bence sen ne herhangi bir doktor ne de psikolog değil, psikiyatr olmalısın. Hedefin ne kadar net olursa çalışma azmin de o kadar kuvvetli gelir. Bu hayatta aklın ermeye başladığı an ne istediğini bileceksin.
 
Eger ailen 3 yil boyunca snei dersnaye gondermeyi kabul ediyor vede durumlari varsa
kesinlikle tip oku derim. cunku hicbirsey kolay degil ama en azindan bu zorlugu cok istedigin
bir sey icin yapmis olucaksin. Bastan belki yanlis bir secim yapmissin. Ama onmeli degil
sen 2 yilin hesabini yapiyorsun ama sevmedigin bir isi sirf para kazanmak icin yaparsan
bu sefer de kalan senelerin ne olucak??
 

bence de hocan dogru soylemis, eger iyi yerleri kazanabilirsen tm'den de cok basarili meslekler edinebilirsin bence...
tm'den vazgecmezsen sayisal yerine sozele agirlik ver, sozel cok zor degil zaten...
ben tm'ci oldugum halde oss'ye mat 2 getirdikleri ilk yil oss sinavinda mat 2den dogru duzgun soru cozememistim...
actim sozel bolumleri cozdum cozdum bir suru soru...
ve o kadar cok netim cikti ki cok sasirmistim...
sozelci olmam gerektigini o zaman anlamistim ama artik cok gecti eheheeee
ya bu bolum isi cok sacma bence...
insan ne istediginin farkina sonradan varabiliyor ya da hangi derslerde basarili olamayacagini bolum sectikten sonra idrak edebiliyor...
keske kaldirilsa su bolum isi...
 
TM veya sayısal için kaç yıl harcaman gerektiğinden öte, senin hangi tarafa kabiliyetin var onu biliyor musun?
Hadi sayısala geçtin diyelim, sayısalla aran iyi mi?
 
Canım sana önerim tıp okuman. evet belki biraz sıkıntı çekersin ama şu an ülkemizde en geçerli meslek doktorluk. kazançları gerçekten çok iyi işsizlik gibi bir derdin asla olmayacak. Ben iletişim fakültesi mezunuyum. her alanda iş sorunu var. Tıp okursan rahat bir hayatın olur. Derslerin nasıldır bilemiyorum. ama kendine güveniyorsan yüksek puanlarla tıpı kazanabileceğine inanıyorsan bence tıp çok doğru bir seçim olacaktır senin için.
 
psikoloji son zamanlar acayip revaçta.. hele ki gün geçtikçe insanların sinirlerinin daha da bozulduğunu, sorunlarıyla, stresiyle baş edemez hale geldiğini ve geleceğini düşünürsek ilerleyen dönemlerde de böyle popüler olacak.

psikologlar da gayet iyi kazanıyorlar ve emin ol psikoloji okuduktan sonra 10 yıl falan beklemene gerek yok. o bölümden mezun arkadaşlarım var, kliniklerde çok güzel ücretlere çalışıyorlar.

doktor olma kısmına gelince, eğer idealin buysa ve yapacağına inanıyorsan, hiç düşünme dene. 60 yaşında üniversite bitiriyor insanlar, sen 3 sene kaybetsen ne olur ki. ama gerçekten yapabilirim diyorsan. çünkü doktorlukta ders çalışma olayı hiç bitmiyor, sürekli araştırmak zorundasın ve bu öğrendiklerinden testlere tabi tutulacaksın. psikoloji de olduğu gibi çeşitli kaynaklardan okuyarak kendini geliştirmek gibi değil. doktorluğun tüm zorluklarını kaldırabilirim, o yaşam tarzı bana uygun diyorsan, ve ben kazanırım çok iyi bir öğrenciyim diyorsan dene. doktor olurum, ordan psikiyatri okurum dersen, o öyle kolay olmaz onu da söyleyeyim. gerçekten çok çok çok iyi bir öğrenci olman gerekir.
 
tatlım sadece ilk mesajını okudum yorumlara bakma fırsatım olmadan yazıyorum bunları. ben son sınıf tıp öğrencisiyim hatta bugün son günüm yarım mezun oluyorum. tıbbı sadece beyaz önlük merakı için istiyorsan öğretmen de olabilirsin onlar da beyaz önlük giyiyor. bi sayısalcı olmama rağmen lise 2 ve lise son da dersaneye giderek ve hatta tabiri caizse 7/24 ders çalışarak kazandım.. ki kazandıktan sonra da hayatım hatta hiçbirimizin hayatı farklı olmadı. 6 yıl boyunca hep hayatımdan ödün wermek zorunda kaldım. ilk 3 sene bi şekilde geçio ama 4. sınıftan itibaren sınawlar hem yazılı hem sözlü. prof veyahut doçentlerden oluşan jürilerin önünde sınawa giriosun yeri gelio 45 dk sözlüde kalıyosun. yazılısından 82 aldığın bi sınawın sözlüsünden 10 alıp kalabiliosun(bunu ben yaşadım). dier bölümlerde okuyan arkadaşlarının dersleri 10 da 12 de başlarken seninkiler hep 8,30 da başlıyo dierleri dewamsızlık yapabilioken sen bi derse girmediğinde hoca sözlüde "bu derse girmediğine göre çok iyi biliosun hadi anlat" die seni sıkıştırmaya ve bi açığını bulup seni bırakmaya çalışıyo. 6. sınıfta ayda 8 nöbet tutup sabahlara kadar uykusuz kalıyosun ha nöbet çıkışında dier sağlık çalışanları gibi ewine gidip uyuyamıyosun mesain dewam edio yani 36 saat çalışıyosun. bütün bunların yanında elbetteki bi tatmin duygusu oluyo içinde işe yaradığını gördüğünde. ama şunu çok açık yüreklilikle söylemeliyim ki şimdiki aklım olsaydı tıp yazmazdım ve ilerde bir çocuğum olduğunda ona da aynen bunları anlatıcam. şewkini kırmak deil amacım ama yaşı büyüdükçe anlıyo insan ki hayat sadece işten ibaret deil ileride bi ailer hayatın olduğunda çocuğunu yatağında bırakıp gece nöbetlere kalmak ya da yatağından acil bi waka geldi die uyandırılmak çok güç bi durum. bütün bunları bilerek tercih yapman gerek die düşündüm canım. hala tıp diorsan tam gaz yola dewamm :)) Allah yardımcın olsun cnm bnm
 
ama sonuç olarak alışıyorsun bi' şekilde yuvarlanıp gidiyorsun işte değil mi? :/
beyaz önlük merakı değil tabii ki yoksa annem babam da beyaz önlük giyiyor ama hiç ilgimi çekmiyor alanları :)
sen şunları anlatırken of be hayır demiyorum mesela acayip imrendim şu anda sana :))
işte senin söylediğin gibi benim de 2 sene LYSye deli gibi çalışmam lazım, okula girdikten sonra da devam ediyor diyorsun sorun değil o sonuçta öğrenmek istediğin şeyleri öğreniyorsun değil mi? Ama yenilgi alacağını bildiğin bir sınava girmek insanı nasıl bi' duruma sokar düşünsene :/
Gerçekten çok kararlı davranmam lazım ama hangisi daha iyidir benim için bilemiyorum, psikoloji mi tıp mı :s
.
UyuyanGüzel gerçekten çok haklısın keşke yurtdışındaki gibi devam etse burda da çünkü bölümünün dışında alan isteyen, karar değiştiren o kadar çok ki.. İnsanın kendi istediğini 15 yaşında bilmesi, sonradan karar değiştirmeyeceğine güvenmesi gerçekten zor. Bunun pişmanlığını yaşıyorum ben şu an işte.

ipektuncer fizik ve biyoloji çok seviyorum ben, kimyaya lanet ediyorum sadece. bi' de geometri.. nasıl böyle karmaşık bi' duruma girdim bilmiyorum. bi' yanda dil seç diyen ingilizceciler vardı öbür yanda tıp hayaliyle sayısal seçecektim. nasıl oldu da tmye girdim bilemiyorum. off..
 
canım bu anlattıklarıma rağmen hala aklının bi köşesinde tıp warsa okumalısın kesinlikle. belki zorlanırsın ama el cepte merdiven çıkılmıyo malesef. ki görünüşe bakılırsa kazanabilmek için çalışmaktan çabalamaktan yüksünmiceksin o yüzden tıp için çabalamalısın bence
 
yaz yaz
sırf hasta(!)lar diye sana istediklerini yaptırabileceğini sanan insanlar tarafından hakaret ve zaman zaman şiddet gördüğünde
bütün gün ve hatta amele gibi çalışınca, gece saat başı şekerini takip ettiğin hastanın kolundan infüzyonu çıkarıp senin onu önemsediği gibi önemsemediğini görünce
genel durumu iyi olan sevdiğin hastanın bi anda sepsise girip 3 saat resusite edilmesine rağmen vefat ettiğini gördüğünde üzülünce
hocaların karşısında zaten stresliyken bi de hocaların seni sınavda rezil edince
her gün saat sekizde okulda olunca
her gün 40-50 tane kan alınca
bir takım hemşirelerin sırf kompleksleri yüzünden sana iş buyurmaya çalıştığını ve doktorların arkasından laf ettiklerini görünce
özellikle intörn olunca
istek mistek kalıyo mu görürsün
bizim gibi yarım günleri bile sayarsın bitsin diye
bana da demişlerdi işin mi yok diye bazen dinlese miydim acaba demeden edemiyorum
her gün ders çalışacaksın
tus derdini duydun mu hiç peki?
asistan olunca uzman olunca bile bitmiyo hiç bişi
doktorluk hiç de görüldüğü gibi toz pembe süper değil.
hayatını kurtardığı hastanın geri döndürülürken yapılan işlemden dolayı bi yeri zarar gördüğü için (ki geçici bi durum) dava edilen doktorlar biliyorum ben
her yerde beklerler beklerler, içerideki hasta detaylı muayene edildiği için sıra beklediklerinden dolayı olay çıkarırlar. laf atlatmaya çalışırsın kimse anlamaz, işlerine gelmez çünkü.
bi şeyi bin defa anlatırsın yine gelir sorarlar.
o kadar sabırlı mısın?
 
twe içimde bi' tutkudur o ya teşekkür ederim anlattıkların için :)

juno türkiye şartları zor cidden her meslekte bi' insanlara taş atma bi' zorbalık var kimle konuştuysam bi' şeylerden şikayetçi. genel anlamda insanlara karşı sabırlıyımdır. kavgaya tartışmaya girmem öyle hemen. her insanın kötü ya da iyi davranışının altında yatan bir sebep vardır mutlaka.
sanırım sen çok çekmişsin :)) kaçıncı sınıfsın sen?
ama psikoloji de ağırmış yani sonuçta hepsinde çok çalışmam gerekicek, dozajı biraz artırmanın ne zararı olur ki sevdiğin şeye yönelince..
ayrıca tustan haberim var, sadece tıpla kalmak istemem ben de girersem :)) sen ne istiyorsun?
tek sıkıntı LYS ve tıpa kapak atmak konusunda zorlanacağımı düşünerek kendime güvenmemem şu anda, fen temelim köreldiği için..
 

Lise 3ü bitirmiş biri olarak şunları söylemek isterim,

1- Psikoloji kolaya kaçmak değildir. Hiçbir mesleğin kolaylığı yoktur hepsinde etinle tırnağınla bir yerlere gelirsin. Tıpla karşılaştırlınca kolay bir meslek olarak algılansa da bu, kişinin hangi alanda başarılı olduğuyla ilgili. Örnek verecek olursak sen benden sayısal alanında daha başarılısındır ama türkçen iyi değildir o zaman tıpta daha kolay yol kat edersin psikolojiye göre. Bende sayısal yerine eşit ağırlıkçıyımdır tıp yerine psikolojide daha kolay yol alırım. Yani ben bölümün zorluğuna inanmıyorum, doğru alan seçiminin çok önemli olduğuna inanıyorum.

2-Psikoloji okursan olacaklar gayet açık. Özel bir okulda gayet rahat bir iş bulabilirsin hele de yüksek lisans yaparsan dolgun bir maaşla çalışabilirsin. Kreşlerde işe girebilirsin. Maaşın aile hekimi kadar olmasa da gayet iyi olur. Devlette bu kadar rahat edebilir misin bilmiyorum. Okullar çok daha iyi.

3- Eğer doktor olursan maaşın gayet yüksek olur. Çalışman da bir o kadar ağır olur. Tıp gönül verilecek bir meslektir hayatını verirsin çünkü doktor olmak hiç kolay değildir. Karşındaki "can" sonuçta. 6 yıl değil bir ömür çalışmayı gerektirecek bir meslek. Zor... Bende çok istiyordum fakat bir doktorun yazdıklarını okuduktan sonra vazgeçtim. TUS gibi sınavlar, zorunlu hizmet insanı 30-35 yaşına getiriyor şahsen ben o kadar okuyacak gücü kendimde göremiyorum. Dediğim gibi zor ama kutsal bir meslek. Hayatını adaman gerektiğini düşünüyorum. Çok sevilerek değil aşık olarak girilecek bir bölüm tıp. Çok sevenler bile vazgeçebiliyor çünkü. Ama maddi yönden daha rahat olabilirsin doktorlukta.

4- Bölüm işine gelince tıpı ilk senesinde tutturanlar çok azınlıkta. Yani oradan kaybedebilirsin ayrıca temelin sayısalcılar kadar kuvvetli değil ne yazık ki bunun içinde çok zorlanabilrsin. Ama bn birkaç seneyi gözden çıkarırsan olabileceğini düşünüyorum.

Sağlıcakla kal...
 
Son düzenleme:
kolaylık derken temelim olduğu için daha kolay zaten, yoksa insanların akıl sağlıkları, ruhlarının emanet edileceği ile ilgili bir eğitim ne kadar kolay olabilir?
belki çok erken bu kadarını düşünmek ama okul falan değil hayalim bir klinikte, mutlaka sağlık sektörüne yakın bir yerde çalışmak eğer TMden vazgeçmez isem, insanlara yardımcı olmak. pdrciler zaten okulları dolduroy çoğunlukla..
2 sene sonunda geri dönüşüm de olmayacak çünkü bu sefer TM derslerim körelmiş olacak, dediğin gibi de bir yılda olacak iş değil zaten, bunu kabullenmek gerekiyor benim zorlandığım nokta da bu zaten..
 
Son düzenleme:

PDR'cilerden bir adım öndesin ama. Onların yüksek lisansla elde ettikleri bölümü bitirmiş olacaksın psikoloji okursan. Yani devlet okullarından bahsetmiyorum fakt özel okullar kapar diye düşünüyorum. Psikoloji üzerine çok araştırmada yaptım. Düşündüğüm bir bölüm çünkü...

Kabullenmekten ziyade sen istediğin şeye karar vermelisin. Tıpa karar verirsen zaten sayısalcıların ilk senede tutturamadıklarını da baz alırsak en az 2-3 seneyi gözden çıkarmalısın. Bunun bilincinde olarak artılarıyla eksileriyle yazarsan meslekleri karar vermen kolay olur. Dediğim gibi tıpa aşık olmak gerekiyor. Ben de doktor olacağım diyip dururdum ama hayatımı adayacak kadar olmadığını fark ettim. Yani özel bir yetenek istiyor iğne yapmak bile.
 
sen şu an sayısalda mısın ki yoksa?

rasyonalist olarak bakarsak psikoloji en mantıklısı ama benim gocunduğum nokta şu halkın çoğu olaya şu şekilde yaklaşıyor: psikologta somut bir olgu yok konuşuyor, para kıvırıyor en azından psikiyatrist ilaç yazıyor, doktor gibi. bunları çok duyuyorum çevremde ve çok üzücü ikisinin de olmasının faydasının bilinmemesi. yeni yasayla da iki grup arasında bi' ayrılık oluştu ve iki taraf da savunuyor şimdi gerekçelerini biliyorsun.. kendi başlarına büro açma hakları ellerinden alındı ya da psikoterapiyi dahi psikiyatrist denetiminde gerçekleştirmek zorundalar gibi eksiler getirdiler. halbu ki o kadar yıl okuyorsun ve buna rağmen senin eline verilen haklar çok az değil mi? keşke çalışanlarla konuşabilme imkanım olsa ama şu ana kadar rastlamadım, forumda da dahil psikoloji öğrencileri falan görmedim :/ iş imkanları da geniş mi sence bu bölümün? tatmin edici olur mu yani meraklı ve araştırmacı birisi için?
 
Son düzenleme:

Yok ben sayısalı çok düşündüm acaba ilk sene sayısala gitsem öğrendiklerimle ygs'de yapsam sonraki sene tm ye geçip öyle mi devam etsem diye... Öğretmenim de öyle söylemişti ama yapmadım TM'ci oldum.

Doktor olupta branş seçmezsen aaa pratisyen kalmış diyorlar Bende bunu çok duydum çevremden. Pratisyen sanki 6 yılını, hayatını koymuyor ortaya... Psikoloji okuyup rahat etmek istiyorsan dediğim gibi hem maddi yönden hem iş yönünden okullarda çok güzel icra edebilirsin meslegini.

Ayrıca hani mesleklerin tehlikesi vardır ya. Psikolog olunca karşıan gelecek insanlarla psikiyatr olunca karşına gelecek insanlar çok farklıdır. Psikiyatrda daha ağır vakalarla karşılaşırsın. İlaçlar, ruhsal hastalıklar kendi psikolojini korumaya çalışmakta cabası...

Yani şöyle söyleyeyim bence psikolog çok daha rahat bir meslek. Sonuçta 6 sene tıp okuyup 4 sene psikiyatr olmak için çok büyük bir fedakarlıkta bulunman gerek. İlaç yazmak için 10 seneni feda etmene gerek yok Tabi güzel meslek ben çok gıptayla bakarım ama gözüm almıyor 10 seneyi...

Birde iş alanı konusunda eğer param daha fazla olsun demezsen seni rahatlıkla geçindirebilecek maaşı kazanabilirsin. Okullar, kreşler, rehabilitasyon merkezleri, psikiyatrların yanında, bürolarda vs... Yani çalışabileceğin çok fazla yer var...

Ben hayata bir kere geldim, harcayamam diye düşünüyorum 10 seneyle falan. Yaşayacak çok şeyim var ki hayatımın en güzel dönemleri üniversite...

Son olarak internetten okumuştum birr yazı doktorlukla ilgili. Beni kesin anlamda vazgeçiren oydu sana yollarım özelden istersen
 
Son düzenleme:
çok memnun olurum canım onu bana atarsan eğer çok merak ettim beni de soğutup vazgeçirse keşke solsa bu hayalim
işte bilinçlenmesi gerekiyor ki halkın aradaki farkı görsün, ikisinin de kıymetini bilsin. zaten tıpa geçseydim eğer psikiyatri yazmazdım, o kadar okuyunca onu yazmak istemezdim.. Nöroloji isterdim kesinlikle.
10 yıl okumam diyorsun ama master ve doktora yapmadan da almıyorlar kliniklere falan biliyorsun değil mi? Ki böylece biz de 10 yıl okumak durumunda kalıyoruz :)
 

Klinik psikolog olmak yalnızca iki yılını alır. Yüksek lisans yani.
 

Ki bu 10 yıl pembe gözlüklerle bakarsan. Sınıfta kalması var, ilk senende tutturamama var, Tus'u ilk senede kazanamama var. Var da var kısacası:)
 
uzmanlığı vs.si o kadar tutuyormuş, ben en iyisi özelden bir danışayım bu konuları sana iyi biliyorsun sanırım :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…